Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi最新文献

{"title":"Psikolojik Estetik İhtiyaç ve Felsefi Estetik Düşünce","authors":"Aydoğan Arı, Osman Elmalı","doi":"10.56720/mevzu.1448352","DOIUrl":"https://doi.org/10.56720/mevzu.1448352","url":null,"abstract":"Estetik, sanat felsefesinin ana konusu olmakla birlikte bir ihtiyaç türü olarak psikolojinin de inceleme alanına girmektedir. Felsefi açıdan estetik, ilk olarak duyusal bilgiyi bilimsel bir çaba olarak meşrulaştıran Baumgarten’in (1714-1762) yazılarındaki kökenlerinden, güzeli yüce olanla ilişkilendiren Kant’ın (1724-1804) dönüştürücü fikirlerine ve estetik nesnelerin özü ve biçimini çevreleyen çağdaş felsefi tartışmalara kadar evrilmiştir. Bu evrim, estetiğin yalnızca güzelliğin takdir edilmesi olarak değil, insanların dünyalarını nasıl algıladıkları ve onlarla nasıl etkileşime girdiklerine dair eleştirel bir araştırma olarak derinleşen bir anlayışı yansıtmaktadır. Psikolojik olarak, ‘estetik ihtiyaçlar’ kavramı Abraham Harold Maslow’un (1908-1970) ihtiyaçlar hiyerarşisi içinde yer bulmuş ve bu ihtiyaçların insan psikolojik sağlığı ve refahı için çevresel değil, merkezi olduğunu vurgulamıştır. Maslow’un genişletilmiş çerçevesi, güzellik ve uyumun kişisel tatmin için nasıl temel olduğunu göstererek, kendini gerçekleştirme için gerekli olan estetik ihtiyaçları içermektedir. Çağdaş psikolojik çalışmalar bu anlayışı genişleterek estetik ihtiyaçları karşılayan unsurlarla etkileşimin duygusal dayanıklılığa, bilişsel gelişime ve genel psikolojik sağlığa katkıda bulunduğunu vurgulamaktadır. Bu çalışma, estetiğin hem felsefi hem de psikolojik disiplinler içindeki ikili yörüngelerini araştırmakta ve her birinin insan deneyiminin daha geniş bir şekilde anlaşılmasına nasıl benzersiz bir şekilde katkıda bulunduğunu göstermektedir. Felsefe teorik bir çerçeve sunarken, psikoloji estetik angajmanın pratik sonuçlarına ilişkin ampirik içgörüler sağlamaktadır. Bu perspektiflerin sentezi, estetik anlayışımızı zenginleştirmekte ve estetiğin yalnızca sanat ve kültürde değil, aynı zamanda dünyayla daha derin bir bağ kurmada ve bireysel ve kolektif refahı artırmadaki temel rolünü ortaya koymaktadır. Dolayısıyla bu çalışma, estetik ihtiyaçların hem felsefi söylem hem de psikolojik uygulama içerisinde yeniden değerlendirilmesini savunmakta ve daha bütüncül bir yaklaşımın insan motivasyonunun karmaşıklığı ve tatmin edici bir yaşam arayışı hakkında derin içgörüler sunabileceğini öne sürmektedir.","PeriodicalId":473578,"journal":{"name":"Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi","volume":"91 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-06-03","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141388324","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"“Kelime-i Tevhîd”in Vahdet-i Vücûd Yorumu: Hâce Muhammed Pârsâ’nın Risâle-i Keşfiyye’si Bağlamında Bir İnceleme","authors":"Melek Karacan","doi":"10.56720/mevzu.1415419","DOIUrl":"https://doi.org/10.56720/mevzu.1415419","url":null,"abstract":"Hâce Muhammed Pârsâ (ö. 822/1420), Nakşibendiyye Tarîkatı’nın pîri Bahâeddin Nakşibend’in (ö. 791/1389) önde gelen halifelerindendir. Gençliğinde iyi bir medrese tahsili gören ve yine o dönemde Bahâeddin Nakşibend’e intisap eden Pârsâ hem kâbiliyetleri hem de istikametiyle şeyhinin türlü iltifatlarına mazhar olmuş, hatta dindar anlamına gelen “Pârsâ” lakabını da ondan almıştır. Şeyhi tarafından halife tayin edilmesine