Ruch Biblijny i Liturgiczny最新文献

Ruch Biblijny i Liturgiczny Pub Date : 2023-11-06 DOI: 10.21906/rbl.3700

Michał Klukowski

引用次数: 0

Deuteronomistyczna koncepcja konfrontacji Eliasza z Achabem. Studium historyczno-krytyczne 1 Krl 17, 1; 18, 1–2. 41–46

Ruch Biblijny i Liturgiczny Pub Date : 2023-03-31 DOI: 10.21906/rbl.3737

Patryk Pikuliński

{"title":"Deuteronomistyczna koncepcja konfrontacji Eliasza z Achabem. Studium historyczno-krytyczne 1 Krl 17, 1; 18, 1–2. 41–46","authors":"Patryk Pikuliński","doi":"10.21906/rbl.3737","DOIUrl":"https://doi.org/10.21906/rbl.3737","url":null,"abstract":"W artykule przyjrzano się fragmentowi cyklu o Eliaszu metodą historyczno-krytyczną. Celem było przeanalizowanie relacji proroka do króla na podstawie trzech fragmentów (1\u0000 Krl 17, 1; 18, 1–2. 41–46), które przestawiają ich interakcję. Hipotezą tekstu było założenie istnienia jednej, archaicznej tradycji, do której należały wyżej wymienione fragmenty. Nie wpisują się one bowiem w obraz interakcji Eliasza z Achabem, wynikający z kontekstu (16, 29–34; 18, 17–20; 21, 17–29), gdzie król ukazany jest jako zły i bezbożny władca, będący w konfrontacji z prorokiem. Z omawianych fragmentów wywnioskować można neutralną lub nawet pozytywną relację pomiędzy tymi postaciami. Ponadto należy wskazać na konfrontację z baalizmem, obecnym już w archaicznej warstwie tekstu i bardzo uwydatniony w jego ostatecznej formie. Zgodnie z zastosowaną metodą przeanalizowany został kontekst (bliższy i dalszy) fragmentów, została przeprowadzona ich analiza literacka, krytyka tekstu, egzegeza oraz przyjrzano się teologii z nich wynikającej. Po przeanalizowaniu tekstów można stwierdzić istnienie jednej, predeuteronomistycznej tradycji, która została w czasie kilkakrotnie przeredagowana i uzupełniona, aby pasowała do deuteronomistycznej wizji.","PeriodicalId":55679,"journal":{"name":"Ruch Biblijny i Liturgiczny","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43616607","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Hybrid Solidarity Arek Surabaya Solidarity Shift in the Post Reformation Era in Indonesia 印尼改革后时代的混合型团结与泗水团结转变

