Saksı Denemelerinde Farklı Azot Dozlarının Mısır-Yabancı Ot Rekabetine Etkisi

İki dönemde verilen farklı azot dozlarının (0, 12, 24 ve 48 kg/da) mısır ile darıcan (Echinochloa crus-galli), kanyaş (Sorghum halepense), şeytan elması (Datura stramonium) ve semizotu (Portulaca oleracea) rekabetine etkisinin değerlendirildiği saksı çalışmalarında, aynı zamanda ekilmiş olan bir adet mısır ve bir adet yabancı otun boyları, biyokütleleri ve toplam biyokütleden aldıkları paylar belirlenmiştir. Azot uygulamalarının daha çok mısır, semizotu ve şeytan elması boyuna katkı sağladığı; kanyaş ve darıcanın boyunda ve biyokütlesinde farklılık olmadığı tespit edilmiştir. Semizotu biyokütlesinde değişken sonuçlar elde edilirken, artan azot dozlarının şeytan elmasının biyokütlesini ve toplam biyokütleden aldığı payı arttırdığı görülmüştür. Mısır, şeytan elmasının haricindeki diğer yabancı otlarla rekabetinde, artan azot dozlarından etkilenmemiş ya da yabancı otlardan daha çok fayda sağlamıştır. Şeytan elmasının artan yoğunluklarının azot rekabetinde mısıra üstünlük sağlayacağı bu nedenle mücadelesine önem verilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır. Azotun mobil bir element olmasından dolayı yabancı otlar ile rekabette mısırın avantajlı duruma geçmesi için şerit gübreleme, damla sulama ile gübreleme gibi metotların tercih edilmesi tavsiye edilmektedir.