Ղևոնդ Ալիշան․ Հոգևոր մշակույթի ըմբռնումը

Abstract

Ալիշանը գրական ասպարեզ է մտնում որպես բանաստեղծ: Առաջին գործերը գրված են գրաբարով և շարունակելով Մխիթարյանների ավանդները, թեմաներով դրանք կրոնական են, զանազան հոբելյանների և տոների առիթով գրված գործեր: Ազգային ինքնագիտակցության զարթոնքի շրջանում, երբ ժողովրդի ազատագրության գաղափարը նոր մարմնավորում է ստանում, արձագանքելով իրականությանը` նրա ստեղծագործությունը հարստանում է արդիական բովանդակությամբ: Այս գործերը արդեն գրված են արևմտահայ աշխարհաբարով: Այստեղ խոսքը շատ ավելի այլաբանական բնույթ ունի, քանի որ նա դիմում է ոչ թե ժամանակակից իրադարձություններին, այլ պատմական անցյալին, որի հերոսական դրվագների օրինակով փորձում է քաջալերել ազգի նվիրյալներին: The romantic poet and deep-rooted scholar emphasizes and highlights the mystery of the nation’s history. The cradle, where Armenians live, is a gift of providence, it is given to Armenians by natural ) the same as divine ) right and no one can take it away from them, Alishan thinks. The homeland is the guarantee of the nation’s existence, the inner data of its soul, the ability to realize the meaning of its existence. His understanding of history is based on the foundation of the historical process as a unified system. In other words, for Alishan, a historical awareness is fundamental, which, examining the existence and past of the nation, substantiates the causes of historical events, which creates the prerequisites of the national ideology, which in turn makes possible not only the spiritual-epistemological analysis, but also the transfer of the spiritual heritage. the opportunity. Поэт-романтик и глубоко укоренившийся ученый подчеркивает и выдвигает на первый план тайну национальной истории. Колыбель, в которой живут армяне, – это дар провидения, она дана армянам по естественному) так же, как и по божественному) праву и никто не может ее у них отнять, считает Алишан. Родина – залог существования нации, внутренние данные ее души, способность осознать смысл своего существования. Его понимание истории основывается на фундаменте исторического процесса как единой системы. Иными словами, для Алишана принципиально историческое сознание, которое, исследуя существование и прошлое нации, обосновывает причины исторических событий, что создает предпосылки национальной идеологии, что в свою очередь делает возможным не только духовно- гносеологический анализ, но и передача возможность духовного наследия.