New opportunities for collaboration between physicians and pharmacists in Poland in the context of implementing coordinated care and pharmaceutical care

Celem pracy jest identyfikacja nowych możliwości współpracy lekarzy i farmaceutów w Polsce, w sytuacji wdrażania opieki koordynowanej i opieki farmaceutycznej. W pierwszej części artykułu, zaakcentowano efektywność działania interprofesjonalnego zespołu terapeutycznego, w trosce o zdrowie i życie pacjentów oraz uzasadniono konieczność zmiany dotychczas dominującego modelu relacji lekarzy i farmaceutów. W argumentacji zwrócono uwagę na charakterystykę i potencjalne perspektywy poprawy kondycji zdrowotnej społeczeństwa, zasoby kadrowe i specyfikę dotychczasowego funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej oraz konsekwencje ograniczonych możliwości zabezpieczania potrzeb zdrowotnych w trakcie pandemii SARS-CoV-2. Przyjęto, że proces wdrażania opieki koordynowanej w sektorze podstawowej opieki zdrowotnej oraz opieki farmaceutycznej, pozwoli odpowiednio wykorzystać potencjał farmaceutów oraz umożliwi poszerzanie i zintegrowanie dotychczasowych form współpracy pomiędzy lekarzami i farmaceutami. W zasadniczej części pracy, dokonano krótkiej charakterystyki opieki koordynowanej stwierdzając, że farmaceuci powinni być zaangażowani, w jej realizację, na każdym poziomie podejmowanych działań, wobec wszystkich grup pacjentów objętych opieką i w sytuacji terapii każdej z jednostek chorobowych, ustawowo wskazanych do koordynacji działań medycznych. Następnie przedstawiono elementy opieki farmaceutycznej (konsultacje farmaceutyczne, przegląd lekowy, wystawianie recepty w ramach kontynuacji zlecenia lekarskiego, badania diagnostyczne, plan opieki farmaceutycznej), w realizacji których farmaceuta, ustawowo określony w kategoriach samodzielnego pracownika medycznego, zyskał nowe możliwości wspierania pacjenta i prowadzącego go lekarza. Podsumowując stwierdzono, że włączenie farmaceuty realizującego opiekę farmaceutyczną w proces opieki koordynowanej nad pacjentem, w wielu sytuacjach może stanowić realną i bardzo istotną pomoc dla lekarza, przynosząc znaczące korzyści w dbałości o zdrowie chorych, szczególnie w starszym wieku czy leczonych z powodu chorób przewlekłych. Zaproponowano także wprowadzenie dodatkowych przepisów prawnych, które umożliwiłyby rozszerzenie zakresu omawianej współpracy.