Ogrody Nauk i Sztuk最新文献

{"title":"Litewska Ogólnokrajowa Wystawa Rolniczo-Przemysłowa w roku 1928 i 1930 – historia i propaganda. Rekonesans badawczy","authors":"Paulina Korneluk","doi":"10.15503/onis2022.240.251","DOIUrl":"https://doi.org/10.15503/onis2022.240.251","url":null,"abstract":"Cel badań. Celem badań jest pokazanie nieznanego w polskiej historiografii i historii sztuki problemu wystaw Rolniczo-Przemysłowych, jakie odbywały się na Litwie w okresie międzywojennym, ze szczególnym zwróceniem uwagi na wystawy z 1928 i 1930 r. oraz obudowaną wokół nich propagandę. \u0000Wyniki badań. Wystawy Rolniczo-Przemysłowe, które miały miejsce na Litwie w okresie międzywojennym, są wpisane w szeroki kontekst budowy państwa litewskiego po I wojnie światowej. Mają też długie tradycje sięgające lat 80. XIX wieku. Wystawy odbywały się w latach 1921-1936, ale najciekawsze pod względem sztuki i propagandy są te z roku 1928 i 1930. Upamiętniały one kolejno dwie ważne rocznice: 10 lat niepodległości oraz 500 lat od śmierci Wielkiego Księcia Witolda, który stał się duchowym patronem niepodległej Litwy. Wystawy nastawione były na kreowanie obrazu Litwy jako dumnego i żyznego kraju ze wspaniałą przeszłością i w opozycji do Polski, która w litewskiej narracji okupowała Wilno. \u0000Wnioski. Niniejszy artykuł jest początkiem badań nad tym zagadnieniem i próbą zaakcentowania tego problemu. Temat wystaw na Litwie powinien być poszerzony o większe badania, pokazujące związki pomiędzy odbywającymi się ówcześnie wystawami w Europie Środkowej i Wschodniej.","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"6 8 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"78504074","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Badania nad upamiętnieniem Holokaustu w Polsce i w USA na przykładzie dwóch największych miejsc pamięci. Dyskurs, archiwa i polityka.","authors":"A. Krawiec","doi":"10.15503/onis2022.17.28","DOIUrl":"https://doi.org/10.15503/onis2022.17.28","url":null,"abstract":"Cel. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie: Jak możemy odkryć, z czego wynikają zarysowane w artykule różnice w dyskursie o Holokauście w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau i Narodowym Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie?\u0000Omówione koncepcje. Artykuł oparty jest o zarys wyników badań autorki niniejszego tekstu nad porównaniem polityk pamięci w kontekście Holokaustu na terenie dwóch państw – Polski i USA. Analiza literatury przedmiotu wykazała, że oficjalny dyskurs o Holokauście prowadzony przez te państwa odbywa się w ramach państwowych instytucji (w przypadku USA bardziej precyzyjne jest użycie terminu federalnych instytucji), będących jednocześnie miejscami pamięci Holokaustu: tj. Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu i Narodowego Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie (The United States Holocaust Memorial Museum). W odkryciu różnic w sposobach prowadzonych dyskursów tych instytucji niezbędne stają się nie tylko wizyty w tych ośrodkach i powiązanie ich z literaturą przedmiotu, ale przede wszystkim zawartości archiwów tych ośrodków. Archiwa dostarczają informacji w zakresie tego, jak te dyskursy są i były kształtowane, w obliczu jakich okoliczności oraz zmagań, oraz jak zostały zorganizowane w ramach wewnętrznych i zewnętrznych technik działania władzy. Te instytucjonalne repozytoria danych ułatwiają odkrycie wszystkich fundatorów dyskursów – od jednostek, przez ciała eksperckie i liderów opinii, po przywódców politycznych. Dzięki archiwom możliwa staje się rekonstrukcja polityk upamiętnienia, odkrywanie celów tych polityk oraz organizacji dyskursu w tych ośrodkach.\u0000 \u0000Wyniki i wnioski.  