Sinefilozofi最新文献

{"title":"Revealing the Essence of Cinema: A Philosophical Inquiry into Paulo Sorrentino's The Hand of God","authors":"Erdinç Yilmaz","doi":"10.31122/sinefilozofi.1438933","DOIUrl":"https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1438933","url":null,"abstract":"Several philosophers, academicians and film-makers have contributed to the long-debated subject of what cinema is. The majority of the answers include the relationship between cinema and reality. Some correlate reality with the physical circumstances of an object and others emphasize the importance of human experience. Whatever the answer is, cinema is rooted in human existence. Therefore, while replying to the question of what cinema is, it is crucial to acknowledge the humanistic essence. Paolo Sorrentino’s highly personal film, The Hand of God (2021) questions the ontology of cinema by positioning the film-maker as a creator at its core. Through its plot, dialogues and cinematography, the film debates about what cinema is and who a director is. Hence, The Hand of God links the ontology of cinema to the presence of a creator blinking an eye to auteurism. This paper aims to analyze The Hand of God utilizing Bazin’s and Cavell’s insights on the ontology of moving image by using the hermeneutic analysis method. As a result of the analysis, it has been observed that the film gives central importance to the film-maker as a creator of emotions, thought and life experiences.","PeriodicalId":493143,"journal":{"name":"Sinefilozofi","volume":" 14","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140389488","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Bir Toplumsal Tip Fragmanı: 11'e 10 Kala'da Koleksiyoncu","authors":"Gülay ACAR GÖKTEPE","doi":"10.31122/sinefilozofi.1358614","DOIUrl":"https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1358614","url":null,"abstract":"11’e 10 Kala (Pelin Esmer, 2009) filmi ana karakteri ve onun ilişkileri yoluyla bir toplumsal tip sunmaktadır. Çalışma filmin karakteri Mithat Bey (Mithat Esmer)’in koleksiyoncu toplumsal tipinin görünür hali olduğunu iddia eder. \u0000Toplumsal tipler toplumu anlamanın metodolojik araçlarıdır. İlk kez Walter Benjamin’in çeşitli metinlerinde yer bulan koleksiyoncu toplumsal tipi, Avrupa’nın modernleşme sürecinde kitle kültürü içinde hem burjuva kültürünün bir aktörü olup hem de kalabalıklardan kendisini yalıtan, kapitalizmin tüketim kültürü içinde olağanın aksine nesneleri tüketmeyip onlara kullanım ve değişim değerinin ötesinde anlam yükleyerek, vb. modern yaşamın kimi tipik davranış ve düşünce biçimlerine direnç geliştiren bir olgusallığa işaret etmektedir. \u0000Fragmanları yapısal, kurumsal değerlendirmelere girmeksizin modern toplumun analiz edilmesini mümkün kılan parçacıklar olarak ele aldığımızda, sinemayı da modern toplumsal yaşamın gerçekliğine ilişkin bir fragman olarak değerlendirebiliriz. Sinema toplumsal tiplerin görünür kılınmasında, böylece toplumsal tahayyülde eşsiz bir araçtır. Bu çalışmada koleksiyoncu tipini ve koleksiyoncunun Türkiye bağlamını Mithat Bey’e bakarak görmek amaçlanmaktadır. 11’e 10 Kala filmi, özgün yönleriyle bir Türkiye modernleşme anlatısı kurmaktadır. Çalışma filmin, koleksiyoncu toplumsal tipini bu modernleşme anlatısıyla birlikte inşa ettiği yönünden okunmasını önermektedir.","PeriodicalId":493143,"journal":{"name":"Sinefilozofi","volume":"62 5","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-02-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140456553","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Tekinsiz Hatıralar: Kurak Günler (Emin Alper, 2022) Filminde Tekinsizlik Kavramının İzsürümü","authors":"Büşra Eraslan, Ömer Eraslan","doi":"10.31122/sinefilozofi.1382186","DOIUrl":"https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1382186","url":null,"abstract":"Çalışmada, 2022 yapımı Kurak Günler (Emin Alper) adlı film, Ernest Jentsch’in ve psikanalizin kurucusu Sigmund Freud'un 1919 yılında