Piosenka jest sztuką rytmu. Formy wersowe pięciu polskich songów

Prezentowany artykuł stanowi próbę analizy wybranych piosenek (songów) z użyciem narzędzi stosowanych przy badaniu utworów poetyckich. Autor, zainspirowany koncepcją piosenki jako przykładu poezji oralnej (Paul Zumthor), przeprowadził analizy metryczne, uzupełnione odniesieniami do semantyki i specyfiki stylistycznej analizowanych utworów. Dobór badanych tekstów miał ukazać, że każdy z nich należy do innego „świata muzycznego” i wyróżnia się odrębną autorską poetyką, co otwiera pole do dyskusji nad strategiami twórczymi poetów i „tekściarzy”. Omówione piosenki należą do pięciu różnych stylistycznie odmian popularnych songów: łagodniejszej odmiany rocka (Marek Grechuta), ballady gitarowej (Edmund Fetting), synth popu (Halina Frąckowiak), bluesa (Tadeusz Nalepa) oraz ostrzejszej formy piosenki rockowej (Kora i Maanam). Artykuł dotyczy problematyki wersologicznej w poetyce gatunku piosenki. Kluczem wyboru była wartość tekstów songów oraz twórczości danego artysty.