Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals最新文献

{"title":"تأثیر «نظریه آشوب» در تقویت سویههای پسامدرن داستان «همنوایی شبانه ارکستر چوبها»","authors":"محمدریاض رئیسی, محمد علی محمودی, عبدالعلی اویسی کهخا","doi":"10.22059/JLCR.2020.293574.1376","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2020.293574.1376","url":null,"abstract":"داستان همنوایی شبانه ارکستر چوب­ها اثر رضا قاسمی یکی از شاخص­ترین داستان­های پسامدرن ادبیات فارسی است. این داستان زندگی گروهی از مهاجران و تبعیدی­های ایرانی ساکن فرانسه را روایت می­کند که هنوز هم گرفتار مشکلات ناشی از فرهنگ و اعتقادات اولیه خود هستند. نظریه­ی آشوب که یکی از نظریه­های شناخته‌شده و پرکاربرد در علوم فیزیک و هواشناسی است در این داستان تجلی پیدا کرده است. ازآنجا که این داستان پسامدرن، حالت فراداستان دارد، نویسنده/راوی به‌طور آگاهانه به نظریه­­ی آشوب و به‌خصوص ویژگی بال پروانه‌ای آن اشاره می‌کند. این پژوهـش، پس از معرفی و بیان شاخص­ترین ویژگی­های نظریه­ی آشوب، برمبنای این نظریه به خوانش داستان همنوایی شبانه ارکستر چوب­ها می­پردازد و با روش توصیفی­­­­-­ ­­­­تحلیلی به بررسی تأثیر نظریه­ی آشوب در تقویت سویه­های پسامدرن این داستان و زندگی و سرنوشت شخصیت­ها می­پردازد و در پی آن است که نشان دهد چگونه تجلی یک نظریه­ی علمی در داستان، به تقویت سویه­های پسامدرن آن می­انجامد. نظریه­ی آشوب در علوم مختلف کاربرد دارد و از رویدادهای غیرخطی و فرآیندهای مبتنی بر عدم قطعیت سخن می‌گوید. تجلی نظریه­ی آشوب در این داستان آن را از سایر داستان­ها متمایز کرده است. بر اساس این نظریه، پدیده‌ها و رویدادهای پیچیده و آشفته، حاصل علل متعدد هستند و به­طور مداوم بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند. این نوع پدیده­ها به شرایط اولیه خود بسیار حساس واجزای مختلف آن­ها مبتنی بر اثر بال پروانه‌ای، خود همانندی، سازمان‌دهی پویا و جاذب‌های غریب است که در مجموع گونه‌ای از نظم در بی‌نظمی یا وضعیتی شبه­آشفته را به نمایش می‌گذارند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که نظریه­ی آشوب با گزاره‌های آشفته­ساز و آشنایی­زدا، سویه‌های پسامدرن داستان را برجسته‌تر کرده و در عین هماهنگی ساخت و محتوا، آشفتگی شخصیت‌ها را توجیه می‌کند. نظریه­ی آشوب، زندگی و سرنوشت درهم‌تنیده و پیچیده‌ی شخصیت‌ها را به شیوه‌ای پسامدرن تشریح می­کند و تأثیر متغیرهای کوچک را در حوادث بزرگ و سرنوشت شخصیت­ها نشان می­دهد.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"23 1","pages":"67-87"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-10-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"82823785","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Towards a new approach to dealing with terrorism as an international crime","authors":"E. Adibe","doi":"10.5897/JLCR2020.0313","DOIUrl":"https://doi.org/10.5897/JLCR2020.0313","url":null,"abstract":"This study is born out of the conviction drawn from Tadic case (ICTY,IT-94-1-A, 15July 1999), that legitimate judicial activity proceeds on the basis of the identification of the gap or ambiguity in the law that must be resolved in the interests of justice. Terrorism has come to stay. But be it as it may, controversies exist within both domestic borders and international fora about its definition and the best strategies to effectively combat it. At every corner, embers are being fanned to dissuade, deescalate and prevent its occurrence and