Րաֆֆու կյանքի ու գործի իմացական արժեքը

Abstract

Հոդվածը նվիրված է հանճարեղ Րաֆֆու կյանքի ու գործի իմացական արժեքի քննությանը։ Չհավակնելով վերջնական ու սպառիչ խոսք ասել այս չափազանց բեղուն գրողի մասին, ինչն անհնար է մի հոդվածի շրջանակում, և հաշվի առնելով նաև այն հանգամանքը, որ Րաֆֆուն նվիրված վերջին լրջմիտ խոսքն ունի տասնամյակների վաղեմություն, հեղինակն իր առջև դրել է այլ նպատակներ։ Դրանք են՝ Րաֆֆու կյանքի և ստեղծագործության հանգուցային խնդիրների համապատկերում նախ՝ ընդհանրացված ներկայացնել մարդուն, անհատին ու քաղաքացուն, ապա՝ հրապարակագրին և գրողին ։ Հատուկ միտումով վերլուծության հիմնական նյութ է դարձել «Սամվել » պատմավեպը, քանի որ այն վերջին տարիներին տեղիք է տվել ինչ-ինչ տարակույսների ու թյուրըմբռնումների։ Հոդվածագրի եզրահանգումն այն է, որ Րաֆֆու արվեստը երբեք չի հնանում, ավելին՝ պահպանում է իր արդիական նշանակությունը և շարունակում է հայրենասիրական ազնիվ կայծեր արթնացնել հայ սերունդների սրտերում։ The article is devoted to the study of the cognitive value of the life and work of ingenious Raffi. Not claiming to say a final and exhaustive word about this extremely prolific writer, which is impossible within the scope of one article, and also taking into account the fact that the last serious word dedicated to the study of Raffi is decades old, the author has set other goals for himself. They are: in the overview of the crucial problems of Raffi’s life and work, first, to present the person, the individual and the citizen in a generalized way, and then the publicist and the writer. By a special intention the historical novel “Samvel” has become the main subject of analysis, because it has given rise to some confusions and misunderstandings in recent years. The conclusion of the article is that Raffi’s art never becomes old, moreover, it maintains its modern significance and continues to awaken noble patriotic sparks in the hearts of Armenian generations. Статья посвящена анализу эпистемологической ценности жизни и деятельности гениального Раффи. Не претендуя на высказывание последнего слова об этом чрезвычайно плодовитом писателе, тем более, что это невозможно в рамках одной статьи, и учитывая то обстоятельство, что последнее серьезное слово о Раффи имеет многолетнюю давность, автор поставил перед собой иные цели, а именно: в панораме узловых проблем жизни и творчества прежде всего обобщенно представить человека, индивида и гражданина, затем – публициста и писателя. В качестве основного материала для анализа умышленно выбран исторический роман «Самвел», поскольку в последнее время именно он послужил причиной сомнений и неправильного восприятия. Проведенный в статье анализ подвел нас к следующему заключению: творчество Раффи никогда не устаревает, более того: оно сохраняет свою актуальность, продолжая пробуждать честные патриотические искры в сердцах армянских поколений.