Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi最新文献

{"title":"THE EVALUATION OF THE NAME OF SAYF AL-DAWLA GIVEN TO MAHMUD OF GHAZNI ON SWORD MOTIF COINS","authors":"Arslan Durdu","doi":"10.53718/gttad.1131934","DOIUrl":"https://doi.org/10.53718/gttad.1131934","url":null,"abstract":"Using titles and nicknames is a very old tradition in the Medieval Turkish-Islamic world. The rulers cared very much about the titles and nicknames given to them. In this study, the nickname of Mahmud of Ghazni, Sayf al-dawla, will be emphasized. During his thirty-three years of reign, Sultan Mahmud took titles and nicknames with religious, political and military meanings. The titles and nicknames he received were generally given by the two authorities to which he belonged. Some of these titles and nicknames were given by the Abbasid Caliph Kadir-Billah, some of the Samani rulers whom he served as sipehsalar and governor. The nickname of Sayf al-dawla, which we discussed, is the Samani ruler II. Nûh b. Given by Mansur. The best proof of this is the first-hand numismatic data. Numismatic sources are closely related to historical events. For this reason, we discussed nineteen coins with sword motifs belonging to Sultan Mahmud. After giving information about the enthronement process of Mahmud of Ghazni, the sword motif and the nickname Sayf al-dawla on these coins will be analyzed.","PeriodicalId":150594,"journal":{"name":"Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi","volume":"32 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114769008","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"MOSCOW ARCHİVE AND LİBRARY GUİDE FOR BEGİNNERS","authors":"Mehmet Duran","doi":"10.53718/gttad.1079259","DOIUrl":"https://doi.org/10.53718/gttad.1079259","url":null,"abstract":"Russian archives have an important place among the written sources of General Turkish History studies. For this reason, in our study, we aim to guide social scientists in general, and in particular historians, who aim to conduct research in the archives in Moscow, but also aim to provide an idea for all researchers about the working discipline of the archives in Moscow. In this case, our study is a kind of guide for historians to be able to access the archive, register and recognize the catalogs without wasting time. It is also designed to guide the researchers and graduate students who plans to execute archival studies on Russian History and Russian-Turkic relations. The idea of preparing such a paper guide has emerged as a result of the difficulties encountered during the archive work we conducted in Moscow. The foreign literature in this field shows that many articles are written, especially for British, German and Russian historians, as a guide to Moscow archives. The content of the articles that we have mentioned provides a wide range of information including access to archives, registration process and, funds. In this article, considering that it is essential for Turkish researchers to have information about archives in order to use scholarship and project funds more effectively, a guide has been tried to be presented in order to contribute to the completion of their research in a short time. \u0000 Moscow has many archives such as State Archive of Russian Federation (Гарф), The Russian State Archive of Economy (Ргаэ), Russian State Archive of Social and Political History (Ргаспи), Russian State Military Archive (Ргва), Russian State Film Archive (Гфкрф). In this study, it has been tried to enlighten and elaborate on many issues, such as the registration process to those referential centers which are considered as primary sources for Russian History and Russian-Turkic relations, transportation, working conditions in the archives, and how to access the details of the catalog information. It is important