فر سمیراصمیمی, غلامرضا سالمیان, محمد ابراهیم مالمیر
{"title":"استعارههای مفهومی حوزۀ عشق در خسرو و شیرین نظامی","authors":"فر سمیراصمیمی, غلامرضا سالمیان, محمد ابراهیم مالمیر","doi":"10.22059/JLCR.2021.302081.1466","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.302081.1466","url":null,"abstract":"نظریة استعارة مفهومی برداشتی نو و متفاوت از استعاره است که نخستین بار لیکاف و جانسون آن را مطرح کردند.در این رویکرد،استعاره تنها از جنبة ظاهری بررسی نمیشود؛بلکه به مفاهیمی که در پس واژهها پنهان است،توجه میشود.در این دیدگاه،مفاهیم انتزاعی با استفاده از مفاهیم عینیتر،ملموستر و گاهی ذهنی درک میشوند.در این پژوهش استعارههای مفهومی حوزة عشق در خسرو و شیرین نظامی،تحلیل شد عشق و مفاهیم مرتبط با آن نیز چون اموری انتزاعی هستند،برای ملموستر شدن در قالب تشبیه و استعاره بیان میشوند.با بررسی مفاهیم حوزة عشق بر پایة نظریة استعاره مفهومی،هجده نگاشت با حوزة مقصد عشق، در قالب 738مورد،دستهبندی و تحلیل شد.این نگاشتها در دو گروه استعارههایی که رویکردی مثبت نسبت به عشق دارند و استعارههایی که رویکردی منفی به عشق دارند،دستهبندی میشوند.این داستان بیانگر رویدادی عاشقانه است؛به این دلیل اغلب نگاشتهای شکل گرفته در آن دارای رویکردی منفی است و آنجا که این عشق به وصال میانجامد و موجب شادی میشود،رویکرد، مثبت می-شود.بر پایة نتایج بهدست آمده،اکثر نگاشتها ذهنی به عینی هستند و در بعضی موارد از امور ذهنی ملموستر برای بیان عشق استفاده شدهاست و نگاشت«عشق غم است»با 123مورد و نگاشت«عشق فریب است»با 16مورد، بهترتیب بیشترین و کمترین بسامد را در خسرو و شیرین به خود اختصاص دادهاند.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"113 1","pages":"1-1"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-11-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"91106978","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"پیشگویی در منظومه های پهلوانی پس از شاهنامه","authors":"مرتضی مقصودی نژاد, مجید حاجی زاده, مریم غلامرضا بیگی","doi":"10.22059/JLCR.2021.314692.1598","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.314692.1598","url":null,"abstract":"پیشگویی یکی از عناصر مهم و اثرگذار در فرآیند شکل گیری داستانهای حماسی و ملی است که در منظومههای حماسی ملی ایران، اعم از شاهنامه و حماسههای منظوم پس از آن، نمود فراوان دارد. در نوشتار حاضر، عنصر پیشگویی در منظومههای پهلوانی پس از شاهنامه با روش کتابخانهای مبتنی بر توصیف و تحلیل محتوا و ارائه آمار، مورد پژوهش قرار گرفته است.بر اساس پژوهش انجام شده، حدودا صد و پنجاه و پنج مورد پیشگویی در این منظومهها به کار رفته است.عنصر پیشگویی در حماسههای منظوم معروف؛ نظیر شهریارنامه، بهمننامه، سامنامه، کوشنامه، گرشاسبنامه، جهانگیرنامه و فرامرز نامه به ترتیب، نمود بیشتر دارد و در منظومههای، برزونامه، شبرنگ نامه، کک کوهزاد و بیژن نامه، بسیار معدود و انگشت شمار است .در منظومههای حماسی کوتاهی؛ نظیر بانوگشسب نامه، ببربیان، تهمینه نامه، داستان پتیاره، رزم نامۀ شکاوند کوه و سوسن نامه،پیشگویی کاربرد ندارد. پیشگوییها توسط افرادی صورت گرفته که در روزگار خود از جایگاه اجتماعی ممتاز و موقعیت برتر برخودار بودهاند و بیشترین پیشگوییها به ترتیب، توسط اخترشناسان با تکیه بر احکام نجومی، شاهان و شاهزادگان، موبدان و برهمنان و پهلوانان صورت پذیرفته است.