International Journal of Ancient History最新文献

{"title":"FRİG SİYASETİNE MATAR KUBİLEYA (KYBELE) TAPINIMININ ETKİSİ","authors":"Oğuz Altin","doi":"10.33469/oannes.1167366","DOIUrl":"https://doi.org/10.33469/oannes.1167366","url":null,"abstract":"MÖ 13. yüzyıl sonlarında gerçekleşmeye başlayan ve tarihte Ege Göçleri olarak bilinen göç hareketleri, dünya üzerindeki pek çok bölgeyi yakından etkilediği gibi Anadolu coğrafyasını da derinden etkilemiş ve bu kadim coğrafyanın tarihinde yeni bir sürecin kapılarını aralamıştır. Bu göçler kapsamında, Thrakia ve Boğazlar yolunu kullanarak Anadolu topraklarına giriş yaptıkları tahmin edilen Frigler, Hitit Devleti’nin (MÖ 1650-1190) yıkılışı sonrasında yeni bir güç olarak tarih sahnesine çıkmışlardır. Frigler’in en önemli kralı Midas’tır. Midas ile birlikte Frigler, MÖ 8. yüzyılın ikinci yarısında Orta ve Güneydoğu Anadolu’da söz sahibi olan merkezi bir devlet şeklini almışlardır. Politeist bir inanç sistemi bulunan Frigler’in yaşamlarında Ana Tanrıça Kybele’nin konumu çok önemlidir. Bolluğun ve bereketin simgesi, doğanın ve ülkenin yegâne hâkimi Ana Tanrıça Kybele yalnızca Frigler ile sınırlı kalmamış, ilerleyen süreçte çeşitli toplumlar tarafından da tapınım gören saygın bir tanrıça hâline gelmiştir. Frigler’in tanrıçalarına olan bağlılıklarını yansıtan ve bugün hâlen gizemini koruyan etkileyici dini ritüeller, Frigler’in siyasi ve askeri faaliyetlerini şekillendiren önemli bir faktör olmuştur. Bu çalışmada, Midas ile birlikte Anadolu coğrafyasında güçlü bir devlet seviyesine ulaşan Frigler’in bu gücünün kökenleri hakkında değerlendirmeler yapılacak ve bu dönemde askeri galibiyetlerden söz etmek yerine etkin bir dış politika takip edilmesinde Kybele inancının nasıl bir rolünün olduğu arkeolojik, epigrafik ve edebî kaynakların ışığında tartışılacaktır.","PeriodicalId":227887,"journal":{"name":"International Journal of Ancient History","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128580264","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"KRİZLER VE İSYANLAR: ROMA’NIN ARMENİA POLİTİKASI (MÖ 74-66)","authors":"Kamil Doğanci, Serhat Pir Tosun","doi":"10.33469/oannes.1234227","DOIUrl":"https://doi.org/10.33469/oannes.1234227","url":null,"abstract":"Pergamon Krallığı’nın vasiyet yoluyla Roma’ya bırakılması ve Roma’nın da MÖ 129 yılında Pergamon Krallığı’na ait topraklarda Provincia Asia’yı kurması Anadolu’yu büyük bir krize sürüklemiştir. Bu süreçte, Roma’nın Anadolu’daki varlığından rahatsızlık duyan, Pergamon Hanedanı’ndan olduğunu iddia eden Aristonikos ve Pontos Kralı VI. Mithridates Roma’ya karşı direnmişlerdir. Aristonikos İsyanı, kısa süre içinde bastırılsa da VI. Mithridates’in yarattığı kriz ortamı Roma-Pontos Savaşı’nın Armenia’ya kadar sıçramasına neden olmuştur. VI. Mithridates ve müttefikleri Parth İmparatoru II. Mithridates ve Armenia kralı olan damadı II. Tigranes, Kappadokia Kralı I. Ariobarzanes’i defalarca tahttan indirerek Roma’nın tepkisini çekmiş ve nihayetinde Roma ve VI. Mithridates karşı karşıya gelmiştir. Roma, Parth İmparatorluğu’nun da bu güç dengesinde rolü olduğunu öğrenince MÖ 96/95 yılında Sulla önderliğinde Parthlarla saldırmazlık antlaşması yapmıştır. Mithridates Savaşları’nda ise Roma, MÖ 72 