BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES最新文献

{"title":"The settlements of Išuwa in the II millennium BC","authors":"A. Kosyan","doi":"10.52837/27382702-2023.3-30","DOIUrl":"https://doi.org/10.52837/27382702-2023.3-30","url":null,"abstract":"In the cuneiform Hittite texts there are attested 21 place-names located on the territory of Išuwa. The investigation of archaeological sites of the region shows that their number was definitely incomparably more. In the article are collected place-names of Išuwa attested by name. The list is assorted according to their appearance in the texts. In numerous archaeological sites there have been registered cultural layers which cover a long period of functioning from the Early Iron Age to Middle Ages that testify in favor of continuity, regardless the ethnic affiliation of their population (Hinzuta-Andzit, Pališna-Palin, Tahhiša-Degiq).\u0000Մ․թ․ա․ II հազ․ երկրորդ կեսի խեթական սեպագիր աղբյուրներում հիշա-տակվում է 21 տեղանուն, որոնք տեղադրվում են Իսուվայի տարածքում։ Ըստ հնագիտական ուսումնասիրությունների, դրանց քանակը անհամեմատ ավելի մեծ պետք է լիներ։ Հոդվածում ներկայացված են վերոհիշյալ տեղանունները՝ խմբավորված ըստ հղվող տեքստերի։ Իսուվայի պեղված բազմաթիվ հնավայրերում արձանագրված են վաղ երկաթեդարից մինչև միջնադար ընդգրկող մշակութային շերտեր, ինչը կարող է վկայել ակնհայտ շարունակականության մասին։ Դրանց պետք է հավելել որոշ իսուվական տեղանունների հիշատակությունները նաև անվանաբանական մակարդակով (օրինակ՝ Խինձուտա-Անձիտ, Պալիսնա-Պաղին, Տախխիսա-Դեգիք)։","PeriodicalId":222100,"journal":{"name":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","volume":"42 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114832812","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"The German-Turkish relations during the Macedonian reforms (1903-1908)","authors":"Jianzhi Gao","doi":"10.52837/27382702-2023.3-130","DOIUrl":"https://doi.org/10.52837/27382702-2023.3-130","url":null,"abstract":"In February 1903, with the introduction of Austro-Russian “The Vienna Scheme”, the Macedonian issue became a European-wide problem. The diplomatic games of the Great Powers over the Macedonian reforms became one of the key factors affecting the adjustment of relations among the Great Powers. In order to expand its influence in Turkey and develop German-Turkish relations, Germany mostly stayed out of the Concert of Europe on Macedonian reforms and hindered the reform process. However, when faced with a choice between Austria-Hungary and the Ottoman Empire, Germany sided with its ally Austria- Hungary. The Ottoman Empire took advantage of the differences among the Great Powers on the Macedonian reforms to slow down the reform process as much as possible and maintain the integrity of its European territory. However, in the face of the coercive power of the Great Powers, the Ottoman Empire’s claims of sovereignty and struggles often faced failures. In order to avoid the complete collapse of the Empire, the Ottoman Empire tried to develop German-Turkish friendship during the Macedonian reforms, and this diplomatic choice became the main basis for the implementation of national policy in the future and promoted the reorganization of the European power structure.\u00001903 թվականի փետրվարին ավստրո-ռուսական «Վիեննայի համակարգի» ներդրմամբ մակեդոնական հարցը վերածվեց համաեվրոպական խնդրի։ Մեծ տերությունների դիվանագիտական ջանքերը Մակեդոնիայի բարեփոխումների շուրջ դարձան այն կարևոր գործոններից մեկը, որն ազդեց մեծ տերությունների միջև հարաբերությունների կարգավորման վրա։ Փորձելով ընդլայնել իր ազդեցությունը Թուրքիայում և զարգացնել գերմանա-թուրքական հարաբերությունները Մակեդոնիայի բարեփոխումների հետ կապված` Գերմանիան մնաց եվրոպական համակարգի լուսանցքում և խոչընդոտեց բարեփոխումների գործընթացին: Այնուամենայնիվ, Գերմանիան, կանգնելով Ավստրո-Հունգարիայի և Օսմանյան կայսրության միջև ընտրության առջև, անցավ իր դաշնակից Ավստրո-Հունգարիայի կողմը: Օսմանյան կայսրությունը, օգտվելով մակեդոնական բարեփոխումների