افراد عادی نقش قابل توجهی در پیشگویی ندارند. برخی از پیشگوییها با ابزارهایی؛ نظیر اسطرلاب، جام انجم نما، جام گیتی نما، آیینه حکمت، صورت گرفته است و برخی نیز بر روی الواح گوناگونی درج شده اند که توسط پیشینیان برای آیندگان پیشگویی شده و تقریبا از ویژگیهای مشترک برخوردارند.بسیاری از پیشگوییها بر اساس خواب و رؤیا یا از طریق عوامل ماوراءالطبیعه و یاری رسان؛ نظیر سروش و سیمرغ، صورت پذیرفته است .اکثر قریب به اتفاق پیشگوییها، تحقق یافته اند.معمولا پیشگویی دارای کارکرد اجتماعی است؛ پند دادن برای اصلاح امور در حوزۀ نظام سیاسی و اجتماعی ، آینده بینی ، آگاهی از مغیبات و هشدارهای شوم؛ مانند مرگ، ویرانی و شکست ازمهمترین اهداف و کاکردهای پیشگویی در منظومه های پهلوانی مذکور است.علت روی آوردن پیشینیان به امر پیشگویی را می توان دانش ناقص بشر در گذشته و نادانسته های او از کاینات و جهان هستی دانست.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"5 1","pages":"1-1"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-11-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76258771","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"مقایسۀ نحلیلی ترفندهای بدیعی در «معالم البلاغه در علم معانی، بیان و بدیع» و «بدیع از دیدگاه زیباییشناسی»","authors":"آمنه عرفانی فرد, علی محمد مؤذنی","doi":"10.22059/JLCR.2021.330643.1745","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.330643.1745","url":null,"abstract":"سخن مجموعۀ معانی و بیان است که در کمال بدیعی و زیبایی خود ارائه میشود و در نهایت هنری و ادبی می-گردد. ادبیت یک متن از گذشتههای دور مقیاسی برای نشان دادن غنی بودن ادبیات و بیان آشکارتر احساسات و عواطف به مخاطب بوده است. از این رو، آثار بلاغی متعددی در طول قرون متمادی به بازخوانی نو به نوی متون بنیادین و محوری خود در گذر زمان پرداختهاند و سبب شدهاند که بلاغت در طول تاریخ، ذهن بسیاری از ادیبان را به خود مشغول سازد. شناخت عناصر زیباییشناسانۀ علوم بلاغی میتوائد ابزار مهمی در جهت ورود به دنیای رمزگونه و مبهم نویسنده باشد. با وجود این، در کتابهای بلاغی از گذشته تا قرن اخیر، نه تنها توجهی به نقش و ارزش زیبایی-آفرینی ترفندهای بدیعی نشده است، بلکه آثاری هم که در این زمینه نگاشته شدهاند، به دلیل فقدان چارچوب و ساختار علمی و روشمند، دارای مطالب مبهم و نادرستی از مبانی آنها هستند. این در هم آمیختگی و گاه اختلاف در علوم بلاغی به خصوص علم بدیع، کارآییهای بالقوۀ آن را در ادراک و تحلیل مسائل زبان و ادبیات پنهان نموده است. با نقد و تحلیل صورتبندی آنها در آثار بلاغی میتوان به دریافتی درست از مبانی زیباییشناسانۀ مؤلفههای بدیعی دست یافت. در این پژوهش با روش مقایسهای و تحلیل محتوا و با بررسی آراء کتابهای «معالم البلاغه در معانی، بیان و بدیع» اثر محمدخلیل رجایی و «بدیع از دیدگاه زیباییشناسی» اثر تقی وحیدیان کامیار به تحلیل دو رویکرد قدمایی و نوگرایانه پرداختیم تا با تعمق در معیارها، طرحها و شیوههای مرسوم ادبی، به برداشتی نو و کاربردیتر از بدیع دست یابیم. از این رو، پس از نقد رویکردهای زبانشناسی، معناشناسی، زیباییشناسی و انواع دیگر در آراء دو نویسنده، با استدلالی منطقی و نگاهی علمی و انتقادی، جایگاه و کارکرد مؤلفههای بدیعی را در گذشته و عصر حاضر نشان دادهایم.