Bartin Orman Fakultesi Dergisi最新文献

{"title":"Afyonkarahisar Ulu Cami Mahfil ve Mihrabının Ksilolojik Analizi","authors":"Barbaros Yaman, A. Akyol, Esra Pulat, Ayşe Yildiz","doi":"10.24011/barofd.1221912","DOIUrl":"https://doi.org/10.24011/barofd.1221912","url":null,"abstract":"Tarihi yapıların onarımında, çürümüş veya hasar görmüş ahşap elemanların veya bunların parçalarının değiştirilmesinin zorunlu olduğu durumlarda, kullanılacak ikame ahşabın orijinal tür ile aynı ve doğal yapıda olması gerekmektedir. Bu nedenle ahşabın mimari yapı malzemesi olarak kullanıldığı tarihi binaların restorasyonunda, orijinal ahşap malzemenin teşhisi büyük önem arz etmektedir. Anadolu Selçuklu Dönemi'nde, 1272-1277 yılları arasında Sahipata Nusretiddün Hasan tarafından yaptırılan ve mimarı Emir Hacı Bey olan Afyonkarahisar Ulu Cami, ahşap işçiliği ve sırlı tuğlalı baklava dilimi tuğla mimarisiyle Selçuklu Dönemi'nin eşsiz örneklerinden birini temsil etmektedir. Afyonkarahisar Ulu Cami’nin mahfil ve mihrabının farklı yerlerinden alınan ahşap parçalarının ksilolojik analiz sonuçları mahfilin yapımında Karaçam (Pinus nigra Arnold) veya Sarıçam (Pinus sylvestris L.), mihrabında ise Ceviz (Juglans regia L.) odunu kullanıldığını göstermiştir. Karaçam ve Sarıçam odun anatomisi özelliklerine göre birbirinden ayrılamasa da, caminin bulunduğu coğrafi konum ve Karaçamın doğal yayılış alanları düşünüldüğünde, belirtilen çam örneğinin Karaçam olabileceği kanaati oluşmaktadır.","PeriodicalId":55736,"journal":{"name":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47097871","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Modifiye edilmiş örneklerin hızlandırılmış yaşlandırması: Isıl işlemli örnekler ile asetillendirilmiş örneklerin kıyaslanması","authors":"Eylem DİZMAN TOMAK, A. Can, Mahmut Ali Ermeydan, M. Aydin","doi":"10.24011/barofd.1239312","DOIUrl":"https://doi.org/10.24011/barofd.1239312","url":null,"abstract":"Bu çalışmada amaç, ısıl işlemli örnekler ile asetillendirilmiş örneklerin toprak üstü kullanım yerlerinde maruz kalabileceği UV ışığı başta olmak üzere dış ortamın bozundurucu faktörlerine karşı dayanıklılığının hızlandırılmış yaşlandırma testi ile belirlenmesidir. Bu amaçla ısıl işlemli çam ve dişbudak örnekleri ile asetillendirilmiş çam odunu örnekleri toplam 400 saat boyunca değişik döngülerde UV ışığı ve suya maruz bırakılmıştır. Örneklerin teste başladıktan 100, 200 ve 400 saat sonra renk ve yüzey kimyası (ATR-FTIR) analizi ile makroskopik açıdan değerlendirilmesi yapılmıştır. Sonuçlarda, ısıl işlemli örneklerin yaşlandırma test süresi uzadıkça koyu olan başlangıç renklerinin açılmaya başladığı ve toplam renk değişimi (∆E*) değerlerinin giderek arttığı bulunmuştur. Buna karşın asetillendirilmiş örneklerde ilk 100 saat sonrasındaki renk değişimi test süresince dikkate değer ölçüde değişmemiş ve test boyunca neredeyse stabil olmuştur. Asetillendirilmiş örneklerin rengi hafif açılma eğilimindedir. Kontrol çam ve dişbudak örneklerinde toplam renk değişimi test süresince hafif bir artış eğiliminde olup, en büyük değişim ilk 100 saatlik test süresinde gerçekleşmiştir. Bu örneklerin rengi test süresince koyulaşma eğilimindedir. 