{"title":"نقدی بر بُعد تعلیمی رؤیا در حکایت «آن پادشاهزاده که پادشاهی حقیقی به وی روی نمود» از مثنوی با توجه به نظریۀ یونگ و فروید","authors":"محمدعلی خزانهدارلو, محمد کاظم یوسفپور, حسین یاسری","doi":"10.22059/JLCR.2019.71471","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2019.71471","url":null,"abstract":"با پیدایش نظریههای ادبی و غیرادبی از جمله نظریههای روانشناختی، ارتباط چندسویه بین علوم مختلف پدید آمدهاست؛ از جمله ارتباط بینارشتهای ادبیات و روانشناسی. این اتفاق باعث شد تا ادبیات محملی برای نگرش و تحلیلی روزآمد، کارآمد و خوانشی متفاوت تلقی شود. ادبیات به مدد نظریههای روانشناسی، خود را ملموستر، عینیتر، عملگراتر عرضه نمودهاست و بر جذابیت خود در متون ادبی، بهویژه در متون عرفانی افزودهاست. از جملۀ این نظریات، نظریۀ ساختار شخصیت و ابعاد ذهن فروید و فرایند تفرد یونگ است. موضوع این پژوهش، بررسی بعد تعلیمی رؤیا با توجه به نظریات فروید و یونگ با محوریت حکایت «پادشاهزاده که...» از دفتر چهارم مثنوی است. این پژوهش نشان میدهد که «رؤیا» شاهراه دستیابی به ضمیر ناخودآگاه انسان است. مولوی در این حکایت، به مخاطب میآموزد که لازمۀ رسیدن به توازن، تعادل شخصیت و رسیدن به تفرد، تعامل یکپارچۀ تمام ابعاد شخصیت روانی فرد است.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"69 1","pages":"119-138"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-04-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"87614222","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"بررسی زبان و بازیهای زبانی در غزل پستمدرن ایران","authors":"منوچهر اکبری, مهتاب سالاری","doi":"10.22059/JLCR.2019.71455","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2019.71455","url":null,"abstract":"پژوهش حاضر، بازیها و ترفندهای بحثبرانگیز در حوزۀ زبان غزل پستمدرن را بررسی کردهاست و کوشیده با پرهیز از تعصب، زبان و بازیهای زبانی، این جریان را که گاه تا مرز زبانبازی و زبانپریشی پیش رفته، بررسی کند. نکتۀ شایستۀ توجه در پژوهشهایی از این دست آن است که در تفکر پستمدرن، شاعر با زبان برخوردی متفاوت دارد و محقق در مطالعۀ چنین آثاری با غلبۀ زبان بر معنا و فرم بر محتوا روبهرو خواهد بود. در این دیدگاه، «زبان» ابزاری در خدمت معنا نیست، بلکه زبان و زیباییآفرینی آن میتواند هدف نهایی مؤلف باشد که این موضوع با معیارهای زیباییشناسانۀ محقق سنتی منطبق نیست. اما سؤال مهم در آسیبشناسی غزل پستمدرن این است که: هنجارگریزی/ هنجارستیزی شاعران پستمدرن و خروج آنها از قاعدهمندی زبان تا چه حد موجه است؟ و آیا قاعده و قانونی برای این هنجارشکنیهای زبانی هست؟ پژوهش پیش رو کوشیدهاست بازیهای زبانی رایج در غزل پستمدرن ایران را بررسی کند و به پرسشهای بالا پاسخ دهد.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"1 1","pages":"21-39"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-04-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88316345","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"بازنمایی واقعیت در سلجوقنامۀ ظهیرالدّین نیشابوری: از داستانپردازی تا گفتمانسازی","authors":"شیرزاد نعیمی, پارسا یعقوبی جنبه سرایی","doi":"10.22059/JLCR.2019.71480","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2019.71480","url":null,"abstract":"بسیاری از راویان تاریخهای کلاسیک فارسی سعی میکنند به صورت خودافشایی یا غیرمستقیم، عینیتگرایی یا بیطرفی خود را با مخاطب در میان بگذارند؛ از میان این مورخان، «مؤلفـ راوی» سلجوقنامه با وجود سالها خدمت در دربار و معلمی دو تن از شاهان سلجوقی، آشکارا در درون متن چنین ادعایی نمیکند، ولی با ارجاع به نشانگان متنی میتوان به شکلهایی از تکاپوی غیرمستقیم وی دست یافت که سعی میکند روایت خود را درست، دقیق