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-11-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"80755177","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"«توازی تصویری»، کاربستِ اسلوب معادله در «اوسنۀ باباسبحان»، «جایی دیگر» و «پیرمرد و دریا»","authors":"بهادر باقری","doi":"10.22059/JLCR.2021.332914.1761","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.332914.1761","url":null,"abstract":"«توازی تصویری»، کاربست اسلوب معادله در «اوسنۀ باباسبحان»، «جایی دیگر» و «پیرمرد و دریا» \u0000\u0000چکیده\u0000«توازی تصویری»، یکی از شگردهای کمتر شناخته شدۀ هنری در دنیای ادبیات داستانی است که نویسنده با بهرهگیری از آن، برخی از مفاهیم ذهنی و عقلانی مهم موجود در پیرنگ داستان را یک یا چند بار در قالب تصاویری عینی و ملموس و بدون اشاره به ربط مستقیم آنها با مفاهیم یادشده، در متن داستان جاسازی میکند و این تصاویر عینی، به نوعی، تأییدکننده و تجسمبخش آن ادعاها یا مفاهیم انتزاعیاند. نحوۀ شکلگیری این آرایۀ هنری چنین است که معمولا یک یا چند داستان فرعی به موازات داستان اصلی جریان مییابند که درواقع، شکل دیگری از داستان اصلی هستند؛ یا شخصیتهای اصلی و فرعی داستان، در قالب چند شخصیت دیگر تجسم مییابند و تکثیر میشوند. حاصل جمع این شخصیتها و کنشهای داستانی موازی، که در خوانش نخست، چندان به چشم نمیآیند، پیرنگ داستان را قدرتمند و تأثیرگذار میکند. بدیهی است که اینگونه داستانهای فرعی را نباید با شگرد هنری دیرینۀ «داستان در داستان» اشتباه گرفت. به نظر میرسد که کارکرد توازی تصویری در ادبیات داستانی، با کارکرد اسلوب معادله در سنت شعر فارسی که نوعی تشبیه مرکب است، شباهتهای فراوانی دارد. در اسلوب معادله نیز شاعر، در یک مصراع، خبر یا گزارهای ذهنی و عقلی، مطرح میکند و در مصراع دیگر، برای تأیید آن، تصویری حسی و ملموس از دنیای اطراف شاهد میآورد. بسامد استفاده از اسلوب معادله در شعر سبک هندی، چشمگیرتر از دیگر دورههای تاریخ ادبیت است. در برخی از رمانها و داستانهای کوتاه معاصر ایران نیز از تمهید ادبی توازی تصویری بهخوبی استفاده شدهاست. این مقاله ضمن تشخیص و تحلیل نمونههای توازی تصویری در داستانهای پیرمرد و دریا اثر ارنست همینگوی، اوسنۀ باباسبحان محمود دولتآبادی و جایی دیگر گلی ترقی، آن را نوع گسترش یافتۀ اسلوب معادلۀ شعر فارسی در ادبیات داستانی قلمداد میکند و نشان میدهد که توازی تصویری، گسترۀ هنرنمایی وسیعتر، هنرمندانهتر و پوشیدهتری نسبت به اسلوب معادله دارد. \u0000واژگان کلیدی: توازی تصویری، اسلوب معادله، پیرمرد و دریا، اوسنۀ باباسبحان، جایی دیگر، نقد ادبی.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"92 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-11-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"79429680","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
احمد حیدری گوجانی, محسن ذوالفقاری, حسن حیدری, حجت اله امیدعلی
