TÜRKÇENİN OĞUZ SAHASININ İKİ VATAN ŞAİRİ: BAHTİYAR VAHAPZADE VE ABDÜLFETTAH RAUF’UN “VATAN” TEMALI ŞİİRLERİ ÜZERİNE KARŞILAŞTIRMALI BİR İNCELEME

Bahtiyar Vahapzade ve Abdulfettah Rauf, vatanlarinin ve bolgelerinin isimleri farkli olsa da Turkcenin Oguz sahasinda eser vermis, benzer sartlari ve surecleri yasamis olmalari hasebiyle, “vatan” temali siirlerinde benzer yaklasimlar sergilemislerdir. Her iki sair de vatana dair kaygilar duyar. B. Vahapzade’de bu durum “hâlden sikâyet ve gelecek kaygisi” olarak kendisini gosterir. A. Rauf’ta bu duygular “hâlden sikâyet ve vatanin sanli gecmisine ozlem” olarak tezahur eder. B. Vahapzade “vatan” kavramindan genel olarak Guney ve Kuzey Azerbaycan’i anlar. Ancak Abdulfettah Rauf vatan vurgusunu, kendisi icin cok onemli anlamlar ifade eden “Uskup, Vardar Nehri, Meddah Medresesi, Islahhane Parki” gibi ozel alanlara yoneltir. Her iki sairin de kaygilari kendi bulunduklari ulkelerin sinirlarini asar. A. Rauf; Balkanlar disindaki Islâm cografyasinin dertleriyle de hemhâl olur. B. Vahapzade de ozellikle Turkmencay Antlasmasiyla ikiye bolunen Azerbaycan vatani icin kaygilanir. Şair ayrica, surgun ve katliamlara ugrayan Turk topluluklari olan “Karacay, Ahiska, Kirim Turkleri” ve Almanya’daki gurbetci Turkler icin de kaygilanir.