Գրականագիտական հանդես=Literary Journal最新文献

{"title":"Կյանք-մահ, կոսմոս-քաոս, խոսք-կյանք առնչությունները Չարենցի մի շարք երկերի քննաբանման օրինակով","authors":"Լիլիթ Սեյրանյան","doi":"10.54503/1829-0116-2023.2-89","DOIUrl":"https://doi.org/10.54503/1829-0116-2023.2-89","url":null,"abstract":"Հոդվածում կառուցվածքային-նշանագիտական և միֆաքննադատության մեթոդաբանական հիմքով կատարված ուսումնասիրության արդյունքում, Չարենցի մի շարք երկերի քննաբանման օրինակով որոշարկվել են նրա բանաստեղծության նշանային մակրոհամակարգի նկարագիրը պարզող իրողություններ: Չարենցի բանաստեղծական մակրոհամակարգը հենվում է մի կողմից ես-աշխարհ, մյուս կողմից՝ կյանք-մահ խոշոր զույգերի վրա: Ես-աշխարհ հարաբերությունը կազմակերտվում է կոսմոս-քաոս եզրերի միջոցով: Նրա բանաստեղծական մտածողությունը նշանաշարային միկրոճառագայթ-ներով կիզակետվում և հանգում է կյանքմահ գոյաբանական զույգին: Կյանքը, կենսարար սկզբունքը գեղարվեստորեն հայտնակերպող շարքը ներկայացնում են կրակը, արևը, Վահագնը, Ռան, Ագնին, Աստղիկը, կինը, Մարի էգ թռչունը, արյունը, արվեստը, իսկ մահվան և անդրաշխարհի այլագոյացումները չարենցյան խորհրդապատկերային համակարգում արտահայտվում են Ամենտի, Աիդ, Գողգոթա, Աթիլլա, Շամիրամ, Նեռ, Մոլոք և այլ անվանումներով ու անուններով դրսևորվող պատկերա-կերպարային լուծումներով, որոնք համալրվում են ենթահամակարգային այլ միավորներով: Նշանային-բևեռային այս առանձնացումը որոշակիորեն պայմանական է: Այդ պայմանականությունը դրսևորվում է կյանքը և մահը պատկերավորող շարքի որոշ միավորների երկարժեքությամբ: Խոսքը մասնավորաբար վերաբերում է «կրակ», «արյուն», «Ամենտի» եզրերին: Կյանք-մահ եզրերի ընկալման այսօրինակ հենքով հոդվածում խմբավորվել են եսաշխարհ, կոսմոս-քաոս խոշոր նշանային համակարգերի պատկերակերպարային միավորները՝ դրանց ձևավորման հուզազգացողական և իմացական ակունքների դիտարկ-մամբ: Ներկայացվել է Չարենցի՝ 1922 թվականին Մոսկվայում հրատարակված, բանաստեղծի իսկ կազմած երկհատորյակի առաջին հատորը բացող, «Որպես սկիզբ» խորագրի ներքո զետեղված երեք բանաստեղծությունների մեկնաբանության վարկած՝ աստվածաշնչյան ավազանի հայտնատեսման հիմքով:\u0000As a result of the study of a number of works by Ye.Charents on a structural-semiotic and mythocritical methodological basis, the elements of the semiotic macrosystem of his poetry are revealed․ The poetic macrosystem of Charents is based on large pairs of the relations I-the world and life-death․ The first pair is formed through the concepts of cosmos – chaos, and his poetic thinking is reduced to the ontological pair life-death․ The artistic signs of life, the life-affirming principle are։ fire, sun, Vahagn, Ra, Agni, Asthik, woman, blood, art, and symbols of death – Amenti, Hades, Golgotha, Atilla, Shamiram, Ner (Antichrist), Moloch, etc. Some of them are ambivalent, for example, fire, blood, Amenti, which symbolize both life and death․ Based on the differentiation of the I-world and life-death pairs, the article groups the iconic elements and images of these large semiotic systems․ A new version of the interpretation of three poems opening the 1st volume of the two-volume collection of poems by Charents (Moscow, 1922) is also presented․ As a result of the analysis, by means of isolation and consideration of the semiotic series of the ontological life-death pair, identification of figurative manifestations of the cosmos and chaos, consideration of the Word-life comparison, it is possible to u","PeriodicalId":313969,"journal":{"name":"Գրականագիտական հանդես=Literary Journal","volume":"24 12","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139445416","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Հեղափոխականի ծաղրանկարը