100 saat sonrasında kontrol çam ve ısıl işlemli dişbudak örneklerinde çatlaklar gözlenmiş ve test süresince bu çatlaklar giderek artmış ve derinlemiştir. Yüzey kimyası analizleri, örneklerdeki renk değişimini desteklemekle birlikte örneklerin lignininde yaşlanmanın ilk aşasından itibaren bozunmalar olduğunu göstermiştir. Hızlandırılmış yaşlandırma testinin bozundurucu faktörlerine karşı, asetillendirilmiş örnekler ısıl işlemli örneklerden, ısıl işlemli örnekler ise kontrol örneklerinden daha iyi bir performans sergilemiştir.","PeriodicalId":55736,"journal":{"name":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"68812817","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Antalya Bazı Kent Parklarındaki Odunsu Bitki Taksonlarının Ekolojik Tölerans Kriterleri Açısından Değerlendirilmesi","authors":"S. Kösa","doi":"10.24011/barofd.1177812","DOIUrl":"https://doi.org/10.24011/barofd.1177812","url":null,"abstract":"Küresel iklim değişikliğinin gün geçtikçe dünyayı daha fazla etkisi altına alması ve su varlığının azalması, özellikle kentsel alanlarda yapılan peyzaj düzenleme çalışmalarında ekolojik tasarım yaklaşımlarının benimsenmesini ve sürdürülebilir bitkisel tasarımlar için bitki seçimlerinde bitki türlerinin ekolojik tolerans durumlarının dikkate alınmasını ön plana çıkarmaktadır. Bu çalışmada, Antalya kent merkezinde bulunan Karaalioğlu Parkı, Akdeniz Kent Parkı ve Expo 2016 Antalya Parkı’nda kullanılan odunsu peyzaj bitkileri belirlenerek bitkilerin ekolojik tolerans (hava kirliliği, don, kuraklık, tuz, ısı ve rüzgâr) durumları ile ışık istekleri ve su tüketimleri değerlendirilmiştir. İncelenen bu parklarda toplam 49 familyaya ait 112 odunsu bitki taksonunun kullanıldığı ve bunlardan 57’inin ağaç, 50’sinin çalı ve 5’inin ise sarılıcı bitki olduğu tespit edilmiştir. Çalışma kapsamındaki parkların tümünde tespit edilen bitki taksonları değerlendirildiğinde, bitki taksonlarının %84,82’sinin hava kirliliğine, %58,04’ünün dona, %75,00’inin kuraklığa, %41,07’sinin tuza, %70,54’ünün rüzgâra ve %75,00’sinin de ısıya yüksek tölerans gösterdiği belirlenmiştir. Parklarda tespit edilen odunsu taksonların büyük çoğunluğunun ışık isteğinin Güneş/Yarı Gölge ve su tüketiminin ise Orta grubunda olduğu saptanmıştır. Parkların özelliklerine ve bulundukları konumlara göre bitki seçiminde su tüketimleri düşük, çoğu ekolojik tölerans kriterine göre töleransları yüksek taksonların seçimine dikkat edilerek tasarımların yapıldığı belirlenmiştir","PeriodicalId":55736,"journal":{"name":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48574415","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Ofis Mobilyalarında Online Müşteri Şikayetlerinin Değerlendirilmesi","authors":"Kadir Kayahan","doi":"10.24011/barofd.1230574","DOIUrl":"https://doi.org/10.24011/barofd.1230574","url":null,"abstract":"Müşteri şikayetleri ürün/hizmet sorunlarını, müşterilerin olumsuz deneyimlerini tespit etmeye ve müşterileri daha iyi anlamaya yardımcı olan değerli bir veri kaynağıdır. Dolayısıyla müşteri sorunlarının temel nedenlerini anlamak sorunların nasıl iyileştirileceğine ve işletmecilerin dikkatini hangi sorunlara odaklanacağına dair stratejik pazar bilgisi elde etmek için bir fırsat sunar. Şikayet verilerinin analizine yönelik çalışmalar özellikle mobilya endüstrisinde yeterince çalışılmamış bir konudur. Bu çalışmanın amacı üçüncü parti bir şikayet platformunda ofis mobilyalarına yönelik şikayetleri değerlendirerek öne çıkan sorunları belirlemektir. İçerik analizi