rağmen pîrdâşı Alâeddin Attâr’a (ö. 802/1400) intisap eden Pârsâ, daha çok ilmî faaliyetlerle ve eser telîfiyle iştigal etmiştir. Ancak Buhâra vakıf sicillerinde Pârsâ’nın adına kayıtlı bir medresenin yanında geniş kütüphanesi olan bir hankahtan da bahsedilmesi, onun ilim ve irşâd faaliyetlerini paralel olarak yürüttüğünü göstermektedir. Faaliyetleri ve eserlerinden anlaşıldığı kadarıyla Pârsâ, ilim ve irfânı buluşturduğu gibi farklı neşvedeki irfân geleneklerini de bir araya getirmiş, bu minvalde eserler kaleme almıştır. Bunlardan birisi Nakşî ve Ekberî geleneği buluşturduğu “Risâle-i Keşfiyye” adındaki eseridir. “Kelime-i tevhîd” zikrinin anlamı, nasıl icrâ edileceği, zikrin hakikatine nasıl ulaşılacağı ve bu hakikatin nasıl muhafaza edileceği konularında Nakşî kimliğini izhâr eden Pârsâ, bu usûle riâyet etmenin neticesini veya mükâfâtını ise vahdet-i vücûd öğretisinin idrâkiyle açıklamaktadır. Böylelikle muayyen bir usûl ve erkânı olan Nakşî gelenek ile nazarî karakteriyle öne çıkan Ekberî geleneği kelime-i tevhîd zik-rinde buluşturan Pârsâ, eser boyunca aynı bahislerin önce Nakşî usûlündeki karşılığını, ardından vahdet-i vücûd nazariyesindeki karşılığını aktarmakta-dır. Bu çalışma, Nakşibendiyye’de vahdet-i vücûd düşüncesinin hüsn-i kabul görmesi yönündeki ilk teşebbüslerden olan “Risâle-i Keşfiyye”nin ana temasını oluşturan kelime-i tevhîd zikrinin Nakşî ve Ekberî açılımlarını tespit etmeyi ve Hâce Pârsâ’nın bu iki geleneği birbirine nasıl yaklaştırmaya çalıştığını tahlil etmeyi amaçlamaktadır.","PeriodicalId":473578,"journal":{"name":"Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi","volume":"311 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140247104","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"İlk Dönem Mezunu Aday Kur’an Kursu Öğreticilerine Göre Diyanet Akademisi","authors":"Kasım Kocaman, M. Koyuncu","doi":"10.56720/mevzu.1429639","DOIUrl":"https://doi.org/10.56720/mevzu.1429639","url":null,"abstract":"Diyanet Akademisi ilk dönem mezunu aday Kur'an kursu öğreticilerinin öğrenim gördükleri Diyanet Akademisi meslekî eğitim programına yönelik görüşleri bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Bu araştırmada, ilk dönem mezunu aday Kur’an kursu öğreticilerinin Diyanet Akademisi’ne ilişkin görüş ve deneyimlerinin neler olduğunun ortaya konulması ve bunların değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Bu makale, Diyanet Akademisi’nin yeni kurulmuş ve aday din görevlisi meslekî eğitim programı ilk mezunlarını henüz vermiş olması sebebiyle alanda gerçekleştirilen öncü bir çalışma niteliğindedir. Ayrıca Diyanet Akademisi’nin bahsi geçen eğitim programının verimine ve kalitesine yönelik güncelleme çalışmalarına katkı sunması açısından da önem arz etmektedir. Araştırmanın yürütülmesinde nitel yöntem kullanılmış, bunun için katılımcıların bir olguyla ilgili görüş ve deneyimlerini kendi cümleleri ile ifade edebildikleri fenomenolojik desen tercih edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, Diyanet Akademisi’ni başarıyla tamamlayarak mezun olmuş ve henüz ataması yapılmamış aday Kur’an kursu öğreticileri oluşturmaktadır. Verilerin toplanması görüşme tekniği ve yarı yapılandırılmış görüşme formuyla gerçekleştirilmiştir. Görüşme formunda yer alan sorular, katılımcılara yöneltilmiş, verilen cevaplar bu formlara kaydedilmiştir. Veri analizinde, toplanan verilerin daha detaylı işlenerek araştırmanın özüne uygun