impact or threat to international peace and security. International law leans heavily on domestic law enforcement for the purpose of bringing to justice those accused of terrorism at both domestic and or transnational spheres. This work adopts a critical and contextual analysis of extant body of international criminal law and argues that the focus needs to shift from terrorism as a criminal event to individual acts that make an event a crime of terrorism. The essence of this is to move away from the more complex question of what constitutes terrorism, a result of which the ICC was denied jurisdiction. The trajectory resulting from this approach enables the International Criminal Court (ICC) with its extant law, the Rome Statute assume jurisdiction to prosecute these terrorist acts such as murder, mass executions, genocide, violent sexual crimes, imprisonment and torture which are within the threshold of international crimes provided in the International criminal law. \u0000 \u0000   \u0000 \u0000 Key words: Terrorism, international criminal court, criminal law, United Nations, security council, crime, rome statute.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"1 1","pages":"33-43"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"84134929","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Human rights perspectives of Indian Dalits","authors":"U. Bagde","doi":"10.5897/JLCR2020.0316","DOIUrl":"https://doi.org/10.5897/JLCR2020.0316","url":null,"abstract":"Indian institution of inequality is elaborately constructed in the form of caste system which has been in existence since ancient times. Dalits are traditionally lower caste people who are regarded as untouchables and are discriminated socially, economically and politically. Their human rights are regularly violated. Recent cases of Dalit human rights violations include, Jat -Dalit violence case killing 3 Dalits and 13 injured in Rajasthan, in 2015, suicide of Rohit Vemula, a Ph. D. scholar for caste discrimination in Hyderabad Central University in 2016, National crime Record Bureau recorded 33356 cases of rapes during 2018. In Unnao, Uttar Pradesh there was gang rape of 17 year old girl in June 2017 involving BJP leader and MLA and five others. Other Unnao case wherein 23 year old girl was raped, filmed and set on fire while going to court for hearing on 5th December 2019; Dr Payall Tadavi, belonging to a Dalit, Bhil sub caste of Tribal community and a post Graduate student of Topiwala National Medical College and BYZ Nair Hospital Mumbai, Maharashtra committed suicide on May 22nd 2019 as her senior colleagues continuously harassed her on caste basis. In an Honor killing case, 25 year Nandhish from dalit community fell in love with Swathi, an upper caste woman, got married and lived together. Both were murdered in December 2018 by the father of the girl and their bodies were thrown in river. 