{"title":"تحلیل مؤلفههای پسامدرن در «رُمان قهوۀ سرد آقای نویسنده»","authors":"احمد حیدری گوجانی, محسن ذوالفقاری, حسن حیدری, حجت اله امیدعلی","doi":"10.22059/JLCR.2021.328889.1727","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.328889.1727","url":null,"abstract":"تجزیۀ هر پدیده به عناصر سازندۀ آن از نظر علمی با اهمیت است. «شخصیت» از مهمترین عناصر سازندۀ روایت و چگونگی تفسیر شخصیتهای داستان از اجزاء اصلی تفسیر متن است. این پژوهش در پی واکاوی و تحلیل مؤلفههای پستمدرنیستی در شخصیتهای رمان روانی-نامهای «قهوۀ سرد آقای نویسنده» اثر «روزبه معین» است. روش پژوهش، تحلیلی-توصیفی و شیوۀ گردآوری دادهها مطالعات کتابخانهای است. یافتههای این پژوهش به این شرح است: پستمدرنیسم، جهش خلاقانهای بود که با نقد مدرنیسم بر مداومت آن استمرار داشت. درونمایۀ مرگ، عشق و روانرنجوری از موضوعات مهم در ادبیات جهان است که روایت پستمدرنیستی به آن میپردازد. رمان قهوۀ سرد، روایتی است که با الگوها و ویژگیهای ادبیات داستانی پسامدرنیستی در پیچ و تابهای روایی خود دنیای شخصیتهای روانرنجور را بهتصویر میکشد و از هر گوشۀ آن صدای متنی را میشنویم و در بطن هر ماجرائی شخصیتی تاریخی، سیاسی، هنری و... بهچشم میخورد که نویسنده، احساس، مقصود و سخنان خود را با چنین تمهیداتی در متن داستان جای میدهد. در این رمان نوعی قرینهسازی شخصیت در سیر روایت مدرن؛ با شخصیتهای مشهور و نسبتدادن کنش و خویشکاری مشابه شخصیتهای داستانی وجود دارد که یادآور آن شخصیتها و احیاگر کنشهای بزرگ و هیجانی آنان است. نویسنده، با استفاده از کنش شخصیتها و شگردهای داستاننویسی مدرن مانند قهرمانزدائی، بینامتنیت، داستان در داستان، تغییر راوی و زاویۀ دید، عدم قطعیت، چرخۀ بیپایان، معناباختگی و... رمان خود را به روایتهای پسامدرن نزدیک میکند. شخصیتهای اصلی این رمان، نوعی و نمونه پروتوتیپ افرادی هستند، که روانگسیختگی و نابهنجاریهای جهان پستمدرنیسم و ابزوردیسم، مانند شیفتهگونگی، شکاندیشی، معناباختگی، انکار حقیقت و واقعیت و علائم روحی-رفتاری، توهمها و هذیانهای شخصیتهای ضد اجتماعی؛ پروبلماتیک، سوسیوپات، اسکیزوئید، پارانوئید را ترسیم میکنند. مشابهتهای کنشی و رفتاری شخصیتها متأثر از سایه یا جنبههای پنهان و تاریک وجود آنان و ترسیمی از آشفتگی ذهن انسان معاصر و جهان اطراف آنان است.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"3 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"74937794","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"چالش گفتمانی در بازتعریف هویت زنانه در شازده احتجاب","authors":"شهناز ولیپور هفشجانی","doi":"10.22059/JLCR.2021.329845.1735","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.329845.1735","url":null,"abstract":"زن یکی از محوریترین مباحث اجتماعی و نیز از سوژههای اصلی ادبیات داستانی بعد از مشروطه است. در گفتمان سنتی هویت تثبیت شدهای برای زن تعریف شده بود، که بعد از ورود مدرنیته به ایران به چالش کشیده شد؛ خصوصا در دورۀ پهلوی دوم، طرح مباحث جدیدی چون برابری زن و مرد، آزادی زن، لزوم مدرن و امروزیبودن و ایفای نقش اجتماعی زنان، چالشی جدی در جامعة سنتی و مردسالار ایران درخصوص بازتعریف هویت زن ایجاد کرد. در این پژوهش که با بهرهگیری از رویکرد تحلیل گفتمان لاکلا و موفه خصوصا در بحث هویت انجام شده، با درنظرداشتن مؤلفههای سنتی هویت زن، چالش دو گفتمان سنتی و مدرن در تعریف جدید از هویت زن مطلوب بر اساس داستان شازدهاحتجاب هوشنگ گلشیری بررسی شده است. بررسی نشان میدهد که گفتمان مردسالارانه آزادی زن و مدرن بودن را به گونهای تعریف