{"title":"Yükseltiye Göre Meraların BazıToprak ve VejetasionÖzelliklenin Karşılaştırılması","authors":"Şahin Palta, İlhami Yaman, Eren Baş","doi":"10.24011/barofd.1211042","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Bu çalışma Çorum ili İskilip Orman İşletme Müdürlüğü’ne bağlı Karmış Orman İşletme Şefliği sınırlarında gerçekleştirilmiştir. Çalışma farklı yükseltilerdeki (1000 m, 1553 m ve 1830 m) orman içi açıklıklarda yürütülmüştür. Bu alanlar aynı zamanda yerel halk tarafından mera olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, bazı fiziksel ve kimyasal toprak özellikleri ile vejetasyon yapısının yükseltiye bağlı olarak değişimini belirlemektir. Çalışma için toprak örnekleri 2021 yılında alınmıştır. Toprak analizi için her çalışma alanından (0-15 cm derinlikten) 10’ar adet olmak üzere toplamda 30 adet toprak örneği alınmıştır. Tek yönlü varyans analizi sonuçlarına göre; ortalama toplam azot, organik madde, kil-kum içeriği, kireç içeriği, pH ve EC değerleri bakımından meralar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Toprak analiz sonuçlarına göre, 1000 m yükseklikteki toprakların çok az olan ortalama fosfor içeriği ve yüksek kil içeriği dışında toprakların fiziksel ve kimyasal özellikleri açısından bitkilerin büyümesini ve gelişmesi engelleyici ciddi anlamda olumsuz bir faktör tespit edilememiştir. Varyans analizi sonuçlarına göre baklagiller, buğdaygiller ve diğer familyaların botanik kompozisyon değerleri yükselti bakımından istatistiki anlamda farklı bulunmuştur. Çalışma alanlarında vejetasyonun otlatma olgunluğuna ulaşmamış olmasına rağmen otlatma yapıldığı ve kritik otlatma dönemlerine dikkat edilmediği gözlemlenmiştir. Buna bağlı olarak hayvanlar açısından besleyici olan azalıcı mera bitkilerinin sayısı oldukça düşük bulunmuştur. Ayrıca alanlarda istilacı türlerden olan Ranunculus constantinopolitanus ve Dipsacus laciniatus’un yaygın olduğu belirlenmiştir. Otlatma alanlarından daha fazla bitkisel verim almak için erken ilkbahar, geç sonbahar ile kritik yaz otlatması periyotlarına dikkat edilmesi, ekosisteme uygun azalıcı türler ile üstten tohumlama yapılması ve yabancı otlarla mücadele edilmesi önerilmektedir.","PeriodicalId":55736,"journal":{"name":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-04-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":"{\"title\":\"Yükseltiye Göre Meraların Bazı Toprak ve Vejetasyon Özelliklerinin Karşılaştırılması\",\"authors\":\"Şahin Palta, İlhami Yaman, Eren Baş\",\"doi\":\"10.24011/barofd.1211042\",\"DOIUrl\":null,\"url\":null,\"abstract\":\"Bu çalışma Çorum ili İskilip Orman İşletme Müdürlüğü’ne bağlı Karmış Orman İşletme Şefliği sınırlarında gerçekleştirilmiştir. Çalışma farklı yükseltilerdeki (1000 m, 1553 m ve 1830 m) orman içi açıklıklarda yürütülmüştür. Bu alanlar aynı zamanda yerel halk tarafından mera olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, bazı fiziksel ve kimyasal toprak özellikleri ile vejetasyon yapısının yükseltiye bağlı olarak değişimini belirlemektir. Çalışma için toprak örnekleri 2021 yılında alınmıştır. Toprak analizi için her çalışma alanından (0-15 cm derinlikten) 10’ar adet olmak üzere toplamda 30 adet toprak örneği alınmıştır. Tek yönlü varyans analizi sonuçlarına göre; ortalama toplam azot, organik madde, kil-kum içeriği, kireç içeriği, pH ve EC değerleri bakımından meralar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Toprak analiz sonuçlarına göre, 1000 m yükseklikteki toprakların çok az olan ortalama fosfor içeriği ve yüksek kil içeriği dışında toprakların fiziksel ve kimyasal özellikleri açısından bitkilerin büyümesini ve gelişmesi engelleyici ciddi anlamda olumsuz bir faktör tespit edilememiştir. Varyans analizi sonuçlarına göre baklagiller, buğdaygiller ve diğer familyaların botanik kompozisyon değerleri yükselti bakımından istatistiki anlamda farklı bulunmuştur. Çalışma alanlarında vejetasyonun otlatma olgunluğuna ulaşmamış olmasına rağmen otlatma yapıldığı ve kritik otlatma dönemlerine dikkat edilmediği gözlemlenmiştir. Buna bağlı olarak hayvanlar açısından besleyici olan azalıcı mera bitkilerinin sayısı oldukça düşük bulunmuştur. Ayrıca alanlarda istilacı türlerden olan Ranunculus constantinopolitanus ve Dipsacus laciniatus’un yaygın olduğu belirlenmiştir. Otlatma alanlarından daha fazla bitkisel verim almak için erken ilkbahar, geç sonbahar ile kritik yaz otlatması periyotlarına dikkat edilmesi, ekosisteme uygun azalıcı türler ile üstten tohumlama yapılması ve yabancı otlarla mücadele edilmesi önerilmektedir.