Ruch Biblijny i Liturgiczny Pub Date : 2021-06-30 DOI: 10.21906/rbl.3685

A. Ryadi

引用次数: 1

Występowanie i znaczenie terminu „róg” w Biblii

Ruch Biblijny i Liturgiczny Pub Date : 2021-03-31 DOI: 10.21906/rbl.3688

R. Bogacz

{"title":"Występowanie i znaczenie terminu „róg” w Biblii","authors":"R. Bogacz","doi":"10.21906/rbl.3688","DOIUrl":"https://doi.org/10.21906/rbl.3688","url":null,"abstract":"„Róg” w Piśmie Świętym w dosłownym sensie oznacza róg zwierzęcia i wyraża jego siłę i moc. Tym samym terminem w Starym Testamencie określa się rogi ołtarza całopaleń i ołtarza kadzenia symbolizujące obecność Boga, u którego azyl może znaleźć nawet zabójca, i uchwyciwszy się rogów ołtarza – uzyskać ułaskawienie. Niektóre teksty używają terminu „róg” w znaczeniu naczynia na oliwę służącą do namaszczenia ludzi wybranych do pełnienia ważnych funkcji w Izraelu. Osoba namaszczona stawała się pomazańcem Pańskim. Mogła wtedy spełniać funkcję króla, kapłana lub proroka. Funkcje te wypełniała w imieniu Boga Jahwe. „Róg” może oznaczać też wkroczenie wielkiej Bożej mocy. Tak było w przypadku zdobywania Jerycha, gdy naród głośno zakrzyknął, a kapłani zagrali na rogach. Opis zdobycia murów Jerycha ma znaczenie teologiczne. Boża moc sprawiła rozsypanie się murów warownego miasta. Obraz procesji i dęcia w rogi został sformułowany przez redaktora kapłańskiego i podkreśla znaczenie kultyczne opisanych obrzędów. Istotne znaczenie posiada użycie terminu „róg” w pieśni Anny w 1 Sm 2, 1. 10. Tworzy on inkluzję obejmującą ten kantyk. Na początku pieśni słowa „róg mój” można odczytać w znaczeniu męskiego potomka Anny – Samuela, zaś na końcu jest mowa o „rogu mesjasza”. To właśnie Samuel namaścił Dawida na króla, którego potomkiem w sensie prorockim będzie obiecany Mesjasz. Zachariasz opowiada o Nim przy obrzezaniu Jana Chrzciciela. Wciąż otwartą kwestią pozostaje tłumaczenie wyrażenia κέρας σωτηρίας. Czy przekładać je dosłownie jako „róg zbawienia”, czy raczej jako „moc zbawczą”? Wydaje się, że dosłowne tłumaczenie jest bogatsze w treść i daje głębsze zrozumienie przekazywanych prawd. W literaturze apokaliptycznej termin „róg” symbolizuje różne złe moce, które występują przeciwko Bogu i człowiekowi. Niektóre wystąpienia terminu „róg” symbolizują walkę władców ziemskich z ludem Bożym, a nawet z samym Bogiem. Apokaliptyka jednak pokazuje, że w końcowej walce zawsze zwycięża Bóg, który przewyższa swą mocą siły zła.","PeriodicalId":55679,"journal":{"name":"Ruch Biblijny i Liturgiczny","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"42265564","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Maryja i słowo Boże w Łk 2, 19. 51b 路二19，马利亚和上帝的道。51b

Ruch Biblijny i Liturgiczny Pub Date : 2021-03-31 DOI: 10.21906/RBL.3682

Natalia Domka

引用次数: 0

Wspomnienie o księdzu Jerzym Chmielu jako znawcy judaizmu biblijnego

Ruch Biblijny i Liturgiczny Pub Date : 2021-03-16 DOI: 10.21906/RBL.3678

M. Kantor

引用次数: 0

Sesja naukowa dla uczczenia śp. ks. prof. Jerzego Chmiela (1935–2016), Kraków, 23 marca 2017

Ruch Biblijny i Liturgiczny Pub Date : 2020-12-31 DOI: 10.21906/RBL.3677

S. Wronka

引用次数: 0

Od ceremoniału papieskiego do ceremoniału biskupiego. Wpływ renesansowej Cappella Papale na liturgiczny rytm życia stolic biskupich 从教皇仪式到主教仪式。文艺复兴时期教皇对主教座生活礼仪节奏的影响

Ruch Biblijny i Liturgiczny Pub Date : 2020-12-31 DOI: 10.21906/RBL.3673

B. Krzych

{"title":"Od ceremoniału papieskiego do ceremoniału biskupiego. Wpływ renesansowej Cappella Papale na liturgiczny rytm życia stolic biskupich","authors":"B. Krzych","doi":"10.21906/RBL.3673","DOIUrl":"https://doi.org/10.21906/RBL.3673","url":null,"abstract":"The main source and basis of the pontifical liturgies is the Pontifical (Pontificale Romanum) and the Ceremonial of Bishops (Caeremoniale Episcoporum). While the former is a fully-fledged liturgical book, the latter is a book describing only the ceremonies (for the liturgy of the whole liturgical year) and the elements of the etiquette observed at former bishops’ courts, cathedrals and collegiates, describing in a way their daily life (from the election of the bishop, through the celebrations of the church year, to the detailed functions of ministers). The Ceremonial of Bishops, published for the first time in 1600 (by order of the Fathers of the Council of Trent), is in fact, as researchers and experts in liturgy point out, a Papal Ceremonial (Caeremoniale Romanum or Caeremoniale Apostolicum) adapted to the realities of the cathedral. This ceremony was the work of the so-called great masters of papal ceremonies (Agostino Piccolomini, Joannes Burchard, Paride Grassi). It turns out that the Roman liturgy (especially in its pontifical form, but also in its parish dimension), at least in its form until the beginning of the second half of the 20th century, was codified in the papal ceremonial, spreading throughout the Catholic world.","PeriodicalId":55679,"journal":{"name":"Ruch Biblijny i Liturgiczny","volume":"73 1","pages":"293–308-293–308"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"42169893","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Rola komentatora liturgicznego w ramach posługi słowa i jego formacja biblijna 礼仪评论员在单词及其圣经形成的事工中的作用