anlamların elde edilmesine imkân tanıması sebebiyle içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda ise ilk dönem mezunu aday Kur’an kursu öğreticilerinin, öğrenim gördükleri mesleki eğitim programına ve Diyanet Akademisi’ne yönelik genel olarak olumlu kanaat taşıdıkları, eksikliklerin giderilmesi ve iyileştirmelerin sağlanması için eğitim programının güncellenmesi gerektiğine yönelik görüş ve beklentiye sahip oldukları tespit edilmiştir.","PeriodicalId":473578,"journal":{"name":"Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi","volume":"67 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140245469","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Cumhuriyet Dönemi İç Borçlanmalardan “Hürriyet İstikrazı Tahvilleri”","authors":"Kübra Aslan","doi":"10.56720/mevzu.1419829","DOIUrl":"https://doi.org/10.56720/mevzu.1419829","url":null,"abstract":"27 Mayıs 1960 Askeri Darbesi sonrası MBK yönetimi bütçe açıkları ve Hazine’nin kötü durumda olduğuna dair sık sık açıklamalar yapmıştır. Bu amaçla birden fazla uygulama ile Hazine’ye gelir sağlamaya çalışılmıştır. Hürriyet İstikrazı Tahvilleri de 27 Mayıs 1960 Askeri Darbesi sonrası Hazi-ne’ye gelir sağlama yöntemlerinden biridir. Tahviller piyasaya sürülmeden öncesinde ve sonrasında MBK yönetimi tarafından tahvillerin alımını teşvik etmek amacıyla ciddi bir reklam kampanyası başlatılmıştır. Bu kampanya sonucunda dönemin basınında da tahviller hakkındaki sık sık çeşitli reklamlar ve resmi bilgilendirmeler yer almıştır. İki etapta çıkarılması planlanan tahvillerin ilk etabı piyasaya sürüldükten 3 ay sonra tamamen satılmıştır. İkinci etabı ise çıkarılmamıştır. Çalışmada tahvillerin çıkarılmasından başlayarak, tamamen ödenip, kaldırılmasına kadar olan süreçte yaşananlar ele alınmıştır. Aynı zamanda 27 Mayıs 1960 Askeri Darbesi sonrasında etkin şekilde propaganda ve toplumda algı yaratmak için kullanılan basına yansıyan reklamlar incelenmiştir. Elde edilen belge ve bilgiler aracılığıyla literatürdeki eksikliği gidermek amacıyla yazılan bu çalışmanın örnek olarak dönemin uygulamalarına farklı bir bakış açısı geliştireceği düşünülmektedir.","PeriodicalId":473578,"journal":{"name":"Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi","volume":"14 5","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140252606","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"PISA 2022 Değerlendirmesinde Türkiye’de Okul Şiddeti ve Zorbalık","authors":"İpek COŞKUN ARMAĞAN","doi":"10.56720/mevzu.1429486","DOIUrl":"https://doi.org/10.56720/mevzu.1429486","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı PISA 2022 verilerinden hareketle Türkiye’de okul şiddeti, güvensizlik, zorbalık, yalnızlaşma ve yabancılaşma konusunda 15 yaşındaki öğrencilerin mevcut durumunu OECD ülke ortalamaları ile kıyas-layarak tartışmak ve mevcut durumla ilgili politika önerisi geliştirmektir. Temel hedefi, öğrencilerin okulda öğrendikleri bilgi ve becerileri gerçek hayattaki zorlukların üstesinden gelmek için kullanma becerilerini ölçmek olan Uluslararası Öğrenci Değerlendirmesi (PISA)’nin 2022 uygulaması Kovid-19 salgını sonrası yapılan en kapsamlı eğitim araştırması olması sebebiyle de önem taşımaktadır. Türkiye’nin 2003 yılından bu yana katıldığı değerlendirmelerde öğrencilerin akademik becerilerinin yanı sıra kişisel ve sosyal iyi oluşlarını ölçen formlar da uygulanmaktadır. Bu uygulamalardan hareketle okulda zorbalığa uğrama, şiddet mağduru