yılındaki Kyzikos kuşatmasının ardından psikolojik üstünlüğü ele geçirmiş, VI. Mithridates ise Armenia’ya sığınmak zorunda kalmıştır. Onu takip eden Lucullus komutasındaki Roma ordusu Armenia'ya saldırmış ve MÖ 69 yılında Tigranokerta Savaşı’nda II. Tigranes’i mağlup ederek Armenia topraklarını ele geçirme şansını yakalamıştır. Senatus’un onayını almadan Armenia’ya saldırması ve publicani ile yaşadığı sorunlar nedeniyle Lucullus görevinden alınmış ve yerine Gn. Pompeius Magnus atanmıştır. Pompeius’un bölgeye gelmesiyle birlikte Roma’nın Armenia’daki siyasi düzeni kendi çıkarlarına göre düzenlemeye başladığı görülmektedir. II. Tigranes ve oğlu Genç Tigranes arasındaki anlaşmazlıklardan yararlanan Pompeius, MÖ 66 yılında Artaxata Antlaşması ile birlikte Armenia ve Sophene krallığını paylaştırmıştır. Bu süreçte Roma’nın bölgedeki dengeleri göz önünde tutarak çıkarları doğrultusunda esnek bir politika izlediği görülmektedir.","PeriodicalId":227887,"journal":{"name":"International Journal of Ancient History","volume":"32 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124896274","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"ESKİ MEZOPOTAMYA’DA DOMUZ, DOMUZ YETİŞTİRİCİLİĞİ VE DOMUZUN RİTÜEL METİNLERİNDE KULLANIMIYLA İLGİLİ ÇEŞİTLİ KAYITLAR","authors":"Esma ÖZ KİRİŞ","doi":"10.33469/oannes.1234031","DOIUrl":"https://doi.org/10.33469/oannes.1234031","url":null,"abstract":"Mezopotamya’da domuz, daha çok eti ve yağı için yetiştirilen bir hayvandı. Kısa zaman içerisinde çok yavru yapabilen domuzlar önemli bir et kaynağıydı. Domuz, Eski Mezopotamya kaynaklarında özellikle III.Ur/Yeni Sumer dönemine tarihlenen Ur, Garšana, Umma, Lagaš, Puzriš Dagan gibi önemli kentlerde ele geçen ekonomik içerikli arşivlerde ve Eski Babil döneminden bazı kaynaklarda sıklıkla geçmektedir. \u0000Domuzlar, uzak mesafe yolculukları için uygun hayvanlar olmadığından, yeniden dağıtımı yapılamadığından ve aynı zamanda süt ve yumurta gibi temel ürün sağlayan bir hayvan olmaması sebebiyle domuz yetiştiriciliğinin yerel yönetim tarafından pek desteklenmediği görüşü yaygındır. Domuz yetiştiriciliğinin, genellikle küçük ölçekte, daha mütevazi çiftçi ailelerin uğraştığı bir faaliyet olduğu düşünülmektedir. Domuz yetiştiriciliği konusunda en zengin bilgiler III.Ur dönemine ait Lagaš arşivinden ve Eski Babil dönemi kayıtlarından gelmektedir. Mezopotamya’da düzenlenen festivallerde, bayramlarda ve cenaze törenlerinde katılımcılara sunmak amacıyla çeşitli kasabalardan büyükbaş ve küçükbaşlarla birlikte domuzların da sipariş verilen hayvanlar arasında olduğu çivi yazılı belgelerde kayıtlıdır. \u0000Domuzlar, sadece eti ve yağı için tüketilmiyordu. Aynı zamanda kötülüğü/büyüyü kovma/bozma ritüellerinde, olumsuzluğun yüklendiği nesne olarak yani “yerini alma” ritüellerinde de kullanılan bir hayvandı. \u0000Çivi yazılı belgelerle birlikte, başta silindir mühürler olmak üzere rölyeflerde, muskalarda, kil figürlerde ve çeşitli arkeolojik eserlerin üzerinde domuz betimlemelerini görmek mümkündür. \u0000Bu çalışmamızın sınırları, ağırlıklı olarak domuzlarla ilgili bilgilerin en sık kaydedildiği III.Ur dönemi metinleri ve Eski Babil döneminden bazı belgeler çerçevesinde şekillenmiştir. Domuzların ritüellerde kullanımına