Comparison of different teaching methods for tooth extraction

Amac: Dis hekimligi egitiminde oral cerrahinin yeri onemlidir ve dis hekimligi ogrencilerinin becerilerini gelistirmek icin pek cok yontem mevcuttur. Bu calismanin amaci dis hekimligi egitiminde oral cerrahide iki farkli ogretim yonteminin degerlendirilmesidir. Gerec ve Yontemler: Daha once oral cerrahi deneyimi olmayan toplam 84 ucuncu sinif ogrencisi iki gruba ayrildi. Grup 1’e 17 ve 37 nolu dislerin cekimi ile ilgili bir ders ve slayt sunumu yapildi. Grup 2’ye ders ve slayt sunumuna ek olarak kafatasi modeli uzerinde dis cekimi demonstrasyonu yapildi. Temel bilgi kazanimi 14 maddelik kontrol listesinden olusan bir anket kullanilarak olculdu. Veri analizi SPSS (Surum 15) istatistik yazilim paketi kullanilarak gerceklestirildi. Istatistiksel degerlendirme icin Kolmogorov Smirnov tek ornek testi ve Kruskal Wallis testi kullanildi. Bulgular: Grup 2’de istatistiksel olarak daha anlamli ogrenme skorlari gozlendi. Demonstrasyonun daha yuksek ogrenme skorlari ile iliskili oldugu belirlendi. Sonuclar: Bu calisma dis cekimi icin temel cerrahi becerilerin ogretilmesinde model uzerinde yapilan demonstrasyonun daha yararli oldugunu ortaya koymaktadir. Bu nedenle, ogretim yontemlerinin klinik oncesi egitim programlarinda demonstrasyon ile gerceklestirilmesi onerilmektedir.