Annales Academiae Medicae Silesiensis最新文献

{"title":"Factors influencing the choice of specialization in psychiatry among students of medical universities – a review","authors":"Arkadiusz Wilczek, Anna Rogalska","doi":"10.18794/aams/159059","DOIUrl":"https://doi.org/10.18794/aams/159059","url":null,"abstract":"WSTĘP: Rosnąca liczba osób zmagających się z zaburzeniami psychicznymi negatywnie wpływa na niestabilną sytuację kadrową wśród lekarzy psychiatrów zarówno w Polsce, jak i na świecie. Celem pracy było określenie i zgrupowanie czynników wpływających na wybór specjalizacji z psychiatrii przez studentów medycyny na świecie.\u0000METODY: Przeszukano zasoby pięciu internetowych baz danych i serwisów (PubMed, Base, Embase, Google Scholar, ResearchGate) z okresu 2014–2022, wykorzystując następujące słowa kluczowe w języku angielskim: „psychiatry”, „career choice”, „medical student” oraz „attitude to psychiatry”.\u0000WYNIKI: Do ostatecznej analizy zakwalifikowano 21 publikacji. Większość z nich (n = 16) stanowiła opis wyników badań wykorzystujących autorskie ankiety i narzędzia walidowane. Wyodrębniono cztery kategorie czynników: osobowościowe i społeczne, związane z psychiatrią na studiach, wynikające z charakteru specjalizacji oraz wynikające z pracy z pacjentami leczonymi psychiatrycznie. Czynniki pozytywnie wpływające na wybór specjalizacji to uczestnictwo w zajęciach dodatkowych z psychiatrii oraz obecność osoby z zaburzeniami psychicznymi w otoczeniu studenta. Czynniki negatywne to stygmatyzacja zaburzeń psychicznych w społeczeństwie i towarzyszący temu negatywny wizerunek specjalizacji.\u0000WNIOSKI: Analizując artykuły naukowe w internetowych bazach danych i serwisach, zaobserwowano brak w Polsce badań w tym obszarze. Powinno to skłonić do dalszych analiz i próby podjęcia takich badań w kraju. Umożliwiłoby to poprawę wizerunku specjalizacji, wzrost zainteresowania psychiatrią wśród studentów, a także pełne wykorzystanie miejsc specjalizacyjnych.","PeriodicalId":245779,"journal":{"name":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","volume":"154 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129177178","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Chronic and acute pancreatitis elastography – current knowledge","authors":"Agnieszka M. Sepioł, Maciej M. Cebula","doi":"10.18794/aams/159357","DOIUrl":"https://doi.org/10.18794/aams/159357","url":null,"abstract":"Niniejsza praca stanowi przegląd dostępnych badań dotyczących elastografii ultrasonograficznej jako metody diagnostyki przewlekłego lub ostrego zapalenia trzustki. Dokonano przeglądu dwudziestu ośmiu artykułów opublikowanych w latach 2004–2022, zawierających słowa kluczowe związane z elastografią oraz ostrym i przewlekłym zapaleniem trzustki, z wykorzystaniem baz i wyszukiwarek takich jak PubMed, Scopus, Google Scholar i Web of Science. Ostre i przewlekłe zapalenie trzustki powoduje zwiększenie sztywności miąższu trzustki, co można zmierzyć za pomocą elastografii odkształceniowej lub fali poprzecznej. Liczne badania przyniosły obiecujące wyniki i wydaje się, że możliwe jest zastosowanie elastografii jako rutynowej techniki w diagnostyce przewlekłego lub ostrego zapalenia trzustki. Niemniej jednak podczas wykonywania elastografii należy wziąć pod uwagę pewne ograniczenia, takie jak wiek czy masa ciała.","PeriodicalId":245779,"journal":{"name":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","volume":"28 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125433162","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Knowledge of students of selected fields of study on specific eating disorders","authors":"Michał Górski, B. Całyniuk, Jagoda Garbicz, K. Szynal, R. Polaniak, Karolina Górska","doi":"10.18794/aams/158557","DOIUrl":"https://doi.org/10.18794/aams/158557","url":null,"abstract":"Zaburzenia odżywiania