yayınladığı \"Tekinsizlik Üzerine\" adlı makalesinde ele aldığı teorik bilgiler üzerinden incelenmektedir. Emin Alper tarafından senaryosu yazılarak yönetilen filmde kasabaya yeni atanmış genç bir savcı olan Emre'nin yaşadığı olayları ele alınmaktadır. Bu olaylar arasında su kaynaklarına dair sorunlar, obrukların ortaya çıkması ve yaklaşan seçimlerle birlikte artan siyasi gerilim önemli bir yer tutmaktadır. Filmin temel odak noktası, tekinsizlik kavramını derinlemesine ele almaktır. Filmde, Savcı Emre'nin etrafındaki karakterler, tekinsizlik duygusunun artmasına katkıda bulunacak şekilde konumlandırılmıştır. Özellikle avukat Şahin ve gazeteci Murat, iki zıt karakter olarak, tekinsizliği vurgulamaktadır. Bu karakterler, hikayenin içinde tekinsizliği derinleştiren ve izleyiciye bu hissiyatı yaşatan önemli unsurlardır. Ayrıca, filmde taşra hayatının nasıl kullanıldığı ve bu yaşam tarzının tekinsizlik üzerindeki etkisi de incelenmektedir. Aynı zamanda, ev dışındaki mekanların yarattığı tekinsizlik, doğanın ve bireylerin tekinsizliği nasıl etkilediği, olayların kendileri üzerinden nasıl bir tekinsizlik yarattığı ve kurgusal belirsizlik aracılığıyla tekinsizlik hissinin nasıl oluşturulduğu da filmde ele alınan temalar arasındadır. Çalışmada, Kurak Günler (2022) adlı filmin tekinsizlik kavramı açısından nasıl bir derinlik taşıdığını ve bu kavramın nasıl işlendiğini incelemektedir. Film, tekinsizlik kavramı üzerinden izleyiciye kasabada yaşanan olayların alt metinlerini okuma şansı sunmaktadır.","PeriodicalId":493143,"journal":{"name":"Sinefilozofi","volume":"7 4","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-02-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139964972","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Lives Commodified in The Film “Island” As A Metaphor for The Modern World: Biopower, Sacred Man, Camp","authors":"Serdar GEZER","doi":"10.31122/sinefilozofi.1306569","DOIUrl":"https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1306569","url":null,"abstract":"Foucault’ya göre 18. Yüzyıldan itibaren halka açık cezalandırma ve işkenceler yoluyla iktidarı tebaaya yayarak uygulanan yönetimin yerini “yapma-etme” demeyen bir yönetim pratiği alır. Halkı yönetilebilir bir bütün olarak ve aynı zamanda toplumun her bir ferdini üretim sistemlerine potansiyelinin tamamını kullanarak eklemlenebilen teker teker disipline edilebilir parçalar olarak gören bir yönetme mantığı onun “biyoiktidar” dediği yönetim pratiğidir. Biyoiktidar her bir bireyi disipline ettiği gibi, bütün bir nüfusu da biyolojik bir bütün olarak görür. Bu yönetim mantığında bedenlerin disiplini önemli hale gelir. Öte taraftan insan bedeni dolaysız olarak biyoiktidarın nesnesi haline geldiğinde insan yaşamı da politik kararların nesnesi haline gelir. Agamben bu durumu “çıplak hayat” kavramıyla açıklar. Ona göre çıplak hayat insanın biyolojik yaşamının politik ve siyasi kararların nesnesi haline gelmesi ve yönetici erkin insanın biyolojik yaşamı üzerinde karar verebilir konumda olması anlamına gelmektedir. Agamben bu fikirleri Roma hukukunda bir şahsiyetten alır: “Kutsal insan”. Roma hukukunda kişi herhangi bir suçtan ötürü halk tarafından kamu oylamasına göre yargılanıyor ve suçlu bulunuyor ise “kutsal insan” ilan edilebiliyordu. Buradaki kutsallığın mahiyeti dini metinlerdeki anlamından oldukça farklıydı. Roma’da herhangi birisi “kutsal insan” olarak damgalanan bu kişiyi öldürdüğünde ceza almıyordu. Agamben’e göre bu alan siyasal egemenin alanıdır veya siyasal egemenin ortaya çıktığı alandır. Bununla birlikte ona göre iktidarı elinde bulunduran erk gerek hakiki gerek kendi ürettiği ve sadece söylemde zuhur eden suni tehdit karşısında “istisnai durum” ilan eder. Kamp olarak kabul edilen yerler istisnai durumların ilan edildiği yerlerdir aynı zamanda. İstisnai durumlarda ise bütün insan hakları askıya alınır ve insan bedeni dolaysız olarak her türden şiddetin nesnesi durumundadır ve şiddet güvenlik söylemi yoluyla meşrulaştırılır.