ve şahidi olma, yabancılaşma ve yalnızlaşma gibi konularda öğrencilerin görüşleri alınmaktadır. Türkiye’nin verileri her ne kadar bir önceki uygulamaya göre (2018) kısmi iyileşmeler gösterse de OECD ortalamalarına nazaran daha olumsuz bir tablo sergilenmektedir. Çalışmada PISA 2022 kıyaslamalı olarak incelenmiş ve Türkiye’nin mevcut verilerden hareketle atması gereken adımlar konusunda öneriler geliştirilmiştir.","PeriodicalId":473578,"journal":{"name":"Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi","volume":"76 4","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140251834","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Çalışan Sesliliğinin İş Yerindeki Mutluluğa Olan Etkisi ve İş Arkadaşlığının Rolü","authors":"Muhammet Ali Çelebi̇","doi":"10.56720/mevzu.1426312","DOIUrl":"https://doi.org/10.56720/mevzu.1426312","url":null,"abstract":"Bu çalışma, proaktif bir davranış olan çalışan sesliliğine odaklanmakta-dır. Çalışanların önerilerini, endişelerini, işle ilgili görüşlerini daha yüksek bir organizasyonel pozisyondaki birine gönüllü olarak iletmelerinin çalışanların iş yerinde mutlu olmalarında etkisinin ne olduğu ve bu süreçte iş arkadaşlığının rolünün olup olmadığı araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Bu amaçla Karaman’da hizmet sektöründe çalışan 458 kişiden veri toplanmıştır. Çalışmada nicel yöntem tercih edilmiştir. Anket yoluyla toplanan veriler istatistiki analizlere tabi tutulmuş ve araştırma bulguları elde edilmiştir. Korelasyon analizi sonucunda çalışan sesliliği ile işyerinde mutluluğun alt boyutlarından işe tutulma ve örgütsel bağlılık arasında anlamlı pozitif ilişkiler tespit edilmiştir. Çalışan sesliliği ile iş yeri arkadaşlığının alt boyutları olan arkadaşlık fırsatı ve arkadaşlık derecesi arasında pozitif yönde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. İş yerinde arkadaşlığın alt boyutları ile iş yerinde mutluluğun alt boyutları arasında pozitif anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Araştırmanın hipotez testleri için yapılan regresyon analizi sonucunda çalışan sesliliğinin işyerinde mutluğun alt boyutlarını (işe tutulma ve örgütsel bağlılık) etkilediği ve iş yeri arkadaşlığının (arkadaşlık fırsatı, arkadaşlık derecesi) aracılık rolünün bulunduğu bulgularına ulaşılmıştır. Elde edilen tüm bulgular literatür kapsamında tartışılmıştır.","PeriodicalId":473578,"journal":{"name":"Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi","volume":"23 2","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140255273","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Leisure in the Digital Age: An Analysis of the Movie \"Ready Player One\" in the Context of Digitalisation of Leisure","authors":"Ahmet Elnur","doi":"10.56720/mevzu.1428798","DOIUrl":"https://doi.org/10.56720/mevzu.1428798","url":null,"abstract":"Çalışma kapsamında sanal gerçekliğin dönüştürücü etkisi ve boş zama-nın dijitalleşmesi, “Ready Player One” filmi üzerinden irdelenmektedir. Bireylerin boş zaman deneyimlerinin OASIS olarak bilinen sanal gerçeklik platformunda nasıl dijitalleştirildiği ve şekillendirildiğinin detaylı bir şekilde ortaya konulması, bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Doküman analizinden yararlanılan bu araştırma, üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde filmin olay örgüsü ve mekânsal kurgusu bağlamında boş zamanın dijitalleşmesine odaklanılmakta, filmde tasvir edilen