Ege üniversitesi hemşirelik fakültesi dergisi最新文献

{"title":"Life Experiences of Patients with Left Ventricular Assist Device during the COVID-19 Pandemic: A Qualitative Study","authors":"Nihal ÇELİKTÜRK DORUKER, Fatma Demi̇r Korkmaz","doi":"10.53490/egehemsire.1257383","DOIUrl":"https://doi.org/10.53490/egehemsire.1257383","url":null,"abstract":"Sol Ventrikül Destek Cihazı Olan Hastaların COVID-19 Pandemisi Sırasında Yaşam Deneyimleri: Nitel Çalışma \u0000ÖZ \u0000Amaç: Bu çalışmada sol venrtikül destek cihazı olan hastaların COVID-19 pandemisi sırasında yaşam deneyimlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. \u0000Yöntem: Bu nitel araştırmada yorumlayıcı fenomenolojik yaklaşım kullanılmıştır. Araştırma bir üniversitesi hastanesinin Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı’nda pandemi öncesinde sol ventrikül destek cihazı implante edilmiş ve Kalp-Akciğer Nakil Ünitesi’ne poliklinik kontrolü için gelen yedi hasta ile yürütülmüştür. Veriler “Hastaların Sosyodemografik ve Tanıtıcı Özellikleri Formu” ve “Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu” kullanılarak yarı yapılandırılmış görüşmeler ile toplanmıştır. Nitel verilerin analizinde tümevarımlı içerik analizi yaklaşımı ve tematik analiz kullanılmıştır. \u0000Bulgular: Araştırma kapsamına alınan hastaların yaşları 52-65 yaş aralığındadır. Hastaların beşi erkek cinsiyette ve ilköğretim mezunu olup altısı da evlidir. Hastaların beşine nakil için köprü ve ikisine de hedef tedavi amacı ile son ventrikül destek cihazı implante edilmiştir. Hastalar NYHA sınıf II-IV arasında değişen kalp yetersizliği evresindedir. Hastalarda sol ventrikül destek cihazı kalış süresi 40-113 ay arasında değişmektedir. Bu araştırmada sonucunda psikolojik yük, sağlığı sürdürmede engeller, belirsizlik, hayata tutunma olmak üzere dört tema oluşturulmuştur. \u0000Sonuç: COVID-19 pandemisi sırasında sol ventrikül destek cihazı olan hastaların zorluklar, belirsizlikler ve engeller yaşadığı belirlendi. Ancak tüm bunlara rağmen hastaların hayata tutunmak için baş etme yöntemlerini kullandığı saptandı. \u0000Anahtar Kelimeler: COVID-19; sol ventrikül destek cihazı; yaşam deneyimleri:","PeriodicalId":474176,"journal":{"name":"Ege üniversitesi hemşirelik fakültesi dergisi","volume":"61 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-04","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140513875","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Görme ve Ortopedik Engelli Kadınların Obstetri ve Jinekoloji Birimlerinde Yaşadıkları Deneyimler: Bir Fenomenolojik Çalışma","authors":"Ekin Dila TOPALOĞLU ÖREN, Gül ERTEM","doi":"10.53490/egehemsire.1332106","DOIUrl":"https://doi.org/10.53490/egehemsire.1332106","url":null,"abstract":"Experiences of women with visual and orthopedic disabilities in obstetrics and gynecology units: A Phenomenological Study
 
 ABSTRACT
 Objective: This research was conducted to understand the core/base of the experiences, thoughts, and feelings of women with visual and orthopedic disabilities about health care services related to obstetrics and gynecology units. 
 Bu araştırmanın amacı, görme ve ortopedik engelli kadınların obstetri ve jinekoloji birimleri ile ilgili yaşadıkları deneyimlerini, düşüncelerini ve hislerini anlamaktır.
 Methods: A descriptive phenomenological design was used in this study. This study was conducted with women with 10 visual and 12 orthopedic disabilities registered to physical disability associations in Izmir, western Turkey, between May 2020 and November 2020. Data were collected by in-depth interview method using semi-structured questions. All transcripts were evaluated by two researchers and codes were created. The codes formed the sub-themes in terms of similarities and differences, themes were created as a result of combining sub-themes. 
