Nowa Audiofonologia最新文献

{"title":"Hearing loss in Apert syndrome","authors":"Marta Dzięgielewska, Henryk Skarżyński","doi":"10.17431/na/166254","DOIUrl":"https://doi.org/10.17431/na/166254","url":null,"abstract":"Zespół Aperta (ang. Apert syndrome, AS) to zespół wad wrodzonych charakteryzujący się palcozrostem rąk i stóp, przedwczesnym zarastaniem szwów czaszkowych, zaburzeniami \u0000w obrębie twarzoczaszki. W zespole często występują nieprawidłowości w budowie ucha zewnętrznego, wady kosteczek słuchowych oraz wady ucha wewnętrznego. Ze względu na odmienności anatomiczne pacjenci są predysponowani do przewlekłego wysiękowego zapalenie ucha środkowego wtórnego, do dysfunkcji trąbek słuchowych, nieprawidłowej anatomii nosogardzieli i/lub rozszczepu podniebienia, które z kolei mogą prowadzić do niedosłuchu. Niedosłuch w zespole Aperta występuje u 80% pacjentów, z czego zdecydowaną większość stanowi niedosłuch przewodzeniowy (93%), a w dalszej kolejności – niedosłuch mieszany (5%) oraz niedosłuch zmysłowo-nerwowy (2%). Niedosłuch wrodzony występuje \u0000u 3–6% dzieci z tym zespołem.Celem pracy jest przedstawienie opisu przypadku pacjentki z zespołem Aperta, która zgłosiła się do Poradni Otolaryngologicznej Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu (IFPS) z powodu postępującego niedosłuchu, oraz próba usystematyzowania postępowania z niedosłuchem \u0000w tym zespole.Pacjent z zespołem Aperta powinien być objęty wczesną opieką otolaryngologiczną, która zapewni diagnostykę oraz leczenie niedosłuchu, czego rezultatem będzie lepsze funkcjonowanie pacjenta","PeriodicalId":214555,"journal":{"name":"Nowa Audiofonologia","volume":" 599","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-04-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140682490","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Use of hyperbaric oxygen therapy as an adjunct to glucocorticosteroids treatment in sudden deafness - a retrospective study","authors":"P. Skarżyński, Aleksandra Kołodziejak, Elżbieta Gos, M. Skarżyńska, Natalia Czajka, Henryk Skarżyński","doi":"10.17431/na/170918","DOIUrl":"https://doi.org/10.17431/na/170918","url":null,"abstract":"Przeprowadzono retrospektywne badanie kliniczne w celu oceny wyników leczenia u pacjentów z nagłą głuchotą. Porównano dwie metody leczenia: glikokortykosteroidami skojarzonymi z hiperbaryczną terapią tlenową oraz samymi glikokortykosteroidami.W badaniu wzięło udział 65 dorosłych pacjentów z nagłym niedosłuchem czuciowo nerwowym podzielonych na dwie grupy: 1) 37 pacjentów leczonych glikokortykosteroidami podawanymi dobębenkowo i doustnie oraz hiperbaryczną terapią tlenową oraz 2) 28 pacjentów leczonych glikokortykosteroidami podawanymi dobębenkowo i doustnie, bez hiperbarycznej terapii tlenowej. Ocenę audiologiczną przeprowadzono za pomocą audiometrii tonalnej.Poprawa słuchu mierzona jako poprawa średniego tonu czystego wyniosło 12 dB HL u pacjentów leczonych glikokortykosteroidami w połączeniu z hiperbaryczną terapią tlenową i 13,7 dB HL u pacjentów leczonych tylko glikokortykosteroidami. Całkowite wyleczenie lub wyraźną poprawę zaobserwowano u 27,8% pacjentów z pierwszej grupy i 25,5% z drugiej grupy. W obu grupach największy i zbliżony odsetek stanowili pacjenci, u których poprawa progów słyszenia była mniejsza niż 10 dB HL.Pacjenci leczeni glikokortykosteroidami i hiperbaryczną terapią tlenową oraz pacjenci leczeni tylko glikokortykosteroidami osiągnęli podobną poprawę słyszenia. Prospektywne, kontrolowane i randomizowane badanie kliniczne mogłoby dostarczyć rzetelnej wiedzy dotyczącej stosowania hiperbarycznej terapii tlenowej w leczeniu nagłej głuchoty.","PeriodicalId":214555,"journal":{"name":"Nowa Audiofonologia","volume":" 72","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-04-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140683389","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Efficacy of cochlear implantation in children with