Belgi Dergisi最新文献

{"title":"TÜRK HALKININ KIBRIS ÇÖZÜMSÜZLÜĞÜNE TEPKİSİ (27 AĞUSTOS-1 EYLÜL 1964)","authors":"Abdussamed Geçer, Resul Köse","doi":"10.33431/belgi.1159172","DOIUrl":"https://doi.org/10.33431/belgi.1159172","url":null,"abstract":"İkinci Dünya Savaşı’nın ardından İngiltere’nin Kıbrıs’taki hâkimiyetinin Rumlar tarafından self-determination ilkesi çerçevesinde değerlendirilmek istenmesi ve enosis talebi Doğu Akdeniz’deki dengeleri olumsuz yönde etkilemişti. Türk Hükûmeti ilk dönemlerde Kıbrıs meselesini İngiltere’nin iç sorunu olarak ele alsa da kamuoyunda Rum taleplerine karşı ciddi bir farkındalık oluşmuştu. İngiltere’nin Ada'yla ilgili düşüncesinin değişmesi ise Türk Hükûmetinin politikasında değişikliğe neden oldu ve 1954 yılından itibaren kamuoyu ve Hükûmet politikalarının uyumlu olduğu bir döneme girildi. Bilhassa 1955 yılı kamuoyu ve Hükûmetin politikalarındaki paralelliğin zirve yılı oldu. Bu sırada EOKA Ada'da birçok terör eylemi gerçekleştirmekteydi. Müzakerelerin ardından Türkiye ve Yunanistan’ın tezlerinden vazgeçmesi sayesinde 1960 yılında Kıbrıs Cumhuriyeti kuruldu. Ancak Ada'daki problemler devam etti. 1963 yılının Aralık ayındaki terör olaylarının ardından garantör devletler arasında müzakerelerin yeniden başlamasına rağmen ABD’nin Yunanistan’ın enosis ve Türkiye’nin taksim tezini aynı anda tatmin etme amacıyla sunduğu teklif, Yunanistan ve Makarios tarafından kabul edilmedi. Johnson mektubu, diplomatik başarısızlık ve Rusya’nın Ada'ya müdahale edilmemesi konusunda Türkiye’ye yaptığı uyarı da kamuoyunda ciddi bir hayal kırıklığı yaratmıştı. Bunun neticesinde 27 Ağustos-1 Eylül 1964 tarihleri arasında Ankara, İstanbul ve İzmir’de mitingler düzenlendi. İstanbul’daki mitingler olaysız geçerken, Ankara ve bilhassa İzmir’deki eylemlerde taşkınlıklar yaşandı. Bu tarihe kadar gerçekleştirilen Kıbrıs mitinglerinde Ada'daki şiddete ve haksızlıklara odaklanılarak Yunanistan ve Kıbrıslı Rumlar eleştirilirken, 1964 yılındaki diplomatik müzakerelerin neticesiz kalması nedeniyle, ilk defa bu mitinglerde Türkiye’nin müttefiklik ilişkileri bu kadar güçlü bir şekilde sorgulandı. Bu eylemler, Türk kamuoyunda ve entelektüel çevrelerinde zaman içerisinde güçlenecek olan Batı karşıtı söylemlerin ve Türk dış politikasına yönelik eleştirilerin dönüm noktası oldu. Bu çalışmanın amacı, arşiv belgelerini ve dönemin ulusal ve yerel gazetelerini temel alarak Türk halkının Kıbrıs müzakerelerinden bir netice elde edilememesi nedeniyle ortaya çıkan tepkilerini ve bu tepkilerin neticelerini ele almaktır.","PeriodicalId":164471,"journal":{"name":"Belgi Dergisi","volume":"16 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132239566","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"AVUSTRALYALI GAZETECİ ERNEST RICHARD PEACOCK’UN MUSTAFA KEMAL PAŞA’YLA ÇANAKKALE SAVAŞI ÜZERİNE RÖPORTAJI","authors":"Orhan Özcan","doi":"10.33431/belgi.1134718","DOIUrl":"https://doi.org/10.33431/belgi.1134718","url":null,"abstract":"Avustralya’da yayın hayatını sürdüren “Herald” ve Sydney “Sun” gazeteleri adına, Avustralyalı gazeteci Ernest Richard Peacock ve beraberinde Avustralya, Yeni Zelanda, Büyük Britanya askerlerinden oluşan askerî heyet, gezi/gözlem ve incelemelerde bulunmak maksadıyla 1918 yılının sonunda Gelibolu Yarımadası ve İstanbul’u ziyaret etmişlerdir. Gazeteci E.R. Peacock, savaş sonrası Çanakkale Savaş alanıyla ilgili gezi gözlemlerini ve Anafartalar kahramanı Mustafa Kemal Paşa’yla Çanakkale Savaşı hakkında mülakatını Herald Gazetesi’nde 27 Aralık 1918’de haber yapmıştır. \u0000Çalışmanın amacı, Avustralya basınında ilk kez “Mustafa Kemal Paşa” ismiyle yer alan röportajın değerlendirilmesi ve Çanakkale Savaşı hakkındaki