to benefit from libraries and institutes as well as archives for historical research in Moscow. Russian State Library (Ргб), Russian Historical Library (гпиб), and German History Institute are leading centers for historians and researchers in Moscow. For this purpose, useful information about the working conditions of libraries and research institutes, the opportunities they offer to researchers, as well as details of project and scholarship opportunities are given. It is possible to list other archives among the centers that researchers can use such as, Russian State Archive of Literature and Art (Ргали), Foreign Policy of the Russian Federation (АВП РФ), Foreign Policy of Russian Empire (авп рф), Russian State Archive of Recent History (Ргани). In this study, it is aimed to guide graduate, doctoral students and senior researchers on benefiting from archives and libraries as effortlesly as possible who will conduct research for the first time on ","PeriodicalId":150594,"journal":{"name":"Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi","volume":"30 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131103184","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"TÜRKİYE'S IMPACT ON AFGHANISTAN'S MODERNIZATION PROCESS AND FOREIGN POLICY (1920-1973)","authors":"İbrahim Erdal","doi":"10.53718/gttad.1118725","DOIUrl":"https://doi.org/10.53718/gttad.1118725","url":null,"abstract":"Tarih boyunca birçok Türk boyunun geçiş güzergâhı olduğu gibi vatanı da olan Afganistan, 18. Yüzyıldaki bağımsızlık sürecinde bir dizi savaşa mekân olmuştur. İngiliz-Afgan bağımsızlık savaşları sırasında bölge istikrarsız bir yer olarak kalmış ve bu süreç, Amanullah Han’ın Hindistan’a saldırmasıyla başlayan Afgan-İngiliz savaşı sonucunda İngilizlerin Afganistan’ı krallık olarak tanımasıyla son bulmuştur. Amanullah Han, ülkesinin bağımsızlığını sağladıktan sonra, ülkesini geliştirmek için modernleşme sürecini başlatmış, Avrupa ve Türkiye seyahatlerinin ardından ülkesine çeşitli düzenlemeler yapmıştır. Amanullah Han bu radikal değişimleri uygularken, hemen hemen aynı yıllarda İran ile batılılaşma hamlesi yapan Rıza Şah gibi, Türkiye’yi ve Atatürk’ü kendisine örnek alarak kendi ülkesini çağdaşlaştırma faaliyetlerini başlatmıştır. Afganistan, bağımsızlığını kazandıktan hemen sonra Türk Hükümeti ile temasa geçmiş ve Türk-Afgan ilişkileri Milli Mücadele yıllarında artarak devam etmiş ve 1 Mart 1921 tarihli “Türk-Afgan Dostluk ve İşbirliği Antlaşması” bu ilişkinin temelini oluşturmuştur. \u0000Amanullah han döneminde başlayan modernleşme süreci Nadir Şah döneminde de sürdürülmüştür. Türkiye, Amanullah Han’ın tahttan indirilmesini ve yurtdışına çıkmak zorunda kalmasını hoş karşılamamıştır. Ancak Nadir Şah, ülkenin içinde bulunduğu şartları dikkate alarak tarafsızlık siyaseti uygulamıştır. Nadir Şah’ın Amanullah Han ile aynı kökenden olması ve ılımlı siyaseti üzerine Türkiye Nadir şah yönetimini kabul etmiştir. Nadir şah İç politikada ise ülkenin toplumsal şartlarını dikkatle takip edip muhalefete sebep olmayacak oranda reformları sürdürmüştür. Bu sayede Afganistan’daki tepki ve protestoları dindirmiştir. Ortaokulları yeniden açmış ve yükseköğrenim için yurtdışına öğrenci gönderme programının yeniden uygulamaya koymuştur. \u0000Nadir Şah, ülkelerle ekonomik ve diplomatik ilişkileri kurmaya çalışmıştır. Nadir Şah bu doğrultuda dış politikada özellikle Amanullah Han döneminde Türkiye ve İran ile kurulan sağlam ilişkileri yeniden tesis etmeyi amaçlamıştır. Nadir Şah için modern Türkiye Afganistan’a model olduğu gibi Atatürk de örnek lider olma vasfını devam ettirmiştir. Ancak Ancak Nadir Şah, modernleşme hareketlerine verilen tepkinin ardından çıkan kargaşada kısa bir süre sonra öldürülmüştür. \u0000Zahir Şah döneminde her iki ülke eğitim, askeri ve sağlık alanlarında işbirliğine gitmiş ve