to dynamicznie rozwijająca się grupa zaburzeń psychicznych. Charakteryzują się patologicznym sposobem przyjmowania pokarmu oraz zaburzeniami w odczuwaniu głodu i sytości. W obrazie klinicznym dominują destrukcyjne zachowania żywieniowe, nieprawidłowy obraz własnego ciała oraz obsesja dotycząca kontrolowania masy ciała. Celem pracy była ocena wiedzy na temat jadłowstrętu psychicznego (anorexia nervosa – AN) i żarłoczności psychicznej (bulimia nervosa – BN) wśród studentów wybranych kierunków studiów.Grupę respondentów stanowili studenci kierunków lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, dietetyki i psychologii. Badaniem kwestionariuszowym objęto 955 respondentów (799 kobiet oraz 156 mężczyzn). W analizach statystycznych przyjęto poziom prawdopodobieństwa 0,05.Ponad 85% badanych prawidłowo wskazało definicję AN i BN. Wiedza na temat czynników ryzyka, powikłań czy kryterium diagnostycznego tych schorzeń wahała się w zakresie 20–60%. Największą wiedzę posiadali studenci kierunków lekarskiego oraz psychologii. Respondenci, którzy chorowali w przeszłości na zaburzenia odżywiania, posiadali większą wiedzę niż osoby nigdy na nie niechorujące.Wiedza na temat zaburzeń odżywiania wśród studentów kierunków lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, dietetyki oraz psychologii jest wybiórcza i niewystarczająca do pracy z pacjentami chorującymi na zaburzenia odżywiania. Sugeruje to konieczność stałej edukacji w badanym aspekcie.","PeriodicalId":245779,"journal":{"name":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","volume":"70 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124603415","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Prevention of thromboembolic complications in patients with atrial fibrillation and obesity","authors":"Izabela Kolasa, B. Średniawa","doi":"10.18794/aams/158478","DOIUrl":"https://doi.org/10.18794/aams/158478","url":null,"abstract":"Migotanie przedsionków (atrial fibrillation – AF) jest arytmią występującą u 1–2% populacji. Aby zapobiec powikłaniom zakrzepowo-zatorowym w grupie chorych z AF, zaleca się stosowanie przewlekłego, doustnego leczenia przeciwkrzepliwego. Otyłość jest czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju i progresji AF, a stosowanie doustnych antykoagulantów u chorych z nadmiernym poziomem tkanki tłuszczowej może sprawiać trudności. \u0000Powszechnie stosowane są antagonisty witaminy K (vitamin K antagonist – VKA) oraz doustne antykoagulanty niebędące antagonistami witaminy K (non-vitamin K antagonist oral anticoagulants – NOAC). W przypadku VKA u pacjentów otyłych należy spodziewać się dłuższego czasu oczekiwania oraz zastosowania wyższej dawki leków do osiągnięcia docelowych wartości międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (international normalized ratio – INR). Nie zostało poznane, czy zakres terapeutyczny INR powinien zmieniać się w zależności od wskaźnika masy ciała (body mass index – BMI) lub masy ciała.\u0000Do NOAC należą inhibitory czynnika Xa oraz bezpośrednie inhibitory trombiny. Dowiedziono, że stosowanie NOAC u otyłych pacjentów jest skuteczne i bezpieczne. W grupie chorych z AF i otyłością olbrzymią lub z masą ciała > 120 kg w prewencji powikłań zakrzepowo-zatorowych należy rozważyć stosowanie VKA lub oznaczanie stężenia substancji w osoczu ze względu na ograniczoną ilość danych.","PeriodicalId":245779,"journal":{"name":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129176290","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Type D personality in patients with colorectal cancer","authors":"Angelina Kaleta-Pilarska","doi":"10.18794/aams/156180","DOIUrl":"https://doi.org/10.18794/aams/156180","url":null,"abstract":"Ze względu na znaczenie problemu dla zdrowia publicznego oraz dotychczasowy brak zgodności w opublikowanych badaniach dotyczących typu osobowości, który