 Results: The data obtained consists of two main themes: 1) 'Challenges and Problems' 2) 'Health Professionals'. 'Challenges and Problems' has 10 sub-themes: Social pressure, dependence on others-helplessness, problems with gynecology/obstetrics examination chairs, transportation problems, poor physical conditions, financial problems, procrastination/disregard, obscurity-uneasiness, privacy-shame-hesitate, and discourses in the past. 'Health Professionals' and it has four positive sub-themes and eight negative sub-themes. Positive sub-themes; introducing-describing the physical environment, helping, giving information before the procedure, being understanding and relevant. Negative sub-themes; not taking enough time-disinterest, exclusion- stigma, violence, maltreatment from female healthcare professionals, communication problems, lack of privacy, helplessness, and lack of education/awareness. 
 Conclusion: In the study, it was concluded that women with visual and orthopedic disabilities experienced problems, negative thoughts and feelings related to the attitudes and behaviors of individual, environmental, social, institutional, economic, information and health professionals related to obstetrics and gynecology units.Therefore, women health policies should concentrate on problems experienced by women with visual and orthopedic disabilities and health professionals in obstetrics and gynecology units.
 Keywords: Disability; visual disabilities; orthopedic disabilities; obstetrics and gynecology units; phenomenology.
 Financing
 All persons listed as authors participated sufficiently in this study to accept public responsibility for the manuscript content. This article did not receive any funding from public or private entities.","PeriodicalId":474176,"journal":{"name":"Ege üniversitesi hemşirelik fakültesi dergisi","volume":"28 3","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135464115","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Caring for a COVID-19 Patient with CLL (Chronic Lymphocytic Leukemia) According to Dorothea Elizabeth Orem's Self-Care Insufficiency Theory (Case Report)","authors":"Sümeyye AKÇOBAN, Betül TOSUN","doi":"10.53490/egehemsire.1161568","DOIUrl":"https://doi.org/10.53490/egehemsire.1161568","url":null,"abstract":"Kronik Lenfositer Lösemi (KLL) bireylerin yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyen hematolojik bir kanser hastalığıdır. KLL ve eşlik eden bir kronik hastalığın olması bireyin vücudunu olumsuz etkileyerek alacağı veya almış olduğu onkolojik tedaviyi negatif yönde etkilemektedir. Yapılan araştırmalarda; tüm dünyada çok sayıda ölüme neden olan COVID 19’un onkolojik tedavi gören bireyleri olumsuz etkilediği belirlenmiştir. Özellikle hastanelerde yatan kanser ve Covid 19 tanılı bireylerin sağlığına kavuşmasında hemşirelerin büyük rolü olmuştur. Hasta bireyin sağlığının geliştirilmesi, korunması, tedaviye ve hastalığa uyum sürecinde hemşireler bireye yardım ederek; öz bakım ve hemşirelik sistemleriyle ilgili uygulamaları yapmaktadır. Orem hemşirelerin, bireyin bağımsız fonksiyonunu destekleyerek; sağlıktan sapma durumunda yardım ve rehberlik etmeleri gerektiğini ifade etmektedir. Dolayısıyla bu çalışmada KLL ve COVID-19 tanılı bir hastanın bakımı Orem’in Öz-Bakım Yetersizlik Kuramına göre planlandı, uygun girişimler uygulandı ve sonuçları değerlendirildi. Hastanın hemşirelik bakım planı evrensel öz bakım, gelişimsel öz bakım ve sağlıktan sapma öz bakım gereksinimi çerçevesinde ele alındı. Sonuç olarak Orem’in Öz-Bakım Yetersizlik Kuramı doğrultusunda verilen hemşirelik bakımının hastada olumlu etkilerinin olduğu görüldü.","PeriodicalId":474176,"journal":{"name":"Ege üniversitesi hemşirelik fakültesi dergisi","volume":"397 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135950042","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"Diyabetli Gebelerin İnternet Kullanımları ve İnternet Yoluyla Karar Alma Durumlarının İncelenmesi","authors":"Hatice DEMİRAĞ, Sevilay HİNTİSTAN, Mücella DİNÇ, Meral FİDAN UÇAN","doi":"10.53490/egehemsire.1115416","DOIUrl":"https://doi.org/10.53490/egehemsire.1115416","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışma, diyabetli gebelerin internet kullanımları ve internet yoluyla karar alma durumlarını incelemek amacıyla yapıldı.
 Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tasarımda gerçekleştirilen bu çalışmanın örneklemini X Devlet Hastanesi Kadın Doğum Polikliniği ve Gebe Okulu’nda takip edilen 179 diyabetli gebe oluşturdu. Veriler, 1 Mart 2022 - 1 Mayıs 2022 tarihleri arasında “Kişisel Bilgi Formu” ve “Gebelerde İnternet Yoluyla Karar Alma (GİYKA) Ölçeği” kullanılarak toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde, One-way ANOVA ve post hoc multiple comparisons test, Mann-whitney-U ile Independent Samples t parametrik testleri; Kruskall Wallis H testi ile ileri uygulama Mann Whitney-U non-parametrik testleri ve sayılarla yüzdelik dağılımlar kullanılmıştır.
 Bulgular: Diyabetli gebelerin internet yoluyla karar aldıkları (%44.7), cep telefonu ile internete erişim sağladıkları (%95.5), bilgiye erişimin kolay olması nedeniyle (%74.3) her gün internet kullandıkları (%75.4) belirlendi. Diyabetli gebelerin GİYKA ölçek toplam puan ortalaması 32.64±8.11, “öz yeterlilik algısı” alt boyutu puan ortalaması 15.58±4.10 ve “öz kontrol algısı” alt boyutu puan ortalaması 17.06±4.52 olarak bulundu. Gebelerin diyabet türü ve gebelik haftası ile GİYKA ölçek toplam puan ortalaması arasında (p","PeriodicalId":474176,"journal":{"name":"Ege üniversitesi hemşirelik fakültesi dergisi","volume":"29 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135553692","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}

{"title":"0-6 YAŞ GRUBU ÇOCUKLARIN EV KAZASI NEDENİYLE ACİL SERVİSE BAŞVURMA SIKLIĞI VE EBEVEYNLERİNİN BU KONUDAKİ UYGULAMALARININ BELİRLENMESİ","authors":"Yeşim AHMEDOV, Tülay ORTABAĞ","doi":"10.53490/egehemsire.1060875","DOIUrl":"https://doi.org/10.53490/egehemsire.1060875","url":null,"abstract":"Amaç: Araştırma ……… merkezde yaşayan 0-6 yaş grubu çocukların ev kazası nedeniyle acil servise başvurma oranını, kaza olma nedenlerini, kaza oluş biçimlerini incelemek, ebeveynlerinin ev kazasının nedenlerine yönelik bilgi seviyelerini ve ilk yardım uygulamalarını belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.
 Gereç ve Yöntem: Araştırmamızda evreni, ……… Üniversitesi ………… Hastanesi Acil poliklinik-müşahede birimine 15 Şubat-15 Nisan 2018 tarihleri arasında üç aylık periyotta ev kazaları nedeniyle başvuran 0-6 yaş grubu çocukların ebeveynleri oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemini ise, araştırmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden 102 ebeveyn oluşturmuştur. Veriler ‘soru formu’ ve ‘0-6 yaş grubu çocuğu olan annelerin ev kazalarına yönelik güvenlik önlemlerini tanılama ölçeği’ ile alınmıştır.
 Bulgular: Araştırmanın verilerine göre; 0-6 yaş grubu çocukların tamamı ev kazası geçirmiştir. Bu çocukların %73.5’i kızdır. Çocukların geçirdiği kazaların %41.2’sini yanık, %26.5’ini düşme oluşturmuştur. Geçirilen tüm kaza tiplerinde çocuğun yanında %43.1 annesi vardır ve çocukların %71.6’sına ilk uygulamayı annesi yapmıştır. İlk uygulamanın doğruluğuna göre dağılımlar değerlendirildiğinde %53.9’unun uygulamayı doğru yaptığı, %46.1’inin uygulamayı yanlış yaptığı bulgusu elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde ebeveynlerin ilk yardım eğitimine ihtiyaç duyduğu ve ilk yardım eğitimini de çoğunlukla hemşirelerden talep ettikleri saptanmıştır.
 Sonuç: Hemşirelerin ebeveynlerin öğrenim düzeylerine uygun ilk yardım eğitim programları hazırlamaları, yürütmeleri ve değerlendirmeleri önerilmektedir.","PeriodicalId":474176,"journal":{"name":"Ege üniversitesi hemşirelik fakültesi dergisi","volume":"310 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135479568","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}