Zeynep Kamil Tıp Bülteni最新文献

{"title":"İnfertil çiftler için tek veya çift intrauterin inseminasyon (IUI): Çift IUI klinik gebelik oranlarını artırır mı?","authors":"M. Barut, Sibel Sak, Özcan Budak, H. Çelik, Elif Ağaçayak, M. E. Sak","doi":"10.16948/zktipb.434522","DOIUrl":"https://doi.org/10.16948/zktipb.434522","url":null,"abstract":"OZET Amac: Bu pilot calismada, coklu folikuler gelisimi olan kontrollu ovarian hiperstimulasyon (KOH) sikluslarinda cift intrauterin inseminasyon (IUI)'nin etkinligini gostermeyi amacladik. Yontemler: Tersiyer bir merkezde Kadin Hastaliklari ve Dogum Kliniginde Mart 2017 ile Mart 2018 tarihleri arasinda yardimci ureme teknikleri (YUT) merkezinde IUI programina alinan 20 ile 35 yas araliginda  38 hastaya hCG yapilmasindan  sonra  18. ve 36. saatte  2 kez IUI  yapilmis ve kontrol grubu olarak 22 ile 35 yas araliginda  32 hastaya   human chorionic gonadotropin (hCG) yapildiktan sonra  36. saatte 1 kez  IUI  yapilmistir. Toplam 70 hastanin mevcut kayitlardan hasta ile ilgili demografik ozellikler; Yas, kilo, boy, daha onceki  gebelik oykusu (gravide, parite), oykusunde sigara aliskanligi, hastalarin  adetin ucuncu gun  hormon duzeyleri [ follicle stimulating hormone (FSH), Luteinizing Hormone (LH), Estradiol (E2)],  Prolaktin, Anti - Mullerian hormone (AMH), antral folikul sayisi (AFC), infertilite tipi ve suresi kayit  edildi. Bulgular: Calismada, nisan 2017-mayis 2018 tarihleri arasinda toplam 70 infertil hasta dahil edildi.  Bunlarin 32 (%45.7)’sinin  1 kez IUI yapilmis grubunda iken, 38’i (%54.2) 2 kez IUI yapilmis grubunda oldugu izlendi.Iki gruptaki kadinlarin HCG gunu dominant  Follikul sayisi >15mm degerleri  bakimindan median degerleri incelendiginde, calisma grubundaki 2.0(1-3), kontrol grubundakilerin ise 2.0(1.0-3.0) olarak bulundu (P=0.139). Iki gruptaki kadinlarin Klinik gebelik orani(%) degerleri  bakimindan degerleri incelendiginde, calisma grubundaki %21.05, kontrol grubundakilerin ise %18.75  olarak bulundu (P=0.812). Sonuc: Bu calismada  KOH ile  ovulasyon induksiyonu  sonrasi  intrauterin  inseminasyon  yapilan olgularda  tek ve cift  IUI  yapilmasinin  klinik gebelik oranlari arasinda anlamli bir  fark olmadigi gozlenmistir. Dolayisiyla   intrauterin  inseminasyon  yapilan olgularda maliyet goz onunde tutularak  sonuclari hastayla paylasmak gerekir.","PeriodicalId":249483,"journal":{"name":"Zeynep Kamil Tıp Bülteni","volume":"45 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-07-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132175417","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"OFTALMOPLEJİ İLE BAŞVURAN PEDİATRİK OLGUDA NADİR BİR NEDEN: İDİYOPATİK ORBİTAL MİYOZİT","authors":"Emek Uyur Yalçın, Nilüfer Eldeş Hacıfazlıoğlu, Hatice Akay, Hacer Aktürk, Gökhan Çelik, Feyza Mediha Yıldız","doi":"10.16948/ZKTIPB.384700","DOIUrl":"https://doi.org/10.16948/ZKTIPB.384700","url":null,"abstract":"Idiopathic orbital myositis is a disease with unknown eti - ology, but it is thought to be an autoimmune disease, which is rarely seen among children. In most cases, corticosteroids pro - vide a rapid and dramatic improvement. In this case report, we present an 11-year-old girl who admitted to our clinic with he - adache and orbital pain. Her neurologic examination revealed restriction of the outside glance on the right eye and restriction of the down