{"title":"In vitro anti-Toxoplasma gondii efficacy of synthesised benzyltriazole derivatives.","authors":"Huanping Guo, Yang Gao, David D N'Da, Xuenan Xuan","doi":"10.4102/ojvr.v88i1.1898","DOIUrl":"https://doi.org/10.4102/ojvr.v88i1.1898","url":null,"abstract":"<p><p>Toxoplasma gondii, an obligate intracellular parasite, is the aetiological agent of toxoplasmosis, a disease that affects approximately 25% - 30% of the world's population. At present, no safe and effective vaccine exists for the prevention of toxoplasmosis. Current treatment options for toxoplasmosis are active only against tachyzoites and may also cause bone marrow toxicity. To contribute to the global search for novel agents for the treatment of toxoplasmosis, we herein report the in vitro activities of previously synthesised benzyltriazole derivatives. The effects of these compounds against T. gondii in vitro were evaluated by using a expressing green fluorescent protein (GFP) type I strain parasite (RH-GFP) and a type II cyst-forming strain of parasite (PruΔku80Δhxgprt). The frontline antitubercular drug isoniazid, designated as Frans J. Smit -isoniazid (FJS-INH), was also included in the screening as a preliminary test in view of future repurposing of this agent. Of the compounds screened, FJS-302, FJS-303, FJS-403 and FJS-INH demonstrated 80% parasite growth inhibition with IC50 values of 5.6 µg/mL, 6.8 µg/µL, 7.0 µg/mL and 19.8 µg/mL, respectively. FJS-302, FJS-303 and FJS-403 inhibited parasite invasion and replication, whereas, sulphadiazine (SFZ), the positive control, was only effective against parasite replication. In addition, SFZ induced bradyzoite differentiation in vitro, whilst FJS-302, FJS-303 and FJS-403 did not increase the bradyzoite number. These results indicate that FJS-302, FJS-303 and FJS-403 have the potential to act as a viable source of antiparasitic therapeutic agents.</p>","PeriodicalId":54685,"journal":{"name":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","volume":"88 1","pages":"e1-e8"},"PeriodicalIF":2.7,"publicationDate":"2021-06-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8252180/pdf/","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"39140464","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":3,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"OA","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"مدلسازی آسیب نخاعی به روش Modified Allen در میمون نژاد رزوس با استفاده از دستگاه ابداعی Royan Impactor","authors":"مصطفی حاجی نصراله, داود شریفی, سحر کیانی, سارنگ سروری, رضا جباری, احسان صادقی, روشنک مختاری","doi":"10.22059/JVR.2020.283190.2940","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JVR.2020.283190.2940","url":null,"abstract":"زمینۀ مطالعه:به دلیل وقوع بالای حوادث مختلف، همواره ضایعات نخاعی و مسائل مربوط به آن یکی از نگرانیها و دغدغههای جامعه پزشکی و حتی دامپزشکی میباشد. انجام این پروژه جهت یافتن راهی برای درمان این نوع ضایعات ضروری به نظر میرسد. \u0000هدف: هدف از مطالعه حاضر اصلاح سیستم Allen و استفاده از دستگاه ابداعیRoyan Impactor برای ایجاد آسیب نخاعی در میمون بزرگ نژاد رزوس و تأیید