Childhood Traumas, Ego Defense Mechanisms, and Happiness Level in Medical Students

Amaç: Bu çalışmanın amacı tıp fakültesi öğrencilerinde çocukluk çağı travmaları, savunma mekanizmaları ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu araştırma, bir devlet üniversitesinin tıp fakültesi öğrencileri ile 1 Şubat-15 Mart 2020 tarihleri arasında yapılmıştır. Araştırma verilerini toplamak amacıyla hazırlanan anket, sosyodemografik form, Çocukluk Çağı Travma Anketi (CTQ), Savunma Tarzı Anketi (DSQ-40) ve Oxford Mutluluk Anketi Kısa Formundan oluşmaktadır. Bulgular: Katılımcıların olgunlaşmamış savunma puanları ile toplam çocukluk çağı ruhsal travma puanları arasında zayıf, pozitif, anlamlı bir ilişki (r=0.280; p<0.001) tespit edilmiştir. Mutluluk düzeyi puanındaki değişimin %17.0'sini çocukluk çağı travmalarının alt boyutları açıklarken, modele ego savunma stilleri eklendiğinde bu açıklama oranı %32.9'a yükselmektedir. Sonuç ve Öneriler: Savunma stilleri ile çocukluk çağı travmalarının tüm alt boyutları arasında zayıf bir ilişki bulunmuştur. Bu nedenle çocuklukta yaşanan olumsuz deneyimlerin önüne geçilmesi için önlemler alınması gerekmektedir. Çocukların istismarı bildirebilmeleri için eğitilmesi gerekir. Ailelere ebeveynlik ve çocuk yetiştirme konusunda eğitim verilmesini ve istismara uğrayan çocukların sağlık sistemleri tarafından erken teşhis ve rehabilitasyonunu öneriyoruz.