[Investigation of the Antimicrobial Effects of Long-Term Used Drugs and In Vitro Interaction with Antimicrobial Agents].

Kronik hastalığı olan kişilerin, düzenli ve uzun süreli ilaç kullanması gereklidir. Bu ilaçlarla birlikte zaman zaman antimikrobiyal ajanlar da kullanılmaktadır. Bu çalışmada, kronik hastalıklarda uzun süreli ve sıklıkla kullanılan bazı ilaçların antimikrobiyal etkilerinin ve diğer antimikrobiyal ajanlarla etkileşimlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu ilaçlar statin grubu ilaçlardan atorvastatin ve rosuvastatin; beta bloker ilaç grubundan metoprolol ve propranolol; proton pompası inhibitörü ilaç grubundan lansoprazol ve esomeprazol olarak belirlenmiştir. Bu çalışmada, ana bilim dalından temin edilen standart mikroorganizmalar ve ana bilim dalı kültür koleksiyonunda yer alan dirençli izolatlar kullanılmıştır. İlaçların antimikrobiyal etkisi mikrodilüsyon yöntemiyle saptanmıştır. İlaçların antibiyotiklerle ve birbirleriyle kombine kullanımıyla oluşan antimikrobiyal etki ise dama tahtası yöntemiyle belirlenmiştir. Bu çalışmada, ilaçların antibiyotiklerle birlikte kullanıldığında, bu antibiyotiklerin izolatlara (Staphylococcus aureus/ampisilin, Enterococcus faecalis/vankomisin, Escherichia coli/siprofloksasin, Klebsiella pneumoniae/imipenem, Acinetobacter baumannii/meropenem, Pseudomonas aeruginosa/gentamisin) etki eden minimum inhibitör konsantrasyon (MİK) değerlerini düşürdüğü tespit edilmiştir. Atorvastatin ve rosuvastatin varlığında dirençli S.aureus, E.faecalis, A.baumannii ve K.pneumoniae izolatlarına karşı antibiyotiklerin MİK değerlerinde dört kat ve daha fazla; dirençli P.aeruginosa izolatlarına karşı gentamisinin MİK değerinde 2-64 kat, siprofloksasine dirençli E.coli izolatlarında da siprofloksasinin MİK değerlerinde sırasıyla sekiz ve iki kat azalma tespit edilmiştir. Propranolol varlığında ise dirençli E.faecalis ve K.pneumoniae izolatlarında MİK değerlerinde 64 kat, dirençli S.aureus izolatları üzerine ampisilinin MİK değerlerinde 2-64 kat, dirençli P.aeruginosa ve A.baumannii izolatları üzerine antibiyotiklerin MİK değerlerinde sırasıyla 4-64 ve 2-64 kat, dirençli E.coli izolatları üzerine siprofloksasinin MİK değerlerinde ise 2-4 kat azalma tespit edilmiştir. Gentamisinin, meropenemin ve imipenemin, metoprolol ile birlikte kullanımı sonucu dirençli P.aeruginosa, A.baumannii ve E.faecalis izolatları üzerine antibiyotiklerin MİK değerlerinde 64 kat; dirençli S.aureus, K.pneumoniae izolatları üzerine ampisilin, imipenem MİK değerlerinde sırasıyla 2-64 ve 32-64 kat azalma tespit edilmesine rağmen dirençli E.coli izolatları üzerine siprofloksasinin metoprololle kombine kullanımı sonucu MİK değerinde iki kat azalma tespit edilmiştir. Antibiyotiklerin lansoprazol ve esomeprazol ile birlikte kullanımı sonucu dirençli A.baumannii izolatları üzerine meropenemin MİK değerinde sırasıyla 32-64 ve 2-64 kat, dirençli S.aureus izolatları üzerine ampisilinin MİK değerinde sırasıyla 2-64 ve 32-64 kat, dirençli K.pneumoniae izolatları üzerine imipenemin MİK değerinde 2-64 kat, dirençli E.coli izolatları üzerine siprofloksasinin MİK değerinde sırasıyla 2-4 ve 2 kat azalma tespit edilmiştir. Dirençli P.aeruginosa izolatları üzerine gentamisinin MİK değerinde lansoprazol ile birlikte kullanımı sonucu 64 kat, esomeprazol ile birlikte kullanımı sonucu 2-64 kat azalma tespit edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen S.aureus, P.aeruginosa, K.pneumoniae, A.baumannii, E.faecalis dirençli izolatlarında antibiyotiklerin ilaçlarla birlikte kullanımlarının sonucunda aditif etki tespit edilirken, dirençli E.coli izolatlarının üçünde sinerjik etki gösterdiği tespit edilmiştir. 0.01 μg/mL siprofloksasin varlığında sinerjik etki tespit edilen propranolol konsantrasyonları 32-64 μg/mL olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak çalışmada, kronik hastalıkları nedeniyle uzun süreli ilaç kullanan kişilere uygulanacak olan antimikrobiyal tedavilerde kullanılan ilaçların antimikrobiyal ilaçlarla sinerjik ya da antagonist etkisinin ve bu etkilerin tedavide kullanılan antimikrobiyal ajanların inhibitör konsantrasyonlarına etkisinin de değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Ayrıca, kronik hastalıklarda kullanılan bazı ilaçların dirençli bakteriyel enfekiyonların tedavisinde de potansiyel bir rol oynayabileceği ve bu ilaçların tek başlarına ve antimikrobiyal ajanlarla birlikte duyarlılıklarının araştırılarak tedavide yeni yaklaşımlar geliştirilebileceği düşünülmektedir.