glance on the left eye. Finally, she was diagnosed as idiopathic orbital myositis and improved with nonsteroidal anti-inflammatory treatment.","PeriodicalId":249483,"journal":{"name":"Zeynep Kamil Tıp Bülteni","volume":"53 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-07-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121211648","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Fertilite Hemşireliğinde Güncel Uygulamalar: Dünya’dan Örnekler","authors":"Merlinda Aluş Tokat, Sevcan Fata","doi":"10.16948/ZKTIPB.376189","DOIUrl":"https://doi.org/10.16948/ZKTIPB.376189","url":null,"abstract":"Son yillarda infertilitenin tedavi ve bakiminda psikososyal yaklasimlar giderek onem kazanmaktadir. Ulkemizde bu konuda onemli gelismeler olsa da, kurumlarda psikososyal yaklasimlar cok sistematik ve belli standartlar dogrultusunda uygulanmamaktadir. Dunya’da fertilite sorunu olan ciftlerle calisan bazi kurumlar tedaviyi destekleyen benzer hemsirelik girisimlerini kurum politikasi haline getirmis ve her cifte uygulamaktadir. Royal College of Nursing (RCN)’de fertilite hemsireleri tani ve tedavi surecinde ciftlere duzenli psikososyal destek girisimleri uygulamaktadir. Boston In Vitro Fertilizasyon (IVF) merkezinde hemsireler fertilite destegi alan ciftlere tedavi ile paralel beyin-beden programi uygulamaktadir. Canada’da International Federation of Gyneacologic and Obstetrics (FIGO) tarafindan saglik profesyonellerinin fertilite sorunu olan ciftlerde yaklasimda izleyecekleri sistematik basamaklar gelistirilmistir. Bunun disinda bazi kurumlarda hemsireler hipnofertilite ve fertilite yogasi gibi yontemler de uygulamaktadir. Bu gibi standartlarin bulunmasi ciftlerin kendilerine ozgu bakim almasini saglayacaktir.","PeriodicalId":249483,"journal":{"name":"Zeynep Kamil Tıp Bülteni","volume":"4 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-07-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129709362","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Vajinal Doğum Sonrası Plasentanın Kendiliğinden Ayrılma Zamanının ve Bu Süreyi Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi","authors":"nihat farisoğlu, Zehra Meltem Pirimoğlu, A.Doğukan Angin, Önder Sakin, Muzaffer Seyhan Çıkman, Ramazan Deni̇zli̇","doi":"10.16948/ZKTIPB.413370","DOIUrl":"https://doi.org/10.16948/ZKTIPB.413370","url":null,"abstract":"Amac: Bu calismanin amaci, vajinal dogum sonrasi plasentanin kendiliginden ayrilma zamanini ve bu sureyi etkileyen faktorleri belirlemektir. Yontem: Calismamiza Istanbul Dr. Lutfi Kirdar Kartal Egitim ve Arastirma Hastanesi Kadin Hastaliklari ve Dog um klinig ine 01.03.2016-01.01.2017 tarihleri arasinda vajinal dogum icin basvuran 198 hasta dahil edildi. Vajinal dogumu takiben plasentanin kendiliginden ayrilmasi beklendi ve 5’er dakika araliklarla kontrol edildi. Bulgular: Plasentanin ayrilma zamani 11,69±6,09 dakika olarak tespit edildi. Induksiyon alan ve daha o nce do gum yapmis hastalarda plasenta ayrilma zamaninin kisaldigi g o ruldu. Hastalarin %96’sinin plasentasinin ilk 20 dakika icerisinde ayrildigi izlendi. 