 
 “Ada” (The Island) filmi Michael Bay yönetmenliğinde 2005 yılında yapılmış ve gösterime girmiş bilim kurgu, macera, gerilim alt türlerinde bir filmdir. Film günümüz dünyasını metaforik olarak anlatmaktadır; tesisin yapısı ve orada olan biten her şey aslında dünyanın küçük bir modelidir. Filmde iyi kalite bir klon için şirket (Merrik Enstitüsü) sürekli disiplin ve düzenleme faaliyetinde bedenleri uysal beden olarak kurmaktadır. Klonlar 24 saat gözetlenmekte, tıbbi kayıtlar tutulmakta, istatistiki veriler depolanmakta, beslenme ve egzersiz pratikleri hassas bir gözetime tabi tutulmaktadır. Disiplin tekniklerinin özellikle odaklandığı bir alan olan “cinsellik” bütün modern biyoiktidarlar tarafından düzenlenmesi ve normlar koyulması gereken bir alan olarak karşımıza çıkmaktadır. Filmde karşı cinsten olanlar birbirlerine yaklaştırılmamakta ve cinsellikle ilgili hakikat oyunu kurulmaktadır. Filmde iktidarın kurduğu hakikat oyununu anlayan ve Merrik tarafından “biyolojik kirlenmeye maruz kaldı-suçlu” söylemleriyle da","PeriodicalId":493143,"journal":{"name":"Sinefilozofi","volume":"46 2","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136316885","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"The End of American Exceptionalism Through Two Family Sagas: Breaking Bad and Ozark in the Face of Neoliberal Collapse","authors":"Francesco STİCCHİ","doi":"10.31122/sinefilozofi.1355365","DOIUrl":"https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1355365","url":null,"abstract":"When commenting on the politics of Breaking Bad (Gilligan, 2008-2013), on the capacity of this extremely popular TV series to capture the crisis of the American dream and of the heteropatriarchal family, Mark Fisher (2013) asked to imagine the events of the story to be set in a country with well-structured welfare, and specifically health-focused, institutions. In this hypothetical scenario, after the revelation that Walter White (Bryan Cranston), notable main character, was affected by a lethal lung cancer, the doctor would have only added that the free treatment was going to start soon; end of the story, problem solved (at least the most urgent one). No moral dilemma, no character’s arc describing a tragic trajectory of always bloodier moral compromises; Heisenberg, the drug kingpin acting as alter ego of the protagonist, and revelation of the multiple sides of his personality, would have never been born: no rise of his criminal status and success, fall, and final partial redemption would follow as well. This simple thought experiment shows us how easy is to connect fictional scenarios, dramatic situations, characters, and tropes with a larger social context, in order to map and identify the ways they may reflect contextual anxieties, fears, and affective tensions. At the same time, understanding and highlighting this link is also helpful for the purpose of evaluating the ways in which a specific audiovisual object dialogues with a larger ecology of emotions, concepts, social and political ideas, while contributing in changing the landscape where it operates.","PeriodicalId":493143,"journal":{"name":"Sinefilozofi","volume":"77 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135462915","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Derin ekoloji kavramının anlatılmasında sinema filmlerinin kullanımı: Avatar suyun yolu filmi örneği","authors":"Sinem KIZILASLAN","doi":"10.31122/sinefilozofi.1343010","DOIUrl":"https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1343010","url":null,"abstract":"İnsan yaşantısının temeli insan ihtiyaçlarına dayanmaktadır. İnsanların