این مدلسازی با مطالعات بالینی و تصویربرداری جهت کاربرد آن در طب انسانی و دامی میباشد. \u0000روشکار: در مطالعه حاضر از روش Modified Allen و دستگاه Royan Impactor برای ایجاد مدل آسیب نخاعی برروی میمون نژاد رزوس استفاده شد. 5 قلاده میمون تحت بیهوشی با کتامین، زایلازین و ایزوفلوران قرار گرفته و پس از لامینکتومی در سطح مهرههای سینهایی (T9-T10) مورد نظر، نخاع در معرض دید قرارگرفت. سپس وزنه50 گرمی از ارتفاع 12 سانتیمتری بر روی صفحه فشرده 2 میلیمتر مربعی رها شد. \u0000نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد در تمام نمونهها پس از وارد آمدن ضربه، تغییرات سیگنال بهصورت کاهش سیگنال در T2W، در مقاطع ساجیتال و اگزیال در ناحیه ضربه ناشی از هماتوم، التهاب، فشار بر روی نخاع و تخریب نسج مشاهده شد. در معاینات بالینی تمامی نمونهها 5-3 روز بعد از ایجاد ضایعه نخاعی علائم شوک نخاعی که با احتباس ادرار مشخص بود برطرف گردید. اگرچه تمامی واکنشهای سنجش میزان ضایعه، تا حد قابل توجهی ضعیف شده بودند ولی تا پایان مطالعه به حالت طبیعی برنگشتند. \u0000نتیجهگیری نهایی: با توجه به نتایج حاصله که به آنها اشاره شده است و مقایسه این نتایج با نتایج دیگر محققین در این زمینه که از روشهای مختلفی برای ایجاد مدل استفاده کردهاند، نشان میدهد روش اصلاح شدهیAllen و وسیلهای که برای این منظور ساخته شده از کارایی لازم برای ایجاد مدل نخاعی شبیه به مدل بالینی ضایعات نخاعی برخوردار است.","PeriodicalId":54685,"journal":{"name":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","volume":"91 1","pages":"83-93"},"PeriodicalIF":2.7,"publicationDate":"2021-06-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"80604513","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":3,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
تکاور محمدیان, عبدالحسین جانگران نژاد, احسان بدیعی, حسین مؤمنی, محمدرضا تابنده, سید محمدحسن موسوی خراسانی
{"title":"اثر پروبیوتیکهای درونزاد جدا شده از ماهی بر روی فاکتورهای بیوشیمیایی و آنزیمهای کبدی ماهی قزلآلای رنگینکمان","authors":"تکاور محمدیان, عبدالحسین جانگران نژاد, احسان بدیعی, حسین مؤمنی, محمدرضا تابنده, سید محمدحسن موسوی خراسانی","doi":"10.22059/JVR.2020.296608.3018","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JVR.2020.296608.3018","url":null,"abstract":"زمینۀ مطالعه: پرورش متراکم آبزیان و تولید تجاری نیاز به بهبود شرایط بهداشتی ماهی دارد و پروبیوتیکها به عنوان گزینه مناسب جهت دستیابی به این هدف مطرح میباشند. \u0000هدف: در این مطالعه، لاکتوباسیلوس پلنتاروم و لاکتوباسیلوس پنتوسوس به عنوان مکملهای غذایی درونزاد برای بررسی بیوشیمیایی در ماهی قزلآلای رنگینکمان مورد استفاده قرار گرفتند. \u0000روشکار: برای این مطالعه، 240 قطعه ماهی قزلآلای رنگینکمان جوان با متوسط وزن 2±15 گرم به شکل تصادفی به چهار گروه با سه تکرار تقسیم شدند. گروه 1، 2 و 3 به ترتیب با جیره حاوی CFU/g 108 لاکتوباسیلوس پلنتاروم، لاکتوباسیلوس پنتوسوس و ترکیب دو پروبیوتیک و گروه شاهد با جیره نرمال به مدت 60 روز تغذیه شدند (2 درصد وزن بدن، سه بار در روز). نمونهها در روز صفر و 60 اخذ گردید، سپس ویژگیهای بیوشیمیایی و فعالیت آنزیمهای کبدی مورد بررسی قرار گرفتند. \u0000نتایج: بیشتر فاکتورهای بیوشیمیایی با تغذیه با پروبیوتیکها به ویژه در گروه لاکتوباسیلوس پلنتاروم، با تغییر مثبت همراه بودند (05/0>P). همچنین، نتایج نشان دهنده کاهش معنیدار سطح ALP در گروههای پروبیوتیک به ویژه در