198 hastanin 5’inde plasenta 30 dakika icerisinde kendiliginden ayrilmadi ve elle halas edildi. Sonuc: Bu calismada plasentanin kendiliginden ayrilma suresi 10-15 dk. araliginda izlendi. Plasentanin kendiliginden ayrilmasi icin esik degerin 20 dk olarak tespit edilebilecegi dusunuldu. Induksiyon almak ve daha once dogum yapmakta bu sureyi kisaltan faktorler olarak tespit edildi.","PeriodicalId":249483,"journal":{"name":"Zeynep Kamil Tıp Bülteni","volume":"42 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-07-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124510682","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Endometrial polipler ile normal endometriumda estrogen ve progesteron reseptörlerinin karşılaştırılması","authors":"Şahin Yüksek, Önder Sakin, Bülent Kars, Muzaffer Seyhan Çıkman, A.Doğukan Angin, E. Şi̇mşek","doi":"10.16948/zktipb.392542","DOIUrl":"https://doi.org/10.16948/zktipb.392542","url":null,"abstract":"AMAC : Endometrial poliplerin patogenezi halen tam olarak bilinmemektedir. Bu arastirmada amacimiz endometrial poliplerdeki steroid reseptorlerini incelemektir. YONTEM : Bu arastirmada Şubat 2008 ile Aralik 2011 tarihleri arasinda hastanemizde histeroskopik polipektomi yapilan 28 hastanin poliplerine ve saglam endometrium dokularina ait ostrojen ve progesteron reseptorleri immunohistokimyasal olarak boyandi. Boyanma skorlari kuvvetli boyananlar icin 3 pozitif, orta boyananlar icin 2 pozitif ve zayif boyananlar icin 1 pozitif olarak kaydedildi. BULGULAR: Ostrojen reseptorleri endometriyal polip glandinda 1 (%3.6) hastada zayif, 17 (%60.7) hastada kuvvetli boyandi.  Stromasinda ise 5 (%17.9) hastada zayif,  12 (%52.8) hastada kuvvetli olarak boyandi. Polipin hemen yanindaki endometrial dokunun glandinda 13 (%46.4) hastada zayif, 5 (%17.6) hastada kuvvetli boyandi. Stromasinda ise 14 (%50.0) hastada zayif, 3 (%10.7) hastada kuvvetli boyandi. Progesteron reseptorleri icin endometriyal polip glandinda zayif boyanma olmadi. Kuvvetli boyanma 27 (%96.4) hastada goruldu. Stromasinda da zayif boyanma olmadi. Kuvvetli boyanma 25 (%89.3) hastada goruldu. Endometriyal polipin hemen yanindaki endometrium dokusunun glandinda 4 (%14.3) hastada zayif, 18 (%64.3) hastada orta, 6 (%21.4) hastada kuvvetli boyandi. Stromasinda ise 3 (%10.7) hastada zayif, 18 (%64.3) hastada orta, 7 (%25.0) hastada kuvvetli boyandi.  SONUC: Bulgularimiz steroid reseptorlerinin endometrial poliplerin gelisimi uzerine olan onemini destekler niteliktedir. Bu reseptorlere yonelik gelistirilecek tedaviler hem poliplerin gelisiminin onlenmesinde, hem tedavisinde, hem de sebep oldugu sikâyetlerin engellenmesinde faydali olabilecektir.","PeriodicalId":249483,"journal":{"name":"Zeynep Kamil Tıp Bülteni","volume":"106 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-07-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131482630","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"İKİNCİ TRİMESTER GEBELİKTE MESANEYE MİGRASYONU SAPTANAN RAHİM İÇİ ARACIN SİSTOSKOPİK OLARAK ÇIKARILMASI","authors":"E. Dönmez, Hatice Dülek, Murat Özdamar, Gultekin Köse, Orhan Koca","doi":"10.16948/ZKTIPB.390265","DOIUrl":"https://doi.org/10.16948/ZKTIPB.390265","url":null,"abstract":"Bu olgu sunumu ile rahim ici arac (RIA)’larin nadir gorulen komplikasyonlarindan biri olan mesaneye migrasyonu sonrasinda olusan gebelikte hastanin yonetiminin tartisilmasini amacladik. Yirmi yasinda  4 gebelik ve 3 vajinal dogumu olan 15 haftalik gebe tekrarlayan dizuri, hematuri, yurumede zorluk sikayetleri ile gebe poliklinigine basvurmustur. Hastaya 2013 yilinda ikinci normal vajinal dogumundan 6 hafta sonra bir klinikte RIA