Autoimmune encephalitis as a possible reason for psychiatric hospitalisation in the teenage population

Wstęp: Autoimmunologiczne zapalenie mózgu (autoimmune encephalitis - AE) to rzadko występująca choroba, charakteryzujące się m.in. szybko postępującymi zaburzeniami pamięci krótkotrwałej i innych funkcji poznawczych, którym mogą towarzyszyć różnorodne objawy związane z zajęciem układu limbicznego. Pierwsze symptomy AE mogą sugerować występowanie zaburzenia psychicznego, co może opóźniać rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Opis przypadku: 15- letni pacjent został przyjęty do oddziału psychiatrii dzieci i młodzieży ze wstępnym rozpoznaniem ostrych zaburzeń psychotycznych. Prezentował on początkowo omamy wzrokowe i wypowiadał liczne treści o charakterze urojeniowym. Był pobudzony psychoruchowo, skarżył się na kłopoty ze snem i nieustający ból głowy. Badanie neurologiczne wykazało osłabioną siłę mięśniową kończyn górnych. W związku z nietypowym obrazem klinicznym oraz brakiem efektu leczenia przeciwpsychotycznego, u chorego wykonano badania laboratoryjne w tym panel przeciwciał, badanie płynu mózgowo-rdzeniowego oraz rezonans magnetyczny mózgu. Całość obrazu klinicznego przemawiała za rozpoznaniem autoimmunologicznego zapalenia mózgu. W leczeniu zastosowano sterydoterapię, immunoglobuliny i plazmaferezę. Schemat leczenia powtarzano do uzyskania remisji.