\",\"PeriodicalId\":55736,\"journal\":{\"name\":\"Bartin Orman Fakultesi Dergisi\",\"volume\":\"1 1\",\"pages\":\"\"},\"PeriodicalIF\":0.0000,\"publicationDate\":\"2023-04-15\",\"publicationTypes\":\"Journal Article\",\"fieldsOfStudy\":null,\"isOpenAccess\":false,\"openAccessPdf\":\"\",\"citationCount\":\"0\",\"resultStr\":null,\"platform\":\"Semanticscholar\",\"paperid\":null,\"PeriodicalName\":\"Bartin Orman Fakultesi Dergisi\",\"FirstCategoryId\":\"1085\",\"ListUrlMain\":\"https://doi.org/10.24011/barofd.1211042\",\"RegionNum\":0,\"RegionCategory\":null,\"ArticlePicture\":[],\"TitleCN\":null,\"AbstractTextCN\":null,\"PMCID\":null,\"EPubDate\":\"\",\"PubModel\":\"\",\"JCR\":\"\",\"JCRName\":\"\",\"Score\":null,\"Total\":0}","platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Bartin Orman Fakultesi Dergisi","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.24011/barofd.1211042","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
摘要
这项工作是在上海合作组织的密闭森林管理部门开展的。这项工作是在森林对不同海拔(1000米、1553米和1830米)的解释中进行的。这些田地也被当地人用作弹珠。这项工作的目的是根据地球的一些物理和化学性质来确定空中结构的生长。2021年采集了地球样本用于工作。Toprak analizi için herçalışma alanından(0-15 cm derinlikten)10岁或30岁。根据单向分析的结果,ortalama toplam azot,organik made,kil kum içeriği,kireçiçieriği、pH ve EC değerleri bakımından meralar arasında istatistiksel olarak anlamlıfarklılıklar bulunmuştur。根据土地分析结果,除了1000米高的土壤平均磷含量低和公斤含量高外,植物的生长发育尚未被确定为严重的不利因素。根据方差分析的结果,冰川、水牛等科植物的组成值与上升有统计学差异。在工作领域,尽管没有观察到植被,也没有观察到临界生长,但植被生长尚未实现。因此,以动物为食的大理石植物数量非常少。毛茛和续断在野外也很常见。为了尽早从自治区获得更多的植物数据,建议在夏末和夏末周末对关键的夏季农业进行监测,并在生态系统减少的情况下产生生态系统,并处理外国草原。
Yükseltiye Göre Meraların Bazı Toprak ve Vejetasyon Özelliklerinin Karşılaştırılması
Bu çalışma Çorum ili İskilip Orman İşletme Müdürlüğü’ne bağlı Karmış Orman İşletme Şefliği sınırlarında gerçekleştirilmiştir. Çalışma farklı yükseltilerdeki (1000 m, 1553 m ve 1830 m) orman içi açıklıklarda yürütülmüştür. Bu alanlar aynı zamanda yerel halk tarafından mera olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, bazı fiziksel ve kimyasal toprak özellikleri ile vejetasyon yapısının yükseltiye bağlı olarak değişimini belirlemektir. Çalışma için toprak örnekleri 2021 yılında alınmıştır. Toprak analizi için her çalışma alanından (0-15 cm derinlikten) 10’ar adet olmak üzere toplamda 30 adet toprak örneği alınmıştır. Tek yönlü varyans analizi sonuçlarına göre; ortalama toplam azot, organik madde, kil-kum içeriği, kireç içeriği, pH ve EC değerleri bakımından meralar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Toprak analiz sonuçlarına göre, 1000 m yükseklikteki toprakların çok az olan ortalama fosfor içeriği ve yüksek kil içeriği dışında toprakların fiziksel ve kimyasal özellikleri açısından bitkilerin büyümesini ve gelişmesi engelleyici ciddi anlamda olumsuz bir faktör tespit edilememiştir. Varyans analizi sonuçlarına göre baklagiller, buğdaygiller ve diğer familyaların botanik kompozisyon değerleri yükselti bakımından istatistiki anlamda farklı bulunmuştur. Çalışma alanlarında vejetasyonun otlatma olgunluğuna ulaşmamış olmasına rağmen otlatma yapıldığı ve kritik otlatma dönemlerine dikkat edilmediği gözlemlenmiştir. Buna bağlı olarak hayvanlar açısından besleyici olan azalıcı mera bitkilerinin sayısı oldukça düşük bulunmuştur. Ayrıca alanlarda istilacı türlerden olan Ranunculus constantinopolitanus ve Dipsacus laciniatus’un yaygın olduğu belirlenmiştir. Otlatma alanlarından daha fazla bitkisel verim almak için erken ilkbahar, geç sonbahar ile kritik yaz otlatması periyotlarına dikkat edilmesi, ekosisteme uygun azalıcı türler ile üstten tohumlama yapılması ve yabancı otlarla mücadele edilmesi önerilmektedir.