HIERARCHIE KONTRA SIECI. RZECZ O WALCE SIECIOWEJ I NIESTEROWANYM OPORZE

Artykuł jest polemiką z twierdzeniem, że walka sieciowa, z uwagi na wykorzystywanie niemilitarnych środków (m.in. informacji i narzędzi cybernetycznych) oraz zaangażowanie niescentralizowanych, społecznie rekrutowanych i rekrutujących się jednostek i grup, jest konfliktem o stosunkowo niedużej intensywności, a w związku z tym nie stanowi znaczącego zagrożenia dla bezpieczeństwa państw i społeczeństw. Takie twierdzenie, zdaniem autorki, jest co najmniej ryzykowne. Nie uwzględnia ono bowiem ani silnej społecznej mobilizacji, biorącej się z możliwości pozyskiwania „dla sprawy” szerokiego, globalnego audytorium, ani też wzrastającego znaczenia nowych form organizacyjnych – nowych sieciowych modeli, bardziej bezpiecznych (jeśli brać pod uwagę odporność na inwigilację) i efektywnych (uwzględniając zdolność zadawania wysokich strat przy udziale minimum zaangażowanych środków) niż dotychczasowe, biorące udział w walce hierarchiczne struktury.