ilişkin birtakım metinler de bu çalışmada ele alınmıştır.","PeriodicalId":227887,"journal":{"name":"International Journal of Ancient History","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126327767","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"HELLENİSTİK DÖNEM ANADOLUSU’NDA SELEUKOSLARIN İZLERİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME","authors":"Fırat Gülerdoğan, Cuma Ali Yilmaz","doi":"10.33469/oannes.1164465","DOIUrl":"https://doi.org/10.33469/oannes.1164465","url":null,"abstract":"Büyük İskender’in MÖ 323 senesinde ölümünün ardından Makedonya İmparatorluğu’nun kontrolü için generaller arasında egemenlik mücadelesi başlamıştır. Söz konusu mücadelenin merkezi ise Anadolu olmuştur. Nitekim Prehistorik devirlerden beri birçok medeniyete ev sahipliği yapan Anadolu, sahip olduğu verimli topraklar ve jeopolitik konumu itibariyle kültürlerin doğması, gelişmesi ve yayılması için elverişli bir bölge niteliğindedir. Makedonya İmparatorluğu’nun parçalanmasından sonra Anadolu, Büyük İskender’in generalleri arasındaki mücadelenin merkezi haline gelmiştir. Uzun yıllar süren mücadelenin ardından Seleukoslar, Anadolu’da yeni bir güç olarak ortaya çıkmıştır. I. Seleukos Nikator, Anadolu’da siyasi üstünlüğü sağladıktan sonra kurduğu şehirler ile bölgede Hellenistik kültürün yayılmasında önemli rol oynamıştır. Anadolu’da ilk olarak Antakya şehrini kuran I. Seleukos, krallığın başkentini Antakya olarak ilan etmesinin ardından Antakya özelinde başlayarak, inşa ettirdiği diğer Anadolu şehirlerinde Hellen ve Makedon kültürünü yerleştirmek için yoğun imar faaliyetlerine girişmiştir. I. Seleukos’tan sonra gelen krallar da Hellenistik kültür ve medeniyetin bölgeye yerleşmesi adına çeşitli faaliyetlerde bulunmuşlardır. Böylece Seleukoslar, Anadolu’nun sosyo-politik ve sosyo-kültürel tarihini büyük ölçüde değiştirmiştir. Seleukoslar Krallığı’nın kültürel ve siyasi manada en parlak dönemi, III. Antiokhos zamanında yaşanmıştır. III. Antiokhos ile birlikte Ön Asya’ya hükmeden bir Epigon krallığa dönüşen Seleukoslar, Anadolu’daki siyasi gücünü korumak için büyük mücadeleler vermiştir. MÖ 3. yüzyıldan itibaren diğer Hellenistik Krallıklar ve kent devletleri ile rekabet eden Seleukoslar, MÖ 2. yüzyıldan itibaren ise Anadolu siyasetine dahil olan Romalılarla karşı karşıya gelmiştir. \u0000Makedonya İmparatorluğu’nun parçalanmasının ardından yaşanan Diadokhlar mücadelesinin kısa bir analizi ile başlayacak olan çalışmamızda, Seleukoslar Krallığı’nın kuruluşu, yayılım sahası, siyasi evreleri ve Anadolu’da bıraktıkları sosyo-kültürel izler, yerli ve yabancı kaynakların ışığında izah edilmeye çalışılacaktır. Çalışmanın sonunda Hellenistik kültürün Anadolu’ya yansımaları Seleukoslar Krallığı örneği üzerinden analiz edilecektir.","PeriodicalId":227887,"journal":{"name":"International Journal of Ancient History","volume":"5 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133436210","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"ERKEN TUNÇ ÇAĞI’NDA ALACA HÖYÜK KRALÎ MEZARLARINDA KURBAN UYGULAMALARINA DAİR BAZI GÖZLEMLER","authors":"Fatma SEVİNÇ ERBAŞI","doi":"10.33469/oannes.1235520","DOIUrl":"https://doi.org/10.33469/oannes.1235520","url":null,"abstract":"Erken Tunç Çağında Anadolu, Yakındoğu’nun genel gelişmişlik hareketine katılarak zengin ve güçlü yerel beylerin hüküm sürdüğü odaklar oluşturmuştur. Bu odaklardan biri de Alaca Höyük’tür. Bu durumun en açık göstergesi, seramikten madenin farklı türlerine uzanan çeşitli türdeki hediyelerin içinde bulunduğu, özel olarak tasarlanmış mezarlara defnedilmiş ve muhtemelen kral/kraliçe olan kadın ve erkeklerin hoker tarzında gömülmüş iskeletleridir. 