գրական տեքստում. Նշան Պեշիկթաշլյանի երգիծավեպերը","authors":"Նաիրա Բալայան","doi":"10.54503/1829-0116-2023.2-106","DOIUrl":"https://doi.org/10.54503/1829-0116-2023.2-106","url":null,"abstract":"Հոդվածը նվիրված է ֆրանսահայ երգիծաբան Նշան Պեշիկթաշլյանի երգիծավեպերին, որոնցում կենտրոնաձիգ տեղ է գրավում հայ հեղափոխական այն գործիչը, որի համար անձնական շահը վեր է ազգային դավանանքից, որի հեղափոխական գաղափարներն իրականում սին ու շինծու բարոյական արժեքներ են: Հոդվածում ցույց է տրվում, որ այս վեպերի հղացքում ազգապահպանության, հայ ժողովրդի կենսագոյության հրամայականներն են, և Պեշիկթաշլյանի՝ հեղափոխության մակաբույծներին, ազգային կեղծ արժեհամակարգ ունեցող գործիչներին երգիծելու բոլոր հայեցակետերն ուղղված են երգիծաբանի ազգաշահ կենսափիլիսոփայության այս գլխավոր խնդիրներին և սույն հակահերոսի գաղափարական կազմաքանդմանը: Հոդվածում քննվում են Պեշիկթաշլյանի քաղաքական-հասարարական երգիծանքի էական հատկանիշները և ոճական այն հնարքները, որոնց շնորհիվ հեղինակը հասել է գեղարվեստական խոր ու արդիական ընդհանրացումների և բացառիկ գեղագիտական արժեքայնության, ինչի շնորհիվ, ըստ հոդվածագրի դիտարկման, Նշան Պեշիկթաշլյանն իրավամբ դասվում է հայ հայտնի երգիծաբանների՝ Հ. Պարոնյանի, Ե. Օտյանի, Լեռ Կամսարի շարքում:\u0000This article examines the satirical novels of the French-Armenian satirist Nshan Peshiktashlian which focus on the Armenian revolutionary character that puts personal interests above national ideology, and whose revolutionary ideas are actually futile and fabricated moral values. The article shows how these novels bring up the imperatives of national identity and the continual existence of the Armenian nation. The article further discusses how Peshiktashlian brings up the importance of national interests, as well deconstructs the character of this anti-hero through satirizing the parasites of the revolution - the figures with false national value system. Furthermore, the article examines the essential characteristics and the style of Peshiktashlian's political and social satire which allowed Peshitashlian to make in depth literary analysis, creating a unique literary value. According to the research made by the author of the present article argues that Peshiktashlian is rightfully considered as one of the most prominent satirists along with H. Paronyan, E. Otyan and Ler Kamsar.\u0000Статья посвящена сатирическим романам французско-армянского сатирика Ншана Пешикташляна, в которых центральное место занимает армянский революционный деятель, для которого личный интерес выше национальных убеждениий, а революционные идеи которого на самом деле являются суетными и фальшивными нравственными ценностями. В статье показано, что в основе этих романов поставлени императивы сохранения нации, существования армянского народа. Все аспекты высмеивание нахлебников революции, деятелей с ложной национальной системой ценностей исходят из главных задач национальной биофилософии Пешикташляна и направлены на уничтожение этого антигероя. В статье рассматриваются стилистические приемы и особенности политико-общественной сатиры Пешикташляна, благодаря которым автор добился глубоких и современных художественных обобщений и исключительной эстетической ценности. Данная статья всесторнне представляет тезис ав","PeriodicalId":313969,"journal":{"name":"Գրականագիտական հանդես=Literary Journal","volume":"16 8","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139446804","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Հակոբ Մովսեսի «Գրառումներ»-ը","authors":"Սուրեն Աբրահամյան","doi":"10.54503/1829-0116-2023.2-9","DOIUrl":"https://doi.org/10.54503/1829-0116-2023.2-9","url":null,"abstract":"Հետազոտության