25 people were arrested on 5th January 2019 for social Boycott of SC community members from Nizamabad District in Telangana who dug and erected pillars for the Ambedkar Sangam building. A complaint was filed by  a 64  year member of the tribe, Prabhaker Bhosale  alleging that  an accused boycotted him and few others from his community since 2010 for failing to attend the funeral of his brother Shani Shinganapur temple in Ahmednagar of Maharashtra lifts ban on women’s entry yielding to High Court of Mumbai directive in April 2016, Supreme Court in Sabarimala temple, Kerala case held in land mark judgment that Sabrimala Ayyapa temple women cannot be restricted from entering holy sites such as this temple. All these cases, besides numerous similar cases in the past, point to the fact that violence against Indian Dalits in present time is no way less rampant and horrible than reported in the past. \u0000 \u0000   \u0000 \u0000 Key words: Untouchables, caste discrimination, Dalits, empowerment, human rights violations.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"1 1","pages":"26-32"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"89585256","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"تذکرۀ افضل و تحلیل دیدگاه های انتقادیِ مؤلف آن","authors":"ابراهیم خدایار","doi":"10.22059/JLCR.2020.293895.1383","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2020.293895.1383","url":null,"abstract":"افضل‏مخدوم پیرمستی، ادیب، شاعر و تذکره‏نویس هراتی‏تبار بخارایی (ف1334ق/1916م) است. افضل‏ بنابر اشارۀ خود‏ در مقدمه، تذکرۀ افضل‏التذکار فی ذکرالشعراء و الاشعار مشهور به تذکرۀ افضل را به سفارش امیر وقت بخارا، عبدالاحدخان (حک.1303-1328ق/ 1886-1910م)، در سال 1322 ق/1904م در شرح حال صد‏وسی‌وهفت (137) شاعر معاصر خود در محیط ادبی بخارا و مناطق فارسی‏زبان مرتبط با این امارت را که در بخارا اقامت داشتند، از سال 1202 ق/1787-1788م تا سال تدوین تذکره تألیف کرد. آگاهی‏های ما در زبان فارسی دربارۀ این تذکره و مؤلف آن بسیار ناچیز و بعضا نادرست است. اطلاعات مندرج در منابع پژوهشی افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان نیز خالی از خطا نیست. مسئلۀ این پژوهش معرفی تذکره، تذکره‏نویس و تحلیل دیدگاه‏های انتقادی مؤلف آن است. نگارنده برای تبیین این مسئله با استفاده از روش تحلیل محتوا و دستاوردهای رویکرد ژانری به متن به دنبال یافتن پاسخ برای پرسش‏های ذیل است: افضل‏مخدوم پیرمستی کیست و دارای چه دیدگاه‏های انتقادی در تذکره است؟ افضل‏التذکار فی ذکرالشعراء و الاشعار چه نقشی در جریان تذکره‏نویسی ادبی فارسی ماوراءالنهر در آغاز سدۀ بیستم در بخارا داشته است؟ نتایج تحقیق نشان داد این اثر، تذکرۀ مستقل منثور ناحیه‏ای ـ عصری به زبان فارسی است که نشانه‏هایی از لهجۀ بخارایی را با خود به همراه دارد. دیدگاه‏های انتقادی مؤلف را می‏توان در ذیل چهار عنوان «تاریخی ـ تحلیلی، اخلاقی، سیاسی ـ اجتماعی و بلاغی ـ جمال‏شناسانه» تحلیل کرد. هرچند این تذکره‏نویس به سفارش امیر وقت تذکرۀ خود را تألیف کرد و درنتیجه در ارائۀ دیدگاه‏های انتقادی، پسند دربار و علائق شخص امیر را دخالت داد، به دلیل نقشی که در احیای نام و آثار شاعران معاصر خود در محیط ادبی بخارا ایفا کرد، بلافاصله مورد توجه علاقه‏مندان شعر و ادب این دوره واقع شد؛ به‏گونه‏ای که همواره یکی از منابع تألیف و تحقیق پژوهشگران دربارۀ حیات ادبی محیط بخارا و مناطق مرتبط با آن بوده است.