Türkiye’den uzmanlar Afganistan’a gönderilmiştir. Türkiye Afganistan’ın kalkınmasında teknik ve insani olarak yardımda bulunduğu gibi dış politikada da Afganistan’ın komşu ülkeleri ile yaşadığı sorunlara hakem ve arabulucu olarak da destek vermiştir. Ayrıca Afganistan’ın Milletler Cemiyeti’ne üye olmasını da desteklemiştir. \u00001930 yılı itibariyle Avrupa devletlerinin bölge üzerindeki egemenlik faaliyetlerinin artması Türkiye’nin Afganistan hassasiyetini de arttırmış, Türkiye’nin Kabil büyükelçisi Memduh Şevket Esendal’ın gösterdiği diplomatik girişimler sonucunda Afganistan sadabad paktın","PeriodicalId":150594,"journal":{"name":"Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi","volume":"39 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121383939","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"THE ISSUE OF WOMEN’S RIGHTS OF TURKS IN RUSSIA","authors":"Efe Okcu","doi":"10.53718/gttad.1109376","DOIUrl":"https://doi.org/10.53718/gttad.1109376","url":null,"abstract":"In terms of Turkish history, the position of women has undergone absolute changes within the centuries. When examining the pre-Islamic Turkish societies, it is observed that women had an active part in social life coupled with men, rode a horse with a sword and constantly drilled. After the Islam were accepted in Turkish society, women initially protected most of their rights, but as a result of the misinterpretation of Islam and the influence of the Arabic culture with which they interacted, a decrease in the status of women was observed and therefore they became secondary of in many areas, particularly in social life. When it comes to the rights of women, the studies have been conducted sensitively on this issue among Turks in Russia as well as in the rest of the world. In accordance with a movement named Usul-i Cedit emerging under the guidance of İsmail Gaspıralı, a women's college which was allocated only for girls’ education, have a significant place in terms of the innovative efforts. Even though İsmail Gaspıralı, who was aware of the impact of the press on society, published articles on women's rights in the Tercüman Newspaper published thanks to his long efforts, he did not consider such an action sufficient during this period. Âlem-i Nisvân Magazine, which İsmail Gaspıralı is publisher and his daughter Şefika Gaspıralı is the editor, is the first women’s magazine published among Turks in Russia. After the publication of Âlem-i Nisvân, several magazines such as Işık, Süyüm Bike, Azat Hanım and Şark Kızı were published. \u0000Following the Russian Revolution in 1905, the formation of women’s rights was politically possible thanks to the Women Associations opened by the Tsar’s temporary decree of 1906, which accorded the non-Russian minorities the right to establish their own organizations. The Russian Muslims Congresses are also of importance for women to reach their social status. In 1917, in which an active period of struggle began for women, the Russian Muslim-Turkish Women's Congress is also considered as a formation where women made significant decisions about themselves. Afterwards, as a consequence of the efforts of the intellectuals who defend the rights of Muslim-Turkish women, the All-Russian Muslims Congresses, which were organized with the participation of all Turks and Muslims living in Russia, made a significant contribution to the Turkish Women's Movement in order to ensure equality between men and women and enable women to reach the point in the political field despite the opposition views arising from the issues presented. \u0000Within this study, the issue of women and women's rights among Turks in Russia will be discussed in the historical process. With the beginning of the first developments as to the Turkish Women's Movement to improve the position of women by