sonsuz ihtiyaç, istek ve arzuları çevre üzerinde yıkıcı ve yıpratıcı etkilere neden olabilmektedir. Bu ilişkide insan “doğanın hâkimi”, doğa ise “kaynak” rolündedir. Çevreci yaklaşımlar ve sürdürülebilirlik kavramının temelini de bu görüş oluşturmaktadır. İnsan, merkezi oluşturur. Derin ekoloji, insan merkezli bu yaklaşımın yanlış olduğunu biyo-merkezci yaklaşımın doğru olduğunu savunmaktadır. Doğanın bir “kaynak” olmadığı, ekosistemde yaşayan bütün canlıların kendi özlerinde sahip oldukları değer nedeniyle önemli olduklarını öne sürer. Bu bakış açısında tek tek türlerin değil, ekosistemin sürekliliği önemlidir. İster” kaynak” olarak ele alınsın ister biyo-merkez olarak, her iki bakış açısının çıkış noktası doğanın zarar gördüğü gerçeğidir. Doğanın zarar görmesi sadece insanların değil tüm yaşamın zarar görmesi anlamına gelmektedir. Bu zararın durdurulması ise insanların çevrelerine verdikleri zararın farkına varmalarıyla mümkündür. Farkındalık sürecinde görsel verilerin önemli bir yeri vardır. Bu nedenle sinema sanatı görsel algıyla çevresel farkındalığın oluşturulmasında önemli bir araç olarak kullanılabilir. Konu kapsamında Avatar: The Way of Water filmi derin ekoloji kapsamında incelenmiştir. Filmin klasik anlatı yapısı, Todorov’un anlatı dizilimi ile açıklanarak derin ekoloji kavramı ile ilişkilendirilmiştir.","PeriodicalId":493143,"journal":{"name":"Sinefilozofi","volume":"59 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136253813","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Rhythm in Cinema: An Analysis of the Movie Raging Bull","authors":"Onur KARAHAN","doi":"10.31122/sinefilozofi.1256327","DOIUrl":"https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1256327","url":null,"abstract":"The phenomenon of rhythm in cinema is one of the important factors that play an important role in shaping film language and aesthetics, and the viewer's thoughts and experience of a movie. Rhythm, which emerges as a result of the collaboration between different members of the film team such as the director, screenwriter, editor, cinematographer, and sound designer, guides the audience through the story and provides a road map to make sense of the meaning and emotional intensity of the film. This study aims to reveal how the elements that constitute rhythm in cinema are constructed in the film Raging Bull (1980). In the literature section of the study, the elements that determine rhythm and rhythm in cinema and how they are constructed in cinema from past to present are explained with examples from world cinema. In the light of the information given in the literature section, the film was divided into sequences and the elements that make up the rhythm, cinematography, editing, and sound and music design were analyzed. As a result, it is seen that the elements that make up the rhythm form the rhythm in a structure that serves the whole in a fragmented manner and that the rhythm has an important role in the creation and strengthening of the film not only formally but also narrative, aesthetics, and film language.","PeriodicalId":493143,"journal":{"name":"Sinefilozofi","volume":"17 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136023986","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Konuksev(er/mez)liğin Koşul(lu/suz)luğunu Aramak: Her Şeyi Bitirmeyi Düşünüyorum (I'm Thinking of Ending Things, Kaufman, 2020)","authors":"Eda ÇEKEMCİ","doi":"10.31122/sinefilozofi.1271933","DOIUrl":"https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1271933","url":null,"abstract":"Konukluk; kişinin, kendine ait olmayan sınırlarda geçici bir süre