Jak wykazano w artykule, badania archiwów Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu i Narodowego Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie mogą znacząco przyczynić się do odpowiedzi na pytanie o kształtowanie się dyskursu o Holokauście w Polsce i w USA oraz do zrozumienia różnic w tych dyskursach, a przez to politykach pamięci w kontekście Holokaustu w tych krajach, zarówno na przełomie różnych lat, jak i współcześnie.","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"11 4 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"78380468","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Pedagogika. Międzypokoleniowy dystans i nowa kontrreformacja","authors":"Aleksander Kobylarek","doi":"10.15503/onis2022.9.14","DOIUrl":"https://doi.org/10.15503/onis2022.9.14","url":null,"abstract":"Artykuł podejmuje problem różnic pokoleniowych w podejściu do wiedzy i nauki oraz wpływu ideologii na zepsucie tych dwu wymiarów życia społecznego. Autor stawia tezę, iż zróżnicowane podejście do nauki i edukacji ma charakter systemowy i w dużym stopniu jest uwarunkowane generacyjnie. Oddziaływanie ideologiczne starszego pokolenia, reprezentującego jednocześnie władzę pastoralną, ideologię i pedagogizowanie rzeczywistości zostało przeciwstawione pokoleniom młodszym- wstępującym, które opierają się cynicznemu kłamstwu. Nowa ideologiczna kontrreformacja jest postrzegana jako próba powrotu do idei społeczeństwa postfiguratywnego, tradycyjnego, z uporządkowanymi wzorami kultury. Autor stoi na stanowisku, że przedłużanie takiej nowej kontrreformacji wiązać się będzie tylko z wielowymiarowymi stratami (moralnymi, ekonomicznymi, kulturowymi, cywilizacyjnymi, wizerunkowymi). W związku z tym należy przeciwstawić się zapałowi kontrreformatorów i odrzucić ideologiczne więzy na rzecz racjonalności.  Uzdrowienie nauki i edukacji poprzez umiędzynarodowienie i odpolitycznienie stanowi jedyną właściwą drogę do tego celu. A pokolenia wstępujące są właściwymi aktorami, jedynymi możliwymi do stawienia oporu kłamstwu i wprowadzania racjonalności w prefiguratywnym świecie.","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"8 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"87982170","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Rola trenera w przygotowaniu współczesnej młodzieży do profesjonalnego uprawiania piłki nożnej.","authors":"Grzegorz Koprukowiak","doi":"10.15503/onis2021.15.29","DOIUrl":"https://doi.org/10.15503/onis2021.15.29","url":null,"abstract":"We współczesnym społeczeństwie dochodzi do pogłębiających się zmian w sposobie funkcjonowania w różnych przestrzeniach życiowych, których źródłem jest postępujący rozwój cywilizacyjny, wpływający na charakter i specyfikę pokoleń. Wśród przestrzeni w których owe zmiany są zauważalne, można wyróżnić współczesny charakter pracy zarobkowej, uwarunkowanej przemianami cywilizacyjnymi i gospodarczymi, co w dalszej kolejności przekłada się także na aspekt życia osobistego. W świetle tych przemian, zupełnie nowe znaczenie zyskuje aspekt uczestnictwa w kulturze fizycznej, które obecnie staje się głównie jednym ze sposobów aktywnego wypoczynku dla osób dorosłych. Obok dużej grupy społeczeństwa praktykującej w ramach spędzania wolnego czasu jej różne formy, wyróżnić można grupę dzieci i młodzieży, wśród której sport staje się formą dążenia do marzeń o przyszłej karierze zawodniczej na miarę swoich piłkarskich autorytetów z światowej czołówki. Aspiracje te stanowią długą ścieżkę, w której młody zawodnik obok doskonalenia swoich umiejętności sportowych, uczestniczy w procesie selekcji pozwalającej na wyróżnienie spośród zawodników, szczególnie utalentowanych jednostek, posiadających wyjątkowe predyspozycje do profesjonalnego uprawiania sportu. Proces kształcenia umiejętności sportowych młodego zawodnika, jest równocześnie procesem pedagogicznym w którym szczególną misję posiada trener. Dlatego też celem badań jest zaprezentowanie jego roli w procesie wychowawczym. \u0000Niniejsze rozważania, oparte