{"title":"Diş Hekimliği Öğrencileri Arasında Preklinik Dersleri Sırasında Meydana Gelen Mesleki Yaralanmaların Araştırılması","authors":"Ravza Eraslan, Özden Melis Durmaz, Duygu Kiliç","doi":"10.34108/eujhs.1034295","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Amaç: Diş hekimliği fakültelerinde, klinik öncesi eğitimi sırasında öğrencilerin yaşadığı mesleki yaralanmaları rapor etmeleri, bu raporlara göre problemlerin tespit edilmesi ve bu konularda öğrencilerin eğitilmesi son derece önemlidir. Bu nedenle, bu çalışmada diş hekimliği öğrencilerinin klinik öncesi eğitim dersleri sırasında maruz kaldıkları farklı yaralanmaların belirlenmesi amaçlanmıştır. \nGereç ve Yöntem: Birinci, ikinci ve üçüncü sınıf diş hekimliği öğrencilerine, klinik öncesi eğitim dersleri boyunca yaşadıkları yaralanmaların türü, yaralanma sayısı ve hangi klinik öncesi eğitim dersinde meydana geldiği ile ilgili isimsiz anketleri doldurmaları istendi. Ayrıca ankette koruyucu ekipman kullanımı, hepatit B aşılanma durumu ve yaralanmanın raporlanma durumu ile ilgili sorular da yer aldı. Anket bulgularının tanımlayıcı istatistikleri yapıldı. \nBulgular: Öğrencilerin %63,4 'ü en az bir kez klinik öncesi eğitim derslerinde yaralandıklarını bildirmiştir. Öğrencilerin % 8 'i ise beş defadan fazla yaralandığını bildirmiştir. En sık karşılaşılan yaralanmanın, ispirto ocağı ile meydana gelen yanık durumu olduğu (%23.9), en fazla yaralanmanın (% 43) ise endodonti klinik öncesi eğitim derslerinde meydana geldiği tespit edilmiş ve bunu protez klinik öncesi eğitim dersleri (%40.1) izlemiştir. Öğrencilerin %12,1 ’inin zaten hepatit B aşısı olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin sadece % 14,3 'ünün yaralanma sonrasında durumu sorumlu öğretim üyesine bildirdiği görülmüştür. \nSonuç: Bu çalışmanın bulgularına göre, klinik öncesi eğitim sırasında, öğrencilerde yaralanma görülme sıklığı yüksek bulunmuştur. Yaralanmayı bildirme oranı ise oldukça düşüktür. Bu bilgilerin elde edilmesi, gelecekte bu tür yaralanmaların sayısını azaltmak adına gerekli önlemlerin alınması ve öğrencilerin bu konu ile ilgili farkındalıklarının artırılması için yararlı olabilir.","PeriodicalId":184686,"journal":{"name":"Sağlık Bilimleri Dergisi","volume":"168 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2022-05-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Sağlık Bilimleri Dergisi","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.34108/eujhs.1034295","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
Diş Hekimliği Öğrencileri Arasında Preklinik Dersleri Sırasında Meydana Gelen Mesleki Yaralanmaların Araştırılması
Amaç: Diş hekimliği fakültelerinde, klinik öncesi eğitimi sırasında öğrencilerin yaşadığı mesleki yaralanmaları rapor etmeleri, bu raporlara göre problemlerin tespit edilmesi ve bu konularda öğrencilerin eğitilmesi son derece önemlidir. Bu nedenle, bu çalışmada diş hekimliği öğrencilerinin klinik öncesi eğitim dersleri sırasında maruz kaldıkları farklı yaralanmaların belirlenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Birinci, ikinci ve üçüncü sınıf diş hekimliği öğrencilerine, klinik öncesi eğitim dersleri boyunca yaşadıkları yaralanmaların türü, yaralanma sayısı ve hangi klinik öncesi eğitim dersinde meydana geldiği ile ilgili isimsiz anketleri doldurmaları istendi. Ayrıca ankette koruyucu ekipman kullanımı, hepatit B aşılanma durumu ve yaralanmanın raporlanma durumu ile ilgili sorular da yer aldı. Anket bulgularının tanımlayıcı istatistikleri yapıldı.
Bulgular: Öğrencilerin %63,4 'ü en az bir kez klinik öncesi eğitim derslerinde yaralandıklarını bildirmiştir. Öğrencilerin % 8 'i ise beş defadan fazla yaralandığını bildirmiştir. En sık karşılaşılan yaralanmanın, ispirto ocağı ile meydana gelen yanık durumu olduğu (%23.9), en fazla yaralanmanın (% 43) ise endodonti klinik öncesi eğitim derslerinde meydana geldiği tespit edilmiş ve bunu protez klinik öncesi eğitim dersleri (%40.1) izlemiştir. Öğrencilerin %12,1 ’inin zaten hepatit B aşısı olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin sadece % 14,3 'ünün yaralanma sonrasında durumu sorumlu öğretim üyesine bildirdiği görülmüştür.
Sonuç: Bu çalışmanın bulgularına göre, klinik öncesi eğitim sırasında, öğrencilerde yaralanma görülme sıklığı yüksek bulunmuştur. Yaralanmayı bildirme oranı ise oldukça düşüktür. Bu bilgilerin elde edilmesi, gelecekte bu tür yaralanmaların sayısını azaltmak adına gerekli önlemlerin alınması ve öğrencilerin bu konu ile ilgili farkındalıklarının artırılması için yararlı olabilir.