Medica Jadertina最新文献

{"title":"Lipid profile of postmenopausal women","authors":"Dunja Šojat, Romana Marušić, Klara Ormanac, Saška Marczi, Tatjana Bačun","doi":"10.57140/mj.53.2.3","DOIUrl":"https://doi.org/10.57140/mj.53.2.3","url":null,"abstract":"Objectives: The main objectives of the research are to examine the incidence of hyperlipoproteinemia in postmenopausal women and to determine the differences in lipid profile considering age, duration of menopause and body mass index in postmenopausal women. Respondents and methods: The research is structured as cross-sectional with historical data. The research used data collected during regular check-ups in primary health care clinics in Osijek Health Center from November 2021 to March 2022. Collected data: demographic data, information on the duration of menopause, body mass, body height, body mass index, values of total, LDL, HDL cholesterol and triglycerides, and data on associated diseases. Results: 98 postmenopausal women were included in the research, of which over 50% had elevated total and LDL cholesterol values, and 39.8% had elevated triglyceride values. Subjects aged 45 to 65 years and subjects with a duration of menopause of 10 or more years had significantly higher values of total and LDL cholesterol while no difference was observed in the lipid profile with regard to the body mass index. Using the SCORE2 table, it was estimated that 65% of the subjects had a very high cardiovascular risk, and only 6% of the subjects achieved the target values of LDL cholesterol in accordance with the cardiovascular risk. Conclusion: There is a very high incidence of hyperlipoproteinemia in postmenopausal women, and the age and duration of menopause have an impact on the poorer achievement of the target values of the lipid profile, while the body mass index showed no impact. Given the high prevalence of subjects with a very high cardiovascular risk (SCORE 2 tables), intensive interventions are needed at all levels of health care, especially at the primary level of health care, which include non-pharmacological and pharmacological methods of treating hyperlipoproteinemia.","PeriodicalId":39401,"journal":{"name":"Medica Jadertina","volume":"22 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135875636","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Psihijatrijski pristup tinitusu","authors":"Vanja Đuričić, Valentin Kordić, Antonija Mišković, Josipa Ivanušić Pejić, Melita Jukić, Dunja Degmečić","doi":"10.57140/mj.53.2.5","DOIUrl":"https://doi.org/10.57140/mj.53.2.5","url":null,"abstract":"Tinnitus is a symptom with a significant incidence in the general population, usually of unclear etiology, that can cause serious difficulties in people's daily functioning, significantly impair the quality of life, and have a negative impact on mental health. The paper aims to present a brief overview of current knowledge about this frequent and unpleasant phenomenon, including epidemiology, etiology, clinical presentation, diagnosis, and treatment. The paper highlights contemporary theories of tinnitus that link damage to the peripheral organ of hearing and the consequent neuronal changes involved in the subjective experience, which are the target sites for treating psychological disorders associated with tinnitus. The psychiatric approach to tinnitus is aimed not so much at reducing the sound intensity as at reducing the negative experience of this phenomenon and preventing the development or worsening of existing psychological disorders. The results of previous researches indicate numerous therapeutic options for treating tinnitus, including drugs, cognitive-behavioral therapy, and neuromodulation techniques with promising results.","PeriodicalId":39401,"journal":{"name":"Medica Jadertina","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44287555","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Primary arachnoid cyst - an early postoperative complication after microsurgical resection","authors":"Fahrudin