Çocuğa Yönelik Simgesel Şiddet Aracılığıyla Eril Tahakkümün Yeniden Üretimi

Etkili bir toplumsallaşma aracı olan televizyon, bağımlılık yapıcı program türleriyle çok fazla kişiye ulaşabilmektedir. Televizyon, kültür üretme kapasitesi ile toplumsal düzeni inşa etme gücüne sahiptir. Bu yönüyle televizyon, simgesel şiddetin uygulanmasına imkân sağlayan önemli bir şiddet aracıdır. Bourdieu’nun temel kavramlarından olan simgesel şiddet, kavranabilen, yumuşak ancak görünmez bir şiddet biçimidir. Şiddetin en kibar formu olarak simgesel şiddet, baskın olanın çıkarlarını korumak ve sürdürmek için hükmedilenin suç ortaklığını gerektirmektedir. Bu araştırma, TRT’de yayınlanan Masumlar Apartmanı dizisinde aile bağlarının en derinine gömülü eril tahakkümü ve bu tahakkümün yeniden üretimi bağlamında çocuğa yönelik simgesel şiddeti konu edinmektedir. Bu araştırmanın temel amacı, Bourdieu’nun düşünümsel sosyolojik bakış açısı ile Masumlar Apartmanı dizisi özelinde toplumsal olana dair tüm kutsalın ardına gizlenmiş eril tahakkümün çocuğa yönelik simgesel şiddetini keşfetmek, anlamak ve görünür kılmaktır. Ataerkil ailede çocuk karakterlerin kurgulanma biçimi ve bağlamı, izleyicinin ve dolayısıyla toplumun çocuğa yönelik algı şemalarının oluşmasına katkı sağladığı düşünülmektedir. Araştırma, toplumdaki eril tahakkümün, eşitsizliklerin, hiyerarşinin, ikili ayrımlaşmanın dizi özelinde çocuğa yönelik simgesel şiddet yoluyla nasıl yeniden üretildiğini, içselleştirildiğini, sürdürüldüğünü ve meşrulaştırıldığını anlamak için büyük önem taşımaktadır. Bu makalede ilk olarak Bourdieu sosyolojisi, Bourdieu’nun kuramsal bakış açısı incelenmektedir. Daha sonra araştırma kapsamı bağlamında alan, habitus, sermaye, simgesel iktidar ve simgesel şiddet kavramları irdelenmiştir. Son olarak simgesel şiddetin nasıl işlediği analize tabi tutulan Masumlar Apartmanı dizisinin ele alınan sahnelerinde incelenmektedir. Bulgular, çocuğa yönelik simgesel şiddet aracılığıyla eril tahakkümün yeniden üretildiğini göstermektedir.