mülakatın bizzat savaşın seyrine etkide bulunan Mustafa Kemal Paşa’nın ifadelerine yer verilmesidir. Araştırmada Avustralya’nın basın arşivi kronolojik olarak taranmış, Çanakkale Savaşı ve Atatürk günlüğüyle ilgili kaynaklar karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir.","PeriodicalId":164471,"journal":{"name":"Belgi Dergisi","volume":"39 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126850604","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"I. DÜNYA SAVAŞI YILLARINDA VE SONRASINDA EL KONULAN MEKTEPLER ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME","authors":"E. Azap","doi":"10.33431/belgi.1085658","DOIUrl":"https://doi.org/10.33431/belgi.1085658","url":null,"abstract":"Osmanlı Devleti’nin I. Dünya Savaşı’na girişiyle beraber, imparatorluk coğrafyasında seferberlik ilan edilmişti. Bu seferberlik, eli silah tutan bireylerin, belli kıstaslar dahilinde cepheye sevk edilmesinin yanı sıra, insanın dışında kalan unsurların da savaş şartlarında kullanımını gerektirmekteydi. Osmanlı Devleti kanunen, I. Dünya Savaşı için seferberlik ilan ettiği dönemden itibaren kamuya ait taşınmazların ordu hizmetinde kullanımına dair girişimlerde bulundu. Bu girişimle beraber, ülke içerisinde yer alan bazı araziler ve işlevsel yapılar, Harbiye Nezareti’nin emrine verildi. Kanunen yapılan bu düzenleme kapsamında mektepler ve mekteplere bağlı arazi ile binalar, kapsam dışında bırakılmıştı. Savaşın ilerleyen yıllarında Dahiliye Nezareti’nin bünyesinde teşkil edilen bir komisyon, zor şartlarda kullanılması kaydıyla mekteplerin ve ona bağlı yapıların da tespit edilmesini istemekteydi. Osmanlı Devleti, kanunen bir düzenleme yapmamasına rağmen, savaş şartlarında içerisinde bulunduğu zor durumun da etkisiyle, mektep binalarını işgal etmeye başlamış ve bu yapılardan askeri olarak istifade etmeye çalışmıştı. Gerek Anadolu’da gerekse de başkent İstanbul’da bulunan birçok eğitim kurumu, Harbiye Nezareti tarafından depo, karargâh ve asker ikamesi için kullanıldı. Harbiye Nezareti tarafından zapt edilen birçok yapı, uzun yıllar terk edilmedi ve bu durum, Osmanlı Devleti’nde eğitim-öğretimin sağlıklı yapılabilmesine de sekte vurdu. Birçok mektep, yeni bina bulup eğitim faaliyeti yürütmek istedi ama bu süreç de sağlıklı yürütülemedi. Diğer yandan işgal kuvvetleri de Anadolu’nun ve İstanbul’un işgaliyle beraber mektep binalarını zapt etmeye başladı. Mektep binaları, onlar tarafından da askeri amaçlarla kullanıldı ve Osmanlı Devleti, bu konuda göstermeye çalıştığı gayretlere rağmen binaların tahliyesini uzun süre sağlayamadı. Bu çalışma, I. Dünya Savaşı’nda işgal edilen mektepler ve işgalden kaynaklanan sorunları değerlendirmektedir.","PeriodicalId":164471,"journal":{"name":"Belgi Dergisi","volume":"12 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122035652","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"THE REFLECTIONS OF THE NATIONAL CASE OF TURK'S \"THE CYPRUS ISSUE\" IN THE MUS LOCAL PRESS BETWEEN 1955-1967","authors":"Fadime TOSİK DİNÇ","doi":"10.33431/belgi.1091157","DOIUrl":"https://doi.org/10.33431/belgi.1091157","url":null,"abstract":"Greek Cypriots expressed their desire to join Greece after 1945 and started to receive great support from Greece as of 1950. With the intention of the annexation of Cyprus, Greece brought the issue to the United Nations in October 1954. After failing to realize her aim, Greece started to support violence on the Island. Having been backed by mainland Greece, the Greek Cypriots began their violent activities against the British and Turks in 1955. Violence in Cyprus has been a priority news item in the Muş local press as well as in the Turkish national press. In this period, Muş