و خالی از موضعگیری بنمایاند تا ضمن جلب اعتماد مخاطب، واقعیتها را به شکلی ویژه تولید کند یا رواج دهد. این نوشتار انواع گفتمانسازی و مداخلۀ آگاهانه یا ناآگاهانۀ مولف-راوی سلجوقنامه را در برساختن واقعیت یا واقعیتهای تاریخی آل سلجوق، با استناد به تمایز نهفته در دو اصطلاح روایتشناختی «داستان» و «گفتمان» و نیز با تکیه بر انواع گفتمان در صورتبندی ژپ لینت ولت طبقهبندی و تحلیل کردهاست. نتیجه نشان میدهد که مؤلفـ راوی دانسته یا نادانسته در قالب انواع گفتمان وجهی، توضیحی، انتزاعی، عاطفی و ارزیابیکننده با فروعات آنها، سطوحی از واقعیت را به نفع یا علیه کسانی سوق داده یا تثبیت کردهاست که پیامد آن، مشروعیتبخشی به برخی رخدادها و اشخاص یا مشروعیتزدایی از آنهاست.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"1 1","pages":"255-274"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-04-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"91141734","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"بررسی و تطبیق مقام معشوقی مولانا با نظریۀ فردانیّت یونگ","authors":"شکراله پورالخاص, بیژن ظهیری ناو, جعفر عشقی","doi":"10.22059/JLCR.2019.71457","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2019.71457","url":null,"abstract":"در اندیشۀ عرفانی، علاوه بر «مقام عاشقی» به عنوان مقام اولیای مشهور، «مقام معشوقی» وجود دارد که مقام اولیای پنهان و مستور است. در این مقاله، با بررسی نظریههای بزرگان تصوف از آغاز تا پایان سدۀ هفتم هجری درمییابیم که چنین دیدگاهی دربارۀ مراتب عشق، در اندیشههای احمد غزالی، عینالقضات همدانی، روزبهان بقلی شیرازی، شمس تبریزی و سلطانولد آمدهاست و برآمده از عبارت «یحبهم» در قرآن و حدیثی از پیامبر اکرم(ص) است. در اندیشۀ متعالی عرفانی، مقام معشوقی، بسیار برتر از مقام عاشقی است. سالک در مراتب عشق به حق به مرتبهای میرسد که جایگاه عاشق و معشوق عوض میشود و این بار خدا عاشق بنده است و بنده در جایگاه معشوقی قرار دارد. رسیدن به چنین مقامی مستلزم دیدار سالک با فردی است که به مقام معشوقی رسیدهاست. به زعم سلطانولد، شمس تبریزی از جمله کسانی است که به مقام معشوقی رسیدهاست و مولانا نیز پس از دیدار با شمس به این مقام نائل میشود. با مطالعۀ زندگی مولانا به عنوان نمونه، و تطبیق «مقام معشوقی» او با نظریۀ «فردانیت» به این نتیجه میرسیم که مراحل رسیدن به این مقام، مطابق با مراحل دستیابی به فردیت (کشف سایه، انکشاف آنیما، تجلی پیر خردمند و...) در اندیشۀ کارل گوستاو یونگ است و شمس تبریزی به عنوان پیر خردمند، شخصیت مولانا را گسترش داده، به تولد دوباره رساندهاست.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"64 1","pages":"61-80"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-04-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"89854023","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"بررسی نمودهای آنیمای معشوق در منظومۀ ویس و رامین (با رویکرد نظریۀ کهنالگوی یونگ)","authors":"علیمحمد رضائی هفتادر, مظاهر نیکخواه, حسین خسروی","doi":"10.22059/JLCR.2019.71477","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2019.71477","url":null,"abstract":"نقد کهنالگویی روشی نوین در بررسی متون ادبی است. یونگ با طرح و شرح دو مقولۀ ناخودآگاه جمعی و کهنالگو، به این شیوه از نقد انسجام بیشتری بخشیدهاست. کهنالگوها میراث مشترک تمدن بشری هستند که در ناخودآگاه جمعی ذخیره شدهاند. «آنیما» مهمترین کهنالگو محسوب میشود و منظور از آن، «نیمۀ زنانۀ روح مرد» است. این کهنالگو در ادب فارسی از جملۀ منظومۀ ویس و رامین به صورت معشوقه تجلی یافتهاست. از این رو، در مقالۀ حاضر، مهمترین نمودهای کهنالگوی آنیما در قالب شخصیت «ویس»، معشوقۀ رامین، به روش توصیفیـ تحلیلی واکاوی شدهاست. نتایج تحقیق نشان میدهد که عشق میان ویس و رامین در یک نگاه به وجود آمدهاست. ویس شخصیتی دوقطبی دارد و گاهی با عشوه و بیمحلی باعث آزردگی خاطر رامین میشود و زندگی را بر او تلخ میکند و گاهی با نزدیک شدن به عاشق و برآوردن خواستههای او، کامش را شیرین میسازد و زندگی دوبارهای به دلداده میبخشد.. یونگ نیز در ارتباط با آنیما به این موضوعات اشاره کردهاست.