{"title":"Kur’an Tilavetinde Usul ve Esaslar","authors":"Yasin Çeti̇nkaya","doi":"10.15869/itobiad.1197705","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Mustafa Kılıç, Kur’an Tilavetinde Usul ve Esaslar adlı eserinde Kur’ân okunuşu esnasında okuyucunun yaptığı hatalar ve bu hataların giderilmesi adına hangi yolların izleneceğini aktarmıştır. Yazar eseri iki ana bölümden oluşturmuş, ilk bölümde okuyucunun konuyu daha iyi anlayabilmesi adına “harfler” konusundan başlamıştır. Ardından mahreç, sıfat ve lahn konularıyla, sonrasında gelecek bölüm için alt yapı oluşturmuştur. Bu sırada geçmişten günümüze kadar Kıraat âlimlerinin belirlediği bazı okuyuş hatalarını ele alarak bunların izahını yapmıştır. Bu izahların hemen ardından hataların sebeplerini ve çözüm yollarını Kur’ân’dan örnek ayetlerle izah etmiştir. Genel olarak kültürümüzde tecvit denildiğinde ârızî sıfatlara indirgemek gibi bir yanlışın olduğu fakat bundan daha elzem olan mahreç ve lâzımî sıfatlar konusu olduğunun altını çizmiştir. Ve yine sıfat ve mahreç konusunun Kur’ân’ı doğru okuma noktasında ilk sırada yer aldığının altını çizmektedir. Yazarın bu konu üzerinde çokça durma sebebi tilavetin ibadet boyutuna da etki etmesidir. Nitekim yazar önsözün ilk cümlesinde: “Tilaveti ibadet olan Ku’ân’ın doğru okunması da önem arz etmektedir.” diye izah etmektedir. Teorik bilgileri anlaşılabilecek sadelikte anlatan yazar, ardından pratik yapma esnasında çokça yapılan hatalar üzerinden nüanslar vermiştir. Ardından Arap dilindeki harflerin sayısındaki ihtilaflara varıncaya kadar birçok konuyu izah etmiştir. Ortaya konulan ihtilaflar konusunda yazar genel kabul görenlerin yanında çok az taraftarı olan görüşleri dahi zikretmiştir. Tabi bunları zikrederken ihtilaf konularında savunulan görüş ve bu görüşe karşı olan alimlerin görüşlerini sarih bir şekilde ortaya koymuştur. Diğer taraftan yazar Kur’ân tilaveti sırasında “temsili kıraatin” önemine vurgu yapmaktadır. Tabi bunların hepsi bir araya geldiği zaman bir usul oluşacağı, bu usulün ise “fem-i muhsin” kişi olan hocadan alınması gerektiğini belirtmiştir. İkinci bölüm ise her harfin tüm yönüyle tanıtımı yapılmaya yapımlı ve bu konuda büyük başarı sağlanmıştır. Oluşturulan tablolar sayesinde ise okuyucunun daha rahat anlamasını hadeflemiştir. Dolayısıyla bu kitap, izlediği metot, kapsamlı içeriği ve sonuçları bakımından literatüre önemli bir katkı sağlamaktadır. Bu değerlendirmede, Kılıç’ın Kur’an Tilavetinde Usul ve Esaslar isimli çalışması yöntem ve içerik olarak ele alınmış, yazarın yorumları ve ulaştığı sonuçlar incelenmiştir.","PeriodicalId":112385,"journal":{"name":"İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi","volume":"95 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2022-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.15869/itobiad.1197705","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
Mustafa Kılıç, Kur’an Tilavetinde Usul ve Esaslar adlı eserinde Kur’ân okunuşu esnasında okuyucunun yaptığı hatalar ve bu hataların giderilmesi adına hangi yolların izleneceğini aktarmıştır. Yazar eseri iki ana bölümden oluşturmuş, ilk bölümde okuyucunun konuyu daha iyi anlayabilmesi adına “harfler” konusundan başlamıştır. Ardından mahreç, sıfat ve lahn konularıyla, sonrasında gelecek bölüm için alt yapı oluşturmuştur. Bu sırada geçmişten günümüze kadar Kıraat âlimlerinin belirlediği bazı okuyuş hatalarını ele alarak bunların izahını yapmıştır. Bu izahların hemen ardından hataların sebeplerini ve çözüm yollarını Kur’ân’dan örnek ayetlerle izah etmiştir. Genel olarak kültürümüzde tecvit denildiğinde ârızî sıfatlara indirgemek gibi bir yanlışın olduğu fakat bundan daha elzem olan mahreç ve lâzımî sıfatlar konusu olduğunun altını çizmiştir. Ve yine sıfat ve mahreç konusunun Kur’ân’ı doğru okuma noktasında ilk sırada yer aldığının altını çizmektedir. Yazarın bu konu üzerinde çokça durma sebebi tilavetin ibadet boyutuna da etki etmesidir. Nitekim yazar önsözün ilk cümlesinde: “Tilaveti ibadet olan Ku’ân’ın doğru okunması da önem arz etmektedir.” diye izah etmektedir. Teorik bilgileri anlaşılabilecek sadelikte anlatan yazar, ardından pratik yapma esnasında çokça yapılan hatalar üzerinden nüanslar vermiştir. Ardından Arap dilindeki harflerin sayısındaki ihtilaflara varıncaya kadar birçok konuyu izah etmiştir. Ortaya konulan ihtilaflar konusunda yazar genel kabul görenlerin yanında çok az taraftarı olan görüşleri dahi zikretmiştir. Tabi bunları zikrederken ihtilaf konularında savunulan görüş ve bu görüşe karşı olan alimlerin görüşlerini sarih bir şekilde ortaya koymuştur. Diğer taraftan yazar Kur’ân tilaveti sırasında “temsili kıraatin” önemine vurgu yapmaktadır. Tabi bunların hepsi bir araya geldiği zaman bir usul oluşacağı, bu usulün ise “fem-i muhsin” kişi olan hocadan alınması gerektiğini belirtmiştir. İkinci bölüm ise her harfin tüm yönüyle tanıtımı yapılmaya yapımlı ve bu konuda büyük başarı sağlanmıştır. Oluşturulan tablolar sayesinde ise okuyucunun daha rahat anlamasını hadeflemiştir. Dolayısıyla bu kitap, izlediği metot, kapsamlı içeriği ve sonuçları bakımından literatüre önemli bir katkı sağlamaktadır. Bu değerlendirmede, Kılıç’ın Kur’an Tilavetinde Usul ve Esaslar isimli çalışması yöntem ve içerik olarak ele alınmış, yazarın yorumları ve ulaştığı sonuçlar incelenmiştir.