1935 yılında başlayan süreğen kazılarda 13 tane mezar açığa çıkartılmıştır. Kazıların sonuçları 1937 yılı itibarıyla yayımlanan R. O. Arık ve H. Z. Koşay’ın kaleme aldığı kitaplarda ayrıntılı olarak aktarılmış, mezarlara geniş yer verilmiştir. Bununla birlikte kurban törenleri hakkında bilgi ve değerlendirmeler söz konusu yayınlarda ayrıştırılarak konu edilmemiştir. T. Özgüç’ün 1948 tarihli yayınında konuyu, Anadolu genelinde irdelediği ve Alaca Höyük mezarlarını da masaya yatırarak, değerli tespitler yaptığı izlenmektedir. T. Özgüç’ün teorisinden yola çıkarak, mezarlar kapatılmadan önce ve kapatıldıktan sonra gerçekleşen iki aşamalı cenaze töreninde en can alıcı sahnelerin kurban uygulamaları olduğu tahmin edilmektedir. Kurbanların cansız/kansız ve canlı/kanlı olmak üzere iki farklı türde gerçekleştiği teorisini doğrulayan kanıtlar mezar çukurlarında ve üstü kapatılan mezarın damında tespit edilmiştir. Bu çalışmada her bir mezar, kurbanla ilişkili olduğu düşünülen malzemeler ya da başka kalıntıları kapsayan buluntular bağlamında tek tek inceleme altına alınmıştır. Böylelikle Alaca Höyük’teki kral ve kraliçelerin definleri sırasında, mezarlarda gerçekleşmiş olan kurban törenlerini görünür hale getirmek hedeflenmiştir. Kurbanın, iktidar sembolü bir törensel uygulama olduğundan hareketle Alaca Höyük mezarlarının sahiplerinin, kendi zamanlarında bölgede hâkim bir pozisyona sahip oldukları sonucuna dikkat çekilmiştir.","PeriodicalId":227887,"journal":{"name":"International Journal of Ancient History","volume":"80 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126259041","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"HAÇ BİÇİMLİ MÜHÜR BASKISINDAKİ TUDHALİYA’LAR ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME","authors":"M. Aydın","doi":"10.33469/oannes.1234152","DOIUrl":"https://doi.org/10.33469/oannes.1234152","url":null,"abstract":"MÖ 2. bin yılda, Anadolu’da ilk merkezi devleti kuran Hititlerden günümüze sayısız eser ulaşmıştır. Devletin merkezi Boğazköy-Hattuşa’da ilebir dönem başkentlik yapmış Ortaköy-Şapinuva’da ve döneme tarihlendirilen diğer Hitit kentlerinde yapılan kazılar, bu uygarlığın tanınması açısından önemli veriler sunmaktadır. Kazılarda ele geçirilen devlet arşivi niteliğindeki yazılı belgeler, devletin yapısı, yayılma politikası, bürokrasisi gibi işleyiş ile ilgili bilgilerin yanı sıra Hitit krallarının kimler olduğu konusunda da araştırmacıları aydınlatmaktadır. Yüz yılı aşkın süren çalışmalar her ne kadar Hititler hakkındaki bilinenleri çoğaltsa da bazı tartışmaları da beraberinde getirmiştir. Bu tartışmaların başında kronoloji gelmektedir. Hitit tarihinde, Tudhaliya, Hattuşili, Huzziya gibi benzer isimleri taşıyan kişilerin krallık yapıp yapmadığı veya hangi zamanda tahta çıktığının kesin bilinememesi