گروه لاکتوباسیلوس پنتوسوس بود (05/0>P)، اما فعالیت آنزیم AST در گروه پلنتاروم+پنتوسوس نسبت به سایر گروهها بالاتر بود (05/0>P). \u0000نتیجهگیری نهایی: نتایج حاضر تأثیر غذای حاوی پروبیوتیک را از طریق کارایی پروبیوتیک در جهت بهبود فاکتورهای بیوشیمیایی و فعالیت آنزیمهای کبدی در ماهی قزلآلای رنگینکمان، Oncorhynchus mykiss نشان داد.","PeriodicalId":54685,"journal":{"name":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","volume":"16 1","pages":"22-30"},"PeriodicalIF":2.7,"publicationDate":"2021-05-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"89908100","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":3,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"بررسی سرولوژی آلودگی به نئوسپورا کانینوم در گاوهای شیری استان سمنان","authors":"مرضیه بینایی, عماد چنگیزی, حمید استاجی","doi":"10.22059/JVR.2020.291705.2985","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JVR.2020.291705.2985","url":null,"abstract":"زمینۀ مطالعه: در سالهای اخیر، نئوسپورا کانینوم همواره به عنوان یکی از مهمترین علل سقط در گاوهای شیری عنوان شده است. هدف: این مطالعه به منظور بررسی سرولوژیکی آلودگی گاوهای شیری شهرستان سمنان به تک یاخته نئوسپورا کانینوم و تأثیر آن بر روی سقط انجام پذیرفت. روشکار: ۲۳۷ نمونه خون از گاوداریهای مختلف شهرستان سمنان و ۱۰۴ نمونه شیر از چهار سکوی جمعآوری از شهرستانهای سمنان، گرمسار، دامغان و شاهرود تهیه گردید و وجود آنتیبادی علیه این تکیاخته در آنها به کمک روش الایزا (شرکت اسوانوا) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: مطالعه حاضر نشان داد که ۲۷/۸۷ درصد نمونه سرم گاوها مثبت بود. درصد جذب نور در موارد مثبت (PP) از ۱۷/۷۲ تا ۳/۱۳۷ (۶۵/۲۴ ± ۲۱/۱۱۴) متغیر بود. میانگین آلودگی شیر گاو به آنتیبادی در نقاط مختلف استان سمنان ۲۳/۹۵ درصد بود. نتیجهگیری نهایی: در مطالعه حاضر فراوانی آلودگی به نئوسپورا کانینوم در خون و شیر گاو در استان سمنان بسیار بالا میباشد ولی ارتباط معنیداری با سقط جنین مشاهده نگردید (۰۵/۰P>).","PeriodicalId":54685,"journal":{"name":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","volume":"53 1","pages":"1-7"},"PeriodicalIF":2.7,"publicationDate":"2021-05-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83425178","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":3,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
فرشته میرشکار, محمد باقر یخچالی, فریبرز شریعتی شریفی
{"title":"تمایز ملکولی تیپهای تریپانوزما اوانسی در شترهای یک کوهانه (کملوس درومداریوس) در استان سیستان و بلوچستان","authors":"فرشته میرشکار, محمد باقر یخچالی, فریبرز شریعتی شریفی","doi":"10.22059/JVR.2020.275071.2901","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JVR.2020.275071.2901","url":null,"abstract":"زمینۀ مطالعه: تریپانوزوموزیس یکی از بیماریهای انگلی خونی با اهمیت در دامپزشکی با گسترش جهانی است که توسط تریپانوزوما اوانسی (راسته کاینتوپلاستیدا: خانواده تریپانوزوماتیده) با دو تیپ A در شتر، گاو، گاومیش و اسب و B در شتر گزارش شده است. \u0000هدف: تمایز ملکولی آلودگی تریپانوزما اوانسی تیپ A و B در شترهای یک کوهانه (کملوس درومداریوس) در استان سیستان و بلوچستان در جنوب شرق ایران بود. \u0000روشکار: از 369 نفر شتر یک کوهانه در مناطق مختلف استان سیستان و بلوچستان به طور تصادفی نمونه خون ورید وداجی تهیه شد. DNA ژنومی