gerçeklik ile sanal ortamdaki üretim ve güç ilişkilerinin temsilleri çözümlenerek, bireylerin boş zaman deneyimlerinin dijital alana gömülü kültürel referanslar aracılığıyla OASIS'te nasıl şekillendirildiği ortaya konulmaktadır. İkinci bölümde bağımlılık, sosyal izolasyon, fizikî ve sanal gerçeklik arasındaki sınırların bulanıklaşması ve dijitalleşmenin boş zaman, sosyal dinamikler ve sosyoekonomik eşitsizlikler üzerindeki etkileri de dahil olmak üzere sanal gerçekliğe kendini aşırı derecede kaptırmanın sonuçları keşfedilmektedir. Üçüncü bölümde ise OASIS gibi sanal gerçeklik ortamlarının sosyal değişim ve dönüşümü kolaylaştırma potansiyeli incelenmekte ve boş zamanın dijitalleşmesinin sosyal etkileri daha geniş bir bağlamda ele alınmaktadır. Ayrıca dijital ortamların doğasında var olan güç dinamiklerinin sosyal eşitsizlikler üzerindeki etkilerinin detaylı bir şekilde araştırılması gerektiğinin altı çizilmektedir. Dijital boş zamanın sürükleyici ve dönüştürücü etkilerinin derinlemesine anlaşılmasına odaklanılan bu çalışmada boş zamanın dijitalleşmesinin getirdiği olumlu etkileri dikkate alınmakta, aynı zamanda sanal ortamlara eşit erişim, bireysel güçlenme ve iyi oluş gibi etik ve toplumsal konulara da değinilmektedir. \"Ready Player One\" filminde tasvir edilen sanal gerçeklik anlatısı, sosyal dinamikler ve toplumsal etkilerin ele alınması sayesinde bu çalışma, günümüzün dijitalleşen toplumunda boş zamanın dijitalleşmesine dair keşfedici bir bakış açısı sunmaktadır. Boş zamanın dijitalleşmesinin olanak ve sonuçlarının anlaşılması, yeni teknolojilerin boş zaman deneyimleri ve sosyal etkileşimleri şekillendirme biçimlerinin anlaşılması açısından önem arz etmektedir.","PeriodicalId":473578,"journal":{"name":"Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi","volume":"239 2","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-09","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140255752","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Şehirlerdeki Kültür Evlerinin Önemi: Kocaeli Üniversitesi Kültür Evi Örneği","authors":"Yıldırım Karadeni̇z","doi":"10.56720/mevzu.1401336","DOIUrl":"https://doi.org/10.56720/mevzu.1401336","url":null,"abstract":"Kadim ve zengin bir geçmişe sahip olan kültürel mirasımızın gelecek nesillere aktarılması görevini müzeler ve son yıllarda sayısı giderek artan kültür evleri üstlenmiştir. Müzeler ve kültür evleri bölgelerindeki farklı kültürlere ait mirası araştırmak, iletişim kurmak ve bu kültürleri korumak için çeşitli etkinliklerin yanı sıra o toplumun sanatının öğretildiği ve yaşatıldığı mekânlar haline gelmiştir. Kocaeli’nin İzmit ilçesinde bulunan ve SEKA kâğıt fabrikasının lojmanları olarak hizmet veren geleneksel mimariden çağdaş müzeye dönüştürülmüş Kocaeli Üniversitesi Kültür Evi çalışma alanı olarak belirlenmiştir. Kültürün bir yansıması olan evler, sokaklar, mahalleler ve meydanlar kimliklerinden uzaklaşmış olup, kimliksiz ve sağlıksız şehircilik anlayışı zaman içerisinde bireyi içinde bulunduğu toplumun kültür ve sanatına da yabancılaştırmıştır. Bu nedenle; şehirlerin kimliği, özgünlüğü ve görünürlüğü çok fazla tartışılmaktadır. Kültürel dokusunu koruyan, kültür ve sanata önem veren, estetik kaygıya sahip, konforlu şehirler kurmak için somut olmayan kültürel miras sözleşmesinin getirdiği kültürel koruma yaklaşımları oldukça önemlidir. İnsanı merkeze alan yaşam alanlarının oluşturulması şehirlerdeki sanat turizmine