Use of Sustainable Raw Materials and 3D Printers in Interior and Environmental Design Elements

Araştırmalar gösteriyor ki 20. yüzyılın başından beri insanlığın ayak izi her yıl katlanarak artmıştır. Atıkların meydana getirdiği kirlilik günümüz dünyasına zarar verirken geleceği de büyük ölçüde tehdit etmektedir. Bu noktada sürdürülebilirlik her alanda bir opsiyon olmaktan çok zorunluluk haline gelmektedir. Sürdürülebilirlik kavramı ilk olarak 1987 yılında Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonunun yayımladığı “Ortak Geleceğimiz” isimli raporda gündeme gelmiştir. Sonrasında teknoloji alanındaki yeni gelişmeler de sürdürülebilirlik kavramına ışık tuttu ve gitgide yaygınlaşmasını sağladı. En önemlilerinden biri yine 1980’lerde ilk adımları atılan, giderek gelişen ve geldiği noktada ise %90’ın üzerinde çevresel verimlilik sağlayan 3 boyutlu yazıcı teknolojisidir. Bu teknoloji her gün yenisi eklenen sürdürülebilir hammaddeleriyle birlikte iş gücü, zaman, enerji tasarrufu gibi katkılarıyla da büyük bir potansiyele sahiptir. Bu çalışmada da 3 boyutlu yazıcı teknolojisinin tarihsel gelişimi ve gıda atığı, ahşap, toprak, geri dönüştürülebilir plastik atık gibi sürdürülebilir ham maddelerinin kullanımı araştırılmıştır. Plastiğe alternatif olabilecek bu sürdürülebilir hammaddeler ile iç mekân ve çevre tasarım örnekleri incelenerek gelecekteki potansiyelleri sorgulanmıştır.