The importance of nutritional therapy in the treatment of Crohn's disease in the paediatric population

Choroba Leśniowskiego-Crohna należy do nieswoistych chorób zapalnych jelit, jest chorobą przewlekłą. Przebieg choroby u dzieci z reguły jest cięższy niż u osób dorosłych, a najczęściej występującymi objawami są ból brzucha i przewlekła biegunka. Ograniczona podaż pokarmów, zaburzone wchłanianie w jelitach i zwiększone wydalanie często prowadzą do niedożywienia i licznych niedoborów pokarmowych u pacjentów pediatrycznych. Rozwój choroby Leśniowskiego-Crohna zależny jest od czynników genetycznych, mikrobiologicznych i środowiskowych, które prowadzą do dysbiozy i nieprawidłowej aktywacji jelitowego układu immunologicznego. Ważną rolę w prewencji choroby odgrywa dieta przeciwzapalna. Charakteryzuje się ona wysoką zawartością produktów bogatych w składniki żywności o działaniu przeciwzapalnym, takie jak: witaminy antyoksydacyjne, polifenole, wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3, jednonienasycone kwasy tłuszczowe, błonnik pokarmowy i witamina D. Dietę przeciwzapalną cechuje też niska zawartość produktów bogatych w składniki o działaniu prozapalnym, wśród których wymienić można m.in.: nasycone kwasy tłuszczowe, izomery trans kwasów tłuszczowych, cukry proste, alkohol, sól, a także niektóre emulgatory, konserwanty i sztuczne słodziki. Stanowisko, dotyczące postępowania terapeutycznego u pacjentów pediatrycznych z chorobą Leśniowskiego-Crohna zostało opracowane przez sekcję pediatryczną Europejskiej Organizacji Choroby Leśniowskiego-Crohna i Wrzodziejącego Zapalenia Jelita Grubego oraz Europejskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci. Jednym z głównych celów terapeutycznych u dzieci jest osiągnięcie i utrzymanie remisji klinicznej i głębokiej błony ślzowej jelita. Leczenie można podzielić na terapie indukujące remisję, wśród których wyróżnia się: steroidoterapię, leczenie biologiczne anty-TNF-alfa i leczenie żywieniowe, oraz terapie podtrzymujące remisję, takie, jak: leczenie immunosupresyjne, leczenie biologiczne anty-TNF-alfa i również leczenie żywieniowe. Obecnie w populacji pediatrycznej metodą z wyboru indukcji remisji choroby jest wprowadzenie całkowitego żywienia dojelitowego na okres 6-8 tygodni, zwłaszcza u pacjentów ze zmianami zlokalizowanymi w odcinku krętniczo-kątniczym i okrężnicy. Natomiast terapią pierwszego rzutu w podtrzymywaniu remisji jest leczenie biologiczne anty-TNF-alfa, często łączone z leczeniem immunosupresyjnym. Dieta Crohn’s Disease Exclusion Diet połączona z częściowym żywieniem dojelitowym wykazuje porównywalny potencjał terapeutyczny na etapie indukcji remisji do całkowitego żywienia dojelitowego, a także obiecujący potencjał terapeutyczny na etapie podtrzymywania remisji. Ma ona na celu zmniejszenie narażenia chorych na składniki żywności, które potencjalnie mogą mieć niekorzystny wpływ na odporność jelitową organizmu. Celem pracy jest usystematyzowanie dostępnej wiedzy na temat wpływu żywienia dojelitowego w chorobie Leśniowskiego-Crohna oraz diety doustnej u dzieci dla uzyskania remisji.