local press undertook the task of making the Turkish Cypriots' voice heard and enlightening the people of Muş about Cyprus. Upon the pressures of the Turkish public, the UK's invitation to a meeting between Turkey and Greece on 30 June 1955 to discuss the Cyprus issue caused Turkey to abandon its policy of considering Cyprus as an internal matter of Britain since 1923. The Democratic Party Government started to follow an active policy between 1955-1959 in order to ensure that Turkish Cypriots live in peace on the Island. As a result of this, Turkey signed the Zurich and London Agreements and became a guarantor state on the island together with England and Greece. Even though the Republic of Cyprus was established in 1960, ignoring the Cyprus Constitution, the Greek Cypriots carried out bloody attacks against the Turks in 1963 and 1967. Thereupon, Turkey wanted to intervene by using its right to be a guarantor state, but had to be content with small interventions, especially because of the opposition of the USA. In this period, as in the whole Turkish press, the events of 1963 and 1967 were widely covered in the local press of Muş, and the USA's refusal to allow Turkey's intervention led to the questioning of the friendship of the USA. In this study, it is aimed to reveal how the newspapers published in Muş reflect the developments in Cyprus to the Muş public opinion and their attitudes towards the events. For this purpose, the copies of the local newspapers published in Muş between July 1, 1955 and December 15, 1967 were examined to find out how the developments in Cyprus were reflected to the headlines, articles and evaluations published in those newspapers to highlight the attitudes of Turkey, international organizations and allied states.","PeriodicalId":164471,"journal":{"name":"Belgi Dergisi","volume":"55 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128456795","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"INDIVIDUAL AND STATE RELATIONSHIP IN THE FOUNDATION PHILOSOPHY OF THE REPUBLIC: TURKISH CITIZENSHIP LAW NO 1312 AND ITS PRACTICES","authors":"D. Yılmaz, Didem Konya","doi":"10.33431/belgi.1094637","DOIUrl":"https://doi.org/10.33431/belgi.1094637","url":null,"abstract":"Vatandaşlık, kişinin devletle olan hukuki ve siyasi bağını ifade etmektedir. İlkçağlardan günümüze kadar devletler, kişileri belirli kurallar çerçevesinde tabiiyetine almıştır. Osmanlı Devleti’nde vatandaşlık kavramı, imparatorluk dâhilinde yaşayan halkların özel kimliklerinden bağımsız devlete olan aidiyeti ifade etmiştir. Bu aidiyet, Osmanlıcılık ideolojisiyle sağlanmaya çalışılmıştır. 19. yüzyılın sonlarından itibaren Osmanlı Devleti’nin birçok savaşta yenilmesiyle vatandaşlık meselesi, hukuki ve sosyal boyutlarıyla gündeme gelmiştir. Meselenin en önemli noktası ise Osmanlı topraklarında yaşayan azınlıkların nüfuz alanlarını ve ayrıcalıklarını arttırmak istemesinden doğmaktaydı. Bu topraklarda yaşayan herkesi Osmanlıcılık prensibi doğrultusunda bir araya getirmek üzere Osmanlı Tabiiyet Kanunu hazırlanmıştır. \u0000Millî Mücadele sonrasında vatandaşlık sorunları ve yeni devletin vatandaşlarına kazandıracağı Türk kimliği Lozan Barış Antlaşması ile giderilmeye çalışmıştır. Vatandaşlık kavramı, ulus devlet bilinci çerçevesinde ele alınmış ve konu üzerine yoğun tartışmalar yaşanmıştır. Ancak yapılan görüşmelerden netice alınamaması 1928 yılında vatandaşlık tanımının tekrar ele alınmasına ve Türk Vatandaşlığı Kanunu’nun hazırlanmasına giden süreci başlatmıştır. Modern vatandaşlığın temellerinin atıldığı yeni dönemde vatandaşlığa kabul ve vatandaşlıktan çıkarılmanın sınırları belirlenmiştir. Mustafa Kemal Atatürk, eşitlik prensibinden yola