może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na nowotwory, zrealizowano badanie, którego celem była ocena częstości oraz podstawowych demograficznych, społecznych i zdrowotnych okoliczności występowania osobowości typu D i jej diagnostycznych składowych u chorych z rakiem jelita grubego w okresie bezpośrednio poprzedzającym interwencję chirurgiczną.W badaniu kwestionariuszowym wzięło udział 200 pacjentów z rozpoznanym rakiem jelita grubego. W celu zidentyfikowania ostatecznych predyktorów mających wpływ na występowanie osobowości typu D i jej diagnostycznych składowych wykonano analizę regresji logistycznej wraz z weryfikującą parametryzacją za pomocą automatycznej selekcji wstecznej.W całej grupie cechy osobowości typu D miało 55% badanych. Wśród uwarunkowań mających wpływ na występowanie osobowości typu D były zmienne: płeć, wykształcenie, zadowolenie z opieki medycznej, występowanie chorób przewlekłych oraz stan sprawności pacjenta. Do wymiaru negatywna emocjonalność (NE) zakwalifikowano 89,5% badanych, natomiast do wymiaru hamowanie społeczne (HS) 57,5% badanych. Wśród uwarunkowań mających wpływ na występowanie NE były zmienne: religia, sytuacja finansowa oraz choroby przewlekłe. Z kolei na występowanie HS wpływ miały zmienne: płeć, wykształcenie, zadowolenie z opieki medycznej oraz stan sprawności pacjenta.Osobowość typu D występuje częściej u kobiet, u pacjentów z wykształceniem niższym niż średnie oraz u pacjentów z chorobami przewlekłymi. Kwalifikacja do wymiaru NE jest częstsza w przypadku występowania chorób przewlekłych, zadowolenia z sytuacji finansowej oraz deklarowanej religijności. Kwalifikacja do wymiaru HS jest częstsza u kobiet oraz u pacjentów z wykształceniem niższym niż średnie.","PeriodicalId":245779,"journal":{"name":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","volume":"21 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132064380","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Regulations on combating epidemic threats in Poland and COVID-19 pandemic – review and assessment of implemented solutions","authors":"Klaudia Alcer, Anita Błachut, Piotr Romaniuk","doi":"10.18794/aams/155311","DOIUrl":"https://doi.org/10.18794/aams/155311","url":null,"abstract":"Pandemia COVID-19 miała duży wpływ na funkcjonowanie całego świata, a konsekwencje tego wydarzenia w dalszym ciągu są widoczne w różnych dziedzinach funkcjonowania państw. W ramach walki z zaistniałym kryzysem Polska wdrożyła regulacje prawne mające pomóc zwalczać negatywne skutki epidemii bądź je minimalizować. Celem pracy jest ocena regulacji dotyczących zwalczania zagrożeń epidemicznych oraz ich zmian w czasie pandemii. Przeglądu ustaw dokonano na podstawie Internetowego Systemu Aktów Prawnych (ISAP) oraz Biuletynu Informacji Publicznej (BIP). \u0000Przepisy odnoszące się do zwalczania zagrożeń epidemicznych w Polsce proponują rozwiązania mogące pomóc w przeciwdziałaniu pandemii zarówno w sferze bezpośrednio związanej z kwestiami medycznymi, jak i społecznymi czy ekonomicznymi. Analiza obowiązujących regulacji oraz piśmiennictwa ujawniła jednak problem niedopasowania istniejących przepisów do faktycznych potrzeb związanych z realnymi zjawiskami epidemiologicznymi, a pierwsze tygodnie pandemii, szczególnie jeśli chodzi o stosowanie tych norm, uwidoczniły duży chaos. Regulacje wprowadzane już w czasie pandemii również cechowały się szeregiem nieścisłości i niejasności. Należy podjąć próbę stworzenia lepiej skoordynowanego planu na wypadek kolejnej pandemii oraz przeprowadzić ewaluację przepisów w razie innych sytuacji kryzysowych, aby uniknąć błędów i chaosu widocznego przy COVID-19.","PeriodicalId":245779,"journal":{"name":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114092587","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"In vivo comparison of small- and large-bore