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"33 1","pages":"45-68"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-09-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83653563","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"نقد و تحلیل زندگینامهنویسی ابراهیم یونسی در قالب رمان زمستان بیبهار","authors":"تیمور مالمیر, نجم الدین رستم یونس","doi":"10.22059/JLCR.2020.309633.1538","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2020.309633.1538","url":null,"abstract":"ابراهیم یونسی در رمان زمستان ‌بی‌بهار، از امکانات و ظرفیت‌های متعدد و مختلف روایتگری استفاده می‌کند تا کتابی بنویسد که درعین‌حال که از تجربۀ‌زیستۀ وی بهره‌مند است، حاوی معانی و لایه‌های پنهان باشد و امکان خوانش‌های غیرصریح را به خوانندگان بدهد. مکان و زمان و دیگر عناصر در رمان زمستان ‌بی‌بهار بسیار گسترده است و زبان و اندیشه‌ای که در آن به‌کار رفته، متناسب با این گستردگی، دارای تنوع و هماهنگی است. در این مقاله کوشیده‌ایم به تحلیل و ارزیابی انتخاب‌های نویسنده در حوزۀ پیرامتن اعم از عنوان کتاب، دیباچه و طرح جلد، راوی، مخاطب، شگردهای روایتگری و تناسب میان این عناصر بپردازیم. نویسنده از امکانات و ظرفیت‌های رمان‌نویسی نظیر طنز و نقیضه‌سازی، جنبه‌های فراداستانی، کارکردهای شهودی و ایدئولوژیک راوی، کاربرد آگاهانۀ زمان متناسب با روایت رمان، انتخاب مکان خاص داستان، دیدگاه پسامدرنی به تاریخ و توازی گذشته و حال استفاده می‌کند. مجموعۀ شگردهای نویسنده گواه آن است که رمان زمستان بی‌بهار فراتر از تجربۀ شخصی و زندگی‌نامه است؛ شورشی علیه زمان در اوج ناامیدی است. راوی ناامید از روایت، به جنگ زمان بر می‌ خیزد و در نهایت خود را مغلوب زمان می‎ بیند. واژه‌های کلیدی: ابراهیم یونسی، زمستان ‌بی‌ بهار، رمان زندگی‌ نامه‌ای، کارکردهای راوی، روایت پسامدرنی تاریخ","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"12 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-09-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88438076","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"تحلیل ساختار و لحن دو غزل از سعدی","authors":"پونه ناشر, عباسعلی وفایی","doi":"10.22059/JLCR.2020.214703.516","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2020.214703.516","url":null,"abstract":"یکی از انواع ادب فارسی، ادب غنایی است که واجد وسیع‌ترین افق، در بیان عواطف و دریافت تجربه‌های عاطفی و حسی است. لحن رنگ‌آمیزی عاطفی کلام است و در غزل‌های سعدی، لحن‌های متنوعی به هم گره خورده‌اند. هم‌جواری این الحان، در انتقال پیام عاطفی گوینده نقش بسزایی دارد. عناصر شعری چون قالب شعر، وزن، هجاها، معنی واژه‌ها، ساختمان جمله‌ها و تصاویر توصیفی و صور خیال از عوامل شکل‌دهندۀ لحن محسوب می‌شوند. در هر اثری یک یا چند لحن وجود دارد و دریافت لحن یک اثر از چنان اهمیتی برخوردار است که درک پیام متن در گرو دریافت آن است. موضوع لحن به حوزۀ علم معانی مرتبط است زیرا بحث از اینکه لحن به مقتضای حال مخاطب است یا نه به آن حوزه بازمی‌گردد. هر کلامی، یک واحد زبانی محسوب می‌شود که انتقال‌دهندۀ پیامی، از گوینده به مخاطب است. برای آنکه انتقال به بهترین وجه انجام گیرد، ضروری است که کلام مطابق و مناسب با ارادۀ گوینده و انتظار مخاطب بیان شود. سعدی دشوارترین معانی را به ساده‌ترین شیوه بیان می‌کند تا متناسب با مخاطبان خود (مردم) سخن گفته باشد. آوردن معانی دشوار در قالب الفاظ ساده هنر سعدی است و دریافت آن معانی دشوار در گرو شناخت لحن سعدی است تا به جادوی وی پی ببریم. مقاله حاضر پژوهشی است برای شناخت لحن غزلیات سعدی که با استفاده از گزینش واژگان، تصویرهای مناسب، دقت در شیوۀ چینش آن‌ها، بهره‌گیری از تکرارها و هماهنگ کردن موسیقی کلام تحقق یافته است. مساعی نگارندگان در این بررسی بر آن است که با استخراج عناصر لحن ساز از متن، به لحن سعدی در دو غزل وی، دست یابد و در صورت گسترش عرصۀ پژوهش، دست‌یابی به اصول و پایه‌های سازندۀ لحن در سعدی ممکن خواهد شد؛ و نادیده گرفتن برخی از این عوامل سبب می‌گردد تا پیام گوینده به درستی دریافت نشود و شنونده را به خطا سوق دهد.