Przestrzeń sacrum w kulturze i jej odniesienie do analogii, alegorii i metafory

Oś rozważań opracowania tworzy intuicja wyobrażenia przestrzennego dla strefy sacrum. Perspektywę wyznaczają refleksje na bazie filozofii oraz teologii, ale odnoszą się do szerokiego, humanistycznego spektrum interdyscyplinarnego. W pierwszej części podjęte zostały próby uchwycenia terminu sacrum w jego odniesieniu do kultury oraz religii, a także pojmowania przestrzeni. Druga część analizuje jego występowanie w kontekście trzech figur językowych: metafory, analogii oraz alegorii. Przykłady zaczerpnięte zostały ze świata kultury popularnej: beletrystyki, kinematografii oraz muzyki rozrywkowej.