aspiration catheters in patients with ST elevation myocardial infarction","authors":"K. Pigoń, E. Radzik, M. Pękała, Natalia Tomecka, A. Tomasik, E. Nowalany-Kozielska","doi":"10.18794/aams/156387","DOIUrl":"https://doi.org/10.18794/aams/156387","url":null,"abstract":"Trombektomia aspiracyjna jest zalecana jedynie u wybranych pacjentów z zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST (ST elevation myocardial infarction – STEMI). Analiza z wykorzystaniem optycznej tomografii koherencyjnej wykazała ograniczenia niektórych cewników aspiracyjnych w usuwaniu skrzepliny. Ponadto testy in vitro wskazują na istotne różnice w ich skuteczności zależnie od konstrukcji końcówki dystalnej oraz wewnętrznej średnicy. Celem pracy jest porównanie skuteczności przezskórnej interwencji wieńcowej (percutaneous coronary intervention – PCI) z zastosowaniem trombektomii aspiracyjnej oraz bez jej użycia, a także sprawdzenie skuteczności różnych cewników w zależności od ich wewnętrznej średnicy.Badaniem objęto 773 chorych ze STEMI: 586 chorych tylko po PCI (grupa Ctrl) oraz 187 chorych po PCI i trombektomii. Cewniki podzielono na te o dużym otworze (large-bore – LB), zastosowane u 146 pacjentów (grupa LB), oraz te o wąskim otworze (small-bore – SB) – u 41 pacjentów (grupa SB). Porównano perfuzję mięśnia sercowego, frakcję wyrzutową lewej komory (left ventricular ejection fraction – LVEF) i długoterminową śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny. Analizę statystyczną oparto na nieparametrycznej analizie przeżycia ANOVA oraz Kaplana i Meiera.Grupy charakteryzowała stronniczość wyboru w odniesieniu do danych demograficznych oraz prezentacji angiograficznej zawału mięśnia sercowego. W porównaniu z grupą Ctrl grupy LB i SB były młodsze, prezentowały wolniejszy przepływ nasierdziowy i większy materiał zakrzepowy w klasyfikacji TIMI (Thrombolysis in Myocardial Infarction). W grupie SB, w porównaniu z grupą Ctrl, obserwowano nieistotny trend w kierunku gorszej perfuzji mięśnia sercowego. Grupa LB miała niższą LVEF przed wypisem w porównaniu z grupą Ctrl. Długoterminowa umieralność z przyczyn ogólnych była porównywalna we wszystkich grupach.Nie mamy wystarczających dowodów na to, że cewniki SB są mniej skuteczne. Pozytywną obserwacją jest fakt, że długoterminowa śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny w grupie pacjentów po trombektomii aspiracyjnej jest porównywalna z tą w grupie kontrolnej, wymaga ona jednak potwierdzenia w przyszłych badaniach.","PeriodicalId":245779,"journal":{"name":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","volume":"235 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-09","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116084632","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"The role of oxidative stress in gestational diabetes","authors":"Kamila Stopińska, Adrianna Marzec","doi":"10.18794/aams/156160","DOIUrl":"https://doi.org/10.18794/aams/156160","url":null,"abstract":"Cukrzyca ciążowa (gestational diabetes mellitus – GDM) jest jedną z najczęstszych chorób prowadzących do powikłań w trakcie ciąży. Zauważono, że GDM towarzyszy nasilenie stresu oksydacyjnego. Celem niniejszej pracy jest podsumowanie stanu wiedzy na temat wpływu stresu oksydacyjnego na występowanie i przebieg GDM oraz jej odległe skutki. Przegląd ma także na celu sprawdzenie potencjalnych implikacji klinicznych związanych z GDM. Przeszukano bazy danych takie jak Pubmed, Scopus i Google Scholar. Artykuły wyszukiwano m.in. z użyciem fraz „gestational diabetes mellitus” i „oxidative stress”. Wykazano istotnie wyższy poziom stresu oksydacyjnego u kobiet z GDM, zarówno we krwi, jak i w łożysku. Stres oksydacyjny może być ściśle związany z patogenezą GDM. Ze względu na istotną rolę stresu oksydacyjnego w patofizjologii GDM wiele badań skupia się na poszukiwaniu substancji, które