süregelen bir sorundur. Mevcut belgeler bu sorunları çözmeye destek olmakla beraber bazı soruların net cevabını karşılayamamaktadır. Bu duruma örnek teşkil eden ve bu çalışmanın konusunu oluşturan “Haç biçimli mühür baskısı”, bir yandan Hitit kronoloji sorununun çözümüne katkı sunarken beraberinde yeni soruları da gündeme taşımıştır. \u0000Haç biçimli mühür baskısı gün yüzüne çıktığından beri kronoloji üzerindeki tartışmaları devam etmiştir. Bu çalışmada, “Haç Biçimli mühür baskısı” üzerinde yer alan isimlerden Tudhaliya’lar hakkında yeni belge ve bilgilerle bu tartışmalara ışık tutmak amaçlanmıştır.","PeriodicalId":227887,"journal":{"name":"International Journal of Ancient History","volume":"163 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127294193","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"ADİLCEVAZ KEF KALESİ KAZISI: YENİ BULGULAR VE DEĞERLENDİRMELER","authors":"İsmail Coşkun, Orhan Varol, Erdal Polat","doi":"10.33469/oannes.1234641","DOIUrl":"https://doi.org/10.33469/oannes.1234641","url":null,"abstract":"Urartu kalelerinden biri olan Kef Kalesi, Bitlis İli, Adilcevaz İlçe sınırları içerisinde Süphan Dağı’nın eteklerinde 2300 rakımıyla Van Gölü’ne hâkim volkanik bir tepe üzerinde yer almaktadır. Kale, Van Gölü havzasına inen önemli bir geçiş güzergâhı üzerinde bulunmaktadır. Urartu Kralı II. Rusa (MÖ 685-645) döneminde inşa edilen Kef Kalesi, krallığın zenginliğini ve gücünü ortaya koyması bakımından önemlidir. Kef Kalesi’nde ilk kazılar 1964-1972 yılları arasında gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmalarda tespit edilen mimari ve yazınsal değerdeki arkeolojik verilerle kalenin önemi ortaya çıkmıştır. Yaklaşık olarak 50 yıl aradan sonra Kef Kalesi yeni dönem kazıları 2021 yılında başlatıldı. Bu çalışmada, 2021 ve 2022 yılında Kef Kalesi’nde ulaşılan arkeolojik ve filolojik verilerin değerlendirmelerine yer verilmektedir. Arkeolojik veriler ilk dönem kazıları ve bulgularıyla bağlantılı bir şekilde yorumlanmaktadır. Kalenin büyük salonunda çalışmalar başlamış, burada yer alan fil ayakları yeniden ayağa kaldırılmıştır. Kef Kalesi ikinci dönem kazılarında çanak çömlek parçalarının yoğun bir şekilde ele geçtiği hizmet odaları tespit edilmiştir. Birbirleri ile bağlantılı olan bu odalarda öğütme aletlerinin de ele geçmesi, odaların, sarayın mutfak bölümü olabileceğini düşündürmektedir. Yüzey araştırması ve kazı sürecinde Urartu çivi yazılı iki parça bulunmuş ve bu parçaların okuması yapılmıştır. Kalede bulunan tanrısal motifli ve mitolojik sahneler içeren çivi yazılı taş bloklar, Urartu arkeolojisinin Kef Kalesine özgü önemli buluntularındandır. Bazalt taş bloklara işlenmiş yazıtlarda geçen ašiḫusi sözcüğünün ‘aş/bereket evi’ anlamıyla tarihsel dil etkileşimleri ve etimoloji çalışmalarına kaynaklık edeceği anlaşılmaktadır.","PeriodicalId":227887,"journal":{"name":"International Journal of Ancient History","volume":"5 2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123658677","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"ESKİ MEZOPOTAMYA’DA BİR SAVUNMA STRATEJİSİ: HENDEKLER","authors":"Tuğçe Horunlu","doi":"10.33469/oannes.1187514","DOIUrl":"https://doi.org/10.33469/oannes.1187514","url":null,"abstract":"İnsanoğlu yaşamını