DerimPub Date : 2020-06-01DOI: 10.16882/derim.2020.629418
Yıldız Sokat
{"title":"Manisa ili kekik (Origanum onites) alanlarında görülen yabancı ot türleri, yoğunlukları, rastlanma sıklıkları","authors":"Yıldız Sokat","doi":"10.16882/derim.2020.629418","DOIUrl":"https://doi.org/10.16882/derim.2020.629418","url":null,"abstract":"Calismada, Manisa Ili kekik ( Origanum spp.) uretim alanlarinda bulunan yabanci ot turleri, yogunluklari ve rastlanma sikliklari arastirilmistir. Surveyler; 2013 yilinda, tesadufu olarak secilen 21 tarlada 705 dekar alanda, iki farkli donemde yurutulmustur. Yabanci ot sayimlarinda tarla buyuklugune gore, 1/4 m 2 ’lik cerceveler atilarak yabanci otlarin tur bazinda sayimlari gerceklestirilmistir. Sayimlarda genis yaprakli yabanci otlar tum bitki olarak, dar yapraklilarin ise saplari sayilarak degerlendirilmistir. Elde edilen verilerden m 2 ’deki yabanci ot yogunlugu ve rastlanma sikligi belirlenmistir. Surveyler sonucunda 25 familyaya ait 46 farkli yabanci ot turu saptanmistir. Soz konusu turler icerisinde ikisinin parazit ( Cuscuta campestris L., Orabanche gracilis sm.) tur, dordunun dar yaprakli, digerlerinin genis yaprakli yabanci ot turlerinden oldugu belirlenmistir. G enis yaprakli yabanci otlar icerisinde en yogun Convolvulus arvensis L.(1,15 adet/m 2 ), bunu sirasiyla Lactuca serriola (1,03 adet/m 2 ), Lactuca saligna L. (0,75 adet/m 2 ), Soncus asper (0,62 adet/m 2 ) , Portulaca oleracea L. (0,58 adet/m 2 ) turlerinin takip ettigi; dar yaprakli yabanci otlarda ise en yogun Cyperus rotundus L. (2,67 adet/m 2 ) turunun oldugu, bunu Cynedon dactylon (0,39 adet/m 2 ) ve Sorghum halapense L., (0,13 adet/m 2 )’nin takip ettigi belirlenmistir. Yabanci otlardan en sik Convolvulus arvensis L. (% 99), Lactuca serriola (% 63), Cypeus rotundus L. (% 49), Sonchus asper L. (% 36) turlerine saptanmistir.","PeriodicalId":30721,"journal":{"name":"Derim","volume":"37 1","pages":"51-56"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45241314","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
DerimPub Date : 2020-06-01DOI: 10.16882/derim.2020.605745
Fatma Uysal Bayar, Orçun Çinar
{"title":"Kültür koşullarında yetiştirilen farklı origanum spp. türlerinin bazı verim ve kalite parametreleri","authors":"Fatma Uysal Bayar, Orçun Çinar","doi":"10.16882/derim.2020.605745","DOIUrl":"https://doi.org/10.16882/derim.2020.605745","url":null,"abstract":"Origanum L. cinsi, hem dunyada hem de Turkiye’de bircok ture sahiptir. Bu turlerden ozellikle Origanum onites L. ticarete konu olmustur ve ekonomik bir degere sahiptir. Bu sebeple kulture alma ve agronomi calismalari cogunlukla bu tur uzerinde yapilmistir. Ancak literaturde daha az yer olan Origanum cinsine ait diger turlerin verim ve kalite ozelliklerinin belirlenmesine de ihtiyac vardir. Bu calismada, O. onites L.’ye ek olarak Origanum sipyleum L., endemik olan Origanum laevigatum Boiss ve Origanum husnucan-baseri h. duman ile aytac & a. duran turleri, kultur kosullarinda yetistirilerek verim ve kalite ozellikleri incelenmistir. Deneme, 2017 ve 2018 yillarinda yurutulmustur. Arastirmada, en uzun bitki boyu (121.60 cm) ve en fazla dal sayisi (64.00 adet bitki-1) Origanum sipyleum turunun ikinci yili degerlerinden elde edilmistir. Bitki basina yesil herba verim degerleri ise, 44.00-304.57 g bitki-1 