հարցում մեծ տերությունների միջև առկա տարաձայնություններից, փորձեց հնարավորինս դանդաղեցնել բարեփոխումների գործընթացը և պահպանել իր եվրոպական տարածքի ամբողջականությունը։ Կայսրության լիակատար փլուզումից խուսափելու համար Օսմանյան կայսրությունը փորձեց մակեդոնական բարեփոխումների ընթացում զարգացնել գերմանա-թուրքական բարեկամությունը, և ապագայում դիվանագիտական այս ընտրությունը դարձավ պետական քաղաքականության իրականացման հիմքը:","PeriodicalId":222100,"journal":{"name":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","volume":"10 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121306755","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"The Carter administration’s policy towards Afghanistan","authors":"Y. Xin","doi":"10.52837/27382702-2023.3-160","DOIUrl":"https://doi.org/10.52837/27382702-2023.3-160","url":null,"abstract":"The Carter administration came to power at a crucial period when the relations between the East and the West were shifting from relaxation to re-confrontation. Its policy towards Afghanistan was not only restricted by the situation of U.S.-Soviet Union relations but also exerted a direct influence on the maintenance and transformation of this situation, notably the opening of the “New Cold War” between the East and the West. With the evolution of the Carter administration’s policy towards Afghanistan as the main clue, this paper aims to study the formation background, causes of change and development logic of different US policies towards Afghanistan in this period so as to reveal the internal relationship between the change of the U.S. policy towards Afghanistan and the evolution of the Cold War situation, as well as the essence of the U.S. policy.\u0000Քարթերի վարչակազմ, Խորհրդային Միություն, Աֆղանստան, նոր աշխարհակարգի ռազմավարություն, Քարթերի դոկտրինա, «նոր սառը պատերազմ», զարգացում: Քարթերի վարչակազմը իշխանության եկավ վճռորոշ ժամանակաշրջանում, երբ Արևելքի և Արևմուտքի հարաբերությունները հանգիստ վիճակից անցում էին կատարում նոր առճակատման։ Աֆղանստանի նկատմամբ նրա քաղաքականությունը ոչ միայն սահմանափակված էր ԱՄՆ-Խորհրդային Միություն հարաբերությունների ընթացքով, այլև անմիջական ազդեցություն է ունեցել դրա փոխակերպման վրա՝ մասնավորապես Արևելքի և Արևմուտքի միջև «նոր սառը պատերազմի» սկզբնավորման վրա։ Հոդվածում քննարկման առարկա է դարձել տվյալ ժամանակահատվածում Աֆղանստանի նկատմամբ ԱՄՆ քաղաքականության տարբեր դրսևորումները։ Այդ քաղաքականության ձևավորման նախադրյալները, փոփոխությունների պատճառները և զարգացման տրամաբանությունը։","PeriodicalId":222100,"journal":{"name":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128862610","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Armenian kalāntars of the towns of Transcaucasiain the 17th-18th centuries","authors":"","doi":"10.52837/27382702-2023.3-83","DOIUrl":"https://doi.org/10.52837/27382702-2023.3-83","url":null,"abstract":"Kalāntars were the high officials of Şafavid, Afshārid and Qājār administration of towns, who managed the affairs referring to handicraft production and trade there. During the predominance of the Iranian states of the period the towns of Transcaucasia had kalāntars, and more often Armenian kalāntars were at the head of the towns, where Armenians formed the majority of the urban population. Armenian kalāntars were usually the representatives of local elite families of eminent melik‘s and merchants. The research on the topic has helped reveal the names of a few Armenian kalāntars in Agulis, Zagam, Loři, Erevan, Barda and Tiflis, also trace some peculiarities in the functions of this official in the region. The kalāntars of the mentioned towns usually managed the affairs of not only the town, but also those of the surrounding villages, since handicrafts and trade were among the main occupations of the inhabitants of many Armenian villages. The next peculiarity of office in the regions is the frequent cases of transmission of the post from father to son.