Studia Chopinowskie最新文献

{"title":"Tadeusz Andrzej Zieliński Chopin. Życie i droga twórcza red. merytoryczna, weryfikacja i uaktualnienia Kamila Stępień-Kutera,","authors":"Anna Chęćka","doi":"10.56693/sc.20","DOIUrl":"https://doi.org/10.56693/sc.20","url":null,"abstract":"<jats:p>.</jats:p>","PeriodicalId":223612,"journal":{"name":"Studia Chopinowskie","volume":"76 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124765940","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Henryk Opieński Listy do Anny, z. 1: Okres żółkiewski: 1.03 – 16.08.1894 oprac., wstęp, komentarze i indeksy Joanna Cywińska, Małgorzata Sieradz, Jolanta Leśniewska, Jacek Sygnarski, w serii „Wokół rodzin Opieńskich i Krzymuskich. Korespondencja”, t. 1.1","authors":"Grzegorz Zieziula","doi":"10.56693/sc.22","DOIUrl":"https://doi.org/10.56693/sc.22","url":null,"abstract":"<jats:p>.</jats:p>","PeriodicalId":223612,"journal":{"name":"Studia Chopinowskie","volume":"47 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131539075","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Anatole Leikin The Mistery of Chopin’s Préludes","authors":"Zofia Chechlińska","doi":"10.56693/sc.21","DOIUrl":"https://doi.org/10.56693/sc.21","url":null,"abstract":"<jats:p>.</jats:p>","PeriodicalId":223612,"journal":{"name":"Studia Chopinowskie","volume":"20 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116591607","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Akademicka glosa na stulecie śmierci Władysława Żeleńskiego","authors":"Małgorzata Woźna-Stankiewicz","doi":"10.56693/sc.31","DOIUrl":"https://doi.org/10.56693/sc.31","url":null,"abstract":"Przypomnienie ceremoniału pogrzebowego zmarłego w styczniu 1921 roku w Krakowie Władysława Żeleńskiego, treść oracji m.in. Zdzisława Jachimeckiego i propozycja przyszłego pochówku kompozytora w Krypcie Zasłużonych na Skałce stały się powodem głębszego namysłu nad jego związkami z Uniwersytetem Jagiellońskim. W artykule zrekonstruowano całkowicie zapomnianą historię nieudanych starań Władysława Żeleńskiego w 1899 i na początku 1900 roku o stanowisko profesora historii i teorii muzyki w tej uczelni. Na Uniwersytecie Jagiellońskim dopiero w 1911 roku otwarto pierwsze seminarium muzykologiczne. Czynności ze strony Wydziału Filozoficznego UJ i starania samego Władysława Żeleńskiego zostały opisane w kontekście ówczesnych uwarunkowań formalno-instytucjonalnych, osobowych i merytoryczno-naukowych. Przedstawiono liczne relacje między Towarzystwem Muzycznym w Krakowie, tutejszym Konserwatorium Muzycznym i uniwersytetem. Podjęto kwestię okolicznościowych kantat Żeleńskiego związanych z najstarszą polską uczelnią, zwłaszcza jej zamówienia złożonego kompozytorowi w 1898 roku na oratorium z okazji jubileuszu czterechsetnej rocznicy odnowienia uniwersytetu w 1900 roku.","PeriodicalId":223612,"journal":{"name":"Studia Chopinowskie","volume":"68 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114923129","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Myśli o Paderewskim","authors":"Kevin Kenner, Kamila Stępień-Kutera","doi":"10.56693/sc.33","DOIUrl":"https://doi.org/10.56693/sc.33","url":null,"abstract":"Przełomowym punktem w karierze KEVINA KENNERA był rok 1990, kiedy pianista zyskał światowe uznanie dzięki zwycięstwu w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie, nagrodzie w Międzynarodowym Konkursie im. Terence’a Judda w Londynie oraz III miejscu w Międzynarodowym Konkursie im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie. Pochodzący z południowej Kalifornii pianista studiował początkowo pod kierunkiem Krzysztofa Brzuzy, a następnie w Polsce u Ludwika Stefańskiego. Naukę kontynuował u Leona Fleishera. Formalną edukację muzyczną zakończył w Hanowerze u Karla-Heinza Kammerlinga. Wykładał w londyńskim Royal College of Music, w 2015 r. zaś przyjął posadę profesora we Frost School of Music na Uniwersytecie w Miami. Jako solista Kevin Kenner koncertował z takimi znakomitymi orkiestrami, jak