arasinda degisim gostermistir. Ucucu yag orani acisindan en iyi deger O. husnucan-baseri’den elde edilmistir. Calisma kapsaminda incelenen turlerden O. sipyleum ucucu yagi icin ana etken madde simen (%70.69); O. laevigatum icin β-karyofilen (%27.76), -terpinen (%25.74) ve mirisen (%8.84); O. husnucan-baseri icin ise simen (%51.54), -terpinen (%24.73), karvakrol (%6.51) ve timol (%6.20) olarak belirlenmistir.","PeriodicalId":30721,"journal":{"name":"Derim","volume":"37 1","pages":"10-17"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43976121","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
DerimPub Date : 2020-06-01DOI: 10.16882/derim.2020.613100
Resul Altin, S. Sönmez
{"title":"Muğla-Dalaman yöresi sulama sularının sulama suyu kalitelerinin belirlenmesi ve mevsimsel değişiminin incelenmesi","authors":"Resul Altin, S. Sönmez","doi":"10.16882/derim.2020.613100","DOIUrl":"https://doi.org/10.16882/derim.2020.613100","url":null,"abstract":"Bu calisma, Mugla-Dalaman yoresi sulama sularinin sulama suyu kalitelerinin belirlenmesi ve mevsimsel degisimlerinin incelenmesi amaciyla yapilmistir. Bu amacla, Dalaman yoresi sinirlari icerisinde 3 farkli mevkii (Kapikargin, Gurkoy ve Atakent) belirlenmis ve bu mevkilerden Ekim-Kasim 2017 (1. Donem), Şubat-Mart 2018 (2. Donem) ve Mayis-Haziran 2018 (3. Donem) donemlerinde toplam 54 adet su ornegi alinmistir. Orneklerde pH, EC, Ca+2, Mg+2, Na+, K+, CO3-2, HCO3-, Cl- ve SO4-2 analizleri yapilarak, SAR ve %Na degerleri hesaplanmistir. Elde edilen bulgulara gore; sulama sularinin pH’larinin 6.87-8.41, EC’lerinin 523-7990 µS cm-1, SAR degerlerinin 0.09-12.37 me L-1, %Na’larinin %1.58-56.58, Cl- iceriklerinin 0.08-72 me L-1, SO4 iceriklerinin 0.38-29.38 me L-1 ve RSC degerlerinin ise -51.32-29.38 me L-1 arasinda degistigi saptanmistir. Dalaman Ilcesi sulama sularinin pH’larinin genel olarak hafif alkali ve alkali reaksiyon gosterdikleri; orta tuzlu (C2) ve fazla tuzlu (C3) sinifa girdikleri ve EC’lerinin 1. Donemden 3. Doneme dogru arttigi; SAR ve %Na degerlerinin 1. ve 2. sinifta yer aldigi ve 1. donemden 3. doneme dogru azaldigi belirlenmistir. Su orneklerinin Cl, SO4 icerikleri ve RSC degerlerinin degiskenlik gostermekle beraber, buyuk cogunlugunun 1. ve 2. sinif sulama suyu oldugu ve sularin Cl ve SO4 iceriklerinin 1. donemden 3. doneme dogru artis gosterdigi, RSC degerlerininse azaldigi saptanmistir. Mevkiler degerlendirildiginde; sulama sularinin EC, SAR, %Na, Cl, SO4 bakimindan en problemli mevkinin Kapikargin mevkii oldugu belirlenmistir. Sonuc olarak; sulama sularinin buyuk bolumunun EC yonunden problemli oldugu ve tarimsal uretimde kullanilmamasi gerektigi, eger kullanilacaksa gerekli onlemlerin alinmasi gerektigi, ancak %Na ve Cl bakimindan herhangi bir problemlerinin olmadigi belirlenmistir.","PeriodicalId":30721,"journal":{"name":"Derim","volume":"37 1","pages":"18-26"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45008455","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
DerimPub Date : 2020-06-01DOI: 10.16882/derim.2020.663488
A. Atay, Ersin Atay, Burak Kunter