çıkarak vatandaşlık hakkını dil, kültür ve ahlak birliğiyle Türkiye sınırında yaşayan herkese tanımıştır. \u0000Bu çalışmada; 4 Haziran 1928 tarih ve 1312 sayılı Türk Vatandaşlık Kanunu ve Kanuna yönelik uygulamaların tarihsel arka planı incelenecektir. Ulusal kimliğin inşa sürecine rehberlik eden Kanun çerçevesinde, vatandaşlık anlayışının güçlendirilmesi girişimleri üzerinde durulacaktır. Çalışmada doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Bu doğrultuda Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi’nden elde edilen veriler incelenmiştir. Söz konusu veriler 1928 yılında çıkarılan 1312 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanunu ve kanunun tatbikat şekline yönelik içerikten oluşmaktadır. Bununla birlikte döneme ilişkin gazeteler taranmış, konuyla ilgili çeşitli çalışmalardan faydalanılarak birinci el kaynaklar desteklenmiştir.","PeriodicalId":164471,"journal":{"name":"Belgi Dergisi","volume":"148 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128443805","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Control of Water in the Perspective of Environmental History: Çivril Işıklı Lake Dam","authors":"Umut Karabulut, Yavuz Yildirim","doi":"10.33431/belgi.1111227","DOIUrl":"https://doi.org/10.33431/belgi.1111227","url":null,"abstract":"Denizli Çivril Işıklı Gölü, Büyük Menderes Nehri ile Kufi Çayı’ndan beslenen bir göldür. Bölgenin su kapasitesi doğrultusunda tarımsal faaliyetler yürütülmüş ancak suyu kontrol edememenin getirdiği olumsuzluklar da yaşanmıştır. Doğa ve insan ilişkisi içinde doğanın zorlayacılığı karşısında insanın etkinleşme biçimi olan baraj tesis etme arayışı Çivril Işıklı Gölü’nü ve hinterlandını değişmesine yol açmıştır. Doğa ve iktidar ilişkisi içinde bir meydana okuma biçimi olarak suyu kontrol etme aracı olan barajlar, çevresel tarih yazıcılığında başat bir konu haline gelmiştir.","PeriodicalId":164471,"journal":{"name":"Belgi Dergisi","volume":"117 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115590641","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"A DİVAN-I MUHASEBAT MÜMEYYİZİ AMONG THE MALTESE EXILES: MACİT BEY","authors":"Bayram Akca, Seher Akça","doi":"10.33431/belgi.1106984","DOIUrl":"https://doi.org/10.33431/belgi.1106984","url":null,"abstract":"The Armenians, known as the loyal nation within the Ottoman State, used the rights that the Tanzimat Fermanı and the Reform Edict brought to the minorities, and in 1863, urged the Sultan of the period to approve the Armenian Nation Regulation. However, the event that made the Armenians happier was the Ottoman Empire's loss of the Ottoman-Russian War of 1877-1878. After this war, first the Treaty of San Stefano and then the Treaty of Berlin, brought the Ottoman Empire an obligation to make reforms in Eastern Anatolia, where Armenians were densely populated. When the Ottoman Empire did not make these reforms, the Armenians started many rebellions. When World War I started, the Ottoman Empire had to fight on many fronts. One of these fronts was the Caucasian Front. When the Ottoman Empire was defeated on this front, the Armenians revolted in Eastern Anatolia and started massacres. Thereupon, the Ottoman State enacted the Armenian Relocation Law on May 27, 1915. \u0000One of those who took part in the implementation of the Armenian Relocation Law was Divan-ı Muhasebat Mümeyyizi Macit Bey. Macit Bey also took part in the safe deportation of Erzincan Armenians to Urfa, Syria and the Mosul Region. On December 11, 1918, Macit Bey was arrested due to the Erzincan Armenian Deportation and was put in the Bekirağa Division. As the security in Istanbul was compromised due to the occupation of Izmir, 78 people in