Tefsirde Mezhep Refleksli Aşırılık İbn Furât Örneği

Kur’ân’in tefsirinde on kabullerden uzak bir sekilde hareket etmek yerine mezhep taassubuna binaen ve onceden kabul edilmis teorilerin metin uzerinden gerekcelendirilmesi cihetine gitmek bircok onemli probleme neden olmaktadir. Mufessirlerin cogu eserlerini telif ederken mensup olduklari hâkim paradigmanin golgesinde hareket etmis, kendi mezheplerini guclendirmek veya karsi olduklari mezheplerin ortaya koyduklari delilleri curutmek amacini gutmuslerdir. Bu baglamda Şii mufessirler de kendi goruslerini desteklemek ve kabul ettirmek icin butun muslumanlar nezdinde otoriter metin kabul edilen Kur’ân-i Kerim’den deliller bulmaya calis- mis, bulamadiklari zaman ise ayetleri kendi mezhep prensipleri cercevesinde tevil etmeye yonelmislerdir. Bu surecte ayetler mustakil olarak ele alinmis, nuzul ortami, yani Kur’an’in inzal edildigi gunun sartlari ve Kur’an’in butunlugu goz ardi edilmistir. Bu calismada Ibn Furât tefsirinde mezhep refleksi ile Kur’ân’in islevsellestirilmesinin orneklerini ortaya koymaya calisilmistir