{"title":"Gama Işınıyla (Kobalt 60) Elde Edilmiş Mutant Elma Popülasyonunda Sonbahar Yaprak Renk Değişimi","authors":"A. Atay, Ersin Atay, Burak Kunter","doi":"10.16882/derim.2020.663488","DOIUrl":"https://doi.org/10.16882/derim.2020.663488","url":null,"abstract":"Elmanin da yer aldigi iliman iklim meyve turlerinde, sonbaharda yapraklara yesil rengi veren klorofil parcalanmaya baslamakta ve yaprak dokumu oncesi renk degisimleri meydana gelmektedir. Sonbaharda gorulen bu farkli yaprak renklerinin, basitce yaprak yaslanmasinin tesadufi bir sonucu olmadigi kabul edilmekte ve bu konuda foto-koruma ve hayvan-bitki etkilesimlerine dayanan farkli hipotezler one surulmektedir. Ozellikle antosiyanin kaynakli kirmizi gibi koyu pigmentli yapraklarin koruyucu veya savunma gibi bir isaret tasidigi dusunulmektedir. Bu calismada, sonbaharda yapraklarda gorulen renk degisimleri hakkindaki mevcut bilgi birikimini arttirmak ve konunun daha iyi anlasilmasina yardimci olabilmek amaciyla ‘Amasya’ elmasinda gama isini uygulamasi ile elde edilmis mutant populasyonda (n=375) sonbahar yaprak rengi degisimleri incelenmistir. Renk kodlamalari, rengin yapraklarin %80'inden fazla veya az olma durumuna gore tanimlanmis ve her cesit veya mutant birey icin ayri ayri degerlendirilmistir. Yapilan degerlendirmeler sonucunda populasyonun %82’sinin sonbaharda sari yaprak rengine sahip oldugu ve orijinal ‘Amasya’ elmasi ile ayni yaprak rengi grubunda yer aldigi belirlenmistir. ‘Granny Smith’, ‘Crissp Pink’ ve ‘Braeburn’ gibi ticari cesitlerin sonbaharda yaprak renklerinin ‘Amasya’ elmasina kiyasla oldukca yesil kaldigi belirlenmistir. Populasyonda yaprak rengi tamamen kirmizi olan birey bulunmadigi tespit edilmistir. Ancak oldukca koyu pigmentlere sahip sari-kirmizi grupta toplam populasyonun %15’ini olusturan 58 birey yer almistir. Bu gruptaki bireylerde L* ve ho degerlerindeki azalis, daha yuksek antosiyanin pigmentine sahip oldugunun bir gostergesidir. Daha net bir polimorfizme sahip olduklari icin yaprak rengi farkli mutantlar ile yapilacak sonraki calismalar sonbahardaki bu renk degisimlerinin anlasilmasinda onemli katkilar saglayabilecektir.","PeriodicalId":30721,"journal":{"name":"Derim","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43212609","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
DerimPub Date : 2020-06-01DOI: 10.16882/derim.2020.721922
Abdullah Ünlü
{"title":"Küllemeye dayanıklılıkta kavun genotipleri arasında genetik varyasyon","authors":"Abdullah Ünlü","doi":"10.16882/derim.2020.721922","DOIUrl":"https://doi.org/10.16882/derim.2020.721922","url":null,"abstract":"Podosphaera xanthii'nin neden oldugu kulleme hastaligi kavunda onemli ekonomik verim kayiplarina yol acmaktadir. Hastalik Turkiye disinda Asya, Avrupa ve Amerika’da kavun yetistirilen tum alanlarda etkili olmaktadir. Biyolojik ve kimyasal metotlarla mucadele ile kontrol altina alinmaya calisilsa da tam bir basari elde edilememektedir. Bu nedenle genetik olarak dayanikli cesitlerin gelistirilmesi onemlidir. Hastalik etmeninin bilinen ve en yaygin olan uc irki (irk 1, 2 ve 5) vardir. Bu calismada Podosphaera xanthii'nin Turkiye’de en yaygin olan 5 nolu irkina karsi 140 adet kavun genotipi test edilerek dayaniklilikta genotipik varyasyon arastirilmistir. Hastalik testlemesi, klasik olarak, iklim kontrollu kompartmanda, bitkiler fide doneminde iken gerceklestirilmis, hastalik belirtileri inokulasyonun 5., 10. ve 15. gununde 1-4 skalasina gore degerlendirilmistir. Deneme iki tekerrurlu olarak kurulmus ve her tekerrurde 6 bitki test edilmistir. Test sonuclarina gore genotipler arasinda kullemeye dayaniklilik bakimindan onemli varyasyonlar tespit edilmistir.","PeriodicalId":30721,"journal":{"name":"Derim","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48674370","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