takildigi, sonrasinda  hastanin ucuncu kez gebe kaldigi, kendisine RIA’nin dustugu ve bu nedenle gebe kaldiginin soylendigi, gebeliginin son aylarinda tekrarlayan hematuri, dizuri ve kasik agrisi nedeni ile idrar yolu enfeksiyonu tedavisinin uygulandigi, hastanin ucuncu dogumundan sonra sikayetlerinin azaldigi ancak dorduncu gebeliginde benzer sikayetlerin daha erken gebelik haftasinda ortaya ciktigi ogrenildi. Hastanin yapilan obstetrik ultrasonografisinde tek canli 15 hafta ile uyumlu gebelik ve mesane lumeninde RIA ekosu izlendi. RIA sistoskopik olarak cikarildi. RIA taktirma oykusu olan ve kontrol muayenelerinde RIA saptanmayan hastalar mutlaka ayrintili olarak degerlendirilmeli, ileri incelemeler yapilmali RIA lokalizasyonu belirlenmelidir. Uterin kavitede izlenmeyen RIA’larda uterin perforasyon akilda tutulmalidir.","PeriodicalId":249483,"journal":{"name":"Zeynep Kamil Tıp Bülteni","volume":"17 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125913510","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Trakya Bölgesinde Pediatrik Yoğun Bakım Ünitesinde Akut Zehirlenme Vakalarının Retrospektif Analizi","authors":"Ayşin Nalbantoğlu, E. Güzel, N. Samancı, Muhammet Demirkol, Burçin Nalbantoğlu","doi":"10.16948/ZKTIPB.359176","DOIUrl":"https://doi.org/10.16948/ZKTIPB.359176","url":null,"abstract":"Amac: Bu calismadaki amacimiz, Trakya bolgesinde cocuk yogun bakim unitesinde takip ve tedavileri yapilan zehirlenme vakalarinin ozelliklerini belirlemek ve onlemlerin alinmasina rehberlik etmektir. Gerec ve Yontem: Namik Kemal Universitesi Tip fakultesi hastanesi cocuk yogun bakim unitesinde Ocak 2012-Agustos 2016 tarihleri arasinda zehirlenme nedeniyle takip ve tedavi edilmis cocuklar calismaya dahil edildi. Bilgiler hasta kayitlari geriye donuk taranarak toplandi. Yas, cinsiyet, zehirlenme etkeni, yeri ve nedeni, hastaneye basvuru sekli ve tedavi yontemleri degerlendirildi. Veriler tanimlayici yontemler ve ki-kare testi kullanilarak degerlendirildi; p degeri <0.05 olan istatistiksel farkliliklar anlamli kabul edildi. Bulgular: Yaslari 6 ay-18 yas arasinda olan 172 hastanin kayitlari retrospektif olarak tarandi, 113 (%65,70) hasta kiz, 59 (%34,30) hasta erkekti ve ortalama yaslari 6,61±5,36 yas arasindaydi. Zehirlenme vakalarinin buyuk cogunlugu (%52) 0-4 yas arasinda bulundu. Cogu vakada ( % 91,90) zehirlenme evde ve oral yol ile ( % 95,90) gerceklesmisti. Mevsimlere gore bakildiginda zehirlenme vakalarinin bircogu yaz ayinda meydana gelmisti. Zehirlenme nedenlerine bakilacak olursa % 70,30'u kaza sonucu meydana gelmisti, intihar amaci ile olusan zehirlenmelerin %98'i kiz cocuklarindaydi. Zehirlenmeler en sik ilaclar ile gerceklesmis (%78,60), ikinci en sik neden korozif maddeler (%10,80) ve vakalarin %3,80'inde temizlik maddeleri takip etmekteydi. Ilaclar arasinda antidepresanlar en sik (%25,85) zehirlenme etkeni olarak bulundu ve akut zehirlenme nedeni ile takip edilen 172 hastada olum bildirilmedi. Zehirlenmelerin en sik 0-4 yas arasi cocuklarda gorulmesi ailelerin bu konuda egitilmelerinin ne kadar onemli oldugunu gostermektedir. Bolgemizde hem kaza sonucu hem de intihar amacli gelisen zehirlenmeler kiz cocuklarda daha fazla gorulmustur. Ozellikle kaza sonucu gelisen zehirlenmelerin literaturden farkli olarak bu bolgede kiz cocuklarda daha fazla gorulmus olmasi dikkat cekicidir. Cocukluk cagi