վերլուծական նյութն արդի հայ պոեզիայի նշանակալից անուններից մեկի՝ Հակոբ Մովսեսի «Գրառումներ»-ի երեք գրքերն են, որոնք լույս են տեսել 2015-ին, 2017-ին, 2018-ին: «Գրառումներ»-ը որքան ծավալուն, նույնքան էլ արդիական են համաշխարհային և հայ գեղագիտական մտքի յուրացման, արդի հայ պոեզիայի, երաժշտության, հասարակական մտքի զարգացման տեսանկյունից: Հակոբ Մովսեսի «Գրառումներ»-ի աշխարհայեցողությունը, թեև բարդ է և ունի հոգևոր ըմբռնում, բայց տարաբնույթ նյութը՝ լինի համաշխարհային թե հայ պոեզիայի, փիլիսոփայական և գեղագիտական համակարգերի, հասարակական ընկալման կամ այլ հարցադրումների, քննվում է բանաստեղծի փորձառության տեսանկյունից, որը ծագում է արդի աշխարհի մշակութային հարցադրումների ոլորտից:\u0000The analytical material for the research is three books of \"Notes\" by Hakob Movses, one of the significant names of the modern Armenian poetry, published in 2015, 2017 and 2018. The notes, which are voluminous as well as relevant in terms of the assimilation of the world and Armenian aesthetic thought, the development of contemporary Armenian poetry, music, and public thought. Although the worldview of Hakob Movses’s notes is complex and has a spiritual understanding of discretion, the diverse material, be it world or Armenian poetry, philosophical and aesthetic systems, public understanding or other questions, is examined from the perspective of the poet's experience, which originates from the field of cultural questions of the modern world.\u0000Аналитическим материалом для данного исследования являются три книги «Записки» Акопа Мовсеса, одного из знаковых имен современной армянской поэзии, изданные в 2015, 2017 и 2018 годах. «Записки» столь же объемны, сколь и актуальны с точки зрения освоения мировой и армянской эстетической мысли, развития современной армянской поэзии, музыки и общественной мысли. Хотя мировоззрение заметок Акопа Мовсеса сложно и имеет духовное значение, но их разнообразный материал, будь то мировая или армянская поэзия, философские и эстетические системы, общественное мировоззрение или другие вопросы, рассматриваются с точки зрения опыта самого поэта, источником которого является сфера культурных вопросов современного мира.","PeriodicalId":313969,"journal":{"name":"Գրականագիտական հանդես=Literary Journal","volume":"40 23","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139448202","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Րաֆֆու կյանքի ու գործի իմացական արժեքը","authors":"Ալբերտ Մակարյան","doi":"10.54503/1829-0116-2023.1-91","DOIUrl":"https://doi.org/10.54503/1829-0116-2023.1-91","url":null,"abstract":"Հոդվածը նվիրված է հանճարեղ Րաֆֆու կյանքի ու գործի իմացական արժեքի քննությանը։ Չհավակնելով վերջնական ու սպառիչ խոսք ասել այս չափազանց բեղուն գրողի մասին, ինչն անհնար է մի հոդվածի շրջանակում, և հաշվի առնելով նաև այն հանգամանքը, որ Րաֆֆուն նվիրված վերջին լրջմիտ խոսքն ունի տասնամյակների վաղեմություն, հեղինակն իր առջև դրել է այլ նպատակներ։ Դրանք են՝ Րաֆֆու կյանքի և ստեղծագործության հանգուցային խնդիրների համապատկերում նախ՝ ընդհանրացված ներկայացնել մարդուն, անհատին ու քաղաքացուն, ապա՝ հրապարակագրին և գրողին ։ Հատուկ միտումով վերլուծության հիմնական նյութ է դարձել «Սամվել » պատմավեպը, քանի որ այն վերջին տարիներին տեղիք է տվել ինչ-ինչ տարակույսների ու թյուրըմբռնումների։ Հոդվածագրի եզրահանգումն այն է, որ Րաֆֆու արվեստը երբեք չի հնանում, ավելին՝ պահպանում է իր արդիական նշանակությունը և շարունակում է հայրենասիրական ազնիվ կայծեր արթնացնել հայ սերունդների սրտերում։\u0000The article is devoted to the study of the