zostały o przegląd dostępnej literatury naukowej z zakresu pedagogiki, psychologii i socjologii kultury fizycznej, z wykorzystaniem dorobku naukowego z zakresu teorii sportu. Rozważania przebiegają w kluczu zaprezentowania tła społecznego charakterystycznego dla obecnych czasów, w które wpisuje specyfika zawodu profesjonalnego gracza piłki nożnej i wyzwania stojące przed środowiskiem, mające na celu właściwe przygotowanie do profesjonalnego sportu. Kolejnym punktem zawartym w publikacji, będzie zaprezentowanie procesu dojrzewania młodego gracza do zawodowego uprawiania dyscypliny. \u0000W świetle omówionych zagadnień nastąpi wyraźne zauważenie roli współczesnego trenera jako wychowawcy, mentora i opiekuna na drodze wzrastania ku karierze, ale także ku wypracowaniu dobrych postaw u młodego zawodnika jako osoby. \u0000Zaprezentowane badania prowadzą ku wnioskowi dowodzącemu, że kompetencje współczesnego trenera znacząco wykraczają poza samą funkcję czysto sportową. Trener poza kompetencjami ściśle związanymi z pracą na boisku, powinien wykazywać się szeregiem kompetencji miękkich – znajomością podstaw pedagogiki, psychologii, socjologii, które umożliwią mu lepsze zrozumienie środowiska swoich podopiecznych. W ich wyniku staje się możliwe budowanie postawy lidera, autorytetu i kształtowania odpowiednich postaw u młodych zawodników.","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"50 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75709827","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Berta Zuckerkandl i krytyka artystyczna polskiej sztuki (na wybranych przykładach)","authors":"Katarzyna Świdnicka","doi":"10.15503/onis2021.153.161","DOIUrl":"https://doi.org/10.15503/onis2021.153.161","url":null,"abstract":"Cel badań. Celem badań jest przedstawienie poglądów Berty Zuckerkandl dotyczących polskiej sztuki w jej tekstach prasowych. \u0000Metoda badań. Metodami użytymi podczas badań są te właściwe dla dyscypliny literaturoznawstwa, historii sztuki, metoda „skoposu”, aparatu tłumacza. \u0000Wyniki badań. Rozeznanie w tekstach Berty Zuckerkandl o sztuce polskiej nie jest wystarczające. Teksty nie zostały przetłumaczone i zanalizowane. \u0000Wnioski. Berta Zuckerkandl jako jedyna z wielkich krytyków artystycznych swojego czasu poświęciła tak wiele miejsca sztuce polskiej. Jej znajomość sztuki, artystów i kultury polskiej jest niezwykle szeroka. Wynosi ona sztukę polską, stawia na równi z innymi artystami i analizuje ich dzieła.  \u0000 ","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"16 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"85026975","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Postawy studentów Uniwersytetu Zielonogórskiego wobec osób z niepełnosprawnością ruchową oraz intelektualną","authors":"Mirosława Kanar","doi":"10.15503/onis2021.127.138","DOIUrl":"https://doi.org/10.15503/onis2021.127.138","url":null,"abstract":"Cel badań: Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie postaw studentów Uniwersytetu Zielonogórskiego wobec osób z niepełnosprawnością ruchową oraz z niepełnosprawnością intelektualną. W opracowaniu omówiono istotę, komponenty, mechanizmy kształtowania się postaw, a także dokonano przeglądu badań innych autorów, dotyczących postaw wobec osób z niepełnosprawnością ruchową oraz intelektualną. \u0000Metodologia: W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego oraz technikę ankiety. Zastosowano celowy dobór respondentów do badań uwzględniając kryterium doboru arbitralnego (status studenta Uniwersytetu Zielonogórskiego). Analiza badań bazuje na danych uzyskanych od 70 respondentów. \u0000Wyniki: Studenci wykazują się negatywnymi postawami wobec osób niepełnosprawnych ruchowo oraz intelektualnie w komponencie poznawczym, natomiast w komponencie afektywnym oraz behawioralnym postawa ankietowanych była zależna od rodzaju