Konuksev(er/mez)liğin Koşul(lu/suz)luğunu Aramak: Her Şeyi Bitirmeyi Düşünüyorum (I'm Thinking of Ending Things, Kaufman, 2020)

Konukluk; kişinin, kendine ait olmayan sınırlarda geçici bir süre bulunması durumunda sahip olduğu statüdür. Kişinin konukluğunun sınırlarını belirleyen güç ev sahibine aittir. Ev sahibinin konuğa olan yaklaşımı, konuğun hareket alanını belirlemektedir. Konuğa sunulan konukseverliğin koşulları veya bazen tam aksine koşulsuzluğu, konuk olan kişinin konuklukla bağlantılı yaşadığı kimlik uylaşımlarını veya krizlerini gözler önüne serer. Kişinin konuk kimliğiyle başladığı daveti ya da ziyareti, konuk kimliğiyle tamamlayamadığı durumlarda bir kimlik krizi ortaya çıkar. Çalışmada, konuğun, konuk kimliği özelinde yaşadığı belirsizliklerin kendi kimliğine sirayet etmesiyle içinden çıkılmaz bir hal alabildiğini gözler önüne seren Her Şeyi Bitirmeyi Düşünüyorum (I’m Thinking of Ending Things, 2020) filmi ele alınacaktır. Filmde erkek arkadaşının ailesinin evine konuk olan ve hem yolculuk hem konukluk boyunca kendi benliğine ve konuk kimliğine bir yakınlaşıp bir uzaklaşan karakterin gezindiği hayaletsi sınırlar bulgulanacaktır. Anlatı ve karakter analizi yapılarak ilerlenecek çalışmada, Jacques Derrida’nın konukseverlik üzerine düşüncelerinden, Immanuel Kant’ın ve Emmanuel Levinas’ın koşullu ve koşulsuz konukseverlik üzerine yazılarından faydalanılacaktır. Yine Derrida’nın musallatbilim ve hayalet teorisi, konukluğun sınırlarının yitiminde oluşan belirsiz atmosferi açıklamakta destekleyici olacaktır. Çalışmada, konukseverliğin ev sahibinin tutumuna bağlı olmasıyla değişkenlik taşıması ve konuğun her zaman bir kimlik krizi eşiğinde olması, ev sahibi ve konuk arasındaki ast-üst ilişkisi üzerinden tartışılacak; söz konusu bulguların film dilindeki karşılıkları bulunacaktır.