cognitive value of the life and work of ingenious Raffi. Not claiming to say a final and exhaustive word about this extremely prolific writer, which is impossible within the scope of one article, and also taking into account the fact that the last serious word dedicated to the study of Raffi is decades old, the author has set other goals for himself. They are: in the overview of the crucial problems of Raffi’s life and work, first, to present the person, the individual and the citizen in a generalized way, and then the publicist and the writer. By a special intention the historical novel “Samvel” has become the main subject of analysis, because it has given rise to some confusions and misunderstandings in recent years. The conclusion of the article is that Raffi’s art never becomes old, moreover, it maintains its modern significance and continues to awaken noble patriotic sparks in the hearts of Armenian generations.\u0000Статья посвящена анализу эпистемологической ценности жизни и деятельности гениального Раффи. Не претендуя на высказывание последнего слова об этом чрезвычайно плодовитом писателе, тем более, что это невозможно в рамках одной статьи, и учитывая то обстоятельство, что последнее серьезное слово о Раффи имеет многолетнюю давность, автор поставил перед собой иные цели, а именно: в панораме узловых проблем жизни и творчества прежде всего обобщенно представить человека, индивида и гражданина, затем – публициста и писателя. В качестве основного материала для анализа умышленно выбран исторический роман «Самвел», поскольку в последнее время именно он послужил причиной сомнений и неправильного восприятия. Проведенный в статье анализ подвел нас к следующему заключению: творчество Раффи никогда не устаревает, более того: оно сохраняет свою актуальность, продолжая пробуждать честные патриотические искры в сердцах армянских поколений.","PeriodicalId":313969,"journal":{"name":"Գրականագիտական հանդես=Literary Journal","volume":"22 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125525667","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Ղևոնդ Ալիշան․ Հոգևոր մշակույթի ըմբռնումը","authors":"Թադևոս Խաչատրյան","doi":"10.54503/1829-0116-2023.1-29","DOIUrl":"https://doi.org/10.54503/1829-0116-2023.1-29","url":null,"abstract":"Ալիշանը գրական ասպարեզ է մտնում որպես բանաստեղծ: Առաջին գործերը գրված են գրաբարով և շարունակելով Մխիթարյանների ավանդները, թեմաներով դրանք կրոնական են, զանազան հոբելյանների և տոների առիթով գրված գործեր: Ազգային ինքնագիտակցության զարթոնքի շրջանում, երբ ժողովրդի ազատագրության գաղափարը նոր մարմնավորում է ստանում, արձագանքելով իրականությանը` նրա ստեղծագործությունը հարստանում է արդիական բովանդակությամբ: Այս գործերը արդեն գրված են արևմտահայ աշխարհաբարով: Այստեղ խոսքը շատ ավելի այլաբանական բնույթ ունի, քանի որ նա դիմում է ոչ թե ժամանակակից իրադարձություններին, այլ պատմական անցյալին, որի հերոսական դրվագների օրինակով փորձում է քաջալերել ազգի նվիրյալներին:\u0000The romantic poet and deep-rooted scholar emphasizes and highlights the mystery of the nation’s history. The cradle, where Armenians live, is a gift of providence, it is given to Armenians by natural ) the same as divine ) right and no one can take it away from them, Alishan thinks. The homeland is the guarantee of the nation’s existence, the inner data of its soul, the ability to realize the meaning of its existence. His understanding of history is based on the foundation of the historical process as a unified system. In other words, for Alishan, a historical awareness is fundamental, which, examining the existence and past of the nation, substantiates the causes of historical events, which creates the prerequisites of the national ideology, which in turn makes possible not only the spiritual-epistemological analysis, but also the transfer of the spiritual heritage. the opportunity.