Ruch Biblijny i Liturgiczny Pub Date : 2020-12-31 DOI: 10.21906/RBL.3650

Beata Stypułkowska

{"title":"Rola komentatora liturgicznego w ramach posługi słowa i jego formacja biblijna","authors":"Beata Stypułkowska","doi":"10.21906/RBL.3650","DOIUrl":"https://doi.org/10.21906/RBL.3650","url":null,"abstract":"The paper presents a reflection on the role of the liturgical commentator in the ministry of word, comprising the issues related to the participation of lay persons in the ministry of the word and their auxiliary role in the ministry of word (1), to the homily and the introductory comment before the readings (2), and to the biblical formation of commentators (3). An auxiliary role of liturgical commentator who prepares the commentary to be read before the biblical readings in contrast to the homilist who delivers a homily which is a proclamation of the mystery of Christ was shown. The attention was paid to the kerygma, which should be signalled in the commentary and proclaimed during the homily. Lectio divina was proposed as the method of biblical formation which would prepare the commentators to the interpretation of the word of God for the liturgical purposes.\u0000An auxiliary role of liturgical commentator who prepares the commentary to be read before the biblical readings in contrast to the homilist who delivers a homily which is a proclamation of the mystery of Christ was shown. The attention was paid to the kerygma, which should be signalled in the commentary and proclaimed during the homily. Lectio divina was proposed as the method of biblical formation which would prepare the commentators to the interpretation of the word of God for the liturgical purposes.\u0000Keywords: liturgical commentator, ministry of word, biblical formation","PeriodicalId":55679,"journal":{"name":"Ruch Biblijny i Liturgiczny","volume":"73 1","pages":"307–320-307–320"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48151240","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Ksiądz profesor Jerzy Chmiel a badania rękopisów z Qumran Jerzy Chmiel教授与库姆兰手稿研究

Ruch Biblijny i Liturgiczny Pub Date : 2020-12-31 DOI: 10.21906/RBL.3679

Z. Kapera

{"title":"Ksiądz profesor Jerzy Chmiel a badania rękopisów z Qumran","authors":"Z. Kapera","doi":"10.21906/RBL.3679","DOIUrl":"https://doi.org/10.21906/RBL.3679","url":null,"abstract":"Ksiądz profesor Jerzy Chmiel wniósł niemały wkład do polskiej i światowej qumranologii, choć zapewne byłby zdziwiony określeniem go dzisiaj mianem qumranologa, ponieważ była to tylko jedna z wielu dziedzin biblistyki, którą się interesował. Chcąc wyjaśnić genezę jego zainteresowania tą wąską dyscypliną biblistyki, trzeba wspomnieć, że wśród jego profesorów w krakowskim seminarium duchownym był w latach pięćdziesiątych XX wieku ks. prof. Aleksy Klawek (1890–1969)1, który prezentował odkrycia w Qumran w środowisku krakowskim i na łamach założonego przez siebie czasopisma „Ruch Biblijny i Liturgiczny” od 1949 roku – co prawda nie osobiście, choć ściągał z zagranicy i czytał bieżące publikacje, ale piórem swego ucznia ks. prof. Stanisława Grzybka (1915–1998)2, który najpierw pomagał mu, a potem sam redagował krakowski periodyk biblijny. Ks. Jerzemu Chmielowi musiał być znany wydany w 1957 roku numer specjalny tego czasopisma3 – pierwsza całościowa prezentacja wyników badań na gruncie polskim, zanim wyjechał w roku 1961 do Rzymu celem pogłębienia studiów teologicznych. Studiował w Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w latach 1961–1963 oraz w Papieskim Instytucie Biblijnym w latach","PeriodicalId":55679,"journal":{"name":"Ruch Biblijny i Liturgiczny","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48890677","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

引用次数: 0