Cel Eucharystii w ujęciu teologii liturgicznej

Różnorodności wymiarów Eucharystii zasadza się różnorodność pojmowania celu Eucharystii. Głównym problemem badawczym tego opracowania jest udzielenie odpowiedzi na pytanie o cel ustanowienia przez Chrystusa i sprawowania przez Chrystusa i przez Kościół Eucharystii. Polem badawczym jest tu teologia liturgiczna, która łączy w sobie zbawcze misterium Chrystusa, jego celebrację i życie chrześcijańskie.  Łączność ta jest pierwszym wspólnym mianownikiem, dla  różnych ujęć teologii liturgicznej, wskazującym na celowość Eucharystii. Taki cel Eucharystii najmocniej akcentuje szkoła rzymska teologii liturgicznej. U podstaw różnych szkół teologii liturgicznej znajdują się dwaj teologowie chrześcijańskiego Wschodu, Alexander Schmemann i Jean Corbon, dla których głównym celem Eucharystii jest celebracja nieustannego objawiania się i udzielania się Boga, co sprawia, że Eucharystia jest nieustannym zanurzaniem codzienności w eschatologii. Celem Eucharystii w ujęciu amerykańskiej teologii liturgicznej jest nieustanne formowanie jej uczestników jako kościelnej wspólnoty kapłanów stworzenia, zjednoczonych z Chrystusem i działających jego mocą.  Wszyscy ci teologowie pomimo różnic akcentują szczególny sposób budowania przez Eucharystię wspólnoty Kościoła oraz kult składany Ojcu przez Chrystusa przyłączającego do siebie Kościół i włączającego w swoją ofiarę duchowe ofiary wiernych.