\u0000Поэт-романтик и глубоко укоренившийся ученый подчеркивает и выдвигает на первый план тайну национальной истории. Колыбель, в которой живут армяне, – это дар провидения, она дана армянам по естественному) так же, как и по божественному) праву и никто не может ее у них отнять, считает Алишан. Родина – залог существования нации, внутренние данные ее души, способность осознать смысл своего существования. Его понимание истории основывается на фундаменте исторического процесса как единой системы. Иными словами, для Алишана принципиально историческое сознание, которое, исследуя существование и прошлое нации, обосновывает причины исторических событий, что создает предпосылки национальной идеологии, что в свою очередь делает возможным не только духовно- гносеологический анализ, но и передача возможность духовного наследия.","PeriodicalId":313969,"journal":{"name":"Գրականագիտական հանդես=Literary Journal","volume":"97 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116099145","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Մուշեղ Իշխան. Մարդը` հին ու նոր խնդիրներով","authors":"Միհրան Հովհաննիսյան","doi":"10.54503/1829-0116-2023.1-143","DOIUrl":"https://doi.org/10.54503/1829-0116-2023.1-143","url":null,"abstract":"Իր կյանքի վերջին շրջանում Մ. Իշխանը խոր կսկիծով ունկնդրում է կյանքի «եղերական համերգը» ու «աշխարհի ցավով հիվանդ» բանաստեղծի տրտունջ-բողոքը հնչում է համաշխարհային ցավի ելևէջներով, հնչում է որպես նարեկյան «ողբի» նոր արտահայտություն։ Բանաստեղծը, բնական է, որ պետք է ապրեր նաև ազգային ցավի տառապանքը։ Մ. Իշխանի էության մեջ մշտապես ալիքվում է տարագիր հայի տառապալից ճակատագրի նկատմամբ ունեցած տագնապն ու հուզումը։ Հեղինակի վերջին գրգում մտասևեռումն առավելապես սփյուռքահայության ուծացման հարցերն են։ Մերձավոր Արևելքի շեն գաղթօջախների քայքայումը, արտագաղթի, հայության` երկրեերկիր սփռումի իրողությունները։\u0000В последний период своего творчества Мушег Ишхан глубоко вслушивается в «эпический концерт» жизни, и бормотание-жалоба поэта, «больного болью мира», звучит как новое выражение «плача» Нарека. Естественно, поэту пришлось испытать и народные страдания. В душе М. Ишхана постоянно нахлынули тревога и волнение по поводу многострадальной судьбы изгнанных армян. В последних книгах автора в основном обсуждаются вопросы ассимиляции армянской диаспоры. Распад диаспоры на Ближнем Востоке, эмиграция, реалии рассеяния армян по миру.\u0000В последний период своего творчества Мушег Ишхан глубоко вслушивается в «эпический концерт» жизни, и бормотание-жалоба поэта, «больного болью мира», звучит как новое выражение «плача» Нарека. Естественно, поэту пришлось испытать и народные страдания. В душе М. Ишхана постоянно нахлынули тревога и волнение по поводу многострадальной судьбы изгнанных армян. В последних книгах автора в основном обсуждаются вопросы ассимиляции армянской диаспоры. Распад диаспоры на Ближнем Востоке, эмиграция, реалии рассеяния армян по миру.","PeriodicalId":313969,"journal":{"name":"Գրականագիտական հանդես=Literary Journal","volume":"68 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129160776","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Պատմականությունը Գյուստավ Ֆլոբերի «Սալամբո» վեպում","authors":"Արմեն Մանուկյան","doi":"10.54503//1829-0116-2023.1-241","DOIUrl":"https://doi.org/10.54503//1829-0116-2023.1-241","url":null,"abstract":"«Սալամբո» վեպում