bulunması durumunda sahip olduğu statüdür. Kişinin konukluğunun sınırlarını belirleyen güç ev sahibine aittir. Ev sahibinin konuğa olan yaklaşımı, konuğun hareket alanını belirlemektedir. Konuğa sunulan konukseverliğin koşulları veya bazen tam aksine koşulsuzluğu, konuk olan kişinin konuklukla bağlantılı yaşadığı kimlik uylaşımlarını veya krizlerini gözler önüne serer. Kişinin konuk kimliğiyle başladığı daveti ya da ziyareti, konuk kimliğiyle tamamlayamadığı durumlarda bir kimlik krizi ortaya çıkar. Çalışmada, konuğun, konuk kimliği özelinde yaşadığı belirsizliklerin kendi kimliğine sirayet etmesiyle içinden çıkılmaz bir hal alabildiğini gözler önüne seren Her Şeyi Bitirmeyi Düşünüyorum (I’m Thinking of Ending Things, 2020) filmi ele alınacaktır. Filmde erkek arkadaşının ailesinin evine konuk olan ve hem yolculuk hem konukluk boyunca kendi benliğine ve konuk kimliğine bir yakınlaşıp bir uzaklaşan karakterin gezindiği hayaletsi sınırlar bulgulanacaktır. Anlatı ve karakter analizi yapılarak ilerlenecek çalışmada, Jacques Derrida’nın konukseverlik üzerine düşüncelerinden, Immanuel Kant’ın ve Emmanuel Levinas’ın koşullu ve koşulsuz konukseverlik üzerine yazılarından faydalanılacaktır. Yine Derrida’nın musallatbilim ve hayalet teorisi, konukluğun sınırlarının yitiminde oluşan belirsiz atmosferi açıklamakta destekleyici olacaktır. Çalışmada, konukseverliğin ev sahibinin tutumuna bağlı olmasıyla değişkenlik taşıması ve konuğun her zaman bir kimlik krizi eşiğinde olması, ev sahibi ve konuk arasındaki ast-üst ilişkisi üzerinden tartışılacak; söz konusu bulguların film dilindeki karşılıkları bulunacaktır.","PeriodicalId":493143,"journal":{"name":"Sinefilozofi","volume":"19 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136023985","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Metinlerarası Analizle Deccal (2009) Filminde Hristiyan Ahlakı ve Kafkaesk Ögeler","authors":"Zuhre GUVEN","doi":"10.31122/sinefilozofi.1299279","DOIUrl":"https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1299279","url":null,"abstract":"Lars von Trier tarafından yazılıp yönetilen 2009 yapımı deneysel ve korku filmi olan Deccal filminde çocuklarını kaybettikten sonra, bir orman kulübesinde bu travmayı atlatmaya çabalayan bir çiftin yaşadıklarını anlatmaktadır. Filmin isminden de anlaşıldığı üzere Deccal (2009), Nietzsche’nin aynı isimli eserin gönderme yapmaktadır. Gerek anlatım tekniği gerekse filmin içerisinde kullanılan metaforlar ve sembollerle bu çiftin travması betimlenirken, aynı zamanda Hristiyan ahlakı da eleştirilmektedir. İki ya da daha çok metnin arasındaki ortak birliktelik ilişkisinin bir metnin diğer metinlerdeki varlığını analiz etmede başvurulan yöntem metinlerarası analiz ekseninde farklı metinlerarasındaki etkileşim öncelemektedir. Julia Kristeva tarafından ortaya konulan metinlerarası yöntemn (konu-muhatap) ve dikey eksen (mdeki yatay ekseetin-bağlam) ögeleri göz önüne alınarak filmin eksenini oluşturan kadın ve erkek ilişkisi Nietzsche’nin Hristiyan ahlakına yönelttiği eleştiriler ve Franz Kafka’nın yazı biçimi olan kafkaesk biçem ekseninde analiz edilmektedir. Böylelikle filmin düşünce yapısını şekillendiren Nietzche’nin Deccal başlıklı eseri ve anlatı biçimi Praglı yazar Franz Kafka’nın yazım tarzına referans verilerek üretilen kafkaesk kavramının kapsamında kafkaesk ögeler bağlamları Freud’un tekinsiz (unheimlich) kavramı ışığında araştırmaya dâhil edilmektedir.","PeriodicalId":493143,"journal":{"name":"Sinefilozofi","volume":"24 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135097854","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}