THE THOUGHTS ON A DAMAGED OLD UYGHUR DOCUMENT

Eski Uygurlar, çoğunlukla çeviri eserlerden oluşan bir edebiyat meydana getirmiş olsalar da Manihaizm, Budizm ve Hristiyanlık özelliği taşıyan dinî metinlerin yanı sıra arkalarında farklı amaçlarla yazılmış din dışı birçok metin bırakmışlardır. Eski Uygurca belgeler arasında birçoğu Berlin’de olmak üzere, dünyanın çeşitli kütüphanelerinde muhafaza edilen iki yüzün üzerinde şahsi ve resmî mektup bulunmaktadır. Eski Uygur mektuplarının hepsi kâğıt üzerine yazılmıştır. Takao Moriyasu tarafından Corpus of the Old Uighur Letters from the Eastern Silk Road’da verilen bilgiye göre mektuplar yazı fırçaları yerine, daha çok kamış ya da tahta kalemler kullanılarak yazılmıştır ve mürekkebin niteliği, Çin’de kullanılana benzemektedir. Uygurca mektupların önemli bir bölümü, XX. yüzyılda Çin’in Uygur Özerk Bölgesi’ndeki Turfan ile Kansu’daki Dunhuang’da, ünlü Bin Buda Mağaraları’nda gün yüzüne çıkarılmıştır. Mektupların çok az bir bölümü Karahoto’da bulunmuştur. Bu çalışmada yorumlanan Eski Uygurca belge bir resmî mektuptur (dilekçedir). Mektup türündeki bu el yazması, Berlin-Brandenburg Bilimler Akademisine ait Turfan Koleksiyonunda U 5994 (COUL no. 10) katalog numarasıyla kayıtlıdır ve orada korunmaktadır. İlk olarak 2009 yılında Simone-Christiane Raschmann’ın çalışmasında, daha sonra 2019 yılında Eski Uygurca mektupları derleyen, inceleyen ve sınıflandıran Takao Moriyasu’nun derleminde ayrıntılı incelenip yayımlanmıştır. Dilekçe türünde yazılmış bu Uygurca belgenin paleografik bilgiler adı geçen iki önemli araştırmacı tarafından önceki çalışmalarında verilmiştir. Yazılış tarihi ve kimden kime yazıldığı kesin olarak bilinmeyen bu resmi mektup veya basit dilekçe kâğıdında, belli belirsiz dikey-yatay katlama izleri bulunduğundan dolayı bu dilekçenin gerçekten herhangi birine gönderildiği düşünülmektedir. Dilekçe, yarı-kare (blok) yarı kursiv yazıyla on iki satır olarak kâğıdın ön sayfasına yazılmıştır ve arka yüzü boştur. İlk ve son satırları birkaç okunabilir sözcük dışında tümüyle eksik olmasına ve anlaşılamamasına rağmen açılış ve bitiş kalıplarını tespit edebilen Takao Moriyasu, bu dilekçenin söz kalıbı hakkında “Type A” (A tipi) ifadesini yazmıştır. Simone-Christiane Raschmann, Eski Türk Yazmaları Bölüm 14, Belgeler adıyla çevrilebilinen bilimsel eserinin ikinci kısmında 402 numarada işlediği bu fragmanın “Brief” (mektup) olduğunu ifade eder ancak ‘ötüg bitig’ başka bir deyişle ‘dilekçe, rica mektubu’ notunu Takao Moriyasu’ya atıfla düşer. Bu makalede, ayrıntılı incelenmeye çalışılan U 5994 numaralı Eski Uygurca fragman ile ilgili yeni okuma ve yorum önerilerinde bulunulmuştur.