zehirlenmelerinin onlenmesinde, kapsamli arastirmalar yapilmasi ve ailelerin egitilmesinin mortalite ve morbiditenin azaltilmasinda etkili olacagi inancindayiz.","PeriodicalId":249483,"journal":{"name":"Zeynep Kamil Tıp Bülteni","volume":"61 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116607913","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Suçiçeği ve komplikasyonlarının değerlendirilmesi","authors":"Cüneyt Uğur, Aysu Say","doi":"10.16948/zktipb.359715","DOIUrl":"https://doi.org/10.16948/zktipb.359715","url":null,"abstract":"OZET AMAC: Bu calismada poliklinige basvuran ve komplikasyon nedeniyle servise yatirilan sucicegi olgularinin geriye donuk degerlendirilmesi amaclanmistir. GEREC ve YONTEM: Bu calismada Ocak 2000-Ocak 2003 tarihleri arasinda Zeynep Kamil Egitim ve Arastirma Hastanesi Cocuk Klinigi poliklinigine basvuran 676 sucicegi olgusunun poliklinik kayitlari ve servise yatirilanlarin hasta dosyalari incelendi. Poliklinige basvuranlar yas, cinsiyet ve mevsimsel dagilim yonunden; servise yatirilanlar ise hastaneye yatis orani, yas, cinsiyet, mevsimsel dagilim, ortalama hastanede kalis suresi ve komplikasyon tipi yonunden arastirilarak kayit edildi. BULGULAR: Poliklinige basvuran 676 sucicegi olgusunun yas ortalamasi 5.04±3.13 yil; %53’u erkek, %47’si kiz; mevsimsel dagilimi: %35.4 ilkbahar, %20.8 yaz, %12.1 sonbahar, %31.7 kis bulundu. Olgulardan %5.8’inin (39 hasta) komplikasyon nedeniyle servise yatirildigi saptandi. Servise yatirilan hastalarin yas ortalamasi 2.08±1.93 yil; %61.5’i erkek, %38.5’i kiz; mevsimsel dagilimi: %30.8 ilkbahar, %23.1 yaz, %12.8 sonbahar, %33.3 kis ; ortalama hastanede kalis suresi 8.00±6.86 gun olarak bulundu. En sik yatis sebebi bronkopnomoni (%43.6), ikinci siklikta sekonder bakteriyel deri enfeksiyonu (%15.4), ucuncu siklikta febril konvulziyon (%10.3) idi. SONUC: Suciceginin genelde selim seyirli oldugu , klinik olarak kolay tani konuldugu, komplikasyon nedeniyle servise yatirilan hasta oraninin dusuk oldugu, komplikasyon gelisen hastalarda agir morbiditeye rastlanmadigi ve mortalitenin gorulmedigi tespit edilmistir.","PeriodicalId":249483,"journal":{"name":"Zeynep Kamil Tıp Bülteni","volume":"53 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129191692","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"HİDROSALPİNKS TANISINDA ULTRASONOGRAFİ VE HİSTEROSALPİNGOGRAFİ YETERİNCE GÜVENİLİR Mİ?","authors":"Dilşad Herkiloğlu, Canan Kabaca","doi":"10.16948/ZKTIPB.416720","DOIUrl":"https://doi.org/10.16948/ZKTIPB.416720","url":null,"abstract":"HIDROSALPINKS TANISINDA ULTRASONOGRAFI VE HISTEROSALPINGOGRAFI YETERINCE GUVENILIR MI? OZET AMAC: Infertil hastalarin uterin boslugu ve fallop tuplerini ilk basamak degerlendirme ultrasonografi (USG) ile olup bir sonraki asamada diger gelismis ve etkili yontemler olmasina ragmen histerosalpingografi (HSG) ucuz, kolaylikla erisilebilir ve yorumlanmasi kolay oldugundan yaygin olarak kullanilmaktadir. Calismamizda HSG ve USG sonucunda hidrosalpinks on tanisi konulan hastalarin laparoskopi ile korelasyonunu degerlendirerek HSG’nin ve USG’nin hidrosalpinks tanisi koymadaki degeri ve birbirlerine ustunlugu olup olmadigini  gostermeyi amacladik. YONTEM: Calismaya 1 Agustos 2015 ile 1 Nisan 2017 tarihleri arasinda hastanemizin kadin dogum polikliniklerine infertilite nedeniyle ile basvuran HSG’de ya da USG’de hidrosalpinks saptanan 48 hasta dahil edildi. Tum hastalar genel anestezi altinda, laparoskopi ile opere edildi. Laparoskopide her iki tuba serbest  metilen mavisi gecisi degerlendirildi. HSG veya USG sonucu ile laparoskopi sonucunun korele olmamasi HSG’nin ya da USG’nin yanlis teshisi olarak degerlendirildi.  