yöntemlerinden tematik analiz tekniğinin kullanıldığı çalışmada 125 müşteri şikayeti MAXQDA yazılımı ile 5 ana tema ve 27 alt temaya kodlanarak analiz edilmiştir. Sonuçlar ofis mobilyalarında karşılaşılan başlıca sorunların ürünlerden kaynaklandığını, iade ve değişim ile ilgili şikayetlerin ise en sık görülen alt tema olduğunu göstermektedir. Çalışma, bir veri kaynağı olarak müşteri şikayetlerinin değerlendirmesinin öneminin daha iyi anlaşılmasını sağlayarak literatüre katkıda bulunmaktadır.","PeriodicalId":55736,"journal":{"name":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-03","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"49578310","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Ekstraktiflerin dut odununun dış ortam dayanımına etkisi","authors":"Mahmut Ali Ermeydan, Rıza Di̇zman, Eylem DİZMAN TOMAK, A. Can","doi":"10.24011/barofd.1239337","DOIUrl":"https://doi.org/10.24011/barofd.1239337","url":null,"abstract":"Bu çalışmada amaç, dut ağacı (Morus spp.) odun ekstraktiflerinin toprak üstü kullanım yerlerinde maruz kalabileceği UV ışığı başta olmak üzere dış ortamın bozundurucu faktörlerine karşı dayanıklılığının belirlenmesidir. Bu amaçla dut odun örnekleri öncelikli olarak sikloheksan/etanol (2/1) ardından aseton/su (7/3) ve son olarak da su ile toplam 21 gün boyunca üç aşamalı ekstraksiyona maruz bırakılmıştır. Ekstrakte edilen ve edilmeyen örnekler, denize yakın ve denize uzak 2 farklı alanda 6 ay süresince doğal dış ortam koşullarına bırakılmıştır. Örneklerin teste başladıktan 1, 3 ve 6 ay sonra rutubet miktarı, renk ve yüzey pürüzlülük ölçümleri, yüzey kimyası (ATR-FTIR) ve makroskopik açıdan değerlendirilmesi yapılmıştır. Sonuçlarda ekstraksiyon işlemi örneklerin başlangıç yüzey pürüzlülüğünü yaklaşık %50 oranında arttırmış ve rengini %4 oranında açıltmıştır. Örneklerin yaşlandırma test süresi uzadıkça rutubet miktarının arttığı, ekstrakte edilen örneklerin ekstrakte edilmeyen örneklere, denizden uzaktaki alanda bekletilen örneklerin denize yakın alandaki örneklere kıyasla daha fazla rutubet miktarına sahip olduğu bulunmuştur. Ekstrakte edilmeyen örneklerde yaşlandırma test süresince meydana gelen yüzey pürüzlülüğü, ekstrakte edilen örneklere kıyasla daha fazla olmuştur. Denizden uzak alanda bekletilen ekstrakte edilmeyen örneklerin pürüzlülüğü, denize yakın alanda bekletilen örneklere kıyasla daha fazla bulunmuştur. Yaşlandırılan örneklerin, test süresi arttıkça ∆L* değerleri artma, buna karşın ∆a* ve ∆b* değerleri ise azalma eğilimi göstermiştir. Toplam renk değişimi (∆E*), ekstrakte edilmeyen örneklerde ekstrakte edilen örneklere kıyasla daha fazla bulunmuş ve denizden uzak alanda bekletilen örneklerin rengi, denize yakın alanda bekletilen örneklere kıyasla daha fazla değişime uğramıştır. Yüzey kimyası analizleri, örneklerdeki renk değişimini desteklemekle birlikte örneklerin lignininde yaşlanmanın ilk aşasından itibaren bozunmalar olduğunu göstermiştir.","PeriodicalId":55736,"journal":{"name":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48670464","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Marka Kent Olma Yolunda Kent Mobilyası Tasarımı ve Uygulaması: Bartın İli Örneği","authors":"Kadir Kayahan","doi":"10.24011/barofd.1211333","DOIUrl":"https://doi.org/10.24011/barofd.1211333","url":null,"abstract":"Kentlerde bulunan