کرده که به جای منجرشدن به ایفای نقش فعال اجتماعی زنان به برهنگی اجتماعی منجر شده است و برای تثبیت مولفه برهنگی آن را با آراستگی و زیبایی زن معادل شمرده است. همچنین آموختن سواد و دانش که از نتایج اپیستمههای علمگرایی و آزادی در گفتمان مدرن است به نحوی بازتعریف شده که به جای رشد تفکر و آگاهی زنان صرفا موجب خدمت مطلوبتر به همسر و خانواده شود. در مجموع گفتمان تلفیقی جدید با تأکید بر نقشهای جنسیتی سنتی و حفظ مؤلفههای مبتنی بر دیدگاه فرودستی و نگاه ابزاری به زن، دالهای سیالی از گفتمان مدرن را به گونهای بازتعریف کرده و به خدمت گرفته است که با وجود ظاهر فریبنده و امروزی آن، عملا رویکرد استثمارگرانهتری از گفتمان سنتی را درپی داشته است. در نهایت میتوان گفت زن مطلوب در این گفتمان زنی است: ظریف، بزک کرده، آداب دان، و باسواد و این همه زمانی ارزشمند است که در خدمت مرد برای ایفای هرچه بهتر وظایف سنتی جنسیتی به کار گرفته شود.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-04","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83869938","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"دگردیسی کنش در ترس و لرز غلامحسین ساعدی با تکیه بر نظریۀ عمل پیر بوردیو","authors":"شیرزاد طایفی, محمود شیخ الاسلامی","doi":"10.22059/JLCR.2021.328899.1728","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.328899.1728","url":null,"abstract":"از جمله ابزارهای پژوهشگر حوزۀ ادبی، نقد جامعهشناختی است که به کمک آن میتواند جهان متن را مورد تحلیل و واکاوی قرار دهد و از رهگذار آن به انکشاف معنا دست یابد. در پژوهش پیش رو، برآنیم به روش تحلیل کیفی و با تکیه بر مطالعات کتابخانهای و بر مبنای نظریۀ عمل یا کنش پیر بوردیو قصههای ششگانۀ ترس و لرز غلامحسین ساعدی را بازخوانی کنیم و نگاه جدیدی بر جهان متن بیفکنیم؛ نگاهی که میتواند ابعادی از جهان متن را فراروی ما قراردهد که پیش از این، تا این میزان، شفاف، دقیق و واضح نبود. برای رسیدن به نظریۀ کنش بوردیویی ابتدا باید به سه کلیدواژۀ مهم بپردازیم؛ یعنی عادتواره، سرمایه و میدان. در هر قصه تلاش کردیم به صورت مجزا عادتواره، سرمایه، موقعیت هر شخصیت در میدان مورد نظر و روابط ایشان را بررسی کنیم. دستاوردهای پژوهش در جهان قصههای ششگانه نشان میدهد: 1. فقر و کمبود سرمایۀ فرهنگی و اقتصادی مهمترین عامل برای ایجاد و گسترش خرافه، وهم، ترس و به ویژه تحمیل آن به عنوان عادتوارۀ اهالی آبادی است. 2. یکی از عادتوارههای برجستۀ اهالی ترس و انفعال است که به طرق مختلف آن را دائما بازتولید میکنند و به نسل بعدی انتقال میدهند 3. با وجود کمبود و فقر سرمایه، اهالی سعی میکنند موقعیت خود را در میدان حفظ و حتی برای ارتقای آن تلاش کنند. مبنای رابطۀشان، بر اساس موقعیتشان در میدان تغییر میکند و حتی به نزاع روی میآورند. 4. به هنگام خارج شدن اهالی از آبادی یا ورود شخص یا اشخاصی به آنجا، اهالی احساس خطر میکنند؛ به ویژه کسانی که از سرمایۀ اقتصادی برخوردارند بیش از دیگران دچار ترس و لرز میشوند. 5. همبستگی اهالی با پیشروی قصهها (از یک به شش) به تدریج و آرام آرام کاهش پیدا میکند و در قصۀ ششم بهطور کامل فروپاشی روابط اهالی علنی میشود. 6. با پیشروی قصهها از میزان کنشگری شخصیتها کم میشود و گام به گام به سمت کنشپذیری پیش میروند.