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"74 1","pages":"199-218"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-04-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"90930006","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"بررسی گونهها، شگردها و درونمایههای طنز در آثار سید حسن حسینی (نوشداروی طرح ژنریک، برادهها و فستیوال خنجر)","authors":"علیرضا فولادی, نجمه حیدرینسب","doi":"10.22059/JLCR.2019.71478","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2019.71478","url":null,"abstract":"سید حسن حسینی از سرشناسترین شاعران و نویسندگان متعهد انقلاب اسلامی، در سه اثر خود به طنز روی آوردهاست. مقالۀ حاضر با روش توصیفیـ تحلیلی به واکاوی گونهها، شگردها و درونمایههای طنز در سه کتاب حسینی به نامهای برادهها، نوشداروی طرح ژنریک و فستیوال خنجر اختصاص یافتهاست. حسینی در این سه اثر، هم از گزینگویه، هم از قالبهای شعر کلاسیک و هم از شعر نیمایی و سپید استفاده کردهاست. همچنین، با نظر به طبقهبندی ما از شگردهای طنزپردازی در سه دستۀ کلی «نمایشی»، «روایی» و «شعری»، طنزهای این سه کتاب بیشتر طنزهای نمایشی با استفاده از شگردهای اغراق و تهکم، بهویژه طنزهای شعری با استفاده از شگردهای تشبیه و استعاره است. بهعلاوه، پربسامدترین درونمایۀ طنزهای حسینی را انتقاد فرهنگی در زمینۀ هنر و نیز انتقاد اجتماعی در زمینۀ اقتصاد تشکیل دادهاند.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"25 1","pages":"219-236"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-04-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"91089614","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Cover Image, Volume 62, Issue 3","authors":"Xiang Zhang, F. Basuli, R. Swenson","doi":"10.1002/jlcr.3720","DOIUrl":"https://doi.org/10.1002/jlcr.3720","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"69 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"85826462","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"استعارههای هستیشناختی در شاهنامۀ فردوسی از دیدگاه زبانشناسی شناختی","authors":"اشرف سراج, بهروز محمودی بختیاری","doi":"10.22059/jlcr.2018.68451","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/jlcr.2018.68451","url":null,"abstract":"استعاره یکی از موضوعات مهم و اساسی در زبانشناسی شناختی است. در این رویکرد، استعاره فقط یکی از ابزارهای تخیل شاعرانه و ویژگی زبانی نیست، بلکه در زندگی روزمره و نیز در اندیشه و عمل ما جریان دارد. بر اساس دیدگاه لیکاف و جانسون (2003م.)، استعاره اساسا روشی است که از طریق آن مفهومسازی یک حوزه از تجربه در قالب حوزهای دیگر بیان میشود. حوزۀ مقصد معمولا انتزاعیتر و حوزۀ مبدأ عینیتر و ملموستر است. آنها استعارههای مفهومی را به سه دستۀ هستیشناختی، ساختاری و جهتی تقسیم کردهاند. هدف این پژوهش، بررسی استعارههای هستیشناختی از نوع مادی در شاهنامۀ فردوسی است. استعارههای پدیدهای یا مادی از جمله استعارههایی هستند که بر اساس تجربۀ انسان از اشیای مادی و فیزیکی شکل میگیرند. روش این پژوهش، توصیفیـ تحلیلی است. نگارندگان به دنبال این پرسش که استعارههای هستیشناختی از نوع مادی در شاهنامه چگونه بهکار رفتهاست و چه مفاهیمی از طریق این استعاره ملموس شدهاند، حدود 3800 بیت از شاهنامۀ فردوسی را بررسی کردهاند. یافتههای تحقیق نشان میدهد که فردوسی بسیاری از مفاهیم انتزاعی را از طریق اشیای مادی ملموس کردهاست. این مفاهیم، حوزههای مقصدی هستند که با حوزۀ مبداء شیء مفهومسازی شدهاند. استعارههای هستیشناختی پربسامدترین نوع استعارۀ مفهومی در شاهنامه است.