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"29 1","pages":"153-173"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-09-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"78017746","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"تبیین مفهوم آزادی در عرفان و مقایسۀ آن با تعاریف رایج در فلسفۀ غرب","authors":"فاطمه محسنی گردکوهی, سپیده موسوی گورابی","doi":"10.22059/JLCR.2020.294894.1390","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2020.294894.1390","url":null,"abstract":"آزادی از مهم‌ترین و بحث‌انگیزترین واژگانی است که در تاریخ زندگی بشر وجود داشته‌است. هرچند این امر به باور بسیاری از اندیشمندان، ذاتی بشر است و رهاورد روحیۀ تعقل و اختیار او به شمار می‌آید، اما در عمل کسب و دریافت آن، آرمان دور و دراز آدمی بوده‌است. عرفا به عنوان کسانی که دغدغۀ شناخت و تعالی انسان را داشتند، نسبت به این مقوله بی‌توجه نبوده‌اند. آن‌ها با غور و تعمق در ماهیت تصوف به این نتیجه رسیده‌اند که تصوف راستین، چیزی مگر آزادی و رسیدن به عبودیتی عاشقانه و آزادوار نیست. برداشتی که از گفتار آن‌ها پیرامون آزادی برمی‌آید، این است که این امر منجر به حصول نتایج زیر می‌شود: ۱. ترک آرزو، ۲. رضا و خشنودی، ۳. عبودیت عاشقانه، ۴. بخشندگی، ۵. فراغت از غیر، ۶. خردورزی و ۷. صلح و آشتی. همگی این موارد بر مفهوم آزادگی از بندهای درونی و بیرونی دلالت دارد.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"35 1","pages":"125-148"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-09-05","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"82700548","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"وحدت هنری در شاهنامۀ فردوسی براساس فلسفۀ هنر بندتو کروچه","authors":"تیمور مالمیر, رامین محرمی, چیمن فتحی","doi":"10.22059/JLCR.2020.277344.1212","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2020.277344.1212","url":null,"abstract":"مسئلۀ انسجام در شاهنامۀ فردوسی، مسئلۀ اصلی این پژوهش است. در حقیقت، بهره‌یابی فردوسی از شیوه‌های بیان اصیل متناسب با ژانر و درونمایۀ حماسه تا حدی است که گویی تقابل دوگانۀ شعرـ اسطورۀ ساختارگرایان را برهم زده‌است. این شیوه در یکی از نظریه‌های وحدت‌نگر فلسفۀ هنر مدرن، یعنی فلسفۀ هنر بندتو کروچه، در مؤلفه‌های بنیادینی همچون «این‌همانی شهود‌ـ بیان»، «جدایی‌ناپذیری بیان عاری و آراسته» یا اصل «شیوۀ بیان اصیل» و نیز در تعریف وی از «هنر» به‌عنوان «تجلی ماده در صورت» نیز به‌خوبی نمایان است. بنابراین، پژوهش حاضر با تکیه بر مهم‌ترین مؤلفه‌های نامبرده در فلسفۀ هنر کروچه، به‌گونه‌ای تطبیقی و با رویکردی تحلیلی‌ـ توصیفی، به تحلیل وحدت هنری در شاهنامۀ فردوسی پرداخته‌است و به این نتیجه رسیده که شاهنامۀ فردوسی، علاوه بر گونه‌های مختلف انسجام متنی و ساختاری، از انسجامی هنری و زیباشناختی نیز بهره‌مند است که آن را در قیاس با دیگر حماسه‌های منظوم پیش و پس از خود، از بیشترین حد سازگاری صورت با معنا (درون‌مایه) برخوردار کرده‌است. این سازگاری یا تناسب در شاهنامه، در شیوه‌های ادبی اغراق، تضاد و نماد (کلان‌نماد) در حد کلان هنری، به‌روشنی رخ نموده‌است.