katkısının yanı sıra toplumların kültür ve sanatının tanıtılması ve yaşatılması bakımından da oldukça önemlidir. Bu çalışmada; “Kocaeli Üniversitesi Kültür Evi” özelinde şehirlerdeki kültür evlerinin, Türk kültür ve sanatına, şehirlere, topluma ve turizme katkısı ele alınmıştır. Çalışma toplum üzerine yapılan araştırmalar sonucunda elde edilen verilerden yola çıkılarak nitel araştırma yöntemlerinden doğrulayıcı doküman analizi yapılmıştır. Bu araştırma sonuçlarına göre Türkiye’nin kültür ve sanat bakımından oldukça gerilerde olduğu görülmüş olup, toplum olarak daha üst sıralarda yer almak için yapılması gerekenleri belirlemek, bu bağlamda kültür evlerinin önemi ve katkısı Kocaeli Üniversitesi örneği üzerinden Kocaeli Üniversitesi Kültür Evi örneği üzerinden açıklanmaya çalışılmıştır.","PeriodicalId":473578,"journal":{"name":"Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi","volume":"65 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-06","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140261502","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Ibn Ataullah Al-Iskenderî's Understandıng Of Guardianship As A Qur'anic Concept","authors":"Naim Döner","doi":"10.56720/mevzu.1421434","DOIUrl":"https://doi.org/10.56720/mevzu.1421434","url":null,"abstract":"Doğum tarihi tam olarak bilinmeyen İbn Atâullah el-İskenderî, Mısır’ın İskenderiye şehrinde dünyaya gelmiş ve 709/1309 tarihinde Kahire’de vefat etmiştir. Tefsir, hadis, fıkıh, mantık, felsefe ve usûl ilimlerinde yetkin olan İbn Atâullah güçlü hitabetiyle öne çıkmış sufî bir şahsiyettir. İskenderî’nin etkileyici üslubu başta el-Hikemü’l-Ataiyye olmak üzere diğer eserlerinde kendisini belli etmektedir. İbnü’l-Müneyyir, el-Eberkûhî, el-Mâzûnî ve ed-Dimyâtî gibi âlimlerden ilim tahsil eden İskenderî, Şazeliyye tarikatının kurucusu Şeyh Hasan eş-Şazelî’nin talebesi Ebü’l-Abbâs el-Mürsî ile tanıştıktan sonra tasavvufa yönelmiştir. Tarikatın üçüncü şahsiyeti kabul edilen İskenderî’nin eserlerinde tasavvufun en derin konularına ilişkin bilgiler etkileyici, coşkun ve ilmî bir üslupla izah edilmektedir. İskenderî tevbe, zühd, sabır, hubb, sıdk, kurb, tevekkül, nefis muhasebesi, rızık, nübüvvet, şeriat-hakikat gibi Kur’anî konuları rivayet ve dirayet tefsir yöntemiyle ve işârî bir üslupla tefsir etmiştir. Aynı yöntem ve üslupla velâyet kavramı üzerinde duran İskenderî nübüvveti velîliğin kaynağı görür. Velâyetin nübüvveti teyit ettiğine ve velîlerin kerametlerinin de nebîlerin mucizelerini desteklediğine inanır. Ona göre Resul-i Ekrem (sav)’in vefatından sonra Allah’a daveti en iyi şekilde yerine getirenler, ilmiyle amel eden, basiret sahibi olan ve ölümden korkmayan velî kullardır. Çeşitli adlarla velâyet türleri üzerinde duran İskenderî, iman velâyetinin iman ve takvayı, îkân velâyetinin ise iman ve tevekkülü içerdiğini düşünür. Yakîn velâyetinin mertebesine ulaşan velî, kendi tevekkül dairesinden çıkıp tam bir teslimiyet ile Hak Teâlâ’ya dayanıp güvenir ve onun yardımına mazhar olur. Velîlerin kerametini caiz ve mümkün gören İskenderî, peygamberlere, velîlere ve salihlere tevessül edilebileceğini savunur. Kerâmeti ortaya çıkaran asıl güç, kuvveti her şeye yeten Allah’ın kudretidir.","PeriodicalId":473578,"journal":{"name":"Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi","volume":"18 18","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140277458","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}