single-sided deafness – review and\u0000characteristics of selected publications","authors":"Dorota Pastuszak, A. Obrycka, P. Skarżyński, E. Włodarczyk, Henryk Skarżyński","doi":"10.17431/na/170895","DOIUrl":"https://doi.org/10.17431/na/170895","url":null,"abstract":"Osoby z jednostronną głuchotą mają trudności z rozumieniem mowy w trudnych warunkach akustycznych oraz z lokalizacją źródła dźwięku. Przyczyną tych problemów jest brak słyszenia dwuusznego. W przypadku dzieci konsekwencją braku słyszenia binauralnego jest także występujące częściej niż u dzieci ze słuchem prawidłowym opóźnienie w rozwoju mowy oraz trudności w nauce. Przywrócenie słyszenia dwuusznego u osób dorosłych z nabytą jednostronną głuchotą możliwe jest dzięki zastosowaniu implantu ślimakowego. Rozwiązanie to jest coraz częściej stosowane również w grupie dzieci z jednostronną głuchotą ze względu\u0000na uzyskiwane efekty zastosowania implantu ślimakowego u dorosłych. Celem niniejszej pracy jest dokonanie przeglądu publikacji dotyczących leczenia jednostronnej głuchoty za pomocą implantu ślimakowego, oceniających skuteczność stosowania tej metody u dzieci z jednostronną głuchotą.Publikacje pozyskano, korzystając z wyszukiwania elektronicznego w bazach PubMed oraz Ovid. Przyjęto następujące kryteria włączenia do przeglądu literatury: badania zostały wykonane w grupie dzieci ze zdiagnozowaną jednostronną głuchotą, leczonych za pomocą implantu ślimakowego oraz zawierały wyniki oceny skuteczności interwencji związanej z zastosowanym leczeniem.Otrzymano 18 publikacji spełniających przyjęte kryteria. W trzech publikacjach przedstawione zostały korzyści z wszczepionego implantu ślimakowego w zakresie redundancji binauralnej oraz efektu wyciszenia binauralnego (ang. squelch), natomiast w pięciu – w zakresie efektu cienia głowy. W pięciu pracach wykazano także poprawę możliwości lokalizacji dźwięku, w sześciu zaś wykazano poprawę funkcjonowania pacjenta po wszczepieniu implantu ślimakowego w ocenie subiektywnej z wykorzystaniem badań kwestionariuszowych. W dwóch analizowanych pracach wykazano, że u dzieci z nieleczoną jednostronną głuchotą wystąpiło opóźnienie w rozwoju mowy w stosunku do normy rozwojowej.Z przeprowadzonej analizy wynika, że zastosowanie implantu ślimakowego u dzieci z jednostronną głuchotą pozwala na poprawę obiektywnych i subiektywnych wyników percepcji słuchowej. Korzyści z implantu ślimakowego w zakresie słyszenia dwuusznego w grupie dzieci z wrodzoną jednostronną głuchotą, u których nie zastosowano takiego leczenia we wczesnym dzieciństwie, są ograniczone. Należy przy tym podkreślić, że w literaturze przedmiotu wciąż mało jest doniesień na temat leczenia jednostronnej głuchoty u dzieci za pomocą implantu ślimakowego. Co więcej, istniejące badania opierają swoje wyniki na małych grupach pacjentów. Także z tego powodu dotychczas nie zostały zidentyfikowane czynniki wpływające na możliwość przywrócenia słyszenia dwuusznego u dzieci. Konieczne jest zatem prowadzenie dalszych badań na dużych grupach pacjentów.","PeriodicalId":214555,"journal":{"name":"Nowa Audiofonologia","volume":" 36","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-04-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140682683","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Tinnitus in children – diagnosis and management","authors":"Łukasz Mazurek, Danuta Raj-Koziak","doi":"10.17431/na/169980","DOIUrl":"https://doi.org/10.17431/na/169980","url":null,"abstract":"Szumy uszne u dzieci występują dużo częściej niż są rozpoznawane, ponieważ dzieci nie potrafią w sposób jasny wyrazić swoich dolegliwości. Na podstawie analizy dostępnego piśmiennictwa, zaleceń Brytyjskiego Towarzystwa Audiologicznego (British Society of Audiology) przygotowanego we współpracy z grupą roboczą (Pediatric Tinnitus Working Group) oraz doświadczeń własnych przedstawiono charakterystykę dziecięcych szumów usznych, ich wpływ na różne aspekty życia pacjentów pediatrycznych