mogą zmniejszyć stężenie prooksydantów i zwiększyć udział antyoksydantów, tym samym poprawiając potencjał oksydacyjny. Stres oksydacyjny odgrywa kluczową rolę w patogenezie i patofizjologii GDM. Ponieważ jest to choroba, która może prowadzić do wielu powikłań zarówno u matki, jak i u płodu, jej wczesne wykrycie i skuteczne leczenie wymaga szczególnej uwagi. Ocena możliwości zastosowania parametrów stresu oksydacyjnego jako biomarkerów do wczesnego wykrywania GDM wymaga dalszych szczegółowych badań.","PeriodicalId":245779,"journal":{"name":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","volume":"80 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115002464","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Hydrocephalus – a typical radiological symptom?","authors":"Marta Marek, Agata Macionga, K. Szopińska, E. Kluczewska","doi":"10.18794/aams/155107","DOIUrl":"https://doi.org/10.18794/aams/155107","url":null,"abstract":"Wodogłowie może mieć wiele przyczyn. Zadaniem lekarza radiologa oprócz stwierdzenia poszerzenia układu komorowego na podstawie diagnostyki obrazowej jest próba określenia przyczyny takiego stanu. Autorki pragnęły przybliżyć kwestię powstawania płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) oraz zagadnienia związane z zaburzeniem krążenia PMR. Celem pracy było również przedstawienie aktualnej klasyfikacji wodogłowia w celu ułatwienia komunikacji pomiędzy lekarzami – radiologiem i neurologiem. Istotne jest zwrócenie uwagi radiologów na fakt, że wodogłowie nie jest jedynie objawem radiologicznym, ale może być związane z zaburzeniami obrazu klinicznego dotkniętych nim pacjentów.","PeriodicalId":245779,"journal":{"name":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","volume":"2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128976067","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Do physicians lead healthier lifestyles than when they were students?","authors":"Tomasz Klocek, Przemysław Witek, P. Wawrzonkowski, A. Binek, Nadia Woźniak, Łukasz Krzych","doi":"10.18794/aams/152878","DOIUrl":"https://doi.org/10.18794/aams/152878","url":null,"abstract":"Styl życia jest głównym determinantem zdrowia, może jednak zmieniać się z biegiem lat. Studentów cechują zwykle „gorsze” zachowania zdrowotne niż te u osób dorosłych. To ciekawe zjawisko nie było badane w środowisku lekarskim. Celem pracy była ocena stylu życia lekarzy w porównaniu z ich zachowaniami z lat studenckich.Badanie przekrojowe przeprowadzono w 2020 r. z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza oceniającego różne elementy stylu życia, które klasyfikowano jako „zdrowe” lub „niezdrowe” na podstawie rekomendacji Światowej Organizacji Zdrowia. W badaniu uczestniczyło 112 lekarzy (64,3% mężczyzn i 35,7% kobiet); mediana wieku wynosiła 37 lat (IQR 36–38). Wyniki porównano z danymi otrzymanymi w tej grupie na podstawie tego samego kwestionariusza dystrybuowanego w latach 2003–2005, tj. gdy badani byli studentami medycyny.Zaobserwowano istotne, korzystne zmiany dotyczące rzadszego spożycia posiłków z dużą zawartością soli kuchennej (p < 0,01) oraz częstszego spożycia warzyw i owoców (p < 0,01). Zaobserwowano zwiększenie częstości picia kawy (p < 0,01). W pozostałym zakresie nawyki żywieniowe i stosowanie używek pozostawały niezmienne. Nie stwierdzono różnic dotyczących aktywności fizycznej, występowania stresu oraz jego charakteru (mobilizujący/destabilizujący).Styl życia lekarzy nie zmienia się znacząco w porównaniu z latami studenckimi, co można wiązać z przyzwyczajeniami z lat młodości.","PeriodicalId":245779,"journal":{"name":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","volume":"15 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-06","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115414354","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}