Kazan Tatars, a lot of information about the Turkish intellectuals, who did not refrain to support this issue, and their activities are included in the scope of the study","PeriodicalId":150594,"journal":{"name":"Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi","volume":"73 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131728656","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"The City of Edirne According to State Annuals of Turkish Republic (1925, 1926,1927, 1928,1929)","authors":"Fatma ÇALİK ORHUN","doi":"10.53718/gttad.1030489","DOIUrl":"https://doi.org/10.53718/gttad.1030489","url":null,"abstract":"Farsça yıllık demek olan “Salnameler”, Osmanlı Devleti’nde şehirlerin bir yıllık verilerini istatiksel bir şekilde içeren belgelerdir. Kent tarihi araştırmaları açısından Osmanlı Devleti’nden kalan kaynaklar arasında önemli bir yer tutan salnameler, idari ve mülki yapılanma hakkında istatiksel bilgiler içeren yayınlar olarak karşımıza çıkmaktadır. Osmanlı Devleti’nin salname geleneğinin devamı Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk yıllarında da devam etmiş, 1929 yılında “Devlet Yıllığı” adını almıştır. Vilayet Salnameleri, ilgili vilayetin idari bölünüşü, mülki amirleri, yerel tarihi ve coğrafyası, tarım ve hayvancılık faaliyetleri, ticari hayatı, nüfusu ve eğitim gibi birçok konu hakkında önemli istatistiki bilgiler içermektedir. Salnamelerin kentlerle ilgili bu kadar kapsayıcı ve detaylı bilgiler içermesi nedeniyle erken cumhuriyet dönemi incelemeleri için önemli kaynaklardır. Hem erken cumhuriyet döneminin değişim ve dönüşüm süreci hem de kent tarihi çalışmaları için önemli ana kaynak eserlerdir. Bu çalışmada daha önce incelenmemiş olan Devlet Salnamelerinde yer alan bilgiler doğrultusunda Edirne Vilayetinin 1925-1928’deki durumu ele alınacaktır. Bu amaçla 1925-1926-1927-1928 ve 1929 yıllarındaki salnameleri incelenip Edirne Vilayetinin idari taksimatı, hayvanatı ve hayvanlardan elde edilen mahsulatı, ormanlar, madenler, fabrikalar, bankalar, yollar, nüfus miktarı, okullar, dernekler, hastaneler, gazeteler, Edirne Vilayeti ve Kazalarındaki memuriyetler ve memurların isimleri açıklanacaktır. Böylece hem Edirne Vilayetinin yerel tarihi ve kültürü ortaya konmaya çalışılacak hem de erken cumhuriyet dönemindeki değişim ve dönüşümler mikro alanda incelenmeye çalışılacaktır.","PeriodicalId":150594,"journal":{"name":"Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi","volume":"18 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121857152","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"YASSI TAŞ MEZAR KÜLTÜRÜ VE HUN (XİONGNU) BAĞLANTISI","authors":"Elvin Yildirim","doi":"10.53718/gttad.1125929","DOIUrl":"https://doi.org/10.53718/gttad.1125929","url":null,"abstract":"Yazılı kaynaklara göre Türklerin ataları tarafından kurulduğu bilinen en eski devlet Asya Hun Devletidir. Hunlarla ilgili en erken kayıtlar M.Ö. 2070 yılında Xia Xou Hanedanlığı’nın efsanevi öyküsüne dayanmaktadır ve buna göre bilinen ilk hükümdarı Chunwei’dir. Çin kaynaklarında bu efsane dışında kuzeyden gelip Çin topraklarına akınlar yapan konar göçerler Rong, Di, Yi, Shan Rong, Quan Yi, Quan Rong olarak adlandırılmaktaydılar. Buna göre Çin Kaynaklarında Hunların atalarına kuzey Di, Xia döneminde Xunyu, Yin döneminde Guifang, Zhou zamanında Yen-yün ve Han zamanında ise Xiongnu denilmiştir. Bunlardan Rong ve Di’ler Zhou Hanedanlığı tarafından yenilgiye uğratıldıktan sonra Sarı Irmağın batısına yerleştirilmişlerdir ve bunlar Kızıl Di ve Ak Di olarak iki kısma ayrılmışlardır. Hunlardan önceki Çin’in kuzey topraklarında adları zikredilen Rong, Di ve Yi kabileleri M.Ö. 771-481 yılları arasında anılmaktadırlar. Çin kaynaklarında bahsi geçen ve Modu’n tarafından itaat altına alınan boylardan biri de daha sonra Türk yazıtlarında Tölesler olarak zikredilen Dinglinglerdir. Modu’nun kuzey ve batı seferleri sırasında ilk kez adı Kırgızlar ile birlikte Modu’nun M.