تریپانوزمااستخراج شد و به ترتیب قطعات 205 جفتباز و 436 جفتباز از ژنهای RoTat 1.2 VSG (تریپانوزوما اوانسی تیپ A) و Minicircle genes (تریپانوزوما اوانسی تیپ B) به روش PCR تکثیر گردید. \u0000نتایج: یافتههای ملکولی نشان داد گونه تریپانوزوما عامل آلودگی در تمامی شترهای آلوده استان سیستان و بلوچستان تریپانوزوما اوانسی تیپ A میباشد. \u0000نتیجهگیری نهایی: یافتههای ملکولی نشانگر آن بود که عامل آلودگی در شترهای منطقه مانند اکثر نقاط دنیا فقط تریپانوزوما اوانسی تیپ A میباشد.","PeriodicalId":54685,"journal":{"name":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","volume":"58 6 1","pages":"8-13"},"PeriodicalIF":2.7,"publicationDate":"2021-05-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76939712","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":3,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Katalina Cruz, Tatiana M Corey, Michel Vandenplas, María Trelis, Antonio Osuna, Patrick J Kelly
{"title":"Case report: Control of intestinal nematodes in captive Chlorocebus sabaeus.","authors":"Katalina Cruz, Tatiana M Corey, Michel Vandenplas, María Trelis, Antonio Osuna, Patrick J Kelly","doi":"10.4102/ojvr.v88i1.1903","DOIUrl":"https://doi.org/10.4102/ojvr.v88i1.1903","url":null,"abstract":"<p><p>There are limited data on the efficacy of antiparasitic treatments and husbandry methods to control nematode infections in captive populations of African green monkeys (AGMs), Chlorocebus sabaeus. In faecal egg count (FEC) tests, 10 of the 11 (91%) adult male AGMs captured from the large feral population on the island of St Kitts had evidence of nematode infections, mostly Capillaria (8/11, 73%), Trichuris trichiura (7/11, 64%) and strongylid species (7/11, 64%) specifically (hookworm and Trichostrongylus, 50/50), but also Strongyloides fuelleborni (1/11, 9%). When kept in individual cages with cleaning and feeding regimens to prevent reinfections and treated concurrently with ivermectin (300 µg/kg, given subcutaneously) and albendazole (10 mg/kg, given orally) daily for 3 days, 60% (6/10) of the AGMs were negative at a follow-up FEC at 3 months and by FEC and necropsy at the end of the study 5-8 months later. One monkey appeared to have been reinfected with T. trichiura after being negative by FEC at 3 months post-treatment. Four AGMs were positive for T. trichiura at the 3 month FEC follow-up but were negative at the end of the study after one further treatment regimen. Although initially being cleared of Capillaria following treatment, three AGMs were found to be infected at the end of the study. The ivermectin and albendazole treatment regimen coupled with good husbandry practices to prevent reinfections effectively controlled nematode infections in captive AGMs.