{"title":"从空虚到生活:雷切尔·豪斯法特的作品","authors":"Éléonore Hamaide-Jager","doi":"10.4000/temoigner.12593","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"In een stijl waarin met ritme en fonetische en lexicale herhalingen wordt gewerkt, focust Rachel Hausfater zich vooral op het lichaam van gedeporteerde kinderen, op de verbeelde herinneringen van de ouders en – zeer origineel – op het verliefde lichaam in de kampen. De taal van de kinderen is niet enkel een overblijfsel van een vernietigde taal, maar staat ook symbool voor de hernieuwde toe-eigening van een talige omgeving en een eigen identiteit.","PeriodicalId":471801,"journal":{"name":"Témoigner","volume":"4 ","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-10-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":"{\"title\":\"Taal laten luiden, van leegte naar leven: het werk van Rachel Hausfater\",\"authors\":\"Éléonore Hamaide-Jager\",\"doi\":\"10.4000/temoigner.12593\",\"DOIUrl\":null,\"url\":null,\"abstract\":\"In een stijl waarin met ritme en fonetische en lexicale herhalingen wordt gewerkt, focust Rachel Hausfater zich vooral op het lichaam van gedeporteerde kinderen, op de verbeelde herinneringen van de ouders en – zeer origineel – op het verliefde lichaam in de kampen. De taal van de kinderen is niet enkel een overblijfsel van een vernietigde taal, maar staat ook symbool voor de hernieuwde toe-eigening van een talige omgeving en een eigen identiteit.\",\"PeriodicalId\":471801,\"journal\":{\"name\":\"Témoigner\",\"volume\":\"4 \",\"pages\":\"0\"},\"PeriodicalIF\":0.0000,\"publicationDate\":\"2023-10-31\",\"publicationTypes\":\"Journal Article\",\"fieldsOfStudy\":null,\"isOpenAccess\":false,\"openAccessPdf\":\"\",\"citationCount\":\"0\",\"resultStr\":null,\"platform\":\"Semanticscholar\",\"paperid\":null,\"PeriodicalName\":\"Témoigner\",\"FirstCategoryId\":\"1085\",\"ListUrlMain\":\"https://doi.org/10.4000/temoigner.12593\",\"RegionNum\":0,\"RegionCategory\":null,\"ArticlePicture\":[],\"TitleCN\":null,\"AbstractTextCN\":null,\"PMCID\":null,\"EPubDate\":\"\",\"PubModel\":\"\",\"JCR\":\"\",\"JCRName\":\"\",\"Score\":null,\"Total\":0}","platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Témoigner","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.4000/temoigner.12593","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
Taal laten luiden, van leegte naar leven: het werk van Rachel Hausfater
In een stijl waarin met ritme en fonetische en lexicale herhalingen wordt gewerkt, focust Rachel Hausfater zich vooral op het lichaam van gedeporteerde kinderen, op de verbeelde herinneringen van de ouders en – zeer origineel – op het verliefde lichaam in de kampen. De taal van de kinderen is niet enkel een overblijfsel van een vernietigde taal, maar staat ook symbool voor de hernieuwde toe-eigening van een talige omgeving en een eigen identiteit.