Ö. 201’de gerçekleştireceği Çin akınından önce zikredilen bu konar göçer Türk boyu makalemizin de konusu ile muvazi olarak Baykal Gölü ve çevresini yurt tutmuşlardır. Dinglinglerin atalarının pek çok araştırmacı tarafından Andronovo Kültürü’nü meydana getiren topluluk olduğu ifade edilmektedir. Baykal Gölü ve özellikle güney doğu kıyıları başta olmak üzere Tunç Çağı’ndan itibaren ve Demir Çağı boyunca fazla derin olmayan, geniş granit vb. levhalarla çevrili benzer özelliklere sahip sığ düzenlenmiş mezarlar Orhun havalisine kadar yayılmıştır. M.Ö. 1000 yıllarına kadar dayandırılan ve bu bakımdan Karasuk Kültürü ile diğer taraftan Glazkov Kültürü ile de bağlantıları olduğu düşünülen bu kültür dönemi mezarları özellikle Hunlar tarafından da tatbik edildiğinden oldukça önem arz etmektedir. Andronovo Kültürü’nün ardından son görüldükleri topraklar olması bakımından Hakasya ötesinde meydana gelen gelişmeler oldukça önem arz etmektedir. Zira her ne kadar tarihi kaynaklar bakımından Hunların Moğolların ataları oldukları çürütülse de antropolojik ve maddi kültür bakımından Hunların Baykal ve Yenisey bölgesi konar göçer Evropoidleri ile olan bağlantıları bulunmaktadır. Bu bakımdan Baykal ve Ötüken’e doğru kültürel gelişim devam etmiştir. Bu çalışma ile Türkiye’de henüz spesifik olarak çalışılmamış ve Hunlarla bağlantıları açıkça görülen Yassı Taş Mezar Kültürü veya Plaka Taş Mezarları olarak adlandırılan dönemin ön kültürlerle olan bağlantılarını ortaya koymaya ve mezar kültürü ve maddi kalıntılar bakımından ilişkilerini ortaya koymaya çalışacağız. Bu bakımdan Kazakistan, Yenisey ve Baykal üçgeninden Moğolistan’a uzanan hat doğrultusunda kültür devamlılığını gösteren Andronovo, Begaz Dandıbay, Karasuk ve Yassı Taş mezarlarının bağlantıları ve Hun mezarlarının özelliklerini belirterek maddi kalıntılar ve özel","PeriodicalId":150594,"journal":{"name":"Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi","volume":"94 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122724443","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"THE SCIENCE OF DRESS IN THE OTTOMAN EMPIRE IN THE EARLY 20TH CENTURY: AVANZADE MEHMET SÜLEYMAN","authors":"Fatma Akin","doi":"10.53718/gttad.1100655","DOIUrl":"https://doi.org/10.53718/gttad.1100655","url":null,"abstract":"The science in which a person's character and morals are interpreted by their eyes, ears, nose, hair, teeth, and various parts is called the \"science of dress.\" The analysis of a person's temperament and disposition based on their physical features has long existed in popular belief. This science was known to ancient Egyptian, Greek, Iranian, Sassanid, Roman and Indian cultures and various works of reference were written by ancient scholars on the subject. Katip Çelebi mentions how Hippocrates skillfully used this knowledge in diagnosing and treating patients. It is known that Plato, in seclusion, had a muralist draw a picture of those who came to chat with him to chat with their drawings. In the Islamic world, the first work on the topic was written by Imam Shafi in 768. In the Ottoman era, Bedri Dilşad presented his work \"Murad-name\" to Murad II, which also contained references to countenance. The first independent Turkish work on the topic was Kıyafetname penned by Akşemseddinzade Hamdullah Hamdi from 1449. In the later periods, works on clothing and general appearance, which attracted attention in the Ottoman scientific world, continued to come out until the last period of the Ottoman Empire. Avanzade Mehmet Süleyman, who lived between 1871 and 1922, wrote four works on the science of clothing towards the end of his life, in addition to works in various fields. He had two of them copyrighted while translating two other books