Alić, H. Bečulić","doi":"10.57140/mj.53.2.1","DOIUrl":"https://doi.org/10.57140/mj.53.2.1","url":null,"abstract":"Arachnoid cysts (AC) are benign, non-neoplastic fluid-filled malformations of the arachnoid tissue. Approximately 50-65% occur in the middle cranial fossa and predominantly on the left side, followed by retrocerebellar and convexity locations. Tremendous development and usage of cross-sectional imaging modalities suggest a higher prevalence of AC than previously thought. Since large arachnoid cysts express mass effect on surrounding neurovascular structures, a surgical approach is preferred to passive observation. Nevertheless, the symptomatology is frequently subjective and difficult to validate, and the causal link between symptoms and an arachnoid cyst is often dubious. Therefore, the operative indication and the best surgical modality for patients with AC remain controversial. Surgical options include opencraniotomy or endoscopic cyst fenestration, cystoperitoneal, cystosubdural, ventriculoperitoneal shunt insertion, or marsupialization via a craniotomy. The complications of these procedures include subdural hematomas, hygromas, hydrocephalus, cerebral edema, postoperative secondary arachnoid cyst, and, more rarely, remote intraparenchymal or subarachnoidal hemorrhage.","PeriodicalId":39401,"journal":{"name":"Medica Jadertina","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-08-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46603759","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Reccurent urinary tract infection","authors":"T. Skuhala, Marin Rimac, A. Markotić","doi":"10.57140/mj.53.1.4","DOIUrl":"https://doi.org/10.57140/mj.53.1.4","url":null,"abstract":"Rekurentne infekcije mokraćnog sustava odnose se na pojavu tri ili više epizoda u godinu dana ili dvije ili više epizoda unutar šest mjeseci, a koje su dokazane urinokulturom.Česte su u žena svih dobnih skupina, te tako oko 60% žena ima barem jednu epizodu cistitisa tijekom života, a procjenjuje se da će 20-40% žena koje su imale jednu epizodu cistitisa, vjerojatno imati još jednu, od kojih će 25-50% imati rekurentne infekcije. Predispozicijski čimbenici jednaki su kao i za pojedinačne epizode, a ponešto se razlikuju u žena generativne dobi od onih u menopauzi. Glavni predispozicijski čimbenik u mladih žena je spolni odnos, a u postmenopauzi nedostatak estrogena. Nakon provedene terapije indiciran je neki oblik antimikrobne, a potom i neantimikrobne profilakse, te prenosimo smjernice za liječenje i profilaksu. U Ambulanti za urogenitalne infekcije Klinike za infektivne bolesti \"Dr. Fran Mihaljević\", Zagreb, u razdoblju od 1.10.2021. do 30.9.2022. bilo je 996 pregleda, a radi rekurentnih infekcija mokraćnog sustava bilo je pregledano 275 žena kroz 503 pregleda. Njih 87,3% imalo je barem jedan predispozicijski čimbenik, od kojih su najčešći bili peri- i postmenopauza, te inkontinencija mokraće. Antimikrobnu je profilaksu primalo 93,1% bolesnica, najčešće u trajanju od 6 mjeseci (31,3%) i to nitrofurantoinom (72,3%), fosfomicinom (11,7%), te sulfametoksazol/trimetoprimom (9%). Neantimikrobnu je profilaksu uzimalo 26,5% žena, najčešće D-manozu (91,8%). Dokazani recidiv za vrijeme ili nakon profilakse imalo je 16,7% žena, a u njih 32,6% uzročnik je bio isti kao i tijekom primarne infekcije. S obzirom na učestalost rekurentnih infekcija mokraćnoga sustava, važno je ispravno postavljanje dijagnoze, te indikacije za antimikrobnu profilaksu, kako bi se poboljšala kvaliteta života bolesnica. No, s obzirom na rastuću rezistenciju mikroorganizama na antibiotike, treba biti racionalan u njihovoj primjeni u profilaktičke svrhe. Stoga su izbor bolesnica za profilaksu i njihovo praćenje ključni. Za ispravno postupanje u svakodnevnom kliničkom radu potrebno je uvijek pratiti najnovije smjernice stručnih društava.","PeriodicalId":39401,"journal":{"name":"Medica Jadertina","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"42928220","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Sociodemografske odrednice kvalitete života osoba kasne odrasle dobi","authors":"J. Tomašić