Assessment of anxiety and depression and selected psychosocial variables in cancer patients

Cel pracy Ocena zaburzeń lękowo-depresyjnych u pacjenta chorego onkologicznie może pomóc w procesie leczenia oraz planowaniu opieki psychoonkologicznej. Celem badania była ocena nasilenia lęku i depresji u chorych onkologicznie oraz ich związku ze zmiennymi psychospołecznymi. Metoda Grupę badaną stanowili pełnoletni chorzy onkologicznie z postawioną diagnozą onkologiczną od co najmniej 6 tygodni w trakcie leczenia przyczynowego. W badaniu zastosowano kwestionariusz HADS. Przebadano 537 pacjentów w wieku od 19 do 91 lat. Średnia wieku badanych wynosiła 53,5 lat. Wyniki Zarówno podczas pierwszego leczenia onkologicznego, jak i w nawrocie choroby pacjenci częściej prezentują objawy lęku niż depresji. Stany te występują z większą intensywnością u kobiet niż u mężczyzn (p=0.000), ponadto ryzyko wystąpienia zaburzeń depresyjnych zwiększa się wraz z wiekiem pacjenta (p=0.015). Największe nasilenie objawów depresji obserwowano u pacjentów mieszkających na wsi oraz u osób na rencie lub emeryturze, a najniższe w małych i średnich miastach oraz u osób aktywnych zawodowo lub pozostających na krótkim zwolnieniu lekarskim. Natomiast jednoczesne występowanie lęku i depresji charakteryzowało pacjentów z nowotworami piersi i narządów rodnych, które najrzadziej były zgłaszane przez pacjentów z nowotworami układu moczowego. Wnioski Narzędzia do przesiewowej diagnostyki ryzyka występowania zaburzeń lękowo-depresyjnych powinny być stosowane rutynowo w trakcie cyklicznych konsultacji lekarskich u pacjenta z chorobą nowotworową. Pozwoli to na wczesne wykrycie objawów i włączenie działań terapeutycznych.