Bekirağa Squadron were exiled to the Island of Malta. Among these people was Mr. Macit. Although Macit Bey wanted to be tried by the British on the Island of Malta, no result came out. On September 6, 1921, 15 people, including Macit Bey, escaped from the Island of Malta and went to Italy. Among them, Macit Bey went to Germany before Italy and then to Anatolia and came to Ankara. The Ankara Government also gave a salary to Macit Bey, who was a supporter of the National Struggle. These 15 people who fled from Malta were supporters of the National Struggle. For this reason, after coming to Anatolia, they took charge in different institutions of the Ankara Government.","PeriodicalId":164471,"journal":{"name":"Belgi Dergisi","volume":"180 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121410051","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Mulkiye Graduated Ambassadors in Three Periods: A Comparative Social History","authors":"Ayda Bektaş","doi":"10.33431/belgi.1117340","DOIUrl":"https://doi.org/10.33431/belgi.1117340","url":null,"abstract":"Modernleşme sürecine girildiği III. Selim döneminden itibaren, devletin yönetimini oluşturan seyfiye, ilmiye ve kalemiyenin yaşadığı dönüşümler her kurum için farklı gerçekleşmiştir. Süreç içerisinde kalemiye, geçirdiği değişimlerle birlikte sivil bürokrasiye dönüşmeye ve Mülkiye olarak adlandırılmaya başlamıştır. 19. yüzyıl Osmanlı idaresinde yeni bir güç odağı olmaya başlayan Mülkiye, Osmanlı Devleti’nin yeni idari teşkilatlanmasında yönetici sınıfın önemli bir kolunu oluşturmuştur. Bu anlamda bu çalışma, devletin yeniden inşa sürecinde önemli roller üstlenen Mülkiye sınıfına odaklanmaktadır. Bu makale kapsamında 1877 ile 1935 yılları arasında Mekteb-i Mülkiye’den mezun olarak son dönem Osmanlı İmparatorluğu’nda ve erken cumhuriyet döneminde sefir olarak görev yapan diplomatların sosyal tarihinin aydınlatılması amaçlanmaktadır. 19. yüzyılın sonlarında kurumsallaşma ve profesyonelleşme sürecini hızla devam ettiren Osmanlı idaresinin nitelikli personel ihtiyacının artmasına paralel olarak, Mekteb-i Mülkiye gibi modern okullardan mezun olan, ehliyet ve liyakat sahibi sefirlerin önemi artmıştır. Bu bağlamda, çalışmada Mekteb-i Mülkiye’nin 1877-1935 arasındaki mezunlarının sicill-i ahval kayıtlarının incelenmesiyle tespit edilen ve üç farklı dönemde (1877-1908, 1909-1923 ve 1924-1935) diplomatik kadrolarda sefir olarak çalışan otuz dört diplomat incelenecektir. Ele alınan otuz dört diplomatın sosyal kökenleri, eğitim geçmişleri, devlet hiyerarşisindeki konumları ve mesleki kariyerlerinin karşılaştırılması suretiyle, incelenen üç farklı dönemde sefirlerin kariyerlerinde yaşanan değişim, dönüşüm ve sürekliliklerin gözlemlenmesi hedeflenmektedir. Ayrıca çalışmada Mülkiye mezunu sefirlerin sosyal tarihi, Osmanlı İmparatorluğu’nun 19. yüzyılda benimsediği kurumsal ve bürokratik devlet anlayışının, erken cumhuriyet dönemindeki devamlılık unsurları açısından değerlendirilecektir.","PeriodicalId":164471,"journal":{"name":"Belgi Dergisi","volume":"13 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121114277","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Çine Community Center and Its Activities 1938-1951","authors":"İnan Yi̇lmaz, Günver Güneş","doi":"10.33431/belgi.1093600","DOIUrl":"https://doi.org/10.33431/belgi.1093600","url":null,"abstract":"19 Şubat 1932’de açılan Halkevleri, Cumhuriyetin kültürel kalkınma projeleridir. Halkevleri, Dil, Tarih ve Edebiyat, Temsil, Spor, Güzel Sanatlar, Köycülük, Halk Dershaneleri ve Kurslar, Kütüphane ve Yayın ve Müze ve Sergi ve Sosyal Yardım olmak üzere 9 farklı faaliyet kolunda etkinlik yürütmüştür. Aydın’da ilinde Halkevi faaliyetleri, 19 Şubat 1932’de Aydın Halkevinin kurulmasıyla başlamıştır. Aydın Halkevinin ardından Nazilli, Söke, Bozdoğan, Germencik, Horsunlu, Karacasu, Kılavuzlar, Sultanhisar, Umurlu, Yenipazar, Karapınar (İncirliova), Kuyucak Halkevleri açılmıştır. Çine Halkevi ise 20 Şubat 1938 tarihinde kuruluşunu tamamlayarak bulunduğu bölgenin sosyal ve kültürel gelişimi için faaliyetlere girişmiştir. 