DerimPub Date : 2020-06-01DOI: 10.16882/derim.2020.630502
Hüseyin Güngör, M. Akbudak, Ertuğrul Fi̇li̇z, İlker Yüce, Z. Dumlupinar
{"title":"Sodyum azid (NaN3) ile muamele edilen arpa mutantlarının genetik çeşitliliğinin ISSR markörler ile belirlenmesi","authors":"Hüseyin Güngör, M. Akbudak, Ertuğrul Fi̇li̇z, İlker Yüce, Z. Dumlupinar","doi":"10.16882/derim.2020.630502","DOIUrl":"https://doi.org/10.16882/derim.2020.630502","url":null,"abstract":"Sodyum azid (NaN3) ozellikle nokta mutasyon calismalarinda yogun olarak kullanilan kimyasal bir mutajendir. Bu calismada, Finola alti sirali arpa cesidi, kimyasal bir mutajen olan sodyum azid ile muamele edilerek 14 adet mutant arpa hatti elde edilmistir. Elde edilen hatlar arasindaki genetik farklilik, 5 adet basit tekrarli diziler arasi polimorfizm (Inter Simple Sequence Repeat, ISSR) markoru yardimiyla belirlenmistir. Elde edilen sonuclara gore 5 ISSR markorunden 24 adet bant elde edilmis ve bu bantlardan 18 adet polimorfik allel belirlenmis ve ortalama polimorfizm orani %76.33 olarak saptanmistir. Ortalama allel sayisi 4.8 olup, 6 bant ile UBC-808 en fazla bant ureten primer olurken, en az bant ureten primerler ise 4’er bant ile UBC-820 ve UBC-825 primerleri olmustur. Kullanilan markorlere ait ortalama polimorfizm bilgi icerigi (PIC) 0.83 olarak hesaplanmis ve PIC degeri 0.78 ile 0.86 araliginda degismistir. Markor verileri dendrogramda 2 ana grup olusturmustur. Birinci kumede Fnl-4, Fnl-8, Fnl-10, Fnl-11 ve Fnl-12 mutantlari yer alirken, ikinci kumede ise Finola cesidi ile birlikte diger mutant hatlar yer almaktadir. Temel bilesenler analizi, Finola cesidi ve mutant hatlardan Fnl-5, Fnl-13 ve Fnl-14 hatlarinin birbirine benzemekle birlikte, bazi alleller bakimindan farkli olduklarini ortaya koymustur.","PeriodicalId":30721,"journal":{"name":"Derim","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43954086","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
DerimPub Date : 2020-06-01DOI: 10.16882/derim.2020.561947
Esra Alim, H. Uzun, Orçun Çinar
{"title":"Siyah mersin (Myrtus communis L.) meyvesinde gibberellik asit (GA3) uygulamalarının fenolik bileşen miktarları üzerine etkisi","authors":"Esra Alim, H. Uzun, Orçun Çinar","doi":"10.16882/derim.2020.561947","DOIUrl":"https://doi.org/10.16882/derim.2020.561947","url":null,"abstract":"Mersin bitkisi (Myrtus communis L.) ulkemizde Akdeniz ikliminin hakim oldugu sahil bolgelerinde kendiliginden yetismektedir. Mersinin meyveleri sofralik tuketimde, yapraklarinin ucucu yaglari ise basta ilac sanayinde olmak uzere kozmetik ve bitkisel ilac gibi sektorlerde kullanilmaktadir. Bitkinin siyah ve beyaz renkli iki tipte meyvesi bulunmaktadir. Siyah mersin meyveleri beyaz meyvelilere gore daha yuksek oranda fenolik bilesen, antosiyanin ve antioksidan aktiviteye sahiptir. Bu nedenle son zamanlarda siyah mersin meyvelerine talep artmistir. Calismalar Akdeniz Universitesi, Ziraat Fakultesi’nde siyah mersin bahcesinde gerceklestirilmistir. Ciceklenmenin farkli asamalarinda, tum