niepełnosprawności. Interpretacja wyników badań umożliwiła zaproponowanie rekomendacji dla praktyki akademickiej pod kątem zmiany postaw studentów wobec osób z niepełnosprawnością.","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"63 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"90684206","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Wpływ techniki pisania na zapamiętywanie informacji","authors":"Aleksandra Sanigórska, Monika Kaźmierska","doi":"10.15503/onis2021.119.126","DOIUrl":"https://doi.org/10.15503/onis2021.119.126","url":null,"abstract":"Cel badania. Przedstawione badanie miało na celu sprawdzenie jakości zapamiętywania w zależności od zastosowanych technik pisania. Przewidywano przewagę ręcznej techniki pisania nad komputerową.\u0000Metody badań. Przeprowadzona została analiza porównawcza grup piszących ze słuchu ręcznie oraz na klawiaturze komputera. W badaniu wzięło udział 68 osób w wieku 20–46 lat, byli to głównie pracownicy banku uczestniczący w szkoleniach firmowych. Grupy były równoliczne, a przydział do danej grupy był przypadkowy. Testowano pamięć semantyczną badanych za pomocą nagranego tekstu, który został odtworzony w ujednolicony sposób. Uwzględniono czas potrzebny na zakodowanie informacji, prosząc badanych o rozwiązanie anagramów niezwiązanych z zadaniem głównym. Poziom zapamiętanych informacji był sprawdzany za pomocą testu wiedzy, który zawierał pytania z możliwością jednokrotnego wyboru.\u0000Wyniki badań. Analiza wykazała różnicę między grupami ze względu na ilość odpamiętanych informacji na granicy istotności statystycznej. Grupa pisząca ręcznie uzyskała wyniki wyższe niż grupa pisząca na komputerze. Nieoczekiwanie, statystyki wykazały średnio niższy wynik osób deklarujących znajomość i korzystanie z mnemotechnik, niż osób, które tego nie deklarowały.\u0000Wnioski. Pismo ręczne angażuje pamięć wzrokowo-motoryczną. Oprócz tego ze względu na dłuższy czas potrzebny do zapisania danej frazy przetwarzanie informacji trwa dłużej i angażuje dodatkowe procesy motoryczne. Wszystko to składa się na lepsze zapamiętywanie. Zastosowanie testu swobodnego przypominania, jak miało to miejsce w niektórych przytoczonych badaniach, mogłoby uwidocznić wykazaną różnicę.","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"3 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"89115636","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"AUTOAGRESYWNY WZORZEC ADAPTACJI A CZYNNIKI OSOBOWOŚCI HEXACO","authors":"Antonina Panek, Barbara Żyżelewicz, Anna Krajniak, Arletta Franczak","doi":"10.15503/onis2021.61.72","DOIUrl":"https://doi.org/10.15503/onis2021.61.72","url":null,"abstract":"Cel. Celem artykułu jest przedstawienie związku między autoagresywnym wzorcem adaptacji a czynnikami osobowości HEXACO. Autoagresywny wzorzec adaptacji to nabyty sposób reagowania na otaczające jednostkę środowisko. Charakteryzuje się reakcjami agresywnymi skierowanymi wobec własnej osoby. Jest powiązany z antyspołecznym zaburzeniem osobowości oraz zaburzeniem borderline.\u0000Metody Badań. Do przeprowadzenia badań wykorzystano Kwestionariusz Osobowości HEXACO-60 (Ashton, Lee, 2007) oraz Kwestionariusz Jaka/Jaki Jesteś? (Łoś, 2013). Przebadano 330 osób w wieku 18–40 lat.\u0000Wyniki. Wykazano, że autoagresywny wzorzec adaptacji istotnie statystycznie koreluje z takimi czynnikami osobowości jak: uczciwość, ekstrawersja, ugodowość i sumienność (wszystkie negatywnie) oraz emocjonalność (pozytywnie). Nie stwierdzono istotnych związków z otwartością.