cadde, sokak, park gibi alanlarda insanların kullandıkları donatı elemanları, yaşamı kolaylaştıran, bulunduğu mekanın yaşanabilirliğini arttıran, estetik görüntü sağlayan farklı şekil ve yapıda-ki elemanlardır. Donatı elemanlarının tasarımı yapılırken, kentin tarihi, kültürel, ekonomik ve sosyal yapısı dikkate alınmalıdır. Kentlerde kullanılan donatı elemanları birbirine benzediği için kentlerin kimlikleri ortaya çıkmamakta ve kimliklerin yok olmasına sebep olmaktadır. Çalışma kapsamında Bartın kentinin önemli yapılarından ve simgelerinden yararlanılmıştır. Bartın kent merkezinde sokak ve parklarda bulunan kentsel donatı elemanları, kent kimliği açısından ve tasarım kriterleri doğrultusunda değerlendirilerek tasarıma ilişkin problemler belirlenmiştir. 2017 yılında yapılan Bartın Kent Kimliği Çalıştayı sonucunda ortaya çıkan bulgulardan yararlanılarak uygun tasarımlar yapılarak kent mobilyalarının üretimi gerçekleştirilmiştir. Bartın çektirmesinden esinlenilerek oturma elemanı, Bartın kent merkezinde bulunan su terazisinden esinlenilerek aydınlatma elemanı ve Bartın evlerinin bahçelerinde bulunan su kuyularından esinlenilerek çöp kutusu tasarımları yapılmıştır. Sonuç olarak tasarımı yapılan kent mobilyalarının Bartın kentini simgeleyen yapılardan ve simgelerden yapılabileceği belirlenmiş ve diğer donatı elemanlarının da bu yaklaşımla tasarlanabileceği önerilmiştir.","PeriodicalId":55736,"journal":{"name":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","volume":"106 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"68812756","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Tekstil Sektöründe Kullanılan Su İtici Kimyasalların Ahşap Malzemenin Bazı Fiziksel Özelliklerine Etkisi","authors":"S. Altun, Veysel Kapçak","doi":"10.24011/barofd.1154796","DOIUrl":"https://doi.org/10.24011/barofd.1154796","url":null,"abstract":"Bu çalışmada, tekstil sektöründe kullanılan su itici kimyasalların ahşap malzemenin bazı fiziksel özelliklerine etkisi araştırılmıştır. Ağaç malzeme olarak Uludağ göknarı (Abies bornmülleriana Mattf) ve Doğu kayını odunu (Fagus Orientalis Lipsky), kimyasal malzeme olarak tekstil sektöründe kullanılan, florokarbon içermeyen su bazlı bir ürün olan Ruco-DryEco® ticari isimli kimyasal kullanılmıştır. Bu ürün tekstil ürünlerinin işleminde %3 konsantrasyonda kullanılmaktadır. Ağaç malzeme örneklerinin su itici ile emprenyesinde 3 farklı konsantrasyonda çözelti kullanılmıştır. % 5 ve % 10 konsantrasyonda çözeltiler ile yapılan işlem sonrası beklenen su iticiliğin sağlanamaması nedeni ile çalışma %50 konsantrasyonda tekrarlanmıştır. Bu kimyasallar ile muamele edilen numunelerin yüzde ağırlık artışı (YAA), şişirici etki (SE), su alma oranı (SAO), su itici etkinlik (SİE), hacimsel genişleme (HG) ve genişlemeyi önleyici etkinlik (GÖE) değerleri tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlar kontrol grubu örneklerine göre kıyaslanmıştır. Elde edilen verilere göre, çözelti konsantrasyonu arttıkça YAA ve şişirici etki değerleri artmaktadır. Ayrıca kimyasalda bekletme süresinin artışı ve bağlayıcı kullanımı da YAA değerlerinde nispeten az da olsa artışa neden olmaktadır. Şişirici etki üzerinde ise bekleme süresinin çok fazla etkili olmadığı görülmüştür. Örneklerin su alma oranları kontrol grubuna kıyasla bir miktar düşmektedir. Malzemeye tutunan su itici