BBC Symphony, Deutsches SymphonieOrchester z Berlina, orkiestry Filharmonii Narodowej w Warszawie i Filharmonii Czeskiej, Nationaal Orkest van Belgie, Orkiestra XVIII Wieku, Symfoniczna NHK oraz San Francisco Symphony. Występował pod batutą takich mistrzów, jak sir Charles Groves, Andrew Davis, Jiři Bĕlohlávek, Jacek Kaspszyk, Stanisław Skrowaczewski. Jako kameralista występował z kwartetami smyczkowymi: Belcea, Tokio, Endellion, Vogler, Casal oraz Panocha, ponadto w duecie z wiolonczelistą Mattem Haimovitzem, a od roku 2011 także ze skrzypaczką Kyung Wha Chung. Jest częstym gościem Festiwalu Muzycznego w Pjongjangu w Korei oraz Festiwalu „Chopin i jego Europa” w Warszawie. Jego nagrania płytowe obejmują liczne albumy chopinowskie, w tym wydany przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina w serii „The Real Chopin” recital na fortepianie historycznym. Album Chopin Resonances znalazł się na liście 50 najlepszych nagrań chopinowskich wszech czasów magazynu „Gramophone”. W lipcu 2018 r. ukazała się zbierająca znakomite recenzje wydana przez Instytut w nowej serii „Rezonans” płyta artysty z utworami Ignacego Jana Paderewskiego.","PeriodicalId":223612,"journal":{"name":"Studia Chopinowskie","volume":"7 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130751182","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Pod urokiem klasycznych form: wokół muzyki instrumentalnej Władysława Żeleńskiego","authors":"Grzegorz Zieziula","doi":"10.56693/sc.30","DOIUrl":"https://doi.org/10.56693/sc.30","url":null,"abstract":"W niniejszym eseju rozpatruję postawę twórczą i spuściznę kompozytorską Władysława Żeleńskiego (1837–1921), skupiając się na jego kompozycjach instrumentalnych. Zdzisław Jachimecki, jako autor poświęconej kompozytorowi monografii, przed wielu laty wygłaszał negatywne opinie na temat tej twórczości, rzekomo konserwatywnej i akademickiej. Wydaje się jednak, że właściwy Jachimeckiemu temperament muzycznego krytyka wziął górę nad naukową rzetelnością. Pochopnie wydawane sądy o dziełach Żeleńskiego nie były poparte gruntownymi badaniami. Pomijały jednocześnie szerszy kontekst historyczny i ideowy, usuwając z pola refleksji takie spokrewnione zjawiska równoległe, jak chociażby estetyka twórczości Camille’a Saint-Saënsa. W dalszej części moich rozważań omawiam kwestię dostrzegalnej u Żeleńskiego świadomej afirmacji postawy konserwatywnej i eklektyzmu stylistycznego. Te znamienne gesty artystyczne pozwalają sytuować Żeleńskiego w polskim nurcie pozytywistycznym. Kompozytor, jako rzecznik tzw. konserwatyzmu postępowego, zmagał się z cywilizacyjnym zacofaniem lokalnej edukacji muzycznej, podejmował walkę o ożywienie niemrawej działalności koncertowej, o wzbogacenie mało ambitnych repertuarów wartościowymi dziełami i o podniesienie poziomu wykonań muzycznych. Żeleński mimo wszystko był i pozostał do końca konserwatystą otwartym i pozbawionym uprzedzeń. Z wielkim zainteresowaniem śledził obce jego przekonaniom i gustom nowe zjawiska we współczesnej mu kulturze muzycznej. Do podręczników swojego autorstwa włączył przykłady muzyczne z twórczości Wagnera. Paradoksalnie to właśnie Żeleński konserwatysta był jednym z niewielu Polaków obecnych na historycznej inauguracji festiwali wagnerowskich w Bayreuth (13 sierpnia 1876 roku).Staram się także udowodnić, że szacunek okazywany przez kompozytora konserwatywnym zasadom i klasycznym formom popchnął go – mimo wszystko – w stronę twórczych eksperymentów. Chodzi tu zwłaszcza o wykorzystanie potencjału wariacyjności jako czynnika formotwórczego. Moim zdaniem wariacyjność należy uznać za kluczową idée fixe Żeleńskiego, ujawniającą się zwłaszcza w jego dojrzałych i późnych kompozycjach instrumentalnych. Na poparcie tej tezy daję kilka przykładów muzycznych zaczerpniętych z następujących dzieł instrumentalnych: Dwa utwory na skrzypce i fortepian op. 29: Romance i Danse fantastique (1877), Koncert fortepianowy Es-dur op. 60 (1903), Kwartet fortepianowy c-moll op. 61 (1909). W konkluzji stawiam hipotezę, że najdojrzalsze kompozycje Żeleńskiego (niewykluczone, że w wyniku jego osobistej fascynacji warsztatem kompozytorskim Johannesa Brahmsa) kryją w sobie walory dotychczas niedostrzeżone. Okazują się atrakcyjne jako konstrukt intelektualny, jako świadectwo eksperymentów formalnych „konserwatysty postępowego”","PeriodicalId":223612,"journal":{"name":"Studia Chopinowskie","volume":"58 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115612106","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Music and Myth in Modern Literature Josh Torabi (Routledge)","authors":"Kamila Stępień-Kutera","doi":"10.56693/sc.38","DOIUrl":"https://doi.org/10.56693/sc.38","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":223612,"journal":{"name":"Studia Chopinowskie","volume":"62 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129546155","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"The Edinburgh Companion to Literature and Music red. Delia da Sousa Correa (Edinburgh University Press)","authors":"Kamila Stępień-Kutera","doi":"10.56693/sc.36","DOIUrl":"https://doi.org/10.56693/sc.36","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":223612,"journal":{"name":"Studia Chopinowskie","volume":"2005 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125815201","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Tam naprawdę oddycha się powietrzem polskim… – Riond-Bosson na łamach polskiej prasy i w świadectwach osobistych","authors":"J. Szombara","doi":"10.56693/sc.32","DOIUrl":"https://doi.org/10.56693/sc.32","url":null,"abstract":"Riond-Bosson, szwajcarska posiadłość Ignacego Jana Paderewskiego, przez ponad czterdzieści lat stanowiła życiową przystań artysty i jego najbliższych, a także ważne miejsce spotkań ludzi nauki i sztuki oraz przedstawicieli polskiej i światowej elity politycznej. Odwiedzający Paderewskiego Polacy nierzadko dzielili się wrażeniami na temat samej rezydencji, atmosfery w niej panującej oraz serdecznej gościnności gospodarza. Ich relacje publikowane na łamach prasy, przekazane we wspomnieniach czy listach stanowią nie tylko źródło informacji faktograficznych, lecz także interesujący materiał do badań nad społeczną recepcją osoby i działalności Paderewskiego. Wydaje się, że odegrały one istotną rolę w wykreowaniu obrazu Riond-Bosson jako kawałeczka Polski na obczyźnie i utrwaleniu wizerunku artysty jako wielkiego polskiego patrioty. Źródło materiałowe dla niniejszego artykułu stanowi przede wszystkim prasa polska z lat 1898–1941. Informacje i wzmianki na temat szwajcarskiej siedziby Paderewskiego oraz gości artysty odnajdujemy głównie w dziennikach i periodykach o profilu konserwatywnym, narodowym i katolickim. Nie można także pominąć czasopism społeczno- -kulturalnych i muzycznych, stale zainteresowanych działalnością Paderewskiego. Wiadomości zaczerpnięte z takich tytułów, jak „Kurier Warszawski”, „Rzeczpospolita”, lwowska „Gazeta Narodowa”, „Rodzina Polska”, „Słowo Polskie”, „Kurier Litewski”, „Ziemia Lubelska”, krakowski „Czas”, „Dziennik Poznański”, ale także m.in. warszawska „Muzyka” i krakowski „Kurier Literacko-Naukowy” (dodatek do „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”), uzupełnione zostały przez świadectwa osobiste, utrwalone na kartach wspomnień i listów.","PeriodicalId":223612,"journal":{"name":"Studia Chopinowskie","volume":"18 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126859378","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Klaviertrio B-dur Opus 97 „Erzherzog” – Trio. 3. und 4. Satz [Trio fortepianowe „Arcyksiażę” op. 97, cz. III i IV] Ludwig van Beethoven (G. Henle Verlag)","authors":"Małgorzata Grajter","doi":"10.56693/sc.34","DOIUrl":"https://doi.org/10.56693/sc.34","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":223612,"journal":{"name":"Studia Chopinowskie","volume":"15 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114216165","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}