oraz zalecenia diagnostyczne. Ponadto omówiono sposoby postępowania i terapii szumów usznych u dzieci.","PeriodicalId":214555,"journal":{"name":"Nowa Audiofonologia","volume":" 26","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-04-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140685601","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Palpation and functional assessment of the palate in isolated soft palate defects","authors":"A. Szkiełkowska, P. Krasnodębska, B. Miaśkiewicz","doi":"10.17431/na/175062","DOIUrl":"https://doi.org/10.17431/na/175062","url":null,"abstract":"Wady rozszczepowe wargi i/lub podniebienia dotyczą 2–3 na 1000 żywo urodzonych dzieci w Polsce. Według danych europejskich izolowane wady podniebienia to niespełna 8% wszystkich wad rozszczepowych. Najczęściej poszukiwaną wadą ukrytą jest podśluzówkowy rozszczep podniebienia. Celem pracy jest przedstawienie algorytmu postępowania diagnostycznego zawierającego palpacyjną i funkcjonalną ocenę podniebienia.Prezentowany w pracy algorytm diagnostyczny został oparty na otolaryngologiczno-foniatrycznym doświadczeniu klinicznym Instytutu Fizjologii i Patologii słuchu. Algorytm zawiera elementy oceny morfologiczno-czynnościowej aparatu artykulacyjnego w dysfunkcjach twarzowo-ustnych: ocenę podniebienia od strony jamy ustnej oraz od strony nosogardła.Na podstawie algorytmu diagnostycznego omówione zostały praktyczne aspekty wykorzystania oceny funkcjonalnej podniebienia w kontekście ryzyka niewydolności podniebienno-gardłowej po zabiegach adenotomii czy tonsillotomii, a także\u0000przygotowanie pacjenta z ryzykiem niewydolności podniebienno-gardłowej do operacji migdałków.Przed każdą kwalifikacją do adenotomii/ tonsillotomii wskazana jest wnikliwa ocena morfologiczno-czynnościowa obwodowego narządu artykulacyjnego ze szczególnym uwzględnieniem podniebienia miękkiego i twardego. Indywidualne podejście diagnostyczne do każdego pacjenta z podejrzeniem izolowanej wady podniebienia zakłada współpracę otolaryngologa, audiologa, foniatry oraz logopedy.","PeriodicalId":214555,"journal":{"name":"Nowa Audiofonologia","volume":" 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-04-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140685926","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Effectiveness of stapes surgery in patients with tinnitus and small air-bone gap","authors":"Henryk Skarżyński, Beata Dziendziel, Elżbieta Gos, P. Skarżyński","doi":"10.17431/na/163577","DOIUrl":"https://doi.org/10.17431/na/163577","url":null,"abstract":"Obecnie najlepszą możliwą metodą leczenia otosklerozy pozostaje chirurgia strzemiączka. Głównym wyznacznikiem przy podejmowaniu decyzji o chirurgii strzemiączka u pacjentów z otosklerozą jest stopień ubytku słuchu, a dokładnie – wielkość przedoperacyjnej rezerwy ślimakowej. Z tego powodu decyzja o kwalifikacji do operacyjnego leczenia otosklerozy u pacjentów z małą rezerwą ślimakową odkładana jest w czasie do momentu jej zwiększenia się. Tymczasem wielu pacjentów z otosklerozą zmaga się nie tylko z postępującą utratą słuchu, lecz także z szumami usznymi. Celem badania była ocena efektywności chirurgii strzemiączka u pacjentów z otosklerozą i małą rezerwą ślimakową w odniesieniu do zmiany audiometrycznych progów słyszenia, subiektywnego słyszenia w różnych warunkach akustycznych oraz uciążliwości szumów usznych.Do badania zakwalifikowano grupę 55 dorosłych pacjentów ze średnią wieku M = 47 lat (SD = 9,7). Badanie audiometrii tonalnej wykonano przed operacją, a następnie 6 i 12–36 miesięcy po operacji. Do oceny subiektywnego słyszenia w różnych sytuacjach akustycznych wykorzystano kwestionariusz Abbreviated Profile of Hearing Aid Benefit (APHAB). Uciążliwość szumów usznych oceniono za pomocą Tinnitus Functional Index (TFI).W 6-miesięcznej obserwacji pooperacyjnej średnią rezerwę ślimakową zamknięto w granicach 10 dB w 42 (76,4%) przypadkach, a w granicach 15 dB u 51 (92,7%) pacjentów. Średnie