madde miktarı arttıkça su alma oranı da düşmektedir. Su itici etkinlik ise malzemenin suya maruz kalma süresi uzadıkça azalmakta ve işlemin etkisini kaybettiğini göstermektedir. Tüm işlem gruplarının hacimsel genişlemesinin kontrol grubuna oranla daha az olduğu görülmektedir. Ancak düşük konsantrasyonlu çözeltilerle işlemin etkisinin daha az olduğu belirlenmiştir. Her iki ağaç türü için de çözelti konsantrasyonu arttıkça daha yüksek GÖE değerleri elde edilmiştir.","PeriodicalId":55736,"journal":{"name":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"68812130","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Ladin Meşcereleri Üst Topraklarında Derinliğe Göre Cmic ve Nmic 'in Değişimi","authors":"Kamil Çakiroğlu, Ömer Kara, İlyas Bolat","doi":"10.24011/barofd.1202314","DOIUrl":"https://doi.org/10.24011/barofd.1202314","url":null,"abstract":"Mikrobiyal canlılar/biyokütle, karasal ekosistemlerde toprak karbonu ve besin döngüsünde çok önemli düzenleyici bir rol oynamaktadır. Bununla beraber mikrobiyal biyokütle ve biyojeokimyasal döngü üzerine yapılan çalışmaların çoğu, 0–30 cm derinliğe kadar olan üst yüzey toprağa odaklanarak yapılmaktadır. Bu çalışmada saf doğu ladini (Picea orientalis L.) ormanı altındaki toprakların özellikle organik C, toplam N, ayrışma oranı (Corg/Ntoplam), mikrobiyal biyokütle C (Cmic) ve N (Nmic) gibi karakteristiklerinin toprak derinliği ile değişimi araştırılmıştır. Araştırma sahası Doğu Karadeniz bölgesi Trabzon ili Vakfıkebir ve Tonya İlçeleri sınırlarında bulunan Fol Deresi Mikro Havzası’nda yer almaktadır. Çalışma alanında alanı temsilen, rastgele 10 adet örnek nokta belirlenmiş ve bu noktalardan farklı iki derinlik kademesinden (0–15 cm ve 15–30 cm derinlik) toprak örneklemesi yapılmıştır. Alandan toprakların bazı fiziksel ve kimyasal analizleri için her derinlik kademesinden 10’ar örnek olacak şekilde toplamda 20 adet toprak örneği alınmıştır. Benzer olarak mikrobiyal analizler için her iki derinlik kademesinden toplamda 20 adet toprak örneği alınmıştır. Toprakların mikrobiyal biyokütle C ve N içerikleri kloroform-fumigasyon-ekstraksiyon metoduyla bulunmuştur. Çalışma sonunda toprak derinliğine göre, toprakların fiziksel özelliklerinden % kum ve % toz içerikleri istatistiki olarak birbirinden farklılık (P < 0,05) göstermiştir. Benzer olarak kimyasal özelliklerden organik C, toplam N ve ayrışma oranı (Corg/Ntoplam) değerlerinin her iki derinlik kademesine göre istatistiksel olarak birbirinden farklı (P < 0,05) olduğu ortaya çıkmıştır. Toprakların mikrobiyal biyokütle C içerikleri, 0-15 cm derinlik kademesinde 437,40–1315,20 μg g-1 ve 15-30 cm derinlik kademesinde 194,20–578,20 μg g-1 arasında değişim gösterdiği tespit edilmiştir. Toprakların mikrobiyal biyokütle N içerikleri, 0–15 cm derinlik kademesinde ortalama 88,08  8,08 μg g-1 ve 15–30 cm derinlik kademesinde ortalama 41,17  4,32 μg g-1’dır. Toprakların hem Cmic hem de Nmic içeriklerinin toprak derinliğine göre istatistiksel farklılık (P < 0,05) gösterdiği ortaya çıkmıştır. Ayrıca toprakların organik C ve toplam N içeriği ile Cmic ve Nmic arasında pozitif ve anlamlı bir korelasyonun olduğu belirlenmiştir. Çalışmada elde edilen sonuçlar, toprak derinliğine (derinliğin artmasıyla) göre değişen toprak özelliklerinin mikrobiyal biyokütle C ve N içerikleri üzerinde etkili olduğunu