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"41 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-09-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75513579","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"اعجاز ایجاز حروف مقطعة قرآن کریم","authors":"خدیجه صادقی خوئینی","doi":"10.22059/JLCR.2021.329681.1734","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.329681.1734","url":null,"abstract":"1. چکیده: قرآن کریم ابر متن زبانی فراگیر با فرم و شکل هنری زیبایی است که نه تنها عرب زبانآور روزگار بعثت، بلکه همة بلغا و فصحا را در همة اعصار سخت شگفتزده کرد و همگان بر این امر اتفاق نظر داشته که قرآن ناقض هر نوع عادت نگارش معمول و رایج نزد عرب؛ اعم از شعر و نثر مسجع بود و بنیان گذار نظام بلاغی نوین با ترکیب و ساختی جدید. این معجزه جاویدان غایت نابیسودگی زبانی و شناختی را برای قوم عرب و غیرعرب متبلور ساخت. حروف مقطعة برخی از سورههای قرآن کریم یکی از جلوههای مهم این نابیسودگی زبانی و محل تبلور ایجاز اعجاز آمیز آن است که در تاریخ اسلام پیوسته از سدة دوم هجری تاکنون «تحریر محل نزاع» مسلمانان، بهویژه مفسران و قرآنپژوهان بوده است. در این جستار کوشیدیم با روش تحلیلی - توصیفی و بهرهگیری از رهیافت هیروگلیف در قرآن و نیز با التفات به صنعت ادبی براعت استهلال و رویکرد زیباییشناسی دریافت، خوانش جدیدی از این حروف مقطعه با تکیه بر تفسیر مرو انجام دهیم و به این نتیجه برسیم که برخی مفسران خلاق مانند سعد عبدالمطلب عدل با تکیه بر افق انتظارات و پیش-دانستههای خویش، توانسته خوانشی متفاوت و نوین از متن قرآن؛ بهویژه حروف مقطعه به دست -دهند. همچنین دریافتیم نمادهای آغازین هریک از این بیست و نه سوره و بویژه این پنج سوره مورد بحث: القلم؛ طه؛ الشعراء و الاعراف و مریم در این جستار از بعد شکل و قالب، با نوعی ایجاز معنایی و اعجاز زبانی همراه است که آیاتی از هر سوره آن را شرح میدهد و ابهام و پیچیدگیاش را تبیین میکند. به کارگیری این نمادهای غیرعربی در آغاز برخی سورهها و هماهنگی آن با بافت و سیاق عمومی، در میان تعبیرهایی عربی علاوه بر این که نوعی براعت استهلال بینظیر و منحصر به-فردی است ازدو بعد زبانی و معنایی نیز اعجازانگیز است.\u0000کلیدواژهها: قرآن کریم؛ حروف مقطعه؛ ایجاز؛ براعت استهلال.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"520 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-09-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"77036358","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"بازتاب رسانههای ارتباط جمعی در ادبیات داستانی معاصر ایران","authors":"فرزانه فخریان لنگرودی, اعظم راودراد","doi":"10.22059/JLCR.2021.303684.1482","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.303684.1482","url":null,"abstract":"مقاله حاضر با هدف مطالعۀ چگونگی بازنمایی نقش و کارکرد رسانه در تفسیر یا تغییر جهان پیرامون در متن ادبیات داستانی معاصر فارسی نوشته شده است. قصد این بوده که معلوم شود رسانه که هر عنصر و پدیدۀ دیگری را به مسیر بازنمودگی هدایت میکند، خودش چطور در رمان به صحنۀ بازنمایی کشانده شده است. همچنین سعی شده تصویری از توصیف و تصدیق حضور همهگیر رسانه در اجتماع واقعی و ملموس با تحلیل رمان ارائه شود تا کارکرد و نقش اجتماعی رسانه در دنیای واقعی را بر اساس قدرت