\u0000Wnioski. Autoagresywny wzorzec adaptacji charakteryzuje się układem czynników, który może powodować gorsze przystosowanie społeczne jednostki. Uzyskane wyniki mogą zostać wykorzystane w praktyce klinicznej, wychowawczej i socjalnej, poprawiając jakość życia osób o takiej charakterystyce oraz zwiększając szanse na wczesne wykrycie ewentualnych zaburzeń u adolescentów. Ograniczeniem metody była mała ilość osób badanych w wieku dojrzewania, ze względu na utrudniony dostęp do tej grupy wiekowej (ograniczenia prawne wynikające z niepełnoletności respondentów, mniejsza ilość połączeń społecznych z tą grupą wiekową).","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"12 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"87416679","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Logiczne myślenie w uczeniu się matematyki – zadania otwarte i zamknięte","authors":"A. Borowiecka","doi":"10.15503/onis2021.53.60","DOIUrl":"https://doi.org/10.15503/onis2021.53.60","url":null,"abstract":"Cel badań. Celem badania było sprawdzenie poziomu logicznego myślenia uczniów, którzy ukończyli pierwszy etap edukacyjny.\u0000Metoda badań. Wśród uczniów rozpoczynających naukę w klasie IV na terenie miasta Częstochowy i powiatu częstochowskiego przeprowadzono test w zakresie logicznego myślenia. Test składał się z 10 zadań zamkniętych, jednokrotnego wyboru. Zadania obejmowały treści matematyczne, praktyczne, analizę sytuacji i treści językowe. Za poprawną odpowiedź uczeń  otrzymywał jeden punkt, a za złą odpowiedź lub jej brak zero punktów.\u0000Wyniki badań. Uczniowie mają problem ze zrozumieniem treści zadania i dokonaniem jego analizy. Niejednokrotnie błędnie dobierali także metody rozwiązania zadań. Uczestnicy badania lepiej radzili sobie z rozwiązaniem zadań otwartych niż zadań zamkniętych. Poziom logicznego myślenia po zakończeniu pierwszego etapu edukacyjnego nie jest zadowalający.\u0000Wnioski. Matematyka jako przedmiot szkolny towarzyszy uczniom na każdym etapie edukacji. Wiedza z jego zakresu jest weryfikowana już po ukończeniu pierwszego etapu nauczania podczas tzw. „trzecioteściku”, po ukończeniu szkoły podstawowej podczas egzaminów ósmoklasisty oraz po ukończeniu szkoły średniej podczas egzaminu maturalnego. Z opracowanych wyników badań wynika, iż osiągnięcia matematyczne uczniów zależą od poziomu sprawności umysłowej, a głównie od umiejętności logicznego myślenia. Przeprowadzony test wykazał także, że dla większości uczniów matematyka jest wyzwaniem, wymaga bowiem rzetelności, umiejętności analizowania, dochodzenia do wniosków i przede wszystkim logicznego myślenia.","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"104 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"87735992","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Brak. Edukacja w zamętach i odmętach","authors":"Aleksander Kobylarek","doi":"10.15503/onis2021.7.12","DOIUrl":"https://doi.org/10.15503/onis2021.7.12","url":null,"abstract":"Artykuł  podejmuje problem redefinicji najważniejszych priorytetów edukacji w świecie pandemicznym i postpandemicznym. Według autora pandemia obnażyła braki w zakresie wartości naczelnych w obszarze edukacji. Diagnoza sprowadza się do przeładowania treściami programów kształcenia oraz nadmiernej szczegółowości, która powoduje, że zostały utracone (lub odeszły na dalszy plan) najważniejsze cele edukacji, jakimi są rozwój intelektualny, dbałość o środowisko, trenowanie umiejętności radzenia sobie w życiu. Krótka lista najważniejszych priorytetów zaczyna się od edukacji obywatelskiej, gdyż nieodpowiedzialność jest przyczyną niewłaściwych wyborów w każdej sferze, poprzez kompetencje kluczowe do edukacji ekologicznej. Artykuł podejmuje również problem słabości pedagogiki i wpływu jej niskiej pozycji wśród innych nauk na niedowartościowanie edukacji i rozwoju.   Według autora wartość pedagogiki i edukacji w społeczeństwie jest ściśle skorelowana z dobrobytem tego społeczeństwa i jakością życia obywateli.","PeriodicalId":19435,"journal":{"name":"Ogrody Nauk i Sztuk","volume":"17 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-08-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"82088955","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}