引用次数: 0
摘要
本研究介绍了拉丁礼仪利沃夫大主教区神职人员扬-斯洛萨兹牧师（Jan Slósarz，1850-1917 年）的大学生涯。1855 年在维也纳大学神学院获得神学博士学位后，他回到了利沃夫，主要担任中学的辅导员。然而，他并没有放弃进一步提高学术水平的计划。1886/87 至 1890/91 年间，他受聘于卢沃夫大学神学院担任助教。他代替缺席的教授，不定期地讲授一些学科。例如，1888 年冬，他代替新约讲师约瑟夫-瓦茨卡（Jozef Watzka）牧师教授讲授新约。1889 年春，他受命代替克莱门斯-萨尔尼基（Fr Klemens Sarnicki OSBM）讲授《旧约全书》。1890 年，他接替约瑟夫-德尔凯维奇（Józef Delkiewicz）教授担任教会史教席。在从事这些活动的同时，这位神职人员还在 1888-1892 年担任利沃夫拉丁神学院院长，1892-1894 年在第五中学担任宗教教师，1894-1905 年在利沃夫高等宗教学校担任慕道员。然而，斯洛萨兹神父的终极梦想是成为一名大学教授。早在 1895 年教会历史教席空缺时，他就提出了申请，但没有成功。1900 年，他重新开始努力，在卢沃夫大学撰写了关于牧灵神学的博士后论文。他不费吹灰之力就获得了居留资格，并于 1891 年获得了宗教和教育部的批准。 牧灵神学教席一直很忙，尽管在教席负责人于 1902 年去世后曾有过真正的希望。他确实得到了空缺教席的接替人选，但没有被提名为教席负责人。尽管希洛萨兹神父努力争取空缺的教席，但还是不可避免地被阿洛伊日-茹甘神父击败，后者不仅有实际的牧灵经验，还有相当的写作和组织能力。为了拭去他的泪水，从1901年到1903年，他被委以最少的忏悔圣事讲座任务。受挫后，希洛萨兹神父将注意力转移到另一个活动领域，即在1904年，他被提名为卢武夫大都会分会的一名优雅的教区牧师，并在他生命的最后13年里一直担任这一职务。本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。
Działalność dydaktyczno-naukowa ks. Jana Ślósarza na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1886-1903
Niniejsze opracowanie prezentuje uniwersytecką karierę duchownego archidiecezji lwowskiej obrządku łacińskiego, ks. doc. dr. hab. Jana Ślósarza (1850-1917). Po uzyskaniu doktoratu z teologii w roku 1855 na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego, powrócił do Lwowa, pełniąc m.in. obowiązki katechety szkół średnich. Nie porzucił wszakże planów dalszych awansów naukowych. W latach 1886/87–1890/91 został zatrudniony na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego w charakterze adiunkta. W zastępstwie nieobecnych profesorów wykładał dorywczo kilka dyscyplin. I tak zimą 1888 r. zastępował wykładowcę Nowego Testamentu ks. prof. Józefa Watzkę. Wiosną 1889 r. zlecono mu wykłady Starego Testamentu w miejsce o. prof. Klemensa Sarnickiego OSBM. W 1890 r. zastąpił ks. prof. Józefa Delkiewicza na Katedrze Historii Kościoła. Równocześnie do tych zajęć, w latach 1888-1892 duchowny pełnił funkcję prefekta lwowskiego Seminarium Duchownego ob. łac., a następnie w latach 1892-1894 nauczyciela religii w V Gimnazjum, zaś w latach 1894-1905 katechety w Wyższej Szkole Realnej we Lwowie. Docelowym wszakże marzeniem ks. Ślósarza była profesura uniwersytecka. Zabiegał o nią już w roku 1895, kiedy wakowała Katedra Historii Kościoła, ale bezskutecznie. Ponownie podjął starania w roku 1900, otwierając przewód habilitacyjny w zakresie teologii pastoralnej na Uniwersytecie Lwowskim. Habilitację uzyskał bez większych trudności, a jej zatwierdzenie przez Ministerstwo Wyznań i Oświaty nastąpiło w 1891 r. Katedra Teologii Pastoralnej była wszakże zajęta, choć po śmierci jej kierownika w 1902 r. pojawiła się realna nadzieja. Otrzymał wprawdzie zastępstwo wakującej katedry, ale bez nominacji na jej kierownictwo. Pomimo podjęcia starań o tę schedę, ks. Ślósarz bezapelacyjnie przegrał konkurencję z dysponującym tak praktycznym doświadczeniem pastoralnym, jak i znaczącym dorobkiem pisarskim i organizacyjnym ks. doc. Alojzym Jouganem. Na otarcie łez powierzono mu w latach 1901-1903 wykłady zlecone w minimalnym wymiarze godzin na temat Sakramentu Pokuty. Zrażony niepowodzeniami ks. Ślósarz skierował się ku innej sferze działalności; mianowicie w roku 1904 r. otrzymał nominację na kanonika gremialnego Kapituły Metropolitalnej we Lwowie, piastując tę godność przez ostatnie 13 lat swego życia.
求助全文
通过发布文献求助，成功后即可免费获取论文全文。
去求助
求助内容：
应助结果提醒方式：
京公网安备 11010802042870号