\u0000ԺԷ-ԺԸ դարերում Իրանի Սեֆյան, Աֆշարական ու Ղաջարական պետությունների տիրապետության տակ գտնվող Այսրկովկասի հայկական գյուղաքաղաքներից ու քաղաքներից շատերի (Երևան, Ագուլիս, Զագամ, Լոռի, Ջուղա) ղեկավարի՝ քալանթարի պաշտոնը զբաղեցրել են հայ նշանավոր մելիքներ կամ վաճառականներ, որոնց մի մասի անունները պահպանվել են պատմական սկզբնաղբյուրներում։ Հետազոտության արդյունքում պարզ դարձավ, որ Երևանի քալանթարի պաշտոնը զբաղեցրել են Գեղարքունիքի Մելիք-Շահնազարյանների տան չորս ներկայացուցիչներ, որոնք իրենց դիրքում հաստատվել են Իրանի տիրակալներ շահ Աբբաս Ա-ին և Նադիր շահին Օսմանյան պետության դեմ պատերազմներում մատուցած ծառայությունների դիմաց։ Հոդվածում ներկայացվում են նաև քալանթարի պաշտոնի գործառույթները, որոնք Այսրկովկասի հայկական շրջաններում ունեին որոշ առանձնահատկություններ։ Այդ առանձնահատկություններն են քաղաքի մելիքի դիրքի համարժեքությունն այդ պաշտոնին, նաև արհեստագործական արտադրության ու առևտրի հետ սերտ կապի մեջ գտնվող հարևան գյուղերի բնակչության ու նրանց վերնախավի որոշակի կախվածությունը քաղաքի քալանթարից և նրա ենթակայության տակ գտնվելը։","PeriodicalId":222100,"journal":{"name":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","volume":"18 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"117054746","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"The “Courtesy” (Comitas) of king Vononès","authors":"R. Manaseryan","doi":"10.52837/27382702-2023.3-37","DOIUrl":"https://doi.org/10.52837/27382702-2023.3-37","url":null,"abstract":"The Parthian king Vononès (8-12), being full of benevolence and courtesy towards his subjects, was however driven out by his nobility. This fact was the consequence of the opposites of thepolitical mentality of the Roman and Parthian societies. Vononès, who returned to the Parthian throne after a long stay as a hostage in Rome, tried to transfer the way of leadership of republican Rome to a tribal society based on the principles of collectivism and personal leveling. In the ideas of the Parthians, the king (vir magnus - Just XLI,6.1) is the embodiment of physical masculinity and exercises power by means of readiness for violence, threats and, accordingly, stimulating fear in his subjects. The fear of the monarch is an incentive to implement his will. The “courtesy” (comitas) of Vononès, which Tacitus speaks of, being a characteristic feature of the political communication in republican Rome, was introduced by him into relations with the subjects. It denied the traditional principles of exercising power by the Arsacids on interpersonal level, and destroyed traditional ideas about the king-lord. We could presume that Vononès practically abolished fear as a means of exercising supreme power. Emperor Claudius, who pursued a policy of terror against the Senate and equites, urged the pretender to the Parthian throne the prince Meherdat to follow the official ideological setting of the principate - an ideal relationship between the ruler (rector) and citizens and not rule as a despot of slaves. These words to Meherdat expose a calculation that the pursuit of these political precepts will only lead to further unrest within the Parthian Empire identical to that which overthrew Vononès.\u0000Հռոմից պարթևների հրավերով Արշակունիների գահին բազմած Վոնոնը` Հրահատ IV-ի որդին, յուրացրել էր դեռևս հանրապետական Հռոմում ձևավորված քաղաքական մշակույթը` կառավարման գործելակերպը։ Այն հիմնված էր անձի՝ քաղաքացու իրավունքների հարգման սկզբունքի վրա և իշխանավորից պահանջում էր իր գերակայությունը չշեշտող մոտեցում, արտաքնապես իրա-վահավասար հարաբերությունների պահպանում։ Պրինցիպատի միապետական վարչակարգը որդեգրել էր այդ քաղաքական հանրապետական համակարգը սոսկ ձևապաշտորեն՝ իբրև դաժան բռնաճնշումների վրա հիմնված, իրական իշխանության հարաբերությունների պաշտոնական ծածկույթ։ Կտրված այդ իրողության ըմբռնումից՝ Վոնոնը փորձեց Հռոմի հանրապետական քաղաքական մշակույթը փոխադրել արևելյան ավանդույթապահ հասարակության մեջ, որի պատկերացումներով արքան՝ բռնություն գործածելու միշտ պատրաստակամ տիրակալը, անմիջապես վախ պիտի ներշնչեր իր հպատակներին (metus) որպես իր կամքի կատարման խթան։ Իր