պատմականությունն ստեղծվում է նաև ամենակամ կուտակումով ստեղծված նկարագրությունների միջոցով: Վեպի բոլոր գլուխներում ուղղակի սփռված են բազում մանրուքներ ու մանրամասներ, որոնք վերաբերում են մարդկային կյանքի ու կենցաղի բոլոր ոլորտներին, և դրանց միջոցով Ֆլոբերն ստեղծել է պատմական ժամանակաշրջանի կյանքի ու իրադարձությունների մոզաիկ ու ռելիեֆային, ժամանակակից արտահայտությամբ՝ եռաչափ պատկերներ: «Սալամբո»-նանկրկնելի ոճով գրված ստեղծագործություն է ևիր գեղարվեստական արժանիքների շնորհիվ դեռ երկար ու երկար կհուզի մարդկային սրտերն ու կստիպի մտածել աշխարհի, մարդու, սիրո և մահվան մասին:\u0000Historicism in the novel “Salambo” is also created by descriptions created by mentioning or accumulating many details taken from a variety of sources. In all the chapters of the novel, a lot of little things and details relating to all spheres of human life and everyday life are simply scattered, and with their help Flaubert created mosaic and relief, in modern terms, three-dimensional images of life and events of the historical period. “Salammbo” is a work written in a unique style and, thanks to its artistic merits, will excite human hearts for a long time and make people think about the world, man, love and death.\u0000Историзм в романе» Саламбо « также создается описаниями, созданными путем упоминания или накопления множества деталей, взятых из самых разных источников. Во всех главах романа просто разбросано множество мелочей и деталей, относящихся ко всем сферам человеческой жизни и быта, и с их помощью Флобер создал мозаичные и рельефные, в современном выражении трехмерные изображения жизни и событий исторического периода. «Саламбо» - произведение, написанное в неповторимом стиле и благодаря своим художественным достоинствам оно еще долго и долго будет волновать человеческие сердца и заставлять думать о мире, человеке, любви и смерти.","PeriodicalId":313969,"journal":{"name":"Գրականագիտական հանդես=Literary Journal","volume":"22 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122238871","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Ռուբեն Սևակի կյանքն ու ժամանակը Ալեքսանդր Թոփչյանի «Եվ անգամ մահից հետո» վեպում","authors":"Վահե Արսենյան","doi":"10.54503/1829-0116-2023.1-130","DOIUrl":"https://doi.org/10.54503/1829-0116-2023.1-130","url":null,"abstract":"Սույն հովդածն անդրադարձ է Ալեքսանդր Թոփչյանի «Եվ անգամ մահից հետո » վեպին, որում ինչպես դրան նախորդած` «Բանկ Օտոման »-ում (2008թ.), հեղինակի թեմատիկ հիմնանյութն են պատմական այնպիսի իրողություններ, որոնք Օսմանյան կայսրությունում ապրող հայերի համար ունեցել են ճակատագրական ևորոշիչ նշանակություն: Բանաստեղծ ու բժիշկ Ռուբեն Սևակի կյանքի ողբերգական պատմությունը մեզ համար այսօր էլ իր հրատապությունը չկորցնող պատմական թեմա է: Իր վեպում Ալ. Թոփչյանը ոչ միայն գեղարվեստական նրբությամբ ներկայացրել է Ռուբեն Սևակի կյանքի պատմությունը, այլև գրականագիտական խորությամբ քննել հայ բանաստեղծի ստեղծագործությունները ու նաև գիտական գործերը: «Եվ անգամ մահից հետո » վեպում, հարուստ գեղարվեստական արձակ հոսքի մեջ վերստեղծվել է Ռուբեն Սևակ բանաստեղծի զարգացման և ստեղծագործման շրջադարձային տարիները, նաև՝ արյունոտ դարաշրջանն ու Եղեռնի իրողությունները:\u0000Эта статья отсылает к роману Александра Топчяна «И даже после смерти», в котором, как и в «Османском банке» (2008), авторским тематическим материалом являются такие исторические реалии, которые имели роковое и решающее значение для армян живущих в Османской Империи. Трагическая история жизни поэта и врача Рубена Севака, и сегодня является актуальной исторической темой. В своем романе Ал. Топчян не только с художественной тонкостью изложил биографию Рубена Севака, но и с литературоведческой глубиной исследовал творчество и научные труды армянского поэта. В романе «И даже после смерти» в богатом художественном прозаическом течении воссозданы переломные годы развития и творчества поэта Рубена Севака, а также кровавая эпоха и реалии Геноцида.