Humer, Ana Babić Čikeš, Daniela Šincek","doi":"10.57140/mj.53.1.2","DOIUrl":"https://doi.org/10.57140/mj.53.1.2","url":null,"abstract":"Osobe kasne životne dobi koje žive u okviru vlastitih kućanstava, skupina su koja svojim potrebama i udjelom u općoj populaciji zaslužuje veliku pažnju znanstvenika i stručnjaka. Cilj ovoga istraživanja je ispitati neke sociodemografske odrednice kvalitete života osoba kasne odrasle dobi koje žive na području Slavonije. U istraživanju je sudjelovalo N=692 osoba (62,5% žena) prosječne dobi 73,98 (SD=6,398) godina. Ispitanici su odgovarali na pitanja o sociodemografskim karakteristikama i na Upitnik kvalitete života (WHOQOL – BREF, 1998) Svjetske zdravstvene organizacije. Upitnik mjeri četiri domene kvalitete života: tjelesno zdravlje, psihičko zdravlje, socijalne odnose i okruženje. Rezultati su pokazali zadovoljavajuću kvalitetu života osoba kasne odrasle dobi, pri čemu su se slične odrednice pokazale značajnima za različite domene kvalitete života. Iz rezultata je vidljivo kako muškarci (čak i kada je varijabla dob kontrolirana), mlađi ispitanici, ispitanici koji su u vezi/braku (za razliku od samaca i udovaca), ispitanici s višim stupnjem obrazovanja, materijalno neovisni, koji imaju stalne prihode mirovine, te ne boluju od kroničnih (fizičkih/psihičkih) bolesti, izvještavaju o višim razinama kvalitete života vezane uz tjelesno i psihičko zdravlje, te okruženje. Kvaliteti socijalnih odnosa, osim već navedenih varijabli, doprinosi i roditeljski status. Za razliku od mjesta stanovanja (grad/selo) koje se nije pokazalo značajnom odrednicom niti za jednu domenu kvalitete života, članstvo u udruzi ili KUD-u pozitivno doprinosi kvaliteti života.","PeriodicalId":39401,"journal":{"name":"Medica Jadertina","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44442593","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Suprahioidna lokalizacija upaljene tireoglosalne ciste","authors":"Josip Novaković, Marko Perkovič, Ana Penezić","doi":"10.57140/mj.53.1.8","DOIUrl":"https://doi.org/10.57140/mj.53.1.8","url":null,"abstract":"Uvod: Tireoglosalne ciste pripadaju najčešćim kongenitalnim malformacijama vrata. Nastaju zbog nepotpuna sraštavanja tireoglosalnog kanala. Predočavaju se kao otekline u središnjem dijelu vrata od korijena jezika do prsne kosti. Najčešće se dijagnosticiraju u mlađoj životnoj dobi. Lokalizirane su najčešće oko jezične kosti, a većina ih je smještena infrahioidno (65-80 %). Prikaz bolesnice: Žena, u dobi od pedeset šest godina javila se u hitnu otorinolaringološku ambulantu radi bolnosti desne strane vrata posljednjih dvanaest dana. Liječnik obiteljske medicine ordinirao je antibiotik kroz sedam dana, bol je regredirala, da bi se ponovno javila nakon nekoliko dana, te je ordiniran drugi antibiotik uz koji su tegobe perzistirale. Žalila se na oteklinu submentalno i bolno gutanje. U kliničkom statusu uočena je suprahioidna bolna oteklina, veličine 3 cm, uz bolno otvaranje usta. Učinjena je višeslojna kompjuterizirana tomografija vrata kojom je prikazana cistična tvorba iznad milohioidnog mišića. Upalni parametri su bili povišeni. Bili su prisutni i znaci okolnog celulitisa subkutanog tkiva submandibularne regije. Bolesnica je hospitalizirana, te je ordinirana parenteralna antibiotska terapija, na što je došlo do pada upalnih parametara i poboljšanja općeg stanja, te je peti dan hospitalizacije operirana. U općoj anesteziji učinjena je ekstirpacija medijalne suprahioidne ciste postupkom po Sistrunku. Bolesnica je nakon dva dana otpuštena na kućno liječenje uz peroralnu terapiju klindamicinom. Patohistološki nalaz upućivao je na upalno promijenjenu tireoglosalnu cistu. Na redovnim kontrolama otorinolaringologa, tri mjeseca nakon operacijskog zahvata, nije bilo znakova recidiva bolesti. Zaključak: Tireoglosalna cista dna usne šupljine je rijetka, osobito kod odrasle osobe u dobi od pedestšest godina. Potrebno je učiniti temeljiti klinički pregled, te diferencijalno dijagnostički razmišljati o tireoglosalnoj cisti kod bolesnika s oteklinom u području dna usne šupljine, a