sürdürmek için, birincil olarak hayatını tehdit eden tehlikelerden korunmanın yollarını aramıştır. Başlangıçta yabani hayvanların saldırıları bir kaygı iken, süreç daha acımasız bir düşmana hazırlanmaktaydı: İnsan. Birbirine komşu ya da tamamen yabancı toplumlar çeşitli sebeplerle karşı karşıya gelmiştir. Bu sebeplerin başında sınır ihlalleri, yağma ve talan amaçlı istilalar, daha iyi bir yerleşim yeri için göçler ve nihayetinde kendinde var olmayana sahip olma arzusu sayılabilir. Toplumlar devlete dönüşürken, devlet politikaları da, daha fazlasına hükmetme ve en güçlü olma ekseninde gelişmiştir. Siyasi ve ekonomik gücü elinde bulundurmanın en kolay yolu, iş gücü ve hammadde kaynağı sağlayan bölgeler üzerinde hâkimiyet kurmaktı. Tüm bunlara sahip olmak aynı zamanda, tam teçhizatlı bir orduyu hazırlamak anlamına geliyordu. Söz konusu gücü elde bulunduranlar, tam donanımlı ordularıyla kazanmak için yola çıkarken, pek çok toplum açık hedef haline gelmiştir. Şüphesiz her an gerçekleşebilecek bir saldırıyı, düşmanla göğüs göğüse çarpışmaya gerek kalmadan bertaraf etmek akıllıca olurdu. Saldırıyı uzak tutmak için en etkili yöntem çeşitli engeller ile yaşam alanını çevreleyerek, ilerleyişi sekteye uğratmaktı. Bu amaçla savunma sistemlerinin ilk adımı atılmış ve unsurları belirlenmiştir. Coğrafi koşullar ve bölgenin topoğrafik yapısıyla şekillenen sistem, kentlerin güvenliği için elzem hale gelmiştir. Mezopotamya toprakları tarihi boyunca birçok medeniyete ev sahipliği yaparken, en şiddetli mücadelelerde sahne olmuştur. Kent devletlerinin çatışmalarıyla başlayan, bölgede tek egemen olma gayretiyle imparatorluklara uzanan süreçte, saldırıların yarattığı korku ve kaygılar kent sakinlerini harekete geçirmiştir. Böylece pek çok alanda olduğu gibi savunma sistemlerinde de ilkler Mezopotamya’da karşımıza çıkmaktadır. Sistemin en önemli ve en eski unsurlarından olan hendekler, oldukça işlevsel ve basit bir savunma stratejisini sunmaktadır.","PeriodicalId":227887,"journal":{"name":"International Journal of Ancient History","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123118493","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"BRONZE SPOONS AND SPATULAE IN THE KAHRAMANMARAŞ MUSEUM","authors":"Taylan Doğan","doi":"10.33469/oannes.1193542","DOIUrl":"https://doi.org/10.33469/oannes.1193542","url":null,"abstract":"Three spoons, a spatula, and a combined tool consisting of both a spatula and a spoon in the Kahramanmaraş Museum constitute the subject of this study. The tools were brought to the museum collection by purchasing on different dates. While it was determined that four of the tools came from the Göksun town of Kahramanmaraş province, the findspot of one of them could not be determined. The spoons were made of bronze and casting technique was used in their production. Additionally, forging technique was used in the production of the combined tool consisting of spoon and spatula and spoon No. 3. These tools, which have been preserved without deterioration in their forms in general, have been exposed to occasional corrosion and minor fractures. Of the tools, which have different dimensions, the shortest is 9.6 cm, and the longest is 18 cm. While three of the spoons discussed