by different scholars. Avanzade, who firstly wrote a book on feet titled Ahvali'l-kadem, actually introduces the science of foot in his work and emphasizes the need for further studies on the topic. Later, he wrote Musavver ve Mükemmel Kıyafetname, which is one hundred and ninety two pages. In this book, which he called \"Musavver\" because he included pictures in his work, he tried to create a diverse corpus, unlike the classical dress code literature, by talking about countries, nations, races, women, and family life. Avanzade's broad coverage of nations is also influenced by the geography knowledge of the time. Starting especially with the reign of Abdulhamid II, Ottoman scholars were attracted by countries other than the Ottoman Empire, and they tried to visit such countries and wrote notes about them. Following this trend, Avanzade not only conducted independent studies of nations and countries, but also approached clothing science from a different perspective, giving wide coverage to this topic in his book. On the other hand, he expressed his own views in the context of debates around women that existed during his lifetime trying to back up his arguments with articles written by Besim Ömer. Musavver ve Mükemmel Kıyafetname, the most comprehensive work of Avanzade Mehmet Süleyman in the science of dress, finds itself a solid place in the scientific life and thinking of the time while reflecting the spirit of the era. It is unclear who the two works Avanzade translated belonged to, having written his own copyrighted wor","PeriodicalId":150594,"journal":{"name":"Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi","volume":"13 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132476773","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"THE ROLE OF A 19TH CENTURY RUSSIAN GENERAL “ MIHAIL DMITRIEVIC SKOBELEV” IN THE GOKTEPE WAR II. AGAINST THE TEKE TURKMENS (1881)","authors":"D. Sadullayeva","doi":"10.53718/gttad.1061954","DOIUrl":"https://doi.org/10.53718/gttad.1061954","url":null,"abstract":"Mikhail Dmitrievich Skobelev, who lived between 1843-1882, is a Russian General who considerably marked the history of Russia and that of Central Asia. Known to have achieved great success during his battles against Central Asians and Teke Turkmens, he is a Russian Commander who marked the Turkmen history. The 19th century was a century of great wars for Tsarist Russia: the period when the Russians began to expand their borders and search for new lands. The first goal of the Russians was to enter the Ottoman lands and have a say in the Mediterranean. However, the Russians had lost a battle including European states: the Crimean war with the Ottoman Empire in 1856. This loss dealt a major blow to the political policy of the Russians. Nevertheless, the Russians did not give up and directed themselves towards the Central Asian lands. The region which the Russians mostly aspired in the Central Asian lands was the Turkmen lands beyond the Caspian. An occupation of the Turkmens who had lands strategically connecting trade between Caucasus and Central Asia, had become essential to the Russians. After a long strategic organisation in Petersburg against the Turkmens in order to invade them, all the discussions about who would be the commander of the Russian army during this journey were discussed by experts. In the decision taken by the commanders, D. M. Skobelev who had achieved great success in the previous Turkestan expeditions, was deemed appropriate as the commander of this one. Before the invasion of the Turkmens, on January 10, 1879, Tsar Alexander II. called Skobelev to Petersbug in order to meet with him. Czar Alexander II. therefore expanded his capacities as Skobelev came to power leading the Ahal-Teke expedition. To get the necessary aid and support, Skobelev could