bitkilere 100 ppm GA3 uygulanmistir. Antioksidan aktivite analizi ABTS/TEAC yontemine gore yapilmistir. Fenolik bilesen miktarlarinin analizleri ise LC-MS/MS cihazinda belirlenmistir. Bazi uygulamalar meyvelerde fenolik bilesen miktarlarini arttirirken, agac basi verim ve antioksidan aktivite miktarlarinin azalmasina neden olmustur. Ikinci GA3 uygulamasi gallik asiti 2.43’den 3.58’e (mg 100 g-1), kuersetini 1.48’den 2.74’e (mg 100 g-1), kamferolu 0.48’den 1.10’a (mg 100 g-1), rutini 0.34’den 0.58’e (mg 100 g-1), epikatesini 0.31’den 0.41’e (mg 100 g-1), mirisetini 11.21’den 17.90’a (mg 100 g-1) ve benzoik asiti 0.27’den 0.68’e (mg 100 g-1) arttirmistir. Ucuncu GA3 uygulamasi ise agac basi verimin 8265’den 4393’e (g agac-1), antioksidan aktivitenin ise 262.86’dan 137.18’e (µM troloks g-1) dusmesine neden olmustur.","PeriodicalId":30721,"journal":{"name":"Derim","volume":"37 1","pages":"1-9"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47356365","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
DerimPub Date : 2020-06-01DOI: 10.16882/derim.2020.692963
M. Buğday, Mehmet Keçeci
{"title":"Elazığ ve Malatya İllerinde, Akdeniz Meyvesineği’nin Bazı Biyo-Ekolojik Özellikleri ve Zarar Durumu Üzerine Çalışmalar","authors":"M. Buğday, Mehmet Keçeci","doi":"10.16882/derim.2020.692963","DOIUrl":"https://doi.org/10.16882/derim.2020.692963","url":null,"abstract":"Akdeniz meyvesinegi, Ceratitis capitata (Wiedemann) (Diptera: Tephritidae) bircok meyve turunun ana zararlisi konumundadir. Bu calisma ile 2017- 2018 yillarinda Elazig ve Malatya illerinde Akdeniz meyvesinegi’nin ergin populasyon degisimleri, zarar orani ile kisi gecirme durumu arastirilmistir. Malatya ili Battalgazi ilcesinde, tuzaklarda ilk ergin bireyler 2017 yilinda Agustos ayi sonunda, 2018 yilinda ise haziran sonunda gorulmustur. Tuzaklarda yakalanan en fazla ergin sayisi ise 2017 ve 2018 yillarinda sirasiyla 17 Kasim (365adet tuzak-1) ve 31 Agustos (804 adet tuzak-1) tarihlerinde belirlenmistir. Elazig ili merkez ilcesinde 2018 yilinda Akdeniz meyvesinegi ilk kez 28 Haziranda gorulmus ve 2 Agustos tarihinde 250 adet tuzak-1 ile en yuksek yogunluga ulasmistir. Baskil ilcesinde ise zararli ilk olarak 5 Temmuz tarihinde gorulurken, tuzakta yakalanan en yuksek ergin sayisi 486 adet tuzak-1 (13 Eylul) olmustur. Akdeniz meyvesinegi’nin, 2017 yilinda armut ve seftali meyvelerinde, 2018 yilinda ise armut, elma, ayva, nar, seftali, hunnap ve trabzon hurmasi meyvelerinde varligi tespit edilmistir. Akdeniz meyvesinegi’nin ornekleme yapilan meyve turlerinde %0.0 - %53.3 oraninda zarar verdigi tespit edilmistir. Bununla birlikte yurutulen calismalarda Elazig ve Malatya illerinde arazi sartlarinda zararlinin kisi geciremedigi tespit edilmistir.","PeriodicalId":30721,"journal":{"name":"Derim","volume":"37 1","pages":"64-75"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47974738","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
DerimPub Date : 2020-06-01DOI: 10.16882/derim.2020.689049
Muammer Dündar, C. Yücel, M. Ünlü, A. Oluk