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"41 1","pages":"105-124"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-08-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83824654","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"چرخش فرهنگی عنصر یونانی در ادبیات ایرانی بررسی بیشمتنی حضور دیوژن در ادبیات ایران با رویکرد ادبیات تطبیقی","authors":"منصور پیرانی","doi":"10.22059/JLCR.2020.295775.1401","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2020.295775.1401","url":null,"abstract":"تعامل و تفاهم علمی و فرهنگی میان ایرانیان و یونانیان از حدود سال پانصد قبل از میلاد فراهم شد و تا سده‌های چهار و پنج هجری (ده‌ ‌یازده میلادی) ادامه داشت. در این مدت، عناصر فرهنگی و اندیشگانی دو ملت، در ادبیات و فرهنگ یکدیگر نفوذ یافت؛ یونانی‌ها از دانش پزشکی ایرانیان بهره‌ها بردند و ایرانیان هم از فلسفۀ یونان. مطالعه در شخصیت، اقوال و احوال «دیوژن» نشان‌ می‌دهد که او در قلمرو فرهنگ و ادب ایران (و مشرق‌زمین) ناشناخته ‌بوده، غالب حکایت‌ها و روایت‌های مربوط به وی، به نام شخصیت‌های سرشناس دیگر (سقراط، بقراط و افلاطون) یا با عنوان‌های عام، مانند درویش، شیخ، عابد، حکیم، نشر یافته‌است و اسکندر نیز با عنوان کلی ملک و پادشاه آمده‌است. از سده‌های دوازدهم به بعد که حوزه‌های پژوهشی و روابط میان ملت‌ها گسترده‌تر می‌شود، شخصیت «دیوژن/ دیوجانس» برای اهل تحقیق شناخته‌ترمی‌شود. این مقاله به روش تحلیلی، با رویکرد روابط بینامتنی ازچشم‌انداز ادبیات تطبیقی، تأثیر، نفوذ و چرخش این عنصر یونانی را ـ اعم از زندگی، احوال، اقوال و حکایت‌های مربوط به دیوژن یا متأثر از وی ـ که در ادبیات ایران (فارسی و عربی) بازتاب دارد، بررسی می‌نماید و در بخش نتیجه‌گیری، تفاوت‌ها و تغییراتی را بیان می‌کند که در روند بومی‌سازی این انتقال صورت گرفته‌است.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"20 1","pages":"21-41"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-08-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"89587301","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"نظریه جهان متن در روایت بیهقی","authors":"زینب طلایی, حبیب الله عباسی","doi":"10.22059/JLCR.2019.289426.1339","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2019.289426.1339","url":null,"abstract":"نگاه نظریۀ جهان متن به تحلیل متون، برگرفته از رویکرد شعرشناسی شناختی، دریچۀ تازه‌ای به روی انسان برای کشف چگونگی عملکرد ذهن و چگونگی ساخت یک بازنمایی ذهنی می‌گشاید. مطالعۀ آثار ادبی از این منظر به منزلۀ گامی مؤثر در ساخت جهان فکری نویسنده و مخاطب و نیز چگونگی انتقال تأثیر متن از طریق نشانه‌های متنی است. مقالۀ حاضر روایت‌های تاریخ بیهقی را در بستر این رویکرد بررسی می‌کند. سه لایۀ «جهان گفتمان»، «جهان متن» و «جهان‌های زیرشمول» در این نظریه در ساخت روایی این متن تبیین و جهان‌های متن خردی که باعث ایجاد جهان متن کلان و اصلی شده، نشان داده شد. پویایی جهان متن روایت‌های بیهقی به دلیل روایت تاریخی آن کمتر به چشم می‌آید. نویسنده با استفاده از عناصر جهان‌ساز وگزاره‌های نقش‌گستر باعث ایجاد ساخت روایی‌ـ گزارشی، توصیف‌های شخصیت و در مواردی، محیط محور در این متن شده‌است. تغییر در شرایط زمانی و مکانی روایت‌ها و هدایت جریان روایت‌های مختلف از طریق جهان‌های زیرشمول، مخاطب و خواننده را به مفهومی‌سازی جهان‌های با فضاهای متغیر وادار می‌کند، البته فرایند مفهومی‌سازی بر پویایی این کنش دلالت دارد.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"165 1","pages":"85-103"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-08-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"73658574","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}