dijagnozu je potrebno potkrijepiti odgovarajućim dijagnostičkim metodama. Liječenje je kirurško uz empirijsku antimikrobnu terapiju. Pojava recidiva je rijetkost ukoliko je operacijski postupak proveden prema pravilima struke.","PeriodicalId":39401,"journal":{"name":"Medica Jadertina","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"71086579","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Metastaze u nosnoj šupljini, paranazalnim sinusima i nazofarinksu","authors":"Anamarija Šestak, Aleksandra Bonevski, Jasminka Stepan Giljević, Tomislav Baudoin","doi":"10.57140/mj.53.1.1","DOIUrl":"https://doi.org/10.57140/mj.53.1.1","url":null,"abstract":"Uvod: Metastaze u nosnu šupljinu, paranazalne sinuse i nazofarinks su rijetke, ali ako su prisutne tada je najčešće sijelo maksilarni sinus. Prateći simptomi metastaze u navedenim sijelima mogu imitirati druga benigna i češća stanja, a prava etiologija se može predvidjeti i propustiti tijekom duljeg razdoblja. Prikaz slučaja: Prikazujemo dva slučaja s prisutnim tumorskim tvorbama u nosnoj šupljini, paranazalnim sinusima i nazofarinksu s različitom kliničkom slikom i konačnim ishodom. Prvi je slučaj šesnaestogodišnjeg bolesnika sa suspektnom metastazom ekstraosealnog Ewingovog sarkoma lijeve potkoljenice u nazofarinks i desni maksilarni sinus. Sumnja je postavljena nakon snimanja PET/CT-a, a bolesnik nije imao tegobe od strane nosa i paranazalnih šupljina. Patohistološka analiza bioptata ukazala je na upalne promjene bez tumorskih stanica. Drugi je slučaj pedesetsedmogodišnje bolesnice koja se žalila na otežano disanje i učestale epistakse iz lijeve nosnice. Kliničkim pregledom i radiološkom obradom bila je vidljiva tumorska tvorba u lijevom nosnom kavumu, a patohistološka analiza bioptata ukazala je na metastazu karcinoma bubrega. Zaključak: Metastaze u nosnu šupljinu, paranazalne sinuse i nazofarinks vrlo su rijetke. Mogući je širok spektar pratećih simptoma, a njihova odsutnost ne isključuje mogućnost prisutnosti metastaze. Svaki patološki nalaz utvrđen kliničkim pregledom ili radiološkom obradom, te prisutnost tegoba od strane nosa i paranazalnih sinusa kod bolesnika s malignom bolešću zahtjeva pregled i obradu otorinolaringologa.","PeriodicalId":39401,"journal":{"name":"Medica Jadertina","volume":"23 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136040105","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"High-volume post-obstructive choleresis (biliary hyperproduction) with acute kidney injury after choledochotomy, gallstones extraction, and T-tube drainage, successfully treated with octreotide","authors":"L. Blagus, J. Mihanović, E. Dijan, Petra Grbić Pavlović, I. Pavić, I. Ćoza, I. Bacic","doi":"10.57140/mj.53.1.5","DOIUrl":"https://doi.org/10.57140/mj.53.1.5","url":null,"abstract":"Only several cases of postprocedural choleresis (biliary hyperproduction) were reported, and guidance on management is scarce, although an application of octreotide was anecdotally described. We herein present a rare post-obstructive choleresis complicated with acute kidney injury due to dehydration, successfully treated with an off-label application of octreotide. A 58-year-old female, following cholecystectomy and choledochotomy with numerous stones extraction, developed excessive bile loss via a T-tube complicated with acute kidney injury. Despite aggressive fluid replacement, the patient continued to deteriorate, prompting a trial of subcutaneous octreotide 0.1 mg three times per day over five days. Therapy yielded a rapid decline in bile production with improved diuresis and normalizing kidney function. The patient was discharged with a ligated T-tube, which we removed a month later. The followup was unremarkable, with normalized laboratory findings and symptom-free. Early use of octreotide could help resolve complicated biliary hyperproduction; however, further research is required to determine the risks and benefits of such an approach.","PeriodicalId":39401,"journal":{"name":"Medica