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"34 1","pages":"75-94"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-10-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"85352338","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"بررسی تأثیر استدراکات بلاغیون بر روایی و پایداری ساختارمندی ایضاحالبلاغۀ خطیب قزوینی","authors":"علی محمد موذنی, زهیر طیب, ولی الله شجاع پوریان","doi":"10.22059/JLCR.2018.68457","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2018.68457","url":null,"abstract":"«خطیب قزوینی» یکی از برجستهترین سخنشناسان مسلمان است. وی در تداوم سنت کلاسیک سخنشناسی اسلامی، چکیدۀ باب سوم کتاب مفتاحالعلوم سکاکی را با هدف تسهیل ارتباط با متن و یادگیری بهتر آن، با عنوان کتاب تلخیصالمفتاح پدید آورد؛ اثری که حاوی برخی از آرای خود او در علم بلاغت نیز بود. سپس، وی ایضاح را برای شرح و تکمیل مطالب تلخیصالمفتاح نوشت، اما کتاب ایضاح بهرغم تأخر، پخته و مشروحتر بودن آن، نتوانست در برابر چکیدگی کتاب تلخیص، جایگاه شایستهای بهدست آورد و بدین سان، بهتدریج شأن ایضاح در بین جویندگان علم و پژوهندگان سخنشناسی و بلاغت مغفول ماند. در زبان فارسی نیز کار درخور و بایستهای بر این کتاب ارجمند انجام نگرفتهاست و یا حتی ترجمۀ فارسی کاملی از این متن نداریم که بدین مهم همت گماشته باشد. این نوشتار با مروری کوتاه بر سیر تطور دانش بلاغت و ساختار تاریخی سخنشناسان مسلمان و امهات کتب این علم، ایضاح خطیب قزوینی را در کانون توجه خود قرار دادهاست و ضمن معرفی آن، به نمونههایی از استدراکات دانشمندان بلاغی متأخر در باب آرای خطیب قزوینی در محدودۀ دانش معانی و تأثیر این آراء در زیربنای مفهوم پیشنهادی خطیب برای دانش بلاغت میپردازد.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"1 1","pages":"195-214"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-10-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"89579800","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"ایهام تناسب در محور عمودی متن (با نگاهی به سیر تحوّل ایهام در کتب بلاغی پارسی)","authors":"یاسر دالوند, سیروس شمیسا","doi":"10.22059/JLCR.2018.68444","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2018.68444","url":null,"abstract":"مقالۀ حاضر در پی پاسخ به این سؤال برآمدهاست که آیا ایهام تناسب ـ آنگونه که از آثار قدما برمیآیدـ تنها در سطح «یک بیت» یا «یک جمله» (محور افقی) نمود مییابد، یا میتوان آن را در محور عمودی متن نیز نشان داد؟ برای پاسخ به این پرسش، ابتدا به بررسی سیر تحول ایهام در کتب بلاغی پارسی پرداختهایم و نشان دادهایم که ایهام، ایهام تناسب، ایهام ترجمه، ایهام تضاد، ایهام تبادر و... را برای اولینبار چه کسانی مطرح کردهاند. تعاریف و شواهد گوناگون آنها را مورد بررسی و نقد قرار دادهایم، آرای قدما را با نظرات معاصران سنجیدهایم و در پایان، با ذکر شواهدی از حافظ و نفثةالمصدور و دیگر متون به بررسی «ایهام تناسب در محور عمودی متن» پرداختهایم. در این بخش، پس از ذکر شواهد متنی، معانی واژههای ایهامی در فرهنگهای معتبر فارسی پیگیری شدهاست و تا حد امکان تلاش شده به فرهنگهای متأخر استناد نشود. چنانکه خواهیم دید، این گونه ایهامآوری با سبکشناسی ساختگرا کاملا سازگار و شایستۀ بررسی است.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"14 1","pages":"19-38"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-10-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83698131","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}