հպատակների հետ անմիջական հարաբերությունների մեջ Վոնոնը` հավատարիմ իր քաղաքական պատկերացումներին, ներմուծեց նրբանկատ սիրալիրությունը, նաև անձնական մատչելիությունը։ Դրանով իսկ նա մերժում էր վախը թագավորի հետ հարաբերություններում, փաստորեն քանդում թագավորի մասին կարծրատիպային պատկերացումները։ Նման գործելակերպը ավագանու կողմից մեկնվեց իբրև հռոմեական կայսրից յուրացված ստրկական վարվելակերպի դրսևորում։ Վոնոնը գահընկեց արվեց։ Վոնոնի պատմութ","PeriodicalId":222100,"journal":{"name":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","volume":"92 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122193659","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Issues of the history of the Early Hittite Kingdom","authors":"R. Ghazaryan","doi":"10.52837/27382702-2023.3-17","DOIUrl":"https://doi.org/10.52837/27382702-2023.3-17","url":null,"abstract":"The Hittite state is closely related to the kingdom of Kanesh by historical ties. Its background could be understood through the study of the last stage of the history of the citystate Kanesh or Nesa in the second half of the II millennium BC. It is also essential to understand how the transition of the state system from Kanesh to Hattusa took place. It is equally necessary to find the connection between the kings of the Old Hittite Kingdom and the Kanesh dynasty and the influence that the state system of Kanesh had on the Old Hittite state. The article discusses the above-mentioned issues, as well as a number of other issues of the history of the Early Hittite state.\u0000Խեթական պետությունը պատմական կապերով սերտորեն առնչվում է Քանեշի թագավորության հետ։ Նրա նախապատմությունը վեր հանելու համար, հարկավոր է ուսումնասիրության առարկա դարձնել մ.թ.ա. II հազարամյակի II կեսի Քանեշ կամ Նեսա քաղաք-պետության պատմության վերջին փուլը։ Կարևոր է նաև հասկանալ, թե ինչպես է տեղի ունեցել պետական համակարգի անցումը Քանեշից դեպի Խաթթուսա: Հարկավոր է նաև պարզել կապը խեթական Հին թագավորության արքաների և քանեշյան արքայատոհմի միջև և այն, թե ինչ ազդեցություն է թողել Քանեշի պետական համակարգը Հին խեթական պետության վրա։ Հոդվածում քննարկման առարկա են դարձել վերոհիշյալ խնդիրները, ինչպես նաև Վաղ խեթական պետության պատմության մի շարք այլ հիմնախնդիրներ։","PeriodicalId":222100,"journal":{"name":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","volume":"9 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132556172","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Plans of Erekle II, King of Kartli-Kakheti as regards the Campaign of Russian Troops in Dagestan in 1775","authors":"David Merkviladze","doi":"10.52837/27382702-2023.3-92","DOIUrl":"https://doi.org/10.52837/27382702-2023.3-92","url":null,"abstract":"In the spring of 1775, in order to punish the Kaitag Utsmi Amir-Hamza, a military expedition of Russian troops under the command of General Medem was sent to Dagestan, after which, at the invitation of Fatali Khan of Derbent, these troops entered the city of Derbent. King Erekle II of Kartli-Kakheti soon responded to this campaign and tried to interest the Russian authorities in a long stay of Russian troops in the city of Derbent, and also suggested that they continue the campaign of troops in the South Caucasus. In a letter to General Medem dated May 6, 1775, Erekle II suggested that he move to the South Caucasus with his army. Promising General Medem all-encompassing support on behalf of all the Christians of Transcaucasia, King Erekle emphasized the ease and further unhindered march of Russian troops. On May 29, King Erekle sent a letter to the head of foreign policy of the Russian Empire, Nikita Panin, in which, reproaching the imperial court for neglecting the interests of the Georgian Kingdom and all Transcaucasian Christians in the last Russian-Turkish war (1768-1774), he asked to order General Medem to continue the campaign in the South Caucasus. According to the King, in this case, given the situation, all the inhabitants of the Transcaucasian khanates, both Christians and Muslims, would declare obedience to Russia. In the words of King Erekle, such an action by the Russian army would be a great consolation for all Christians living between Derbent and his kingdom.