{"title":"Rejonowy Komitet Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Praw w Szczecinku 1983–1987","authors":"Tomasz Ceglarz","doi":"10.26774/rzz.313","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Artykuł przybliża działalność Rejonowego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Praw w niewielkim, 40-tysięcznym mieście położonym wówczas na terenie województwa koszalińskiego. Z dala od poważniejszych ośrodków naukowo-dydaktycznych, kulturalnych, przemysłowych, przy zaangażowaniu członków pierwszej „Solidarności”, ludzi bliskich Kościołowi katolickiemu i pomocy Ojców Redemptorystów z parafii pw. Ducha Św. w Szczecinku, powstała grupa, która w okresie stanu wojennego, w miarę swoich możliwości, niosła pomoc osobom internowanym, prześladowanym za poglądy polityczne i ich rodzinom. Wsparcie to miało szeroki wymiar: od pomocy finansowej, prawnej, po podtrzymywanie na duchu, opiekę psychologiczną oraz organizację wypoczynku letniego dla dzieci uwięzionych. Członkowie i sympatycy RKPOPWiP byli w stałej łączności z Biskupim Komitetem Pomocy w Koszalinie. Współpracowali też z opozycjonistami ze Złocieńca, którzy udzielali wsparcia internowanym w Wierzchowie Pomorskim. Po wyjeździe przewodniczącej Krystyny Oberdy-Bieleckiej do Kanady w 1986 r. aktywność komitetu znacząco osłabła. Natomiast w 1987 r., poza sporadycznymi akcjami pomocowymi w postaci „akcji letniej”, praktycznie ustała.","PeriodicalId":112651,"journal":{"name":"Rocznik Ziem Zachodnich","volume":"12 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2018-12-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Rocznik Ziem Zachodnich","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.26774/rzz.313","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
Rejonowy Komitet Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Praw w Szczecinku 1983–1987
Artykuł przybliża działalność Rejonowego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Praw w niewielkim, 40-tysięcznym mieście położonym wówczas na terenie województwa koszalińskiego. Z dala od poważniejszych ośrodków naukowo-dydaktycznych, kulturalnych, przemysłowych, przy zaangażowaniu członków pierwszej „Solidarności”, ludzi bliskich Kościołowi katolickiemu i pomocy Ojców Redemptorystów z parafii pw. Ducha Św. w Szczecinku, powstała grupa, która w okresie stanu wojennego, w miarę swoich możliwości, niosła pomoc osobom internowanym, prześladowanym za poglądy polityczne i ich rodzinom. Wsparcie to miało szeroki wymiar: od pomocy finansowej, prawnej, po podtrzymywanie na duchu, opiekę psychologiczną oraz organizację wypoczynku letniego dla dzieci uwięzionych. Członkowie i sympatycy RKPOPWiP byli w stałej łączności z Biskupim Komitetem Pomocy w Koszalinie. Współpracowali też z opozycjonistami ze Złocieńca, którzy udzielali wsparcia internowanym w Wierzchowie Pomorskim. Po wyjeździe przewodniczącej Krystyny Oberdy-Bieleckiej do Kanady w 1986 r. aktywność komitetu znacząco osłabła. Natomiast w 1987 r., poza sporadycznymi akcjami pomocowymi w postaci „akcji letniej”, praktycznie ustała.