\u0000This article examines Alexander Topchyan’s novel “And even after death”, in which, as in his previous work “The Ottoman Bank” (2008), author’s thematic exploration encompasses historically significant realities characterized by their decisive and fatal nature for Armenians living in Ottoman Empire. The tragic life story of Ruben Sevak, a prominent poet and physician, continues to be a relevant and topical subject within the realm of historical discourse. In his article Al. Topchyan not only presents a nuanced biography of Ruben Sevak, displaying artistic fineness, but also delves into an extensive analysis of the poet’s creative and scientific endeavors, exhibiting literary depth. In the novel “And even after death”, the narrative artfully reconstructs pivotal moments in Ruben Sevak’s personal and professional development, interwoven with the grim realities and historical context of the Genocide. The prose style employed in the novel exhibits a rich artistic flow, enhancing the vivid recreation of these significant periods․","PeriodicalId":313969,"journal":{"name":"Գրականագիտական հանդես=Literary Journal","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116741494","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Ծերենցի պատմավեպերի աղբյուրագիտական քննություն","authors":"Լ. Ա. Ալոյան","doi":"10.54503/1829-0116-2023.1-54","DOIUrl":"https://doi.org/10.54503/1829-0116-2023.1-54","url":null,"abstract":"Սույն հոդվածի նպատակն է պարզել, թե պատմական ինչ սկզբնաղբյուրներից է օգտվել Ծերենցն իր «Թորոս Լևոնի », «Երկունք Թ դարու » և «Թեոդորոս Ռշտունի » պատմավեպերը ստեղծելիս և պատմական որ ժամանակաշրջանների վրա է կենտրոնացրել իր ուշադրությունը: Անդրադարձ է կատարվել նաև վիպասանի գեղարվեստական մտածողության առանձնահատկություններին: Հոդվածի խնդիրը վերոնշյալ վեպերի պատմագիտական սկզբնաղբյուրների հայտնաբերելն ու նրաց գեղարվեստական իրացման զուգահեռներին անդրադառնալն է, որպեսզի կարողանանք տեսնել, թե դրանք ինչ չափով են ազդել պատմավիպասանի գեղարվեստական մտածողության ու ստեղծագորական նպատակաուղղվածության վրա: Ուսումնասիրությունը կատարվել է պատմահամեմատական ու պատմաքննական, ինչպես նաև աղբյուրագիտական քննության մեթոդների կիրառմամբ:\u0000This article aims to find out what historical sources Tserents used in his historical novels “Toros, Son of Levon,” “The Travails of the 9th Century,” and “Theodoros Rshtuni” and what historical periods he focused on when writing these novels. The article also touches upon the peculiarities of the novelist’s artistic thinking. The purpose of this article is to identify the historical sources of the abovementioned novels and to reflect on the parallels of their artistic realization, in order to show to what extent they have influenced the author’s artistic thinking and creative purpose. The study was conducted through historical-comparative, exploratory, and source research methods.