Laparoskopide patolojik bulgularin olmasi halinde HSG ya da USG teshisi dogru olarak kabul edildi. BULGULAR: 48 hastanin 30’u primer infertil 18’i sekonder infertildi. 26 hastaya HSG ile hidrosalpinks dusunuldu. Laparoskopi sonrasi 15’inde (%57,7) hidrosalpinks dogrulandi. 25 hastaya USG ile hidrosalpinks on tanisiyla laparoskopi yapildi. 17’sinde (%68)  hidrosalpinks dogrulandi. 3 hastada hem USG de hemde HSG de hidrosalpinks mevcuttu. Bu hastalarda USG bulgularinin laparoskopi ile korelasyonu degerlendirildi. Hsg’nin teshis dogrulugu (%57,7) USG’nin teshis dogrulugu (%68) ile arasinda istatistiksel bir fark saptanmadi. (P=0,638).  SONUC:  Infertilitenin ilk basamak degerlendirmelerinden olan USG ve HSG ile ucuz ve kolay bir sekilde hidrosalpinks tanisi konulabilir. Anahtar sozcukler: Hidrosalpinks, Infertilte, Laparoskopi","PeriodicalId":249483,"journal":{"name":"Zeynep Kamil Tıp Bülteni","volume":"35 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131513542","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Çocukluk Çağı Akut Lenfoblastik Lösemili Hastalarda RFC G80A Polimorfizmi ve MTHFR Polimorfizmleri ile İlişkilendirilmesi","authors":"Dilara Fatma Akın, A. Kürekçi, Nejat Akar","doi":"10.16948/ZKTIPB.379688","DOIUrl":"https://doi.org/10.16948/ZKTIPB.379688","url":null,"abstract":"Amac: Folat metabolik yolagi nukleotid sentezi ve DNA metilasyonu icin gerekli oldugundan losemi gelisimde onemli rol oynamaktadir. Folat eksikligi, DNA kiriklarina sebep olmaktadir. Bu yuzden folatla iliskili polimorfizmler,  cocukluk cagi akut lenfoblastik losemisine (ALL) neden olabilmektedir. MTHFR (Metilentetrahidrofolat Reduktaz), DHFR (Dehidrofolat Reduktaz), CBS (Sistationin Beta Sentaz), TYMS (Timidilat Sentaz) ve RFC (Reduces Factor Carrier-1) bulunan degisimler, folat seviyesi ve DNA sentezini etkilediginden dolayi, folat yolaginda onemli role sahiptirler. Bu calismadaki amacimiz, folat metabolik yolagi ile iliskili olan RFC ve MTHFR genlerdeki polimorfizimlerin cocukluk cagi losemisi uzerinde etkisi olup olmadigini arastirmaktir. Materyal ve Metod: Calismaya Losante Cocuk ve Yetiskin hastanesinde 103 akut lenfoblastik losemi tanisi almis cocuk hasta dâhil edildi. RFC geni G80A ve MTHFR geni polimorfizmleri genotipleme islemi RFLP ( Restriction Fragment Length Polymorphism ) ve Real Time PCR yontemleri ile gerceklestirildi. Bulgular: Genotip ve allel frekanslarinin sonuclarina gore, hasta ve kontrol grubu arasinda herhangi bir istatistiksel farklilik gorulmemistir. RFC G80A ve MTHFR polimorfizmleri birlikteligi, ANOVA testi ile yapilan analiz sonucu istatistiksel olarak anlamli bulunamamistir (p> 0,05). Sonuclar Calismamiz,  Turk cocukluk cagi ALL hastalarinda, RFC ve MTHFR polimorfizmlerle losemi patogenezi arasindaki iliskiyi tanimlayan ve frekansini tespit eden ilk tarama sonuclari olmasindan dolayi onemlidir.","PeriodicalId":249483,"journal":{"name":"Zeynep Kamil Tıp Bülteni","volume":"62 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124754112","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}