göstermektedir.","PeriodicalId":55736,"journal":{"name":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"68812567","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Determination of Forest Fire Risk Using GIS: A Case Study in Nigde, Turkey","authors":"Orhun Soydan","doi":"10.24011/barofd.1078642","DOIUrl":"https://doi.org/10.24011/barofd.1078642","url":null,"abstract":"− The main purpose of this study is to develop a statistical model to prepare forest fire risk map using GIS. In this study eight important factors were used to determining the forest fire risk such as land use/land cover type, slope, aspect, altitude, settlement, road, temperature and precipitation. The analytic hierarchy process (AHP) was used to evaluate the factors. Precipitation and temperature were the most important factors to determining the forest fire risk. The study area has approximately 10.72% low fire risk, 28.21% moderate fire risk, 43.50% high fire risk, 14.65% very high fire risk, and 2.92% extreme forest fire risk. 61.07% of the study area has a high, very high and extreme forest fire risk. In order to prevent forest fires, land cover/land use should be planned in a way that does not damage forests. Especially vehicle roads, expressways, etc. which are located near the forests, have a high fire risk. Therefore, these areas should be planned in a way that will not damage the forests. The climatic characteristics of the study area should be examined, the urban texture should not be in a way to prevent microclimatic factors such as wind and precipitation.","PeriodicalId":55736,"journal":{"name":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48884595","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Sedir Odununun (Cedrus libani A.) Elastik Sabitleri","authors":"Ergün Günteki̇n","doi":"10.24011/barofd.1130549","DOIUrl":"https://doi.org/10.24011/barofd.1130549","url":null,"abstract":"Günümüzde kullanılan bilgisayar destekli tasarım ve üretim sistemlerinde ahşap malzemenin optimum tasarımının yapılabilmesi için tüm elastik sabitlerinin bilinmesi gerekir. Ortotropik bir malzeme olan ahşabın bu sistemlere entegrasyonu için dokuz elastik sabite ihtiyaç vardır. Bu çalışmada, Sedir (Cedrus libani A.) odununun sabit sıcaklık ve rutubet koşullarında elastik sabitleri incelenmiştir. Elastik sabitler basma testleri uygulanan 20 x 20 x 60 mm ebatlarındaki örneklerden elde edilmiştir. İncelenen özellikler; lif yönü, radyal ve teğet yönlerde elastik modülü (EL, ER, ET) üç ana düzlemde kayma modülü (GLR, GLT, GRT) ve altı Poisson oranından (νLR, νLT, νRL, νRT, νTL, νTR) oluşmaktadır. Deney örneklerinin üç farklı lif yönündeki basınç dirençleri de çalışmada belirlenmiştir. Yükleme sırasında meydana gelen şekil değişmeleri çift eksenli ekstansometre kullanılarak ölçülmüştür. Elastik sabitler, gerilme-şekil değiştirme eğrileri kullanılarak hesaplanmıştır. Sedir odununda belirlenen EL, ER, ET değerleri sırasıyla 7800, 890 ve 670 N/mm2, GLR, GLT, GRT değerleri ise sırasıyla 836, 780, 156 N/mm2 ve Poisson oranları ise 0.052 ile 0.522 arasında değişmektedir. Çalışmada bulunan elastik sabitler, sedir odununun nümerik modellenmesinde kullanılabilir.","PeriodicalId":55736,"journal":{"name":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"68812086","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}