</p>","PeriodicalId":54685,"journal":{"name":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","volume":"88 1","pages":"e1-e5"},"PeriodicalIF":2.7,"publicationDate":"2021-05-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8182439/pdf/","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"39058409","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":3,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"OA","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"اثر نانوذره نقره بر عملکرد تولیدی و تولیدمثلی در بلدرچین ژاپنی","authors":"امجد فرزین پور, کیوان سبحانی","doi":"10.22059/JVR.2020.274654.2896","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JVR.2020.274654.2896","url":null,"abstract":"زمینۀ مطالعه:با توجه به آثار متعدد بیولوژیک نانو ذرات، نانوتکنولوژی میتواند نقش عمدهای را در حوزههای پژوهشی در صنعت طیور ایفا نماید. هدف: نانوذره نقره (SNP) دارای خصوصیات ضد باکتریایی، ضدویروسی و ضد قارچی است که استفاده از آن در مزارع پرورش طیور برای ضدعفونی کردن و گندزدایی رو به افزایش است. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر سطوح مختلف SNP بر عملکرد لاشه و تخمگذاری، خصوصیات کیفی و کمی تخم، باروری و جوجه درآوری در بلدرچین ژاپنی بهعنوان یک مدل آزمایشگاهی بود. روشکار: تعداد 96 قطعه بلدرچین شامل 24 قطعه بلدرچین نر (1 قطعه در هر تکرار) و 72 قطعه بلدرچین ماده (3 قطعه در هر تکرار) در قالب طرح کاملا تصادفی به 4 گروه آزمایشی با 6 تکرار اختصاص یافتند. گروههای آزمایشی شامل صفر (شاهد)، 4، 8 و 12 پیپیام SNP بود که در آب آشامیدنی در اختیار پرندگان قرار گرفت. پارمترهای کمی و کیفی و تعیین درصد باروری و جوجه درآوری تخمهای تولیدی بهصورت هفتگی انجام شد. همچنین، در پایان دوره آزمایش، وزن بدن و وزن نسبی اندامهای داخلی بدن توزین گردید. نتایج: وزن کبد و کلیه در گروههای دریافتکننده SNP افزایش پیدا کرد (05/0>p ). وزن تخم در گروههای دریافتکننده SNP در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافت (05/0p p ). ضخامت و شاخص شکل تخم در گروههای 4، 8 و 12 پیپیام SNP در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافت (05/0>p )؛ درحالیکه، سایر پارامترهای کمی و کیفی تخم شامل وزن پوسته تخم، غشای پوسته تخم و حجم تخم تحت تأثیر گروههای آزمایشی قرار نگرفتند. نتایج نشان داد که گروههای 4، 8 و 12 پیپیام SNP موجب افزایش درصد باروری در پرندگان شدند (05/0>p )؛ همچنین، افزایش درصد جوجه درآوری در گروههای دریافتکننده SNP معنیدار نشد (05/0p >). نتیجهگیری نهایی: نتایج حاضر نشان داد که استفاده از SNP در سطح 4 و 8 پیپیام میتواند تولید تخم، نرخ باروری و جوجه درآوری را در بلدرچین ژاپنی بهبود بخشد.","PeriodicalId":54685,"journal":{"name":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","volume":"11 1","pages":"115-123"},"PeriodicalIF":2.7,"publicationDate":"2021-03-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"78285857","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":3,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"اثر افزودن گیاه دارویی کاکوتی بر عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی و برخی شاخصههای کیفی گوشت برههای پرواری عربی-رومانف","authors":"پروین علیمیرزایی, مرتضی چاجی","doi":"10.22059/JVR.2020.293367.2995","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JVR.2020.293367.2995","url":null,"abstract":"زمینۀ مطالعه: استفاده از افزودنیهایی نظیر گیاهان دارویی ممکن است منجر به بهبود فرآیند هضم و تخمیر و در نتیجه تولید حیوان شود. \u0000هدف: آزمایش حاضر با هدف تعیین بهترین مقدار استفاده از گیاه کاکوتی در جیره برههای پرواری و یافتن اثر آن بر ویژهگیهای هضمی، تخمیری، عملکردی، خونی و کیفی لاشه و گوشت انجام شد. \u0000روشکار: مقادیر مختلف کاکوتی (0، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0، 1 درصد) به یک جیره بره پرواری افزوده شد و بهترین جیره با روش تولید گاز انتخاب شد، سپس در تغذیه برههای نر با میانگین وزن 2±41 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 6 تکرار استفاده شد. جیرههای انتخاب شده برای تغذیه برهها شامل: جیره شاهد (فاقد کاکوتی) و جیره شاهد مکمل شده با مقادیر 2/0 یا 4/0 درصد کاکوتی بودند. مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی، عملکرد پروار، فراسنجههای خونی و تخمیری شکمبه، جمعیت پروتوزوآ، برخی ویژهگیهای کیفی گوشت اندازهگیری شدند. در پایان دوره برهها کشتار و اجزای لاشه مورد تجزیه و وزن کشی قرار گرفت. \u0000نتایج: نتایج آزمایش نشان داد که پتانسیل تولید گاز، عامل تفکیک، ماده آلی واقعا تجزیه شده، ماده خشک مصرفی، قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی، پروتئین، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، غلظت گلوکز، کلسترول، تریگلیسرید، نیتروژن اورهای خون، جمعیت پروتوزوآ، تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفت. برای میانگین افزایش وزن روزانه، کل اضافه وزن برهها، تولید توده میکروبی بین جیرههای آزمایشی تفاوت معنیداری وجود داشت و در تیمار حاوی 2/0 درصد کاکوتی بیشترین مقدار بود. ویژهگی آنتی اکسیدانی و شاخصهای رنگ سنجی و pH گوشت تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. \u0000نتیجهگیری نهایی: در کل طبق آزمایشهای دامی بهترین مقدار استفاده از گیاه کاکوتی ۲/۰ درصد بود که در برخی از صفات تخمیری و عملکردی بهبود ایجاد کرد.","PeriodicalId":54685,"journal":{"name":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","volume":"32 1","pages":"31-43"},"PeriodicalIF":2.7,"publicationDate":"2021-03-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"78672505","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":3,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"کلون و بیان پروتئین حدت CFP-10 مایکوباکتریوم بویس سویه AN5","authors":"رضا عارف پژوهی, تقی زهرایی صالحی, نادر مصوری, زهرا شمس نجف آبادی, رامک یحیی رعیت","doi":"10.22059/JVR.2019.281406.2932","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JVR.2019.281406.2932","url":null,"abstract":"زمینۀ مطالعه:سل گاوی به وسیله گونه مایکوباکتریوم بویس ایجاد میشود و اثرات مهمی در بهداشت عمومی و اقتصادی از جمله تجارت حیوانات و تولید دارد. برنامه کنترل مرسوم براساس آزمایش پوستی و کشتار گاوهای آلوده به سل است. علیرغم اعتماد به این آزمایش، واکنشهای مثبت کاذب از معایب آن به شمار میرود که جهت رفع آن استفاده از پروتئینهایی با ویژگی بالاتر توصیه میگردد. هدف: مطالعه حاضر به منظور کلون، بیان و تخلیص پروتئین نوترکیب CFP-10 به عنوان آنتیژن مایکوباکتریوم بویس صورت گرفت. روشکار: ژن پروتئین CFP-10 با استفاده از تکنیک واکنش زنجیره پلیمراز تکثیر شد. محصول واکنش پس از هضم توسط دو آنزیم EcoRI و HindIII در وکتور pET23a(+) کلون شد و بعد از ترانسفورماسیون در سلول DH5α E. coli تکثیر گردید. پس از الحاق و تعیین توالی، وکتور کلون شده در سلول بیانی BL21 E. coli ترانسفورم شد. جهت القاء، از ایزپروپیل-دی-بتا-تیوگالاکتوپیرانوزید استفاده گردید. جهت انحلال اجسام تودهای در پلت سلولی از اوره 8 مولار استفاده شد. پس از تخلیص پروتئین نوترکیب با رزین نیکل، حذف اوره با گرادیان کاهنده انجام گرفت. نتایج: صحت کلون ژن CFP-10 با تعیین توالی اثبات گردید. بیان پروتئین CFP-10 با استفاده از مونوکلونال