\u00001775 թվականի գարնանը Ղայթաղի ուցմի Ամիր-Համզային պատժելու նպատակով Դաղստան ուղարկվեց ռուսական ռազմական արշավախումբ գեներալ Մեդեմի հրամանատարությամբ, որից հետո Դերբենտի Ֆաթալի խանի հրավերով զորքերը մտան քաղաք Դերբենդ: Այս արշավանքին արձագանքեց Քարթլի-Կախեթի թագավոր Հերակլ II-ը: Վերջինս փորձեց շահագրգռել ռուսական իշխանություններին, որպեսզի Դերբենդում ռուսական զորքերը մնան երկարաժամկետ, ինչպես նաև առաջարկեց նրանց շարունակել զորքերի արշավը դեպի Հարավային Կովկաս:","PeriodicalId":222100,"journal":{"name":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","volume":"8 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130835605","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"The economic triangulation Beijing-Yerevan-New Delhi: Cooperation or competition?","authors":"Maria Gnerre Orazio","doi":"10.52837/27382702-2022.2-124","DOIUrl":"https://doi.org/10.52837/27382702-2022.2-124","url":null,"abstract":"Since it is no longer part of the Soviet Union, Armenia has found itself in the position of being able to choose its partners independently. This was largely determined by proximity relations, by historical ones with Russia, and by the places where the emigration of Armenia’s own people took place. Beyond that, it is placed in conditions of choice between cooperation with some actors rather than others. In this sense, Armenia has started dialogue and trade relations with two Asian giants, China and India. The article proposes to recap the relations between these countries, paying attention to the factors that could allow a triangular cooperation rather than a competition.","PeriodicalId":222100,"journal":{"name":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134382563","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Aram Kosyan, \"The Hittite Kingdom (Political History)\", Yerevan, 2022, «COPY-PRINT» Publishing, Maps, Notes, Bibliography, Index. 252 p., DOI: 10.54503/978-9939-9012-5-1","authors":"Hasmik Hmayakyan","doi":"10.52837/27382702-2022.2-169","DOIUrl":"https://doi.org/10.52837/27382702-2022.2-169","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":222100,"journal":{"name":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","volume":"164 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131055121","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"12 anathematisms of St. Cyril of Alexandria and the Christology of the Armenian Church","authors":"A. Matevosyan","doi":"10.52837/27382702-2022.2-36","DOIUrl":"https://doi.org/10.52837/27382702-2022.2-36","url":null,"abstract":"It is well known that the Christology of the Armenian Church is based on the Christological teaching of St. Cyril of Alexandria. Following St. Cyril, the Armenian Church confirms the invariability and perfection of divine and human natures in Christ. The hypostatic union of Christ does not lead to a change or amalgamation of natures. It admits the union of Christ with God the Father in deity and with us in humanity. Jesus Christ, the only begotten Son of God, is a perfect God and a perfect man, begotten before the ages from the Father according to deity, and for our salvation from Mary the Virgin according to humanity. And therefore, there is one nature of God the Word incarnate, revered together with His flesh in one worship. This is what the Armenian Church has believed since the 5th century to date. This article will examine the connection of 12 anathematisms contained in the letter of St. Cyril of Alexandria to Nestorius with the Christological teaching of the Armenian Church.","PeriodicalId":222100,"journal":{"name":"BULLETIN OF THE INSTITUTE OF ORIENTAL STUDIES","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133901513","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}