و نفوذ رسانه در متن رمان فارسی بتوان تحلیل کرد. ازاینرو 12 رمان واقعگرای معاصر فارسی با روش انتخاب هدفمند انتخاب و همۀ عبارات مربوط به رسانههای خبری سنتی یعنی رادیو، تلویزیون، روزنامه و مجله، از آنها استخراج شد و مطالعه روی محتوا و معنا و همچنین ساختار و گفتمان آن بر مبنای نظریات قدرت رسانهای، بازنمایی، و نقد ادبی و جامعهشناسی ادبیات، در تقارن با خواستهای مطالعات فرهنگی در شناخت رسانهها انجام شده است. درنهایت یافتهها حاکی از بازنمایی رسانه بهعنوان ابزار قدرت و تحریک، ابزار آگاهیبخش، ابزار غفلت، شیء روزمره، ابزار اطلاعرسانی، ابزار سرگرمی، پدیدۀ متضاد، شیء دستدوم، ابزار نقد، و ابزار معرف، در جهان رمان فارسی بوده است.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"62 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-09-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"79311833","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"نقد و بررسی اطناب و انواع آن در متون بلاغی فارسی","authors":"فاطمه هجری, امیر مؤمنی هزاوه, مهدی محبتی","doi":"10.22059/JLCR.2021.327109.1706","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.327109.1706","url":null,"abstract":"اطناب از مباحث مهم در دانش معانی است تا جایی که برخی بلاغتشناسان فهم دانش معانی را در گرو فهم درست آن دانستهاند. این اهمیت اقتضا میکند در کتابهای بلاغت، تعاریف و تقسیمات دقیقی از اطناب آمده باشد تا چهارچوب نظری روشنی برای شناخت مفهوم و مصادیق آن به خواننده ارائه شود؛ اما در عمل چنین نیست و بلاغتنویسان در تعیین انواع و مصادیق اطناب، آن گونه که توقع میرود عمل نکردهاند.درواقع کارکرد اصلی شگردهای بلاغی و از آن جمله اطناب، بیشتر تاثیر در مخاطب است تا متناسب با حال و وضع او اقناعگر و ترغیبکننده باشد. در اساس نیز شرط بلاغت را مطابقت با مقتضای حال، بهویژه حالت مخاطب دانستهاند. کارکرد اصلی بلاغت در رفع ابهامهای سخن و جلوگیری از سوءتعابیر است و اگر نتواند این شبهات را رفع کند، خاطر مخاطب را ملول میکند و از مطالعۀ متن بازمیدارد. بر این اساس لازم مینماید تعریفها و تقسیمبندیهای اطناب در کتابهای بلاغی قدیم و جدید، بازخوانی و واکاوی شود. در مقالۀ پیش رو کوشش شده است با بازخوانی تحلیلی – انتقادی متون بلاغی گذشته و امروز، قوت و ضعف این تعریفها و تقسیمبندیها بررسی و نشان داده شود. تحلیل دادههای این پژوهش نشان میدهد بلاغتنویسان قدیم و جدید در تعریف اطناب که عبارت باشد از بیان معنای اندک با الفاظ بسیار، اتفاقنظر دارند؛ هرچند به سبب نسبی بودن مفهوم کمیت در کلام، برخی قیود مناسبت با «کلام متعارف اوساط ناس» و «مقتضای مقام» را نیز بر تعریف اطناب افزودهاند؛ اما با تقسیمبندیها و اصطلاحسازیهای بیحاصل انواع و مصادیق اطناب را چنان که باید روشن و دقیق تعیین نکردهاند؛ برخی انواع دچار تداخل تعریف و اشتراک در نمونه شده و درنتیجه داوری دربارۀ حسن و قبح آنها به تعارض انجامیده است. حتی به نظر میرسد گاه نیز نویسندۀ متون بلاغی در مصداق اطناب دانستن سخنی، مردد بوده است. بوده است.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"35 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-09-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"91087213","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}