benefit from Turkestan and Orenburg as much as he wanted and/or needed. Due to previous Russian losses against Turkmens, Skobelev preferred to be more rigorous and cautious, but also because the geography of Central Asia was much different from the lands where the Russians lived. Otherwise, it wasn’t at all easy to invade the Turkmens as compared to other Central Asian khanates. This study particularly gives information on Tsarist Russia's failure in the first war against the Turkmens, the breakout of a second war and what happened between the Russians and Teke Turkmens on January 12, 1881 and the defeat of the Turkmens.","PeriodicalId":150594,"journal":{"name":"Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi","volume":"93 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114565625","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"A MODERN TRAVELER TYPOLOGY: ARCHAEOLOGIST CASTAGNE’S TRAIN JOURNEY TO TURKESTAN (1904)","authors":"M. Özkan","doi":"10.53718/gttad.1089932","DOIUrl":"https://doi.org/10.53718/gttad.1089932","url":null,"abstract":"Öğretmen, etnograf ve arkeolog olan Fransız Joseph Antoine Castagne, 27 Kasım 1875’te Fransa’nın Gaillac bölgesinde dünyaya geldi. Eğitimini Fransa’da tamamladıktan sonra öğretmenlik mesleğine adım attı ve 1899 yılında henüz 24 yaşındayken uzun yıllar görev yapacağı Rusya’ya gitti. Castagne’nin ilk durağı Kafkas bölgesiydi. Burada erkek ve kadın spor okullarında Fransızca öğretmenliği görevini ifa etti. Ardından 1902 yılında Türkistan toprakları için son derece önemli bir konumda olan Orenburg’da görev yapmaya başladı. Orenburg’da önemli kurumlarda Fransızca öğretmenliği yapan Castagne, buradaki başarısından dolayı Rus İmparatorluk Coğrafya Kurumu ve Orenburg Bilimsel Arşiv Komisyonu üyeliğine seçildi. Çarlık Rusya’nın önemli bilim komitelerinde üyelikleri bulunan Castagne, Türkistan tarihine, kültürüne ve sosyo-ekonomik hayatına dair kitaplar yazdı; Fransız dergileri başta olmak üzere birçok akademik dergide çalışmalarını yayınladı. Bu gelişmelerin ardından Çarlık Arkeoloji Komisyonu tarafından Castagne’ye Turgay ve Ural bölgelerinde arkeolojik kazı yapma izni verildi. Orenburg eyaletinin tüm ilçelerinde çalışmalarına devam eden Castagne bununla yetinmeyerek farklı bölgelere de keşif gezileri düzenledi. 1913 yılında Rus vatandaşı olan Castagne Taşkent’e giderek burada çalışmalarını sürdürdü. Castagne’nin Rusya’daki bu prestijli konumu Ekim 1917’de Rusya’da gerçekleşen devrimin ardından yerle bir oldu. Taşkent’in Bolşeviklerin eline geçmesiyle Fransa’ya dönmeye karar verdi. Ancak 1918’de Castagne’nin Sovyet karşıtı bir komploya katıldığından şüphelenildiği için önce gözetim altında tutuldu. Ardından Eylül 1918’de tutuklanması için bir karar çıkartıldı. Yetkililer onun İngiliz ajanlarıyla bağlantılı olduğunu ve Sovyet güçlerine karşı mücadelede aktif bir şekilde görev aldığını düşünüyordu. Ancak Castagne, tutuklanma kararı uygulanmadan 19 ay kaçak yaşayacağı Fergana Dağları’nda gizlenmeyi başardı. 1920 yılında ise savaş esirleriyle birlikte Fransa’ya gönderildi. Fransa’da Türkistan tarihi ve yakın tarih üzerine bir dizi kitap yayınladı. 1925 yılında Legion d’Honneur nişanını almaya hak kazandı. 1958 yılında ise Montpellier’da öldü. \u0000Castagne’nin keşif gezileri kapsamında ziyaret ettiği Türkistan’a dair notları bir hayli ilgi çekicidir. 