{"title":"Çukurova Koşullarında Farklı Su Düzeylerinin Tatlı Sorgumun Biyokütle Verimine ve Yem Kalitesine Etkileri","authors":"Muammer Dündar, C. Yücel, M. Ünlü, A. Oluk","doi":"10.16882/derim.2020.689049","DOIUrl":"https://doi.org/10.16882/derim.2020.689049","url":null,"abstract":"Arastirma, Cukurova kosullarinda farkli su duzeylerinin tatli sorgumun biyokutle verimine ve yem kalitesine etkilerini saptamak amaciyla yurutulmustur. Arastirmada M8-E tatli sorgum cesidi materyal olarak kullanilmistir. Arastirma, Cukurova Universitesi Ziraat Fakultesi Tarimsal Yapilar ve Sulama Bolumu deneme alaninda 2017 yilinda 2. urun kosullarinda (Haziran-Ekim), tesaduf bloklari deneme desenine gore 3 tekrarlamali olarak yurutulmustur. Arastirmada, bitki gelisim donemleri boyunca farkli sulama suyu duzeyleri (I1, I2, I3, I4) uygulanmistir. Arastirmada, deneme konularina 479.6 mm ile 227.8 mm arasinda sulama suyu uygulanmistir. Hasat, salkimdaki tanelerin sut-hamur olum arasi donemde yapilmistir. Biyokutle veriminin saptanmasinin yani sira hasat edilen bitkiler ile silaj yapilmis olup silaj kalite ozellikleri de saptanmistir. Arastirma sonucunda biyomas (hasil) veriminin sulama duzeylerine gore 13300 ile 8733 kg arasinda degistigi ve en yuksek verimin I1 ve en dusuk verimin ise I4 sulama duzeylerinde saptanmistir. Ayrica su duzeylerinin yapilan silajlarin kalite ozelliklerinde notral deterjan lif (NDF), ham protein (HP) orani, ham kul (HK), kuru madde tuketimi (KMT) ve nispi yem degeri (NYD) uzerine istatistiki olarak onemli etkide bulundugu saptanmistir.","PeriodicalId":30721,"journal":{"name":"Derim","volume":"37 1","pages":"86-94"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43734753","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
DerimPub Date : 2020-06-01DOI: 10.16882/derim.2020.591334
Serdar Satar, Gülsevim Tiring, Adnan Tusun, T. Yesiloglu
{"title":"Valencia portakalında Phyllocoptruta oleivora (Ashmead) (Acari: Phyllocoptidae)’nın meyve kalitesine etkisi","authors":"Serdar Satar, Gülsevim Tiring, Adnan Tusun, T. Yesiloglu","doi":"10.16882/derim.2020.591334","DOIUrl":"https://doi.org/10.16882/derim.2020.591334","url":null,"abstract":"Phyllocoptruta oleivora (Ashmead) (Acari: Phyllocoptidae) dunyanin nemli bolgelerinde turuncgillerin ciddi bir zararlisidir. Bu zararli meyve verim ve kalitesinde kayiplara sebep olabilmektedir. Bu calismada P. oleivora’ nin Valencia portakali meyve kalite ozelliklerine olan etkisi Adana ekolojik kosullarinda arastirilmistir. Bu sebepten dolayi P. oleivora ile bulasik olan ve olmayan meyveler agaclardan toplanarak P. oleivora’ nin zararinin varligina ve yokluguna gore siniflandirmistir. Meyveler 1: Bronz olmayan, 2: Hafif bronz, 3: bronz ve 4: Yogun bronz olarak kategorilere ayrilmistir. Bu calisma sonucunda, meyve yuzeyinde genis lekeler bulunan meyvelerin normal meyvelerden titredilebilir asit orani (%) ve Suda Cozulebilir Kuru Madde Oraninin (SCKM,%) daha yuksek; usare miktari (%), kabuk kalinligi ve SCKM/asit oraninin ise daha dusuk oldugu saptanmistir. Cekirdek sayisi, dilim sayisi ve meyve indeksine ait regresyon katsayilarinin diger meyve kalite ozelliklerinden oldukca dusuk oldugu belirlenmistir. Ayrica. yogun populasyon zarari sonucu dorduncu kategoriye giren meyvelerde, meyvelerin normal meyvelerden %16 daha kucuk oldugu, cekirdek sayisinin da sifir oldugu tespit edilmistir.","PeriodicalId":30721,"journal":{"name":"Derim","volume":"37 1","pages":"44-50"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"67593881","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}