AKTIVNO GRAĐANSTVO SEOSKIH ŽENA - OD (NE)PRIPADANJA ZAJEDNICI DO (NE)FORMALNE PARTICIPACIJE

Aktuelni, neo-endogeni model ruralnog razvoja ističe aktivno građanstvo i novo ruralno liderstvo kao principe kroz koje se promoviše održivost lokalnih ruralnih zajednica. Ujedno, ovaj razvojni model podstiče pluralitet aktera, posebno aktivizam onih koji su do sada bili slabije vidljivi u javnoj sferi. Ovo se, između ostalog, odnosi i na seoske žene. U tom se kontekstu analiziraju obeležja aktivnog građanstva seoskih žena i to na osnovu: a) njihove slike o ruralnosti, b) percepcije važnosti aktera u ruralnom razvoju i c) oblika aktivizma u životu ruralne zajednice. Glavna hipoteza je da je aktivno građanstvo seoskih žena na niskom nivou. Analiza je vršena na osnovu rezultata anketnog istraživanja u kojem je učestvovalo 503 seoske žene iz 14 vojvođanskih sela. Rezultati istraživanja pokazuju da većina žena ima razvijen osećaj pripadanja zajednici izgrađen na pozitivnoj slici o ruralnosti. Ispitanice smatraju da su lokalni akteri najvažniji i time potvrđuju značaj upravljanja zajednicom „iznutra“. Seoske žene koje su aktivne u javnom životu zajednice preferiraju civilni sektor angažovanja što je u skladu da obrascima i odnosima koji su deo njihove ruralne svakodnevnice.