in the study are widely seen in the literature, the tool consisting of spoon and spatula is a rare find and only one similar sample has been found in the literature. The tools were registered as medical instruments in the museum inventory. In literature research, it is seen that similar samples are generally covered within the scope of publications on medical instruments. However, when the contexts in which similar samples were found are examined, it is seen that the materials were not used for medical purposes only. In the light of the suggestions presented in the literature and the context of parallel finds, it can be suggested that Kahramanmaraş samples may have been used for different purposes such as medicine, pharmacy, kitchen, cosmetics and painting. Based on the similar finds, it is possible to state that the tools were produced and used during the Roman Imperial period.","PeriodicalId":227887,"journal":{"name":"International Journal of Ancient History","volume":"13 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121700309","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"TRİPOLİS TERRİTORYUMU’NDA BULUNAN LYDİA SERAMİKLERİ","authors":"Mehmet Ok, Bahadır Duman","doi":"10.33469/oannes.1143727","DOIUrl":"https://doi.org/10.33469/oannes.1143727","url":null,"abstract":"Antik Dönem’de Phrygia, Karia ve Lydia sınırlarının kesiştiği Messogis/Aydın dağlarının doğusunda ve Maiandros/Büyük Menderes Nehri’nin kenarında bir alanda kurulan Tripolis, günümüzde Denizli ili, Buldan ilçesi Yenicekent mahallesi sınırları içerisinde, Büyük Menderes Nehri’nin batısıyla modern yerleşim arasında yer almaktadır. \u0000Çalışmanın konusunu oluşturan Lydia seramikleri, Tripolis’in kuzeybatısında yer alan ve günümüzde yerel halkın tarım arazisi olarak kullandığı Avtepesi mevkiinde bulunmuş ve koruma altına alınmıştır. Toplu halde bulunan seramikler arasında, bir adet pyxis ve iki adet minyatür kap yer almaktadır. Minyatür kaplar birbirine yakın formda olmakla beraber boyutları farklılık göstermektedir. Kulpları dışında büyük bölümü korunmuş olan pyxisin ise dış yüzeyinde süslemeler yer almaktadır. \u0000Söz konusu seramikler, kil, içerik ve astar yapıları dikkate alınarak, farklı yerleşimlerde bulunan benzer örneklerle karşılaştırılmıştır. Söz konusu buluntuların benzerleri, farklı yerleşim alanlarında mezar hediyesi olarak değerlendirilmiştir. Eserlerin, Sardis’te bulunan benzer örnekleri ve diğer kentlerde bulunan seramiklerle çağdaş olmasından yola çıkılarak, MÖ 6. yüzyıla tarihlendirilmesi önerilebilir. Ayrıca, kent merkezinde yapılan kazılarda, Lydia seramiklerinin Geç Hellenistik Dönem’e tarihlenen örnekleri de bulunmuştur. \u0000Tripolis, stratejik ve jeopolitik konumu nedeniyle Antik Dönem boyunca bölgelerarası ticaret yollarının geçiş noktası olmuştur. Bu çalışmada yer alan buluntularla kentin, Lydia Bölgesi ile MÖ 6. yüzyılda etkileşim içerisinde olduğu düşünülebilir. Buluntular, kentin kronolojik boşluğunun doldurulmasına katkı sağlaması açısından önemlidir.","PeriodicalId":227887,"journal":{"name":"International Journal of Ancient History","volume":"57 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123832945","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}