Jadertina","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44773049","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Simulacija suicidalnosti kao manipulativno ponašanje uslijed iscrpljenja prilagodbenih sposobnosti","authors":"Vanja Đuričić, Valentin Kordić, Melita Jukić, Ivan Požgain","doi":"10.57140/mj.53.1.9","DOIUrl":"https://doi.org/10.57140/mj.53.1.9","url":null,"abstract":"Nesklad između anamnestičkih podataka, kliničke slike i dijagnostičkih rezultata uvijek upućuje na mogućnost simulacije. Simulacija poremećaja i bolesti može dovesti do značajnih teškoća u dijagnosticiranju i liječenju, te nepotrebnog trošenja društvenih resursa. Simulacija je otežavajuća pojava u psihijatriji i drugim granama medicine, ali posebno je ozbiljna kada se radi o suicidalnosti. Sama suicidalnost predstavlja ozbiljan, složen i terapijski zahtjevan klinički fenomen s opasnošću smrtnog ishoda. Simulacija suicidalnosti posebno je dijagnostički i terapijski zahtjevna zbog brojnih nedoumica u dijagnosticiranju, pravnom postupanju, te opasnosti od mogućeg lošeg ishoda. U ovome radu prikazan je slučaj izuzetno ustrajne simulacije suicidalnosti s ciljem manipulacije sustavom zdravstva i socijalne skrbi. Nakon dulje opservacije, izuzetno opširne dijagnostičke obrade i tek drugog psihijatrijskog pregleda, posumnjalo se na mogućnost simulacije s čime je bolesnik i konfrontiran. Nakon konfrontacije bolesnik je reagirao nezrelim ponašanjem, a potom i priznanjem simulacije. Otklonjena je suicidalna opasnost, a ponašanje bolesnika je shvaćeno kao iscrpljenje prilagodbenih sposobnosti kod osobe s naglašenim histrionskim crtama ličnosti. Bolesnik je potaknut na razumijevanje i kritičnost prema vlastitim postupcima. Cilj rada je naglasiti da u slučajevima moguće suicidalnosti i očitu simulaciju moramo shvatiti kao iscrpljenje prilagodbenih sposobnosti, te teatralni poziv u pomoć. Važan je razumijevajući i suportivan pristup bolesniku, kako bismo mu pomogli u stjecanju uvida u štetnost vlastitog ponašanja, te potrebu prihvaćanje zrelih obrazaca ponašanja.","PeriodicalId":39401,"journal":{"name":"Medica Jadertina","volume":"15 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136040256","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Kirurško liječenje bolesti štitnjače u pedijatrijskoj populaciji","authors":"Denis Dujmenović, Gordana Stipančić, Lavinia La Grasta Sabolić, Hrvoje Čupić, Tomislav Baudoin","doi":"10.57140/mj.53.1.6","DOIUrl":"https://doi.org/10.57140/mj.53.1.6","url":null,"abstract":"Bolesti štitnjače jedne su od najčešćih endokrinih poremećaja u djece, ali pojavljuju se rjeđe u toj dobi nego u odraslih osoba. Poremećaji hormona štitnjače poput hipotireoze i hipertireoze u dječjoj dobi mogu uzrokovati zastoj u rastu i razvoju. S druge strane, tumori štitnjače u djece su, u usporedbi s odraslim osobama, u većem postotku maligni i imaju veću sklonost lokoregionalnom širenju i recidiviranju. Pristup djeci s bolestima štitnjače je multidisciplinarni, pedijatri endokrinolozi skrbe o bolesnicima dijagnostički i konzervativno ih liječe, a otorinolaringolozi provode kirurško liječenje. Kirurško liječenje primjenjuje se kod medikamentozno nekontrolirane hipertireoze, uvećane štitnjače koja uzrokuje kompresiju okolnih organa, te tumora štitnjače. Prikazana su tri oboljela djeteta kod kojih je primijenjena totalna tireoidektomija u svrhu liječenja bolesti štitnjače. Prva, osmogodišnja djevojčica koja je prije operativnog zahvata dvije godine medikamentozno liječena zbog hipertireoze uslijed Gravesove bolesti, druga, šesnaestogodišnjakinja kojoj je tijekom ultrazvučne obrade vratne limfadenopatije potvrđen papilarni karcinom štitnjače i treći, osmogodišnji dječak, nositelj mutacije na protoonkogenu RET, koja se klinički manifestira sindromom multiple endokrine neoplazije (MEN 2A). U redovitom praćenju pedijatra kod djeteta je primijećen porast kalcitonina u krvi, te je učinjena totalna tireoidektomija","PeriodicalId":39401,"journal":{"name":"Medica Jadertina","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"49314035","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}