Ekoeleştirel Perspektiften İklim Krizini Yeniden Okumak: Yaşar Kemal Edebiyatında Yer Alan İnsan-Doğa İkiliğinin Güncel İklim Anlatısındaki Yeri

Bu çalışmada Yaşar Kemal metinleri ekoeleştirel yöntemle ele alınarak, uluslararası alanda hâkim olan iklim değişikliği söylemiyle eleştirel teorinin sunduğu argümanlar arasındaki karşıtlıklar incelenmiştir. Çalışmanın çerçevesi içerisinde buradaki karşıtlıkların okunması için iki başlıktan yararlanılmıştır. Bunlardan ilki İnsan-doğa ilişkisi, diğeri ise eko-adalet/eko-eşitlik kavramları üzerinden yapılan yerellik-evrensellik tartışmasıdır. Bu analizden hareketle literatürde Yaşar Kemal üzerinden yapılan ekoeleştirel okumalara eleştirel teoriye dayanan bir yaklaşım getirilerek bu yöntemin siyasal alandaki rolü vurgulanmıştır. Deniz Küstü, Teneke, Yanan Ormanlarda Elli Gün, Demirciler Çarşısı Cinayeti, Kuşlar da Gitti, İnce Memed gibi metinler üzerinden yapılan okumalarda Yaşar Kemal edebiyatının eleştirel teoriye yakın bir ekoloji ve çevre anlayışı geliştirdiğinin altı çizilmiştir.