آنتیبادی اختصاصی با وسترن بلاتینگ اثبات شد. نتایج تعیین توالی ژن در کنار وسترن بلاتینگ، حاکی از آن بود که پروتئین نوترکیب بدست آمده در وزن مولکولی حدود 10 کیلو دالتون به خوبی بیان و تخلیص گردیده است. نتیجهگیری نهایی: نتایج نشان داد که ژنcfp-10 به خوبی در سیستم پروکاریوتی کلون، بیان گردید و پروتئین CFP-10 میتواند جهت مطالعات بیشتر در تولید کیتهای تشخیصی علیه سل گاوی مورد استفاده قرار گیرد.","PeriodicalId":54685,"journal":{"name":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","volume":"87 1","pages":"124-132"},"PeriodicalIF":2.7,"publicationDate":"2021-03-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83781656","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":3,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
وحید محمدی, سید داود شریفی, محسن شرفی, عبداله محمدی-سنگ چشمه
{"title":"تأثیر مکمل ال-کارنیتین در جیرهی جوجهخروسهای نابالغ بر بافتشناسی بیضه، شاخصهای اسپرماتوژنز و لیپوپروتئینهای پلاسما در پیک تولید","authors":"وحید محمدی, سید داود شریفی, محسن شرفی, عبداله محمدی-سنگ چشمه","doi":"10.22059/JVR.2020.290133.2977","DOIUrl":"https://doi.org/10.22059/JVR.2020.290133.2977","url":null,"abstract":"زمینۀ مطالعه: پروفایل لیپوپروتئین پلاسما یکی از مکانیسمهای مؤثر در توسعهی بافت بیضه و فرآیند اسپرماتوژنز در خروسها است. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مکمل ال-کارنیتین در جیرهی جوجه خروسهای نابالغ بر هیستولوژی بیضه، شاخصهای اسپرماتوژنز و لیپوپروتئینهای پلاسما در پیک تولید اجرا شد. روشکار: 12 قطعه خروس مادر گوشتی سویهی راس (12 هفتگی) به مدت 22 هفته، در یک طرح کاملا تصادفی با دو تیمار (سطوح صفر و 250 میلیگرم بر کیلوگرم ال-کارنیتین در جیره) و شش تکرار استفاده شد. برنامهی خوراکدهی و نوردهی بر اساس کاتالوگ سویهی راس 308 انجام گرفت. برای دستیابی به اهداف تحقیق، در سن 34 هفتگی بهطور تصادفی چهار پرنده از هر تیمار انتخاب و پس از خونگیری از سیاهرگ زیر بال کشتار شدند. در نهایت غلظت کلسترول، LDL و HDL پلاسما با استفاده از کیت تجاری مخصوص و شاخصهای بافتی بیضه (تعداد سلولهای اسپرمساز، سلولهای سرتولی، قطر لوله منیساز، ارتفاع اپیتلیوم منیساز، ضریب تمایز لولهای و ضریب اسپرماتوژنز) پس از تهیه مقاطع پارافینی پنج میکرومتری، با نرم افزار SAS بررسی شدند. نتایج: نتایج نشان داد که تعداد لولههای منیساز و سلولهای سرتولی به طور معنیداری تحت تأثیر ال-کارنیتین جیرهای قرار گرفت (05/0>p ). مکملسازی ال-کارنیتین در جیره جوجهخروسها پیش از بلوغ جنسی باعث افزایش معنیداری در شاخص اسپرماتوژنز (003/0>p )، و شاخص تمایز لولهای (02/0>p ) شد. میزان HDL بهطور معنیداری تحت تأثیر مکمل ال-کارنیتین قرار گرفت (007/0>p ). یک تمایل به معنیداری در غلظت LDL (09/0=p )، و نسبت HDL/LDL (059/0=p )، بین تیمارها مشاهده شد، ولی بین تیمارها تفاوت معنیداری از لحاظ کلسترول مشاهده نشد. نتیجهگیری نهایی: بر اساس نتایج این مطالعه، تغذیه جوجهخروسهای نابالغ با 250 میلیگرم ال-کارنیتین توسعهی بافت بیضه و فرآیند اسپرماتوژنز را بهبود میبخشد.","PeriodicalId":54685,"journal":{"name":"Onderstepoort Journal of Veterinary Research","volume":"36 4","pages":"94-102"},"PeriodicalIF":2.7,"publicationDate":"2021-03-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"72610053","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":3,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}