1904 yılında Orenburg’dan başlayıp Krasnovodsk’a kadar devam eden bir tren yolculuğuna çıkan Castagne, bu yolculuğunda demir yolu hattına bağlı olarak hat civarında bulunan Ak-Bulak, Aktöbe, Emba, Mugadjar, Irgız, Kazalinsk, Basıkara, Maylibaş, St. Semenovsk, Perovsk, Taşkent, Semerkant, Merv, Aşkabat ve Göktepe şehirlerini ziyaret eder. Arkeolog olan Castagne’nin seyahatinin asıl amacı bölgeyi arkeolojik yönden incelemek olduğu için bu şehirlerde karşılaştığı kurganlar üzerine değerlendirmelerde bulunur. Castagne’nin özellikle Taşkent ve Semerkant hakkında tuttuğu notlar okuyucuya doyurucu bilgiler verir. Bunların yanı sıra cami, medrese, pazar yeri, çarşı, ev, bahçe, sokak gibi bölgeyi yakından tanıyabileceği meka","PeriodicalId":150594,"journal":{"name":"Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131830790","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"A NEW PHANARIOT at the SERVICE of the OTTOMAN STATE: MAVROGENIS BEY (1848-1929)","authors":"M. Akpinar","doi":"10.53718/gttad.1062556","DOIUrl":"https://doi.org/10.53718/gttad.1062556","url":null,"abstract":"The Mavrogenis family, who are one of the last representative of the old and new Phanariots, could swiftly keep up with the changes in the Ottoman State and maintain its relation with the state. The family also preserved its place in Rum Orthodox community. Mavrogenis Bey, who had received law education in French, could speak French well. Although he expected to have a position in the Ottoman bureaucracy after he graduated and returned to Istanbul, he got disappointed. Mavrogenis Bey, who went to London, started to work for a Rum company there. Not satisfied with work life in London, he quitted his work and came back to Istanbul. Mavrogenis Bey also improved his English during his years in London. He could also speak a little Turkish. He started to work as a clerk in the Mabeyn-i Humayun in 1875 thanks to his father, Spyridon Mavrogenis, who worked as a doctor for the palace. Later on, Mavrogenis Bey was appointed as a clerk for the newly founded Belgrade Embassy in 1879, thus before long he became a part of foreign bureaucracy, which he desired. Mavrogenis Bey, who was not happy to be in Belgrade was appointed to another embassy, Madrid, as a clerk in 1881. Although he tried to get appointed to a larger center of diplomacy using his father’s power, he was not able to do so. After working for more than five years in Madrid, he took the opportunity to be a minister to the US and moved to Washington. \u0000He had an opportunity to improve his career in his profession in Washington, a city which was not preferred by many senior bureaucrat and diplomats. With this appointment, he also had his place in high ranking bureaucracy. Mavrogenis Bey’s nine years of service ended in 1896 when he was discharged upon calls for the appointment of a Muslim ambassador in his place, which was not a legitimate reason. He was not appointed to any position in the following few years due to the pretext that there was not a suitable position for him. Actually, he was mentioned as a candidate for Crete and Samos governor, he was not eager. What he had experienced drew him mentally closer to the opposition. In 1901, Mavrogenis Bey was appointed as a member to Şura-yı Devlet, which was one of the symbols for modernization of the Ottoman state. When he lost his father in 1902, he actually lost his tutelary. When he was nominated for Samos Governor again, Mavrogenis Bey had to accept it. He was accused of his partial administration during his time in Samos for about two years. He resigned because of these accusations. He was appointed as a member to Şura-yı Devlet and stayed in the same position till the declaration of constitutionalism. Mavrogenis Bey, who attracted the attention of the Unionists because of his Reformist and liberal views, was appointed as a member of Meclis-i Ȃyan (Assembly of Notables) in 1908. With his Western thoughts and ideas, Mavrogenis Bey, who worked in this assembly, contributed to the improvement of constitutionalism. In 1911, he was appointed as the ","PeriodicalId":150594,"journal":{"name":"Genel Türk Tarihi Araştırmaları Dergisi","volume":"13 3","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114128211","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}