1938-1951 yılları arasında 13 yıl cumhuriyet modernleşmesinin Çine’deki merkezi olan Halkevi bünyesinde Spor Şubesi, Temsil Şubesi, Sosyal Yardım Şubesi, Köycülük Şubesi, Kütüphane ve Yayın Şubesi olmak üzere 5 şube ile faaliyet göstermiştir. Bu araştırmada arşiv belgeleri, resmi yayınlar, dönemin basını ve hatıratlara dayalı olarak Halkevinin Cumhuriyetin kuruluş sürecinde Çine kasabasının her yönden kalkınması amacıyla gerçekleştirdiği faaliyetler değerlendirilecektir.","PeriodicalId":164471,"journal":{"name":"Belgi Dergisi","volume":"63 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128536636","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"A PARENTHESIS TO OTTOMAN-GERMAN ECONOMIC RELATIONS: THE HANSA LEAGUE","authors":"Burak Çitir","doi":"10.33431/belgi.1087437","DOIUrl":"https://doi.org/10.33431/belgi.1087437","url":null,"abstract":"Commercial relations are economic associations that emerge as a result of the combination of many different factors. The Hanseatic League, which the North German city-states laid the foundation in the city of Visby on Gotland Island, located on the Baltic Sea since the twelfth century, was also such a union that arose as a result of commercial relations. The Hanseatic League would become a large confederation structure that included more than two hundred cities located in northern and western Europe in time. Although the economic power of the League dominated northern Europe and the Baltic region, social, religious, and economic developments that shook Medieval Europe fundamentally, such as Reform Movements and the Thirty Years' Wars, would cause it to lose power and break up over time. In addition to Lübeck and Hamburg, which were effective in the foundation of the union during this period, the city of Bremen would continue its economic associations under the name of Hanseatic League until the North German Confederation was established in 1867. The relationship of the Hanseatic League with the Ottoman Empire was stood upon the 1838 Treaty of Balta Liman. The Hanseatic League, called by similar names such as Cemahir-i Selase-i Anseatik or Vilhanseatik Cemahir-i in Ottoman archival documents, acted like other European states that wanted to take advantage of the privileges of the agreement signed by the Ottoman Empire with the British. The Hanseatic League, contacted through the London ambassador of the time, James Colquhoun, would get what it wanted in a short time like nine months after the 1838 Treaty of Balta Liman. With the first known Ottoman-German privileged trade agreement signed on May 20, 1839, the Hanseatic League would also open a diplomatic embassy in the Ottoman Empire. In this study, the establishment, rise and collapse periods of the Hanseatic League, which signed a privileged trade agreement with the Ottoman Empire, are briefly included and the history of Ottoman-German trade relations is also mentioned. In this way, both the Ottoman-German commercial relations and the position of the Hanseatic League in these relations will be examined through official archival documents, primary and secondary sources.","PeriodicalId":164471,"journal":{"name":"Belgi Dergisi","volume":"31 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130223677","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}