\u0000Цель данной статьи обозначить те источники, которые были использываны Церенцом во время создания своих исторических романов - «Торос Левони», «Рождение IX века», «Теодорос Рштуни», и на какие исторические периоды акцентировал свое внимание автор. Был сделан ремарк и на художественное особенности мышления романиста. Задача статьи выявления исторических первоисточников этих романов и обозначение параллелий их художественной реализации, для того, чтоб можно было видеть степень их влияния на художественное мышление и творческие цели романиста. Исследование сделано методами историко-сравнительным и историческим, а так же методами источниковедческого анализа․","PeriodicalId":313969,"journal":{"name":"Գրականագիտական հանդես=Literary Journal","volume":"14 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133183205","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Փախուստի թեման Ջոն Ափդայքի «Կենտավրոս» վեպում","authors":"Նաթելլա Հովակիմյան","doi":"10.54503/1829-0116-2023.1-262","DOIUrl":"https://doi.org/10.54503/1829-0116-2023.1-262","url":null,"abstract":"Ավստրիացի վիպագիր Հերման Բրոխը (1886-1951) 20-րդ դարն անվանել է «միֆական դար»: Այս դարի շատ հեղինակներ են իրենց ստեղծագործություններում անդրադարձել ավանդական միֆերին: Վերադարձը մյութոսին անցյալ դարի սկզբում մոդեռնիստական շարժման առանձնահատկություն է (Ջ. Ջոյս «Ուլիսես » (1922), Մ. Բուլգակով «Վարպետը և Մարգարիտան » (1967), Ջ. Ափդայք «Կենտավրոսը » (1963), Թ. Ման «Դոկտոր Ֆուստուսը » (1960) ևայլն): Ջ. Ափդայքը «Կենտավրոսը » վեպը ստեղծել է՝ դրան կառուցվածքային առումով տալով խրթին հիմք՝ մի կողմից խախտելով տարածաժամանակային հաջորդականությունը, մյուսից՝ հետաքրքիր կերպով զուգակցելով հունական մյութոսը ու 20-րդ դարի ամերիկյան իրականությունը, և վիպական այս բարդ կառույցում նա ներառել է միջանձնային և ներանձնային ամենատարբեր հարաբերությունների, մարդուն վերաբերող մի շարք հավերժական թեմաների յուրատիպ նկարագրությունը։\u0000“The Mythical Age” is the name the Austrian novelist Hermann Broch (1886- 1951) gave to the twentieth century. Many authors of this century have referred to traditional myths in their works. The return to the myth at the beginning of the last century is a characteristic feature of the modernist movement (J. Joyce, “Ulysses” (1922), M. Bulgakov, “The Master and Margarita” (1967), J. Updike, “The Centaur” (1963), T. Mann, “Doctor Faustus” (1960), etc.). To create his novel The Centaur, J. Updike has made structurally a complicated basis, both breaking the spatiotemporal sequence and combining the Greek myth with twentieth century American reality, and in this complex novel structure he describes a variety of interpersonal and intrapersonal relations, as well as several eternal themes referring to the man. Among these themes, the concept of escape has its own place.\u0000«Мифический век» - так назвал двадцатый век австрийский писатель Герман Брох (1886-1951). Многие авторы этого столетия упоминали древние мифы в своих произведениях. В начале прошлого века возвращение к мифу являлось характерной чертой модернистского движения (Дж. Джойс «Улисс» (1922), М. Булгаков «Мастер и Маргарита» (1967), Дж. Апдайк «Кентавр» (1963), Т. Манн «Доктор Фаустус» (1960) и др.). Для создания своего романа «Кентавр» Дж. Апдайк создал структурно сложную основу с одной стороны нарушив пространственно-временную последовательность, с другой, соединив греческую мифологию с американской реальностью XX века, и в этой сложной романной структуре он описывает разнообразные межличностные и внутриличностные отношения, а также своеобразные описания нескольких вечных тем относящихся к человеку. Среди этих тем свое место занимает концепция побега.","PeriodicalId":313969,"journal":{"name":"Գրականագիտական հանդես=Literary Journal","volume":"34 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128149714","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}