progi przewodnictwa powietrznego, kostnego oraz wielkość rezerwy ślimakowej pozostały stabilne w dłuższej obserwacji pooperacyjnej. Wynik TFI wykazał znaczącą redukcję uciążliwości szumów usznych po operacji u 41 (70,7%) pacjentów z otosklerozą. Także analiza statystyczna wyników APHAB potwierdziła znaczne zmniejszenie problemów z codzienną komunikacją w różnych sytuacjach akustycznych po operacji.Chirurgia strzemiączka może być efektywną procedurą u pacjentów z otosklerozą i małą rezerwą ślimakową. Możliwość zmniejszenia uciążliwych szumów usznych powinna być uwzględniana w procesie kwalifikacyjnym do chirurgii strzemiączka u pacjenta z otosklerozą \u0000i małą rezerwą ślimakową.","PeriodicalId":214555,"journal":{"name":"Nowa Audiofonologia","volume":" 31","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-04-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140685608","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Review of mobile apps for self-testing of hearing in Polish language","authors":"M. Pastucha, Krzysztof Kochanek, E. Piłka, Wiesław W. Jędrzejczak","doi":"10.17431/na/173553","DOIUrl":"https://doi.org/10.17431/na/173553","url":null,"abstract":"Dynamiczny rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych stanowi ogromny potencjał dla obszaru opieki zdrowotnej. Pozwala on na wdrażanie nowoczesnych rozwiązań, które mogą być pomocne w usprawnianiu usług związanych ze zdrowiem. Należą do nich m.in. aplikacje mobilne, których liczba wzrasta z każdym rokiem. Efektem tego jest szybki rozwój rynku aplikacji, a ich powszechna dostępność sprawia, że już teraz są wykorzystywane m.in. do wstępnej samooceny słuchu, a w przyszłości mogą wspomóc klasyczne badania przesiewowe wykonywane z użyciem specjalnych urządzeń. Celem pracy było zidentyfikowanie dostępnych aplikacji mobilnych w języku polskim umożliwiających wyznaczenie progu słyszenia.Przeglądu dokonano z wykorzystaniem platformy Google Play Store. Do dalszej analizy włączono darmowe aplikacje w języku polskim służące do wyznaczania progu słyszenia.W wyniku wyszukiwania zidentyfikowano 5 aplikacji spełniających kryteria włączenia, czyli umożliwiających m.in. wykonanie audiometrii tonalnej (AT) w standardowym zakresie częstotliwości (do 8000 Hz). Dodatkowo aplikacja „Badanie słuchu e-audiologia.pl”\u0000pozwala na wyznaczenie progu słyszenia także dla wyższych częstotliwości (10 000–18 000 Hz) oraz na sprawdzenie zrozumiałości mowy w szumie. Żadna ze znalezionych aplikacji nie zawiera funkcjonalności, która umożliwiałaby wykonanie tzw. audiometrii zabawowej, wykorzystywanej do badania słuchu małych dzieci.Na rynku istnieje kilka aplikacji mobilnych, które mogą służyć do samooceny słuchu. Dużą lukę, zwłaszcza na rynku polskim, stanowi zupełny brak aplikacji mobilnych, dzięki którym możliwe byłoby wyznaczenie progu słyszenia u dzieci za pomocą tzw. audiometrii zabawowej.","PeriodicalId":214555,"journal":{"name":"Nowa Audiofonologia","volume":" 5","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-04-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140684644","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Voice work optimisation in artistic and pedagogical professions – selected issues","authors":"A. Mitas, A. Szkiełkowska, Mirosław Czak, Julia Nycz","doi":"10.17431/na/153096","DOIUrl":"https://doi.org/10.17431/na/153096","url":null,"abstract":"W artykule przedstawiono wybrane zagadnienia pracy głosem w aspekcie monitorowania jego stanu. W kontekście dotychczasowych (statycznych) metod analizy statusu aparatu mowy i śpiewu przedstawiono znane metody pomiaru biomarkerów fizjologicznych służących do diagnozowania potencjalnych patologii. Zaprezentowano także metodę badania i konstrukcji systemu pomiarowego, który może być wykorzystany do bieżącej oceny stanu narządów mowy i śpiewu, tak by w czasie rzeczywistym możliwe było podjęcie adekwatnych działań, polegających zasadniczo na czasowym zaniechaniu wydawania dźwięków lub ograniczenia ich intensywności. W materiale wyeksponowano przewagę systemu pomiarowo-kontrolnego, stanowiącego techniczne wsparcie dla beneficjenta, nad systemem autokontroli – zawodnym przeważnie z przyczyn socjologicznych lub z powodu niedostatecznie czytelnych sygnałów ostrzegawczych, wysyłanych przez nasz organizm.","PeriodicalId":214555,"journal":{"name":"Nowa Audiofonologia","volume":"9 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114605612","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Congenital cholesteatoma of the middle ear in children as a rare anomaly with an insidious course – etiopathogenesis, classification and the importance of screening tests in children. Review of the literature","authors":"Barbara Rusinowska","doi":"10.17431/na/155400","DOIUrl":"https://doi.org/10.17431/na/155400","url":null,"abstract":"Perlaki to wrodzone lub nabyte torbielowate, miejscowo złośliwe guzy nienowotworowe zlokalizowane najczęściej w obrębie ucha środkowego, wyrostka sutkowatego lub rzadziej w okolicy przewodu słuchowego zewnętrznego. U dzieci występują z częstością 3 na\u0000100 000, a u dorosłych – 9,2 na 100 000 osób. Przyjmuje się, że perlak wrodzony dotyczy 2–4% ogólnej liczby perlaków i tworzy się przed urodzeniem za prawidłowo ukształtowaną błoną bębenkową. Mimo że pierwszy opisany przypadek perlaka datuje się na rok 1683, etiopatogeneza wciąż jest nie do końca poznana. Dotychczas powstało kilka teorii wyjaśniających powstanie perlaka wrodzonego – teoria migracji, inkluzji, tworzenia naskórka i skażenia płynu owodniowego, ekspresja czynników związanych z apoptozą lub ekspresja cząsteczek adhezyjnych naskórka. Obecnie do oceny zaawansowania choroby używa się klasyfikacji Levensona, Potsica lub Nelsona. Jedyną metodą leczenia perlaka jest leczenie chirurgiczne polegające na całkowitym usunięciu guza za pomocą endoskopowej lub mikroskopowej chirurgii ucha. Niezwykle istotne jest wczesne wykrycie zmiany, co umożliwia odpowiednio wczesne podjęcie mikroinwazyjnej operacji i pozwala w większości przypadków zachować prawidłowy słuch i uniknąć niebezpiecznych powikłań (tj. ciężkie uszkodzenie słuchu, zawroty głowy, niedowład twarzy, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, powstawanie ropni i przetok etc.). Perlak wrodzony na wczesnym etapie rozwoju zwykle nie wykazuje żadnych objawów, stąd ważne wydawałoby się przeprowadzanie badań przesiewowych – otoskopii i badań obrazowych (CT/MRI). Wielu naukowców podkreśla rolę lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) we wczesnym rozpoznaniu choroby za pomocą prostego badania otoskopowego u każdego pacjenta. W pracy przedstawiona zostanie etiopatogeneza, klasyfikacja i istota badań przesiewowych u dzieci dotkniętych perlakiem wrodzonym ucha środkowego.","PeriodicalId":214555,"journal":{"name":"Nowa Audiofonologia","volume":"9 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122079937","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Malignant otitis externa","authors":"Natalia Czajka, Aleksandra Kołodziejak, P. Skarżyński, Henryk Skarżyński","doi":"10.17431/na/149813","DOIUrl":"https://doi.org/10.17431/na/149813","url":null,"abstract":"Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego jest bardzo rzadko występującą chorobą przewodu słuchowego zewnętrznego oraz kości\u0000podstawy czaszki. Schorzenie to może zagrażać życiu chorego, ponieważ prowadzi do martwiczego zapalenia kości. Obserwuje się\u0000je najczęściej u osób starszych chorujących na cukrzycę i pacjentów z obniżoną odpornością. Rozpoznanie choroby opiera się na\u0000badaniach obrazowych, laboratoryjnych i mikrobiologicznych. Z badań wynika, że etiologicznym czynnikiem izolowanym najczęściej\u0000jest Pseudomonas aeruginosa.","PeriodicalId":214555,"journal":{"name":"Nowa Audiofonologia","volume":"67 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121129232","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}