J. J. Rousseau’nun Bilim, Etik ve Değerlere Evrensel Bakışı Ekseninde Eğitimi Yeniden Düşünmek

Rousseau’nun evrensel nitelikteki etik dayanaklari olan bazi sorusturmalari gunumuzde de guncelliginden bir sey kaybetmemis, yalnizca farkli izdusumleriyle sekil degistirmistir. Rousseau’nun Birinci Soylev adli tartismali eserini olusturmasina yol acan, Dijon Akademisi’nin, “bilimler ve sanatlarin gelismesi ahlakin duzelmesine yardim etmis midir?” sorusu, bu baglamda, arastirmamiza temel olusturmaktadir. Bugun, bilimsel ve teknolojik girisimlerin sinir tanimayan gelisimi eksenindeki ilerlemeci anlayis, etik alaninda bazi tartismalari da kacinilmaz olarak gundeme tasimaktadir. Bu durum egitime dair bazi evrensel hususlarin, yeniden tartismaya acilmasina yol acmaktadir. Rousseau’nun belli basli eserlerini inceledigimiz belge incelemesine dayali olan bu arastirma, tarihsel baglam gozetilerek kavramsal analiz yontemiyle yurutulmustur. Arastirma sonucunda gerek bilimle etigin gerekse egitimle yasamin, degerler ekseninde butunlestigi, insanlik onuruna yakisir bir hayati yeniden dusunmek ve onu kurmak cabasi icinde, icsel dayanaklari olan evrensel bir etige elzem olarak